olan ölene olur diye bir laf zor kelimesi engelliye zor
akraban sevdigin kişiler üzüle bilir ama kesinlikle engelliye zorrr
akraban sevdigin kişiler üzüle bilir ama kesinlikle engelliye zorrr
Merhabalar
Engelli haklarına dair tüm içerikten üye olmaksızın yararlanabilirsiniz.
Soru sormak veya üyelere özel forumlarlardan ve özelliklerden yararlanabilmek içinse sitemize üye olmalısınız.
Engelli olmak mı, engelli yakını olmak mı zor?
- Konbuyu başlatan lady1260
- Başlangıç tarihi
engelli yakını olmak zor zor zor ....ben şahsen annemin başı ağrısa panik yaparım çevresinden ayrılamam uzakta olsam telefon üstüne telefon...tabiki kardeşlerim ve babaşimide aynı..bazen düşünüyorumda eğer onlardan biri benim çektiğim acıları çekseydi allah korusun kimse çekmesin...göz görmeyince gönül katlanıyo derler yaaa aynen öle bizim kadar ii kabullenemeselerde yaptığımız rolleri yutuyolar...hep yalan söylüyorum sayılır aileme dialize girmem gerektiğini daha 14 yaşımdayken açıkca kendim konuştum doktorla..bunu annem ilk duysaydı düşer bayılırdı.bi formda okumuşdum sanırım doğru bedenin kaybettiği güc ruhumuza taşınıyor ve biz sabırla dayanıyoruz...yakın olmak zor tabiki bide şunu düşünün bizim neler yaşadığımızı içimizi bizim kadar iyi bilmedikleri bu halde zor,birde bilselerdi mutluluk oyunlarımıza kanmasalardı???
her iki durum da yaşanılan sağlık sorununa bağlıdır
herkesin yaşadığı durum farklıdır
içinde merhamet vicdan ve gerçek manada sevgisi olan kişi baktığı ve yaşadığı sorunla hemhal olur....
ben de 16 yıldır engelli yakınıyım..hiç bir derdini anlatamayan konuşamayan her türlü bakıma muhtaç olan ablamla ilgilendim...ve bu durum vesilesiyle hasta oldum..güçlü olmam gerek bakmam için...yoksa aynı anda muhtaç olunmak daha zor..hele kimsesiz isen..
herkesin yaşadığı durum farklıdır
içinde merhamet vicdan ve gerçek manada sevgisi olan kişi baktığı ve yaşadığı sorunla hemhal olur....
ben de 16 yıldır engelli yakınıyım..hiç bir derdini anlatamayan konuşamayan her türlü bakıma muhtaç olan ablamla ilgilendim...ve bu durum vesilesiyle hasta oldum..güçlü olmam gerek bakmam için...yoksa aynı anda muhtaç olunmak daha zor..hele kimsesiz isen..
şair aldatan kuşu sana katılıyorum.. ama engelli olmak daha zor çünkü hertürlü acıyı çeken sonrada herkes mutlu olsun diye rolü yapan hep biziz. yakın olmakta kolay değil onlara düşen büyük sorumluluk duygusu ve canından birinin bu halde olması zorlaştırıyor durumu.ama şu bi gerçekki yakına yaşam beş kat zorsa engelliye elli kat zor.
arkadaşlar ikiside çok zor ama
elinden hiç bir şey gelmemei çok zor
gerçekten çok zorr
elinden hiç bir şey gelmemei çok zor
gerçekten çok zorr
engelli olmak daha çok zor.
