canım onlar tam manasıyla söleyecek kelime bulamıyorum.
Neyse baya bi şey yazardım ama ne olursa olsun ailen onlar incinirsin belki...
Susayım...
Merhabalar
Engelli haklarına dair tüm içerikten üye olmaksızın yararlanabilirsiniz.
Soru sormak veya üyelere özel forumlarlardan ve özelliklerden yararlanabilmek içinse sitemize üye olmalısınız.
Anne-Babalar engelli çocuğundan kardeşler engelli kardeşinden utanır mı? [Tartışma]
- Konbuyu başlatan LODOS DENiZCiSi
- Başlangıç tarihi
canım onlar tam manasıyla söleyecek kelime bulamıyorum.
Neyse baya bi şey yazardım ama ne olursa olsun ailen onlar incinirsin belki...
Susayım...
tesekkur ederım ırmakcm cok sagol dostta tabı guzeldır ama anne baba gııbı olurmu bılemıyorm :S yınede tesekkur ederm dusuncen ıcın yapcakcm ben onlara sölıcek kelıme bıle bulamıyorm artk ben ıncınecegm kadar ıncndım onlardan cok kendımı dusunmek zorndaym cunkı onlarn benı dusundugu bıle yok
arkadaşlar mutlaka herkesın bır hayat hıkayesı yada aile yaşamı veya bulunduğu yöreye göre yaşam tarzı mutlaka vardır (ben kendımde sız saygıdeyer arkadaşlardan örnek vereyım çumku hem cocukluk hemde babalık olan her ikı konumdada bulundum şu andada bır baba olarak hayatımı ıhtısdam etmekteyım cocukken anada doğma görme pıroblemım vardı okula başlarken bunu farkettım cumku kara tahtada yazılanları goremıyordum ve yanımdakı arkadaşa bakmak zorunda kalıyordum ve buşekıl ilk okulu 3/uncu sınıfa kadar geldım ve durumumu aileme actım durum bu görme pıroblemım var dedım hıc unutmuyorum alah rahmet eylesın anem dedıkı oğlum baksana faltaşı gıbı gözlerın var nıye böyle duşunuyorsun dedı budurum öyle devam etı oarta okulu yarıda bırakarak dışardan bıtırdım doktorla tanışma surecım kendı hayatımı takı kazanana kadar dır ve ozamandan ıtıbaren gözluk kulanmaya başladım daha erken yaşlarda kulansaydım gözluk veya tedavı göz pıroblemı bukadar buyumezdı hıc bırzaman onlara gucenmedım cumku onlarda kendılerını gelıştırmemış ve yol yordam bılmedıklerı içindırkı belkı benı doktora göturme gereksınımı duymamşlar ) şu anda allah bağişlasın herkesınkını de benım cocuklarımıda okuma .doktor. veya hayatın gereksınımını taşıdığım her konuda bunu acıkca dıle getırıyorum onlara elımde geldığınce bır baba gıbı değilde bır arkadaş gıbı olmaya çalışıyorum kı her konuda bana acıla bılsınler içlerıne kapanık kalmasınlar her hangı bır konuda careyı başka yerlerde arama gereksımını duymasınlar dıye elımde geldığınce madı ve manevı tum desteğimı göstermeye calışiyorum onlara mutlaka gungelır anlar buyurler ane veya babaolurlar onlara görede benım eksıklerım oluşur ama dıyalog kapısı ve ev ortamındakı adeletı gözetmek lazımdır dıye duşunuyorum herzamanda eşımle evle ilgılı herkonuyu muzakere ederız dıyaloğa acık olduğunuz zaman uzlaşma zemınını bula bılırsınız. herkese acısıyla tatlısıla mutlu yaşam dıletıle[/I][/I]
Sahaf Allah huzurunu hep daim etsin diyorum ...
skolyoz53, durumuna cidden çok üzüldüm şuan halen ailenlemisin yoksa ayrımısın?
skolyoz53, durumuna cidden çok üzüldüm şuan halen ailenlemisin yoksa ayrımısın?
bence utanıyorlar benim babamıda hastaneye götürmemşler çevre ne der diye küçükken götürselerdi şuanda gayed saglıklı olbilirdi bütün doktorlar aynı şeyi söylüyorlar ve şuan dedem babannemde bizle yaşıyor ve öbür çocukları ilgilenmiyor bile allah çok büyük beyenmedikleri utandıkları evladı bakıyor onlara.
