Bırakabilsek şu fani dünya duygularını. Aşkmış yarmış engelmiş sıkıntıymış bir anlayabilsek ondan gelen her şer onun yolunda bin hayra dönecek . Ama yok işte bizlerin kabullenememe duygusu hani o insanlarda olmadığı savunulan içgüdü dürtüsü işte bu şerlere düştükçe ben engelliyim egosu tavan yapacak sonra diyecez engelli aşık olamaz engelli eğlenemez engelli gülemez engelli koşamaz engelli hiçbirşey yapamaz hatta bu zihniyete kalırsa engelli su bile içemez. Sen hiç kendine sordunmu ben neden engelliyim hiç kıyasladınmı engeli olmayıpta dünya güzeli insanlar varken ben neden bu haldeyim? Hiç allah kelamını okudunmu? ahirette suret çarşısı neden var anlayabildinmi? Bizleri yaradıp aşk gibi nimetleri bahçeden rabbim bu nimeti engelliye bu nimetim engelsize diye hiç ayırım yaparmı az düşün!!