Engelli olmakla ilgili olarak yaşadığınız trajikomik olaylar..?

benimde basıma geldi bankaya gittim bankamatığe para yatırcam güneş vurmuş benim gözler az görüyor birde güneş vurunca hiç bişi göremedim içeri girdim zor yürüyorum deynekle 5 dakikada iki adım zoraki gidiyorum güvenlik kolumdan tuttu beni dişarı atıyor dinlemiyor hiç sabit fikirli bir cırladım aya kaldırdım ortalığı nerdeyse beni süruycek çekip duruyor şube müdürü geldi para yatırcam porcum var bankamatiği göremedim kızdılar güvenliğe özür diledi ama hala hessesbisi bankasından nefret ediyorum sıf bu olaydan dolayıı

bence bakıpda göremiyenler işitıp duyamıyanlar dokunup hıssedemeyenler asıl engelli onlar bizlerbelli bir nedene dayalı engelimiz onlarınsa farklı umutsuz vakalar

kısacası

Yıl 2002 FB-GS ı yendiği 6-0 lık tarihi maç. Hava buz gibi. Çok az bir süre biryeri tutarak ayakta durabiliyorum. Üşüdüğüm için bende tekerlekli sandalyemden kalktım yandaki demirleri tuttum. Birara 6. gol olmasın mı sevinç çığlıkları arasında millet birbirine sarılıyor. Adamın biri gol sevincinden aşırı kalabalık içinde geldi beni kucakladı ve ayaklarımı yerden keserek tezahürat yaparak etrafında döndürüp geri bıraktı. Tabi bende tutacak yer olmadığından betona yapıştım. O an 6. gole mi sevineyim halimemi üzüleyim trajikomik durumda kalmıştım...

Hayattan zevk almamız kadar önemli ne olabilir ki.!! Bence engelli bir arkadaş yapamadıklarını değil de yapabileceklerini düşünse hayatta daha başarılı olabilir bence.

Bir Arkadaşım motosiklete benzin parası olmadığı için binemediğini gelip bana anlatırdı. Bende ona duva et ki paran olunca binebileceğini ama ben hiç motora binemediğimi. istesem bile sağlığımın izin vermediğini anlatırdım ama hep şikayet ederdi. Dün öğrendim ki trafik kazası gecirmiş ve kalça kırılması sonucu şu an artık tekerlekli sandalyeye mahkum kadığını öğrendim. zaten kendisinde şiddetli romatizma vardı. ziyarete gittiğimde bana bakarak " elimdekinlerinin değerini bilmediğim için onlarda gitti"dediğinde çok üzülmüştüm. Artık motora hiç binemeyecekti ama bana gülerek tekerlekli sandalye bağlanan bir motor alıp kardeşim beni gezdirecek dediğindede beraber baya gülmüştük.

işteyim.. yan masamda çalışma arkadaşım olan 60 lıı yaşlarda dinazorvari kaba saba biri..
nasılsın dedi
off off derdim çok .. dedim.
zeynepcim sakın öyle düşünmirsin. biz seni hiç öyle görmiyiz..dedi..
pardon! nasıl görmüon? anlamadım..dedim..
biz seni hiç engelli olarak görmüyoruz dedi..
ben de teşekkür ederim dedim
ve güldüm.. halbuki ben de kendimi öyle görmüodum ve başka bi sorunumdan dolayı öyle söylemiştim

Merhaba arkadaşlar

Okuduklarım bana baya ilginç geldi. İnsan yaşamında mantık dışı diyebileceğimiz olaylar oluyor. Bir anı da ben anlatayım. Bu arada kanedyen değneklerle yürüyebiliyorum. Bir gün dolaşmak amacıyla dışarı çıktım. Ankara daki bir ana caddeye kadar yürüdüm. Yol kenarı yol inşaatı nedeniyle kapalı. Yolda yürürken her zamankinden farklı olarak başımı kaldırıp çevreye baktığım sırada dengemi kaybedip düştüm. Taksi durağından bir kaç kilşi yardıma geldi. Pek bir şeyim yoktu. Bir yere oturttular. İçlerinden biri "kafan iyi mi ?" diye sordu. Ben de kafamı hafif çarptığım için kafamda bir şey yok anlamında "iyi" dedim. Sonra soruyu düşünüp anladım ki içtin mi diye soruyorlar durumu izah etmeye çalıştım. Bana "madem kafan iyi değil düzgün yürürken niye düştün" demez mi ? Bir müddet dinlenip oradan uzaklaştım.

bunlar kesinlikle işteyken okunacak şeyler değil kendi kendime gülüyorum olmuyo böyle ) ama en çok ta arkadaşın pili bitmiş demiş ya ona güldüm

Hayatın kendisi trajikomik..

