Kullanıcı:
Filtreler
Güncel İçerik
Güncel İçerik

Merhabalar

Engelli haklarına dair tüm içerikten üye olmaksızın yararlanabilirsiniz.

Soru sormak veya üyelere özel forumlarlardan ve özelliklerden yararlanabilmek içinse sitemize üye olmalısınız.

Giriş yap Şimdi kayıt ol
Teksan İnovatif Medikal: Engelliler, Engelli Çocuklar, Hasta ve Yaşlılar için emsalsiz ürünler

Engelli olmak mı, engelli yakını olmak mı zor?

engellı olmakta zor bana yakın olanların durumuda...
onların bazen bu duruma hıc alışamadıklarını gözlemlıyorum.onların alışamaması benı tabıkı daha cok uzuyor.
onlara ne kadar ıyı oldugumu kanıtlamaya ugrassamda onlar gene alışmıyor alışamıyor....
 
saçma, mantıklı düşünürsen cevap basit..engelli olan basrolde sonucta!! otekiler yardımcı roldeler!!!
 
bende sakat bir çocuk annesiyim.onun bu eksikliklerine dayanmak,empati yapıpta onun bir andaki yüz ifdesinden o an yapmaya özlem duyduğunu şeyleri düşünmek ve o doğmadan önce gelecek için olan hayalleri yaşayamamak çok zor.bir şekilde bitişinizin resmini görüyorsunuz ama eminimki sakat insan olmak sakat insan yakını olmaktan daha zordur.çünkü biz onların durumunu sadece yüzeysel yıpranarak yaşıyoruz ama onlar herşeyi hücrelerine kadar zerresine kadar yaşayıp düşünüyor... :?:
 
valla engellı olmak zor aıleme bır zorlugum yok tum zorlugu ben cekıyorum en azından engel grubuna gore degısır bu dıyelım daha mantıklı olacak :?
 
Her ikiside zordur ama engelli olmak engelli ailesi olmaktan daha zordur.
 
ben engellıyım benım ıcın cok zor gunler gectı vaktı zamanında.. aılemde engellı yakını yani ama onlar da bana bunu hıcbır zaman bellı etmedı.. karsılıklı anlayıs olduktan sonra aıle ve engellı bırey ıcın zorluk olmuyor.. ama komsu ve akrabalar aynı anlayısa shıp olmuyorlar... vah vah sozlerı her zaman oluyor
 
Engelli olmak tabiki sorun ve zor
engelli yakınım olmadı taki evlenene kadar eşimde benim gibi engelli
engeliyle yaşamak zor değil aynı dili konuşabildiğiniz sürece
bi çocuğum var ilerde engelli bir anne ve babaya sahip olmak nasıl bir duygu diye sormayı hep düşünmüşümdür
umarım ondan teşekkür alırım
bizim engelimiz yüzünden eksiklik veya nasıl deyim bi eziklik yaşmaması tek isteğim
bunun için onu hayatın hayal ve fani olduğunu devamlı hatırlatmam gerekiyor
 
İşte tam benlik bir soru...
Birtarafta ben,Bir tarafta kızım....

Şimdi soruyu kızıma göre mi cevaplıyayım..?
Yoksa kendime mi göre mi cevaplıyayım..?

Kızıma göre cevaplarsam,Benim ki zor..?
Kendime göre cevaplarsam,kızımın ki zor..?

Peki,kızın senden bıktı mı..?Bilmem niye bıksın..!!
Peki sen kızından bıktın mı..?Hayır ne münasebet..!!

O zaman burada hangisi zordurun cevabı nedir..?
'Zor' izafi bir kavramdır,ve bunun içi de boştur..?

Yani,Biz onu neyle doldurmak istersek onunla mı doldururuz..?
Aynen öyle,onun içini neyle doldurursan dışardan o görünür..!!

O zaman hadi ben de,bu kavramın içine bir fikir koyayım..?
Ama benim koyacağım seçenek yukarıda beriltilmemiş ki..?
 
