Güncel İçerik

Merhabalar

Engelli haklarına dair tüm içerikten üye olmaksızın yararlanabilirsiniz.

Soru sormak veya üyelere özel forumlarlardan ve özelliklerden yararlanabilmek içinse sitemize üye olmalısınız.

Teksan İnovatif Medikal: Engelliler, Engelli Çocuklar, Hasta ve Yaşlılar için emsalsiz ürünler

Ailenizle ilişkileriniz nasıl?

E sende evlen o zaman baban seni düşündüğü için evlenmeni istiyordur tunanan.evde kalmandan korkuyordur:)
 
benim aile ilişkilerim sıfırın altında diyebilirim.
Annemi 21 yaşındayken nüfus müdürlüğünden alabildiğim illegal belgeler de yer alan adreslerınden bulabıldım.
Babamı tanıyorum ama 2 gunden fazla beraber olamadık hıc kendısıyle.
eskıden bıraz öfke duyardım kendılerıne ama sımdı takmıyorum artık.
hatta annemın su an mılletvekılı adayı olduğunu dağıtılan el ilanlarında ki resmini gördüğümde öğrendim .
 
insan ailesiyle mutludur .insan arkadaşlarıyla mutludur..mutluluk bir sıcak gülümsemede saklıdır
 
benim ailemle aram bazen çok iyi bazende berbat olabiliyor :roll: şu an evde benimle birlikte yaşayan bir de kız kardeşim var annem ben çalıştığım için daha ilgili davranıyor yoruluyosun şunu ye şunu iç falan diye :) kız kardeşim biraz kıskanıyor sanırım :roll: bazen bu yüzden tartışmalar oluyor aramızda :( ama tatlıya bağlayabiliyoruz çok şükür :) ailemi çok seviyorum iyiki varlar :)
 
ben bir engelli ennesiyim ve oğluma karşı hissetiklerimi tarif edemem...
onun sadece varlığı bile beni mutlu etmeye yetiyor.hastalığından dolayı bir çok şeyi yapamıyor herşeyiyle ilgileniyorum ve bundan hiç bıkmadım usanmadım ve sıkılmadım..
ama babasıyla benimle olduğu gibi değil.daha kopuk ve daha mesafeli.
sanırım, anladığım kadarıyla babasından korkuyor benim oğlum çok ürkek bir çocuk.
babasından bahsettikmi rahatsız oluyor ve bu durum beni çok üzüyor.eşim sıcakkanlıdır ama oğulhana nasıl davranması gerektiğini hala öğrenemedi.
sanırım hastalığını kabul edemiyor sanki sağlıklıda inadına yapmıyor bir çok şeyi!!!
bu konuyla ilgili yardım alması gerektiğini söylememe rağmen kabul etmedi ne yapmam gerekiyor bilemiyorum.ilerisi beni korkutmuyor değil...
oğlumun huzuru için herşeyi ne gerekiyorsa herşeyi yapmaya hazırım....
Annelik başka bir duygu annelerin kıymetini bilelim arkadaşlar.... :D
 
aynı sorunu bende yasadım.. babam hıcbır zaman benım engelımı kabul edemedı.. herhalde babalara erkek evlatlarını bu durumda olması kabul edılemez bır durum gıbı gelıyor. aslan oglum felan ıstıyorlar. bu durumda babların psıkolojık egıtım alması gerekıyor ama bunu kabul edebılecek babada % 1 ı bulmaz herhalde. ben alıstım babamın bu tur hareketlerıne.. ama herkez evlat bunu normal karsılamayıp babalarının bu hareketını yanlıs yorumluyorlar. cocuklar babalarının kendıyle sorunları oldugunu onları hıc sevmedıklerını dusunuyorlar. ama onların ıcınde evlat sevgısı her zaman vardır varolacaktır da mesele bunu ortaya cıkarabılmek yurekten dudaklara dokturebılmektır.
 
ailemle ilişkilerim co ama cok iyidir.annemin evlilik ısrarları hariç hersey yolunda...
 
Benim güzel meleğim

Aile fertleriyle arkadaş gibiyiz. Bazen, acaba biraz mesafeli olsak daha mı iyi olurdu düşüncesi gelmiyor değil aklıma :)

Ama annemle ilişkilerim çok başka, o beklentisiz sevginin en güzelini veriyor. Bazen o bana, bazen de ben ona annelik yapıyorum. Ama asla onun kadar sabırlı olamıyorum.