)) gerçekten komikmiş

Bir arkadaşın arabasıyla gidiyoruz araba yolda istop etti,arabayı ittirip vurdurmak için etraftan yardım ıstedik.Arkadaş direksonda bende indim arabadan fakat ben arabayı itmedim, sokaktan gelen iki kişi itti.Beni sağlam zannettiler ki arkadaşa dert yanmışlar arkadaşın itmedi diye.Arkadaşta o düşünce gücü ile itiyor dedi

Plumeria;

Benzer olay benim de başımdan geçmişti, işitme kaybımın tedavi olanağı için çalmadık kapı bırakmamak adına İstanbul'da bir Hastaneye K.B.B. servisine muayene olmaya gitmiştim. Kayıt işlemleri sırasında Halamın oğlu bana yardımcı oluyordu, kayıt yapan arkadaş soru soruyor ben anlamassam halaoğlu bana işitebileceğim şekilde aynen tekrar ediyordu bende soruyu görevliye cevaplıyordum. Bütün bu işlemler bittikten sonra görevli halaoğluna "Arkadaş Türkçe bilmiyor galiba?" demişti


Bu yakın zamanda başıma ilginç bir olay daha geldi;


İşitme kaybım dolayısıyla hiç bir zaman düzenli bir işim olmadı, hep kısa aralıklarla iş değiştirdim diyebilirim. Son 3-4 senedir profesyonel olarak web tasarım işi ile meşgul oluyorum ancak işitme problemleri nedeniyle çok sevmeme rağmen sağlıklı çalışma şartları oluşmuyordu. Geçen sene % 40 lık raporu aldıktan sonra emekli oldum, biraz rahatlayınca engelli raporu ile düzenli bir firmaya girip çalışayım diye düşündüm, 8-10 firmaya/fabrikaya "Üretimde çalışmak" için cv gönderdim. Ayrıca işitme engel seviyesini ve çalışıp çalışamayacağım pozisyonları kısaca belirttim.


En çok çalışmayı istediğim firmadan aradılar, yolladığım cv'de doğum yeri Almanya yazdığından dolayı sanırım beni Almanca Tercümanı(!) olarak düşünmüşler , bende "Ben Türkçe de biliyorum ama Türklerle de anlaşamıyorum, Almanlarla nasıl anlaşayım?" diyemedim tabi . Şaşırıp "Ben üretimde çalışmak için başvurmuştum." deyince o pozisyonlar için malesef şu an eleman almıyoruz dediler...

iki dişime dolgu gerekti...
1.gün diş hastanesine gittim sabah 9 da gittim 2saat sıra bekleme bir saat iğne dolgu falan 3saatten fazla sürdü ...
doktor iki dişe birden yapamayız yarın gel ötekine yapalım dedi..
öbür gün eşimle birlikte gittik girişte eşim engelliye öncelik verilmiyor mu diye sordu ben _????%+&+WE/...
bilmiyorum ki...dur bi soralım dedi danışmaya sorduk.....elbette doktorun sekreterine söyleyin yeter dedi...
gittik sekretere söyledik...
işimiz 40dakka da bitti(iğne uyuşmayı bekleme dolgu)

vaaay nuran senın gıttıgın hastanede gorevlı sagırmıydı yoksam
engeldasına torpıl yaptıda ısını gordun o cınlıgı bende yapayım dedıydım engellıye oncelık yazan tabela karsısında bende adımı yazdım ama baskasını cagırdılar amelıyat ıcın rontgen cektırmeye gıttıgımde
baksam baskalarını cagırdılar sapasaglam olanları
nıye ben sagırım dedım gorevlıye
o da bana sen ayaklarının uzerınde durabılıyorsun dedı bende cagırdıgınız zaman duymadan cok sıramı kaybettım dedım ama kabul etmedı bekle sıranı dedı
bı baktım arkadas topalmıs yanı topal olan engellıymıs sagırlar saglammıs

raporun yok mu shukufe koy cüzdanına hep yanında olsun..
öyle bi durumda da çıkar göster adama olmadı hadi başhekime.....
postanede bi işim vardı kadın bişiler diyo dedim ben anlayamadım tekrar söyle bu başını önüne eğmiş gene bişiler diyo tabi benim gibi görerek duyan_dudaktan okuyarak_birinin anlaması ne mümkün sonra başını kaldırıp yüzüme bakınca nasıl bi bakış yakaladı ise artık bu sefer sinirden ayağa kalkıp bağırarak sağır mısın sen be bilmem ne ne.....
tabi o an bütrün postane dönüp bana bakıyor hani kadın bağırdı ya soygun falan mı var diye herhalde....
ben çok kötü oldum normalde bende ona bağırırım evet sağırım diye ama o an...şoktan mı ne kalakaldım...
kadın ama elinden gelse dövecek beni psikopat neyse başka tarafa geçtim işimi hallettim...kadına bi kağıt yazdım ALLAH hiçbir engelliyi sizin elinize düşürmesin diye bunungibi birşey önüne ffırlattım çıktım hemen...
ben dışarda gururlu ve mağrur giderken birde ne göreyim kadın arkamdan geliyor koşa koşa....hanımefendi hanımefendi....
pehhh hadi neyse dönüp baktım yüzüne küstah bi bakış fırlatıp çevirdim başımı bir daha da dönüp bakmadım....
tabi iki gün sonra postane müdürüne şikayet ettim şahsen.....kimsenin engelli birine haksız yere bağırmaya hakkı yok....nedense aynı şey bankada da başıma geldi eşim diyor yorgun oluyorlar stres altında oluyorlar dayanamayıp bağırıyorlar umursama boşver diyor ama elimde değil....sanırım fazla duygusalım...
bu başlığa uymadı yazım biliyorum mazur görün...