Engelli yakını olmak bencede zor. Ben kendi yaşadıklarımdan biliyorum ailem ben üzülmeyeyim diye bir çok şeyi hala bana dıuyurmuyor.oysa ben kendim baş etmeyi tercih ederim.bunu ne kadar uygun dille söylemeye çalışsamda bazen beni çok yanlış anlayabiliyorlar.böyle oluncada hem onlar için beni taşımak hem benim için onları taşımak (birbirimizi üzmemek anlamında)yazıyorum taşımak derken yanlış anlaşılmasın.her iki taraf içinde çok zor olduğuna inanıyorum.
 
Kesinlikle her ikisi içinde zor ama engelli yakını ıcın dahada zor bence.

Saygılar
Ayşegül
 
engelin durumuna göre farklı zorlukları var ama engelli yakını olmak daha zor gibi geliyor.
 
bence aileden aileye değişir. engelli kişi engelliyim diye etrrafına emirler yağdıran, saygısız ve tembel ise yakinine zor. diğer yürlü engelli olmak zor.
 
özür dilerek söylüyorum arkadaşlar engelli annesi veyha yakını olması zor olsaydı doğurmasalardı benim yakınlarım görmüyor hatta gurur duyuyorlar
 
mutlaka her ikiside için zor mesela ben bizim evde hatta çevremde engelli olduğumu unutuyorum nereye gitseler benide götürüyorlar bensiz hiçbirşey yapmıyorlar birde moral çok önemli ben hep moral veririm çevreme :)
 
bende sana katılıyorum çoçuğuna acımalarını istemiyor ve bazı düşüncesiz insanları olmadık konuşmaları insanı çileden çıkarıyor
 
Bence hem engelli olmak,hem de engelli yakını olmak ikiside zor ama daha çook zor olan engelli yakını olmak. Çünkü herşeyimize onlar katlanıyor.
 
ben bu foruma bir engelli yakını olarak katılıyorum. bir engellinin fiziki anlamda kısıtları varsa emin olun ki yakınlarının da duygusal anlamda aşılması zamana bağlı engelleri vardır. benim ablam hem görme engelli hem de gelişme bozukluğuna bağlı konuşamama engeli var. hiç olmazsa konuşsa belli bir eğitim alsa bunlar bile bizi mutlu ederdi ama maalesef hiç biri olmadı. elimiz kolumuz bağlı anlayacağınız...
 
slmm

Doğrusunu söylemek herzaman ilkemdir ne kendimin nedebir yakınımın
egelli sakat neyse işte olmasını istemezdim..:))
 
valla ikisi de kolay değil... bi kuzenim var benim. abisinin bi tanesi :) onun da bi derdi var, atos portos bilmem ne... her neyse ondan işte... adını bilmem ama bi ayağını hissetmiyor. biraz da fiziksel yapısında (belinde) problem var. ve o bunu çok kafaya takıyor...

ben ameliyata girerken, " ulan bu adam beni 'tamir ederse' :) bizim fıstığı da düseltir diyerek girmiştim.. o bir kız çocuğu... melek gibi hem de. masmavi gözleri var. fıstık gibi fıstık :D ama çok takıyor kafaya. kalkıp çay koymaz mesela, herkes bakacak ya... abisinin gözüne bi bakar soonra kalkar :) kendimden çok ona üzülüyorum ben desem kimine göre abartmış olabilirim belki, ama şahsi kanaatimdir ki sakatlık kızlar için daha zor... yakınındakiler için de ayrı bi zor...
 
ikiside zor bence hem engelli olmak hem aile yakınları için zor
 
Bence,insanların yaşadıkları sıkıntılarda içlerinde ayrı ayrı fırtınalar kopar.Derler ya;çeken bilir diye,bundan ötürü iki durum arasında kıyaslama yapamayacağım,her ikisininde ayrı ayrı sorumlulukları ve zorlukları muhakkak var.
 
her iki taraf içinde kolay.

zor olan kısımı çevremizdekiler yaşıyor. beni sokakta görüp üzülen insanlar için zor bi durum. yoksa ne ben nede ailem bu durumdan herhangi bir zorluk çekiyor değiliz...

hele o yaşlı teyzeler yokmu... en çok onlara üzülüyorum. beni görünce nasılda "ah ah ;vah vah" lar çekiyorlar...

bence işin zor kısmını onlar yaşıyorlar. hayat bizim için sanıldığı kadar zor değil.

