[selenayy] Selence hayat

Bu benim kendimi en iyi ifade ettiğimi düşündüğüm şiirim ​

BEN BİR KADINIM​

Ben bir kadınım,
Ne fark eder;
Özel olsam güzel olsam,
Her dakika iltifat duysam,
Hep ayakta alkışlansam.
Yada hiç kimsenin fark etmediği
Adını kimsenin bilmediği
Sıradan bir kadınsam.
Kim olursam olayım;
İşçi, köylü yada patron,
Belki manken belki öğretmen,
Belki de sadece anne...
Nerde olursam olayım;
Köyde, kentte yada metropolde,
Pembe panjurlu küçük evde,
Kulübede yada malikanede.
Eli kınalı veya saçı boyalı,
Şalvarlı belki yalın ayaklı,
Ben sadece bir kadınım
Ve sevgiye muhtaç yaratılmışım.
Çok şey istemedim senden;
Biraz sevgi, biraz ilgi.
Her kadının vardır düşleri...
Beyaz atın olmasada
Bir çiçek alamaz mısın?
Bir adım yakın duramaz mısın?
Yada canım diyemez misin?
Yürek duymak, hissetmek ister,
Kedi bile kediyken;
Pisi denmeyi bekler.
Ben sıradan bir kadınım,
Belki biraz kırılgan,
Belki biraz alınganım.
Hayata karşı güçlü,
Sevdana karşı zayıfım.
Yıldız kadar uzak olsam,
Yüreğin kadar yakınım.
Kim olursam olayım,
Nerde olursam olayım,
Ben bir kadınım,
Ve sevgiye muhtaç yaratılmışım...​

SELENAYY
MART 2003​

SAMANYOLU


Samanyolu denilen bir yer vardır bilir misiniz?

Ne kadar uzak ne kadar ulaşılmaz gidebilir misiniz?
Gidemezsiniz değil mi? Bende gidemem
Kalbim orda, canım orda erişemem...
Bir sevdiğim var şu alemde hak'tan sonra
Bir gülüşüne bir bakışına bu can feda
Feda bu can uğruna...
Samanyolu’nun en parlak yıldızıdır o
En görkemlisi, en şahanesi, sevdiğimir o.
Her geceyi iple çekiyorum,
Yıldızsız gecelerden nefret ediyorum.
O Samanyolu’nda bir yıldız ulaşılmaz,
Bense yeryüzünde ufacık bir çiçek.
Ben bir gülüm, kırmızı tomurcuk bir gül.
Adıma yakışmıyorum, gülmüyorum,
Hep ağlıyorum...
Sevdiğimden uzak yaşayamıyorum.
Umutsuzum, mutsuzum, kahrolmuşum.
Samanyoluna erişemem biliyorum.
Ama o yıldızı seviyorum.
Bir seven koparacak kurutacak beni,
Sunacak aşkına.
Biz kavuşamasak da; onlar kavuşacaklar,​

SELENAYY

MAYIS 1998

​

[FONT=Tahoma][/FONT]​

SANA