benimde bir hikayem var...bir engellinin başka bir engelliye olan tanımlamasını yazıcam...salim52 abimiz vardır forumda...2008 de bir Anadoluhisarı buluşma sonrası kendisinin emektar arabası Renoya tıkıştık...yol üzerinde bizi sağa sola atacaktı...dönüş yolunda trafik ışıklarına geldiğimizde bir dilenci gördü ve dedi ki...aha bizden biri daha...kendisi ortopedik engellidir ve dilenci de değnekliydi...aman bizim arabaya gelme bişey çıkmaz diye mırıldandı ve dediği gibi oldu engelli içgüdüsü belki dilenci bizim araca gelmedi...hiç unutmadığım bir ambiansdır nedense kafaya yazmışım

Plakamdaki engelli işaretini değiştirmedim halen duruyor, damgalı damgalı. Bugün alışveriş merkezine gittim. Haftasonu ve yağmurlu bir gün olunca o kadar kalabalıktı ki, kapalı otoparkın ilk katı dolu görünüyor, yönlendirme ışıkları hep kırmızı, gören bir alt otoparka yöneliyor. Neyse dedim belki engelli park yeri boştur, ilk kata girdim. En önde giriş kapısının yanındaki engelli park yeri boştu. Nasıl denk geldimse hayrett! Sevine sevine park ederken, otoparkın güvenlik görevlisi geldi yanıma. Camı açtım. Gayet ciddi bir ses tonuyla "Hanımefendi buraya park edemezsiniz!! Burası özürlü park yeri" dedi. Şaka yapıyor sandım hayretle baktım ama bir kaşı havada ve gayet ciddiydi Plakamda engelli işareti var dedim. İnanmamış gibi arabanın önüne doğru yürüdü eğilip baktı ve başını salladı. Ama halen inanmamış bir hali vardı, arabadan inmemi bekledi. Neyseki felç taklidini iyi yapıyorum. Döndüm teşekkür ettim, işini sıkı takip ettiği için. İlk kez karşılaştım epey hoşuma gitti bu durum.

Nüfus kağıdımı kaybetmiştim. Yenisini çıkarmak için gittim müdürlüğe evrakları verirken ;
-ben işitme engelliyim.. dedim.
Memure hanım;
-Anladım lütfen dışarıda bekleyin adınız okununca gelirsiniz ...(!)
-Anladım ama ben işitme engelliyim adım okunursa duymam
-Anladım dedim size yardımcı olacağım.
Dışarıda bekliyorum benim hemen arkamda duran yaşlı amca gülümsedi. Devletin memurları dedi.
Bekle bekle sıram gelmedi amcanın adı okundu işini yaptı.Vezneye para ödemeye gitti. Yanımda oturan bir bayan elimdeki kağıda göz atıyor.Bana bakıyor. Bir anlam veremedim. Baktı baktı dayanmadı;
hanım efendi adınız okundu defalarca neden gitmediniz dedi. Öylemi ben duymadım işitme engelliyim söylemiştim yardımcı olacağız diyerek dışarı çıkardılar ne yardım ama dedim içeri girmek üzereyken o bayan gene kapıyı açtı.Bana ters bakış atarak sırayla alıyoruz hanım efendi lütfen sıranızı bekleyin dedi.Adım okunmuş geçmiş sıram dedim.Adınız nedir diye sordu söylediğimde ise;
-on defa adınızı okudum boğazım parçalandı. Sağır mısın sen diyince;
evet sağırım sana on kere söyledim demiştim.

Kocaeli otobüse ilk bindiğimde adamın söylediği kelime ...

Senin neren engelli

Not: Böbrek Nakilliyim.

trajikomik çok hikayelere tanık oluyoruz yaşıyoruz. bana artık çok komik gelen en çok duyduğum ve güldüğüm muhabbet, maşşallah ne güzelde giyinmiş tertemiz sanki yırtık don yamalı elbise ile çıkıyor engelli olan! ön yargısız bir duygu düşündürmüyor insan...!

allah neşenizi daim eylesin inşaallah... avrupa'da özelde ingilterede engelli arabası çekmek demek sonunda ölüm var demek gibi birşey... ah şu güzel ülkemin insanları ne zaman kendini engellinin yerine koyup empati yapacak...

siyahi dost

2013 ün ekim ayında istanbula gitmiştik annem eve dönerken alışveriş yapmaya markete gitti engelli yolu olmadığı için de beni dışarıda bıraktı elimde poşetler bekliyorum, annemin peşinden markete siyahi bir arkadaş girdi bana gulumseyerek ama annemden önce çıktı. yine bana baktı cebinden 10 tl çıkarıp bana uzatmaz mı ) nooo diye bağırdım sonra cebine koydu parasını bayağıda cömert arkadaşım