(yukarıda bahsettiğim kolaylık sadece gündelik hayatım için geçerli bir söylem, duygusal bağlamda yaşadıklarımı kelimelere dökmem neredeyse imkansız)
 
engelli biri olarak
engelli yakını olmak çok ama çok
iç acıtıcı bi şey tarifi mümkün değil..
onun için her an endişe içinde olmak..
çevrenin cahilce konuşmalarını engelleyememeniz..
sokaktaki insanların gereksiz tepkileri.. bakışları..
 
engelli yıllar sonra hayatına alısıyor ama yakını yıne sorgulamaya devam edıyor.bence ıkısıde esıt.ıkı tarafında kendıne gore zorlugu var
 
Ailemden çok küçük yaşlarda isteyerek ayrıldım.Yatılı lisede okumak istediğimi bildirdim ve onlardan km lerce ötede büyük bir şehirde okudum.Büyüyordum ve yaşıtlarım çeşitli eğlencelerde ya da aktivitelerde boy gösteriyordu.Annem çok hassastı.Benim onların arasında olamayışım gücüne gidiyordu.Onun gözünün önünden kalkmam gerekiyordu.Öyle de yaptım.Onlara gereksiz iç çekişlerle bir yere varılamayacağını,dünyayı benden önce terketmeleri durumunda içlerinin rahat olması gerektiğini aşıladım.Boyumdan büyük düşünmüşüm.Cesaretime ben bile şaşıyorum şimdi.Yıllardır tek başıma yaşıyorum.Güçlü olmaya çalışmak çok yoruyor insanı.Aslında annemin kucağına yatıp çok kereler "uzar mı bu dünya sürgünüm?" demek geçti içimden.Diyemedim.Çünkü onun da yükü benimki gibi dünyaya yakındı.
Engelli yakını olmak ya da engelli olmak.Siz de bir eksik varsa ,onlar da tam olmuyor inanın...
 
engelli

engelli olmak mi zor yoksa engelli yakini....
Pekiyi, hem engelli hemde engelli yakini olmak nasil, bunu bana birisi bir aciklik , yada düsüncesini yazabilirmi, simdiden yazacaklara tesekkürler.
Birde Mezapotamyali kederi arkadas, isminizden dolayi merak ettim sizi, ben Mardin liyim, ama yurtdisinda yasiyorum, sizin de oralara yakinliginiz varmi?
 
Merhaba Azad...

Hem engelli hem de engelli yakını olmak olayını "çifte kavrulmuş" benzetmesiyle açıklayacağım:) Ki teşbihte hata olmaz derler. En zoru da bu olsa gerek.Hayat iki kere zorlaşıyor.Allah'tan, düşmanıma bile karın ağrısı dilemem...

Bu arada "mezapotamyalı kederi" rumuzunu alırken değiştirebilirim umuduyla olsa gerek acelece girdim ve yanlış yazmışım.Site yönetimindeki arkadaşlardan ricam düzeltebileceklerse yardımlarını talep ediyorum:) Edebiyatçılar da hata yapar sayın yöneticimm :oops:

Mardinli değilim Azad...Doğuda bulunmuşluğum var ana kökenimiz ortaasya.Mezopotamya kültürü etkilemiştir beni.Asırlık acılarıyla kendimi bulurum bu söz öbeğinde.Bir de Yılmaz Erdoğan kullanmış,hoş olmuş... muhabbetle:)
 
Cevap yazmak için giriş yap yada kayıt ol.
Üst Alt