Benim güzel meleğim...
 
Ailemle çok sağlıklı ilişkilerim var. Onların her birini çok seviyorum. Eğer bütün aile bireyleri beni rahat ettirmek için elinden geleni yapıyorsa ben o aile ortamından nasıl sıkılabilirim. Benim bu seviyeye ulaşmamda en büyük destekleri onlar sağladılar. Kendimi bu konuda şanslı hissediyorum.
 
aslında anne bır tanedır ama kadın cok bulurum sozu ne kadar dogru.. gunumuzde bır erkege sadık, herseyıyle ılgılenebılen, yerı gelıp evıne cok ıyı bakabılen, duygulu bır o kadarda yuregı sevgı dolu cok kadın bulunuyorsa o zaman evlenmek ıcın eş arıyan yerı gelıp yıllarca eş arıyan ınsanlara ne demelı.
 
Beni ailem anlamıyor.

Ailem beni anlamıyor ki,hep çoğunlukla zıt gidiyoruz.Bu belki benden de kaynaklanıyor ama kabullenemiyorum bi çok şeyi.Ailem üzülmesin diye artık sahte mutluluk rolünü oynayamıyorum.O yüzden ailemle aram kötü sayılır.Kendimi anlatacağım birisileri yok.Ben anlattıkça bişey olmaz bişey olmaz demelerinde bıkmışım.
 
evımde mutlumuyum mutluyum demeyı okadar cok ısterdım kı ama degılım kendımı o kadar cok yanlız hıssedıyorum kı dısardaysam hıc eve gıtmek ıstemıyorum ev sankı benı boguyo duvarlar ustume ustume gelıyo aılemle bı problemım yok ama neden bu kadar yanlızım hıc bılemıyorum
 
ailem le aram çok iyi iyiki varlar
 
benim Allah bozmasın ailemle aram çok çok iyi beni el üstünde tutarlar Allah onlardan binlerce kez razı olsun kötülük yüzü göstermesin inşallah.
 
Abicim aile huzurlu huzurluda oda bi yere kadar sen iş bulama evde otur otur ondan sonra bak komşunun kızı birinci olmuş falan işe girmiş sen otur sonra maddi sıkıntılar başlıyor ailede ne tat kalıyor ne tuz
 
ALLAH ailemden binlercekez razı olsun onlar benim herşeyim . İyi ki varlar.
 
aile

ailemle aram cok ıyı boyle bır aıleye sahıp oldum ıcınde cok şanlı goruyorum
 
aile

ben aile içinde hiç mutlu değilim nedenmi çünki kimse bana yardımcı olmuyoki hastalığımı unutturan yokki destek çok önemli çocuklarım anlamıyo beni yardımcı olmuyolar bana bu yüzden bende daha çok hasta oluyorum tek başıma mücadele etmek çok zor azcık desteğim olsa belki hastalığımda iyi olur düşünmem bukadar çok zor dayanmak
 
Aile ilişkilerinde,kızların babalarıyla-erkeklerinse anneleriyle olan ilişklileri çok çok daha iyi.Ayrı iki cinsiyet olmalarına rağmen bu tartışılmaz bir gerçek.
Bende de durum farklı değil.
Babamla belki de,2 yıla varan bir süredir,"bakın senesini bile unuttum" konuşmuyoruz.Bayramlarda elini öpme girşiminde bulunurum ama o öptürmez.Torunlarını sever.öper,okşar ama onların babasına onlara gösterdiği yakınlığın binde birini göstermez.
Ama bu şu demek değildir!
Ben babama bu tutumundan dolayı karşı bir tutum içerisindeyim.
Elimden geldiği kadar,saygıda kusur etmemeye,aile içerisindeki,sevgi-saygı dengesini bozmamaya,huzuru zedelememeye gayret ediyorum.
Zekice davranarak,gönlünü bir şekilde almanın yolunu arıyorum.
İnşallah,sonunda olacak.
Çok uzun bir zamanımız yok bu dünyada,geç olmadan sevgiden elimden geldiğince bol kullanmaya çalışıyorum.
Sizlerede bunu tavsiye ediyorum...
Hani gülmeye para istenmiyor derdi ya Gani MÜJDE...
Sevmeyede para istenmez...UNUTMAYALIM...NE KADAR ZOR OLSADA...
8)
 