Bemde aynı düşünüyorum.ben otuz yıllık omurilik felçliyim Annemim .hanımın ve çocuklarımın durumunu görünce size hak vermemek mümkün degil.Özürlü belli
bir zaman sonra hastalıgına alışıyor zor da olsa ama digerleri seni her gördükle
rinde içleri gidiyor.Hele annelerin ben annemin o acıklı durumunu gördükçe çok
üzülüyorum o nedenle annem artık kardeşimin yanında.bazen ugruyor.Ne yapalım ki hayat bu ne engelli olmak ne de engelli yakını olmak çokzor......
evet ahmet bey sizi çok iyi anlıyorum. benim de kızım engelli, kendim de trafik kazası sonucu omurilik felçlisi oldum. ALLAH hepimizin yardımcısı olsun...
kişiye göre değişim gösterır .enqellı yakınımı enqellımı ? bana qöre her ıkısıde deqıl. şöyleki; sanırım nişanlım olan spastık adam kompleksız olduqundan bana hiç bir zorluqu yok ...ona üzülmeyı bır an bile düşünmedım ... bırakın üzülmeyı cata cat cokkkk kavgamda oldu. ona qöre bı zorluk var mı ? sanırım tek zorluqu kaldırımlardan ve trafikten cekıyo bunun yanında saltanat tam ....aile baskısı harıc ... enqellının qereksız kompleks ve acıtasyon huyu var ise enqellı yakınlarına sabır diliyorum...zira enqellı ınsanın komplekslısı doyumsuz olması hıc cekılmıyo...sayet bakımı yapılmayan enqellıde varsa pek tabıkı enqellıye zordur ...
Nişanlım söylenebilecek herşeyi çok güzel söylemiş aslında. Bence de engellinin kaprislisi hiç çekilmiyor, bunu birçok engellide bizzat gördüm ve yaşadım. Kendi doyumsuzlukları ve huzursuzluklarının acısını ailelerinden çıkarmaya çalışıyorlar. Aileleri ne yapsa onlar mutlu olmuyor ve sürekli bişeyler talep ediyorlar. ve buna aileler çoğu zaman dur diyemiyor. Ben çok şanslı bir engelliyim şöyle bir düşününce. Ne çocukken ne de erişkin olduktan arkadaşlarım beni dışlamadılar, sen bunu yapamazsın otur yerinde demediler. Ben de bu güzel ortamda büyümenin avantajıyla kaprissiz, komplekssiz biri olarak büyüdüm. İnşallah yakında işe başlayıp ondan sonra da evlenicez canımdan çok sevdiğim nişanlımla, iyi ki varsın bitanemmm 
bence engelliyi engel aşamasına getiren aslında çevredir çünkü insanların geneli değilsede bir kısmı engelliye farklı bir insanmış gibi bakıyor bu hayatın her aşamasında böyle küçük bir çocuktan tutunda koca bir yaşlı insana kadar hep böyle
Engelli olmanın her aşaması zordur. Bu konuda ne engelli için yaşam mücadelesi kolay devam ediyor ne de en yakınında onun bu mücadelesine katkı vererek yakınları için kolay bir haldir. Hayatın her aşamasının zorluklarla mücadele olduğunu kabul ettikten sonra, birde engel gibi fiziki veya zihinsel sorunu olan insanların yaşadıkları zorlukların ne kadar acı verecek bir seviyede olduğunu kestirebiliriz.
Yani engelli yakını içinde zor engelli içinde zordur. Bunu ayrıştırmak veya en çok zorluğu kim çekiyor gibi tahayyüllerde bulunmak kimseye bir yarar getirmeyecektir. Onun için şunu diyebiliriz ki; Engelliler ve engelli yakını için ne yapılabilir? Bunu tartışmak daha verimli olur diye düşünüyorum.
Yani engelli yakını içinde zor engelli içinde zordur. Bunu ayrıştırmak veya en çok zorluğu kim çekiyor gibi tahayyüllerde bulunmak kimseye bir yarar getirmeyecektir. Onun için şunu diyebiliriz ki; Engelliler ve engelli yakını için ne yapılabilir? Bunu tartışmak daha verimli olur diye düşünüyorum.
Benim annem alzhiemer eminim onun icin cok zordur. Ama ben evliyim 2 yasinda bir kizim ve annemi bir turlu oglunun evinde istemeyen surekli bana sozlu ve bir kac defa da fiziksel saldirida bulunan bir kayinvalidem var. Esim bazen isten gece 3 gibi gelip ertesi sabah 7 de ise gidiyor uzun mesaileri oluyor. Ve annem (tabi bilincli yapmiyor) o gunlerde daha bi huysuz oluyor bagiriyor kapilari tekmeliyor evime gidicem diye evde tas ustunde tas birakmiyor. Anne yapma etme desemde faydasiz bebegim de esimde uyanmis oluyor. Her yere tuvalet yapiyor bebek uyanmadan temizlemeye calisiyorum annem yine bir sekilde ona yardim etmemi ve onu temizlememi istemedigi icin bagirip cagiriyor sonuc olarak sabah 6 herkes ayakta. Tabi bu olaylar aksama kadar devam ediyor. Disarida elinden tutuyorum yurumesine yardimci olmak icin bir yandan da bebek arabasini surmeye calisiyorum annem yine beddualar bagirip cagirmalar. Evde surekli sacini basini yolup kapilari tekmeleyen bi annem ve korkup surekli kucagimdan inmeyen bi bebegim.Gece 4e kadar nobet tutuyorum annemi wc kaldirayim diye yine uyuya kaldigim bi dakikada annecik yapmis yapacagini hadiii kimse uyanmadan yatak temizle yerleri sil anneyi yika. Ee esim eve geliyor hatun ya yemegi yetistirememis yada hepsini uyutup kendine uyuya kalmis. Buaraada 2 yil oldu dogum yapali 38 kiloyum yasim 30 2 yildir anneme bakiyorum. Bugun yine evden kacti cocuk kucagimda sokaklarda aglaya aglaya annemi ariyorum.YORUM SIZIN daha yazacak okadar sey varki sizi yormayayim
Allah yardimciniz olsun gercekten cok zor. 
Yani ikiside zor. Engelli olan da engelli yakını da engelli olduğu için üzülür. Tabi ki engelli olan daha çok üzülür. Zor durum. Engelli yakını da sorumluluk için üzülür. Oda zor.
Gerçekten her ikisi de zor herşeyle savaşıyorsun benim eşim kaza sonucu omurilik felci oldu psikolojiniz dağılıyor ve biraz bencil oluyorsunuz galiba eşimi alttan almaktan çevreyi alttan almaktan yoruluyor insan hele ki küçüklükten beri savaşan bir kız çocuğuysanız eşim kaza yaptığında bebeğimiz olacağını öğrendik şuan yeni doğdu inanın çok zor onun için daha zor biri ayağını sallasa otururken ona bakıyor dalıyor allah şafi adıyla şifa versin herkese yar ve yardımcımızz olsun
Annem yatalak.Ben engelliyim hem engelli yakını hemde engelli biri hayat nasıl geçiyor derseniz zor oluyor normal bir kişinin gözünden bakarsak engelli yakını olmak zor bir kere cok sabırlı olacaksın yapmasını istemediğin birşeyi onu inçiltmeden söglemege çalışıyorsun bazı zamanlar oluyor bıktım yeter diyorsun lakin olmuyor . İlk olarak sosyal hayat yok Evden en fazla 1 2 saat ligine çıkabiliyorsun Gezmek tatile gitmek zaten olanaksız . İşin özeti engelli olmak zor engelli yakını olupda o nun sorumluğunu almak daha zor . Ben ker ikisinide yaşıyorum
o dedğin duruma göre değişir....
ben çocukken ailem helede babam üzülüyordu ama yaş ilerleyince umursamaz oldular şurda yere düşüp ölsem kılı kıpırdamaz kimsenin .... batsın bu dünya...
ben çocukken ailem helede babam üzülüyordu ama yaş ilerleyince umursamaz oldular şurda yere düşüp ölsem kılı kıpırdamaz kimsenin .... batsın bu dünya...