Şükürler olsun ki ben böyle bi olay hiç yaşamadım bugüne kadar..ailem bana hiç hissettirmedi bunu bana.bir yere gideceğimiz zaman(arabayla değil yürüyerek)benden sıkılmadan yanında olmamdan utanmadan gittiler benimle..ben mersin-tarsusda ameliyat olduğum zaman 13 yaşındaydım ve babam beni kucağında taşıdı otobüsle istanbula tekrar geri döndüğümüzde taksiye kadar..hiç gocunmadan çekinmeden aldı beni kucağına..işte o zaman dedim..İŞTE BENİM BABAM diye...
Kendinden utanıyorsa,çocuğundanda utanır.
moonserose sana katılıyorum aıleler saglam cocuklarıyla önplanda olmak ısterler hep benm aılemde tıpkı anlattıgın gıbı yanlısken butun ıslerı yaparm evde ama mısafır geldımı ya annem kendı yapar yada kız kardesıme söler bense evn bı sus esyasıymısım gıbı kösede otururm hep. belkı ayrımcılık olarak gormuolardır bunu ama bana öle hıssetttırıolar acıkcası
10 Yaşında %94 özürlü otistik bir kız babasıyım. Utanmak ne demek hiç insan olan evladından utanırmı. Ben onunla gurur duyuyorum Evimin direği gururum paşam bana dünyada bahşedilmiş cennet nimeti evimin en asil üyesi .............. anlatmakla bitmez. Allah kalbimin en derinlerini bilir o şahit ki Bin canım olsa hiç düşünmeden onun için veririm bin hayatım olsa hepsini onun yoluna tükedirdim. O na yapmaya çalıştığım herşey Annesinin ak sütü gibi helal olsun. Hiç bir hak iddiam ve beklentim yok. Rabbimden tek dileğim Ahiretteki onun saltanatını bana bir kez olsun göstermesidir.
Bu ne büyük bir sevgi yarabbim okurken gözlerim doldu siz eli öpülesi bir insansınız size allahım güç versin uzun sağlıklı bir ömür versin hep özürlü çocuğu olan anne babaları gördüğümde yüklerinin ne kadar ağır olduğunu düşünmüşümdür sizde onlardan birisiniz.Sizi bütün içtenliğimle takdir ediyorum allah her daim her konuda yolunuzu açık etsin sizi hiç bunaltmasın.
Merhamet sahibi ve Merhamet kaynağı Alemlerin Rabbi olan Allahtır. Ona bana böyle bir evlat verdiği ve onun sevgisini Kalbime nakşettiği için gücümün ve tasavvurumun yettiğince ona hamd olsun.
Allahın kullarına karşı olan merhameti bizim evladımıza olan merhametimizle kıyaslanmayacak kadar büyüktür. Ummanda bir zerre misali.
Bütün engelli olan ve engelli bir çocuğa sahip olan kardeşlerimize şunu tavsiye ediyorum iki dünya var eğer ilahi rızayı kazanabilirsek bütün engeller bizim için ortadan kalkacak dünya ile kıyaslanamayacak bir güzelliğin ve ebedi hayatın sahibi olacağı umudu içinde olunuz.
Hepiniz Allahın korumasında olunuz. Allah hepimize sabır yağdırsın. Dualarımızda herzaman birbirimizi hatırlayalım selametle kalınız.
Allahın kullarına karşı olan merhameti bizim evladımıza olan merhametimizle kıyaslanmayacak kadar büyüktür. Ummanda bir zerre misali.
Bütün engelli olan ve engelli bir çocuğa sahip olan kardeşlerimize şunu tavsiye ediyorum iki dünya var eğer ilahi rızayı kazanabilirsek bütün engeller bizim için ortadan kalkacak dünya ile kıyaslanamayacak bir güzelliğin ve ebedi hayatın sahibi olacağı umudu içinde olunuz.
Hepiniz Allahın korumasında olunuz. Allah hepimize sabır yağdırsın. Dualarımızda herzaman birbirimizi hatırlayalım selametle kalınız.
Flofi;
sizi bu yazdığınız güzel yorumdan dolayı tebrik ediyorum...çok güzel bir açıklamayı çok güzel örnekler vererek bize çok güzel bir yazı dizisi hazırlamışsınız...
keşke kimse özürlü olmasa hiç kimse engellere takılmasa diyorum kendi kendime ama bilmiyorum doğru mu diyorum yanlış mı diyorum...ama bir şeye çok inanıyorum biz özürlüler her zaman her yerde engelli olmayan insanlardan çok üstün bir şekildeyiz...düşünce pratik zeka uyumluluk çeviklik ve engelliler için çok büyük bir öneme sahip olupta her türlü zorluluğun kapısının kilitini açan AZİM bizlerde mevcuttur...ama engeli olmayan bir kişi için bunu söylemek ne kadar doğru olur onuda bilemem..
SAYGILARIMLA!!!
Zeybek ÇAĞATAN
sizi bu yazdığınız güzel yorumdan dolayı tebrik ediyorum...çok güzel bir açıklamayı çok güzel örnekler vererek bize çok güzel bir yazı dizisi hazırlamışsınız...
keşke kimse özürlü olmasa hiç kimse engellere takılmasa diyorum kendi kendime ama bilmiyorum doğru mu diyorum yanlış mı diyorum...ama bir şeye çok inanıyorum biz özürlüler her zaman her yerde engelli olmayan insanlardan çok üstün bir şekildeyiz...düşünce pratik zeka uyumluluk çeviklik ve engelliler için çok büyük bir öneme sahip olupta her türlü zorluluğun kapısının kilitini açan AZİM bizlerde mevcuttur...ama engeli olmayan bir kişi için bunu söylemek ne kadar doğru olur onuda bilemem..
SAYGILARIMLA!!!
Zeybek ÇAĞATAN
ben spinabfidalı bir kız annesiyim vede yavrumla gurur duyuyorum o bana güzel rabbimin bir emaneti vede hediyesi böyle bir evlada sahip olduğum için kendimi şanslı hissediyorum allah onun tırnağına zarar getirmesin yokluğunu vermesin vede bütün engelli yavrularımıza yardımcı ebeveynlerinede sabır versin herkesin her şey gönlünce olsun diyorum
Keşke bütün anneler sizin gibi gururlu bir yapıya sahip olsa...ama okuduğumuz yazılarda görüyoruz ki bazı annelerde o tür yapıya sahip değiller dilerim ki ALLAH onları ıslah etsin...
Aileden aileye degişebilen bi konu...
çocuklarıı ilk dogdugunda belki utanmış olabilir toplum veya kendi çevreleri ile rahat iletişim kuramayabilmişlerdirr ama eminim ki zamanlaa daha bilinçli düşünüp bunun utanılacak birşey olmadıgıdır..
çünkü aynı toplumu paylaştıgımız için ve engelli çocuk için mutlaka toplumun içinde bulunması gerekecektir...
bunun için utanmadıgı kanısındayım..toplumdan kopmak yerine onların içinde yer almaları engellerini ortadan kaldırmış olacaktır.
çocuklarıı ilk dogdugunda belki utanmış olabilir toplum veya kendi çevreleri ile rahat iletişim kuramayabilmişlerdirr ama eminim ki zamanlaa daha bilinçli düşünüp bunun utanılacak birşey olmadıgıdır..
çünkü aynı toplumu paylaştıgımız için ve engelli çocuk için mutlaka toplumun içinde bulunması gerekecektir...
bunun için utanmadıgı kanısındayım..toplumdan kopmak yerine onların içinde yer almaları engellerini ortadan kaldırmış olacaktır.
Öyle anne babalar eminimki vardır...Ne insanlar var çünkü! Ama ben insanların doğuştan ya da sonradan gelen fiziksel ya da zihinsel sıkıntılarından utanç duyanlara,kınayanlara,mana bulanlara ya ayrımcılıık yapanlara insan sıfatını yakıştıma zahmetinde bile bulunmam.
sana inanamıyorum lodos ya sen bizi bir eşyaya nasıl benzetirsin yok tv bozuk çıkarsa geri götürürler falan filan. insanı böyle eşya olarak gören (şimdi bakşka tabiri varda yazmayım onu) beyinler utanabilir ancak ama onlarda utanılcak durumda olduklarının farkında değillerdir.
Gülenkız teşbihte hata olmaz derler bende öyle bir örnek verdim.İnsanları bir eşyaya benzetmedim. Bu örneği vererek konuyu daha iyi anlatmak istedim. Bak bu örnekten esinlenerek konuyu özetlemişsin.Demek ki konuyu anlatmak için böyle örneklere ihtiyaç var.Yoksa kimseye eşya gibi değer verme niyetimiz yok.
kalbimdesin çok tşk ederim kızım bugün anaokuluna başladı diğer arkadaşımında dediği gibi toplum ebeveynlerin haline bırakmıyor o yavrularımızın üzüleceğini düşünmeden hareket ediyor ben hap allah kızımı ve herkesi iyilerle karşılaştırsın diye dua ediyorum rabbim herzaman yardımcımız olsun ne mutlu ki böyle bir hediyeye sahibim ben .
Anne, baba,diger aile bireyleri ve toplum engelli insanlardan utanamaz ve utanmamlı. Engelli biz isteyerek seçmedik,tercihimiz degildi. özümüzde insan var. Ve her insan engelli adayıdır.engelli olupta çok takdir toplayan insanlarda var. Kendini yetiştirmiş,belli bir seviyeye gelmiş engelli arkadaşlarımız da millete örnek oluyorlar. Bizler acınacak insanlar degiliz.imkan verirlerse hep tüketici de degiliz,üreticiyiz. Ben okudum çabaladım işimi buldum.ziraat muhendısiyim. Gögsümü gere gere her yerde engellimle degil beynim ile haraket ederim. Hiç de engellimi takmam. Istedigim topluma girerim sohbetler dostluklar kurarım.
Engelli kişilerden utanmayın
Merhaba arkadaşlar...
Engelli çocukları olan aileler,sakat çocuklarından lütfen utanmasınlar.Kendini geliştirmiş inancı sağlam,ve kültürlü bazı anne babalar bu mücadeleyi iyi yapıyor. Ancak büyük çoğunluk engelli kişilerden malesef utanıyor.Sokağa çıkarmıyorlar evlerde kapalı şekilde hayata küskün yaşayan nice engelli var.
Devlet, bu konuda acilen tedbir almalı okullarda,gerek velillere gerek öğrencilere bilgi verilmelidir.Engelli olmak kişinin kendi tercihi değildir.Engelli olmamak kimin garantsinde.Yarın bir kaza olmayacağı ve kimin sakat kalacağı bellimi??
Engelli olmak bedensel ve fiziksel değildir.Sevgisiz,hörgörüsü olmayan,katı kalplı,kaprisli nice engelli insanlar var.Aslında sadece bize engelli demek doğru değildir.Bizim kalbımız sevgi dolu,höşgörülü ve kaybettiklerimizin kıymetini bilen insanlarız.
Lütfen bizden utanmayın,biz sabırlıyız,biz sevgi doluyuz,bizim sokağa çıkmamızdan utanmayın..Türk milleti dünyaya örnek olan millettir.Kendimize gelelim ve iyi düşünelim.
Merhaba arkadaşlar...
Engelli çocukları olan aileler,sakat çocuklarından lütfen utanmasınlar.Kendini geliştirmiş inancı sağlam,ve kültürlü bazı anne babalar bu mücadeleyi iyi yapıyor. Ancak büyük çoğunluk engelli kişilerden malesef utanıyor.Sokağa çıkarmıyorlar evlerde kapalı şekilde hayata küskün yaşayan nice engelli var.
Devlet, bu konuda acilen tedbir almalı okullarda,gerek velillere gerek öğrencilere bilgi verilmelidir.Engelli olmak kişinin kendi tercihi değildir.Engelli olmamak kimin garantsinde.Yarın bir kaza olmayacağı ve kimin sakat kalacağı bellimi??
Engelli olmak bedensel ve fiziksel değildir.Sevgisiz,hörgörüsü olmayan,katı kalplı,kaprisli nice engelli insanlar var.Aslında sadece bize engelli demek doğru değildir.Bizim kalbımız sevgi dolu,höşgörülü ve kaybettiklerimizin kıymetini bilen insanlarız.
Lütfen bizden utanmayın,biz sabırlıyız,biz sevgi doluyuz,bizim sokağa çıkmamızdan utanmayın..Türk milleti dünyaya örnek olan millettir.Kendimize gelelim ve iyi düşünelim.
Engellinin kardeşleri
MERHABA ARKADAŞLAR.....
Dün yazmış olduğum yazıda,engelli çocukları olan anne babalar,çocuklarından utanmasınlar demiştim.
Arkadaşlar fikirlerini yazmışlar,hepinize teşekkür ederim.Anne baba fedakardır,çocuğu engelli olsa dahi canını dişine takarak,çocuğuna sahip çıkar.Öyle fedakar anneler varki sırtında taşıyıp okula getirir.Bu azmi ve fedakarlığı alkışlarız,takdir ederiz.Az da olsa utanan ane babalar da çıkar,bunlara da acımak gerek.İnsanlıktan nasibini almamış kişiler.
Asıl bugün değineceğim konu;
Engelli kardeşi olan veya ağbıyısı olan kişiler utanırmı? Ben bizzat yaşadığım için kendimden örnek vereyim.Erkek kardeşlerim benden utanıyorlardı.20 yıl önce dediler ki,sokakta fazla dolaşma, bizim kariyerimiz zarar görür.İstediğimiz kızı alamayız dediler.Ben de o zaman çok kötü hissederdim.Onlar evlendiler yuvadan uçtular.Ben annemle tek kaldım.
Çok ağır felçli olduğumdan benim evleneceğime yüzde bir ihtimal vermediler.Ama ben sağlam bir kızla evlendim,çocuklarım da oldu.Yine de hiç ders almadılar,tam evlendim annem öldü,ama Rabbim beni namertlere muhtaç etmedi.Cahil insan da değiller okumuş cahillerden.
Öyle fedakar kardeşler varki ,anlayışlı fadakar bunları tenzih ederiz.
Engellilerden neden utanılıyor ,ben bunu anlatmak istedim,önceki yzımda.Bu sitedeki kardeşler çoğu bir çok problemleri aşmış insanlar.Ama toplumda malesef bahsettiğim gibi insanlar çok sayıda var.Ama hiç ummadıkları zamanda bizim yaşadığımız hayata dahil olabileceklerini düşünmezler.
Kim olursa olsun,karşındaki dertli insanları anlamak için,kendini o insanın yerine koyarsa anlar,yoksa anlayamaz. Bir öğretmen bir engelliye bakmayı bilmiyorsa,eğitim sistemimzde problem var demektir.Engelli olmak hiç önemli değil,önemli olan başka türlü engelli olmak önemli.Bu engelleri ne zaman aşabilirsek,daha mutlu yaşarız.Mutluluk kalple olur,diğer kişilerden bir kısmı bizim mutluluğumuzu kıskanmasınlar....
MERHABA ARKADAŞLAR.....
Dün yazmış olduğum yazıda,engelli çocukları olan anne babalar,çocuklarından utanmasınlar demiştim.
Arkadaşlar fikirlerini yazmışlar,hepinize teşekkür ederim.Anne baba fedakardır,çocuğu engelli olsa dahi canını dişine takarak,çocuğuna sahip çıkar.Öyle fedakar anneler varki sırtında taşıyıp okula getirir.Bu azmi ve fedakarlığı alkışlarız,takdir ederiz.Az da olsa utanan ane babalar da çıkar,bunlara da acımak gerek.İnsanlıktan nasibini almamış kişiler.
Asıl bugün değineceğim konu;
Engelli kardeşi olan veya ağbıyısı olan kişiler utanırmı? Ben bizzat yaşadığım için kendimden örnek vereyim.Erkek kardeşlerim benden utanıyorlardı.20 yıl önce dediler ki,sokakta fazla dolaşma, bizim kariyerimiz zarar görür.İstediğimiz kızı alamayız dediler.Ben de o zaman çok kötü hissederdim.Onlar evlendiler yuvadan uçtular.Ben annemle tek kaldım.
Çok ağır felçli olduğumdan benim evleneceğime yüzde bir ihtimal vermediler.Ama ben sağlam bir kızla evlendim,çocuklarım da oldu.Yine de hiç ders almadılar,tam evlendim annem öldü,ama Rabbim beni namertlere muhtaç etmedi.Cahil insan da değiller okumuş cahillerden.
Öyle fedakar kardeşler varki ,anlayışlı fadakar bunları tenzih ederiz.
Engellilerden neden utanılıyor ,ben bunu anlatmak istedim,önceki yzımda.Bu sitedeki kardeşler çoğu bir çok problemleri aşmış insanlar.Ama toplumda malesef bahsettiğim gibi insanlar çok sayıda var.Ama hiç ummadıkları zamanda bizim yaşadığımız hayata dahil olabileceklerini düşünmezler.
Kim olursa olsun,karşındaki dertli insanları anlamak için,kendini o insanın yerine koyarsa anlar,yoksa anlayamaz. Bir öğretmen bir engelliye bakmayı bilmiyorsa,eğitim sistemimzde problem var demektir.Engelli olmak hiç önemli değil,önemli olan başka türlü engelli olmak önemli.Bu engelleri ne zaman aşabilirsek,daha mutlu yaşarız.Mutluluk kalple olur,diğer kişilerden bir kısmı bizim mutluluğumuzu kıskanmasınlar....