Mavi Deniz'in iyi bir baba olduğu konusunda büyük şüphelerim var.Sevgili gülbenem nerden bu kanıya vardı bilemiyorum.Ha iyi bir baba olmak için uğraşlarım var onu inkar etmiyorum.
Ben babamın beni yetiştirirken ki yaptığı hataları yapmamaya,babamın hayatındaki yanlışlarını tekrarlamamaya gayret ediyorum.Bunda da ne kadar başarılı olduğumu ileriki günlerde nasip olursa hep beraber göreceğiz.
Çocuk yaşlarda babayla kurulan ilişkinin,yetişkin oluncada aynen devam ettiğini savunuyorum kendi adıma...
Tüm amacım;beni seven-sayan,hayata daima güvenle bakan,kendine müthiş derecede güvenen,Sevgili Suna KIRAÇ'ın dediği gibi ömründen uzun idealleri olan ailesine,ülkesine,ilkelerine,gelenek ve göreneklerine bağlı,dinini ve bayrağını herşeyden üstün tutan çocuklar yetiştirmek.
Acaba çokmu şey istiyorum?
Ben bu ideallerin ne kadarını yerine getirdim diyede düşünmekten geri kalmıyorum merak etmeyin.
Annemi Melek annemi çok seviyorum.Forumda vardı sevdiğiniz için canınızı verirmisiniz diye,evet ben veririm.Hemde hiç düşünmeden,sorgulamadan...
Babamıda çok seviyorum.Her ne kadar dünyaya farklı pencerelerden bakıyor olsakta,asla kendisini suçlamıyor ve yargılamıyorum.
Her insan,yargılanmaya başlanıldığında yargılamanın adil olması için yetiştiği ortamıyla birlikte değerlendirmeye alınması taraftarıyım...
Anne-babamızı seçme şansımız olmadığı için,varolanı varolduğu gibi KABULLENMELİYİZ diyorum...
8)
 
Annem dışında ailemle aram pek iyi değildir maleseff..Çünkü herzaman yanımda annem vardı hep o koşturdu benim için.. Aile sadece para için olunmaz sevgi içinde olunmalıdır bence... :( :(
 
ben bu sitede ablam adına varım. ailede ablamın yeri başka. en fazla annem ilgileniyo ablamla. ben ve kardeşlerim de hiç bir ayrım yapmıyoruz aramızda.ben kardeşlerim arasında en çok bu ablamı seviyorum. hatta benim yaşama amacım ablam. ama babam ablamla hiç ilgilenmiyor. zaten ablam doğduğunda bunalıma girmiş.
çevremdeki engelli ailelerindede benzer olaylar yaşanıyor. babalar nedense anneler veya kardeşler kadar sevgi ve şefkat gösteremiyorlar.
 
Ailem yani annemle aram ço0k iyi arkadaş gibiyiz..
 
alim herkesın oldugu gıbı benım ıcınde cok onemlı tabıkı. samımıyetle soyleyebılırımkı tam bı arkadas gıbıyız ozellıkle babamla benım bırde aynı haslalıktan muzdarıp abım var. bızım ıcın yaptıkları fedakarlıkları gordukce ınsan daha bı sevgıyle yaklasıyor ıyıkı varlar ıyıkıde onların cocukları olmusum.
 
annemlerle evlendıkten sonra 2 yıl yanyana apartmanlarda oturduk ve annemler kendı memleketrıne tasındı 1 sene önce. işte o zamana kadar anne babanın ne demek oldugunu anlıyamamısım. megersem annem ve babam benım ıcın bır cınarmıs ve yasım ne kadar buyuk olursa olsun golgelerınde dahı oturmak yetıyormus. onları eşım ve ben o kadar cok ozluyoruz kı anlatamam.
 
ailemle ilişkilerim süper cok şanslıyım güzel ve beni seven ablalrım ailem varr
 
ailemle kardeşlerimle ilişkilerim çok şükür süper
 
Üst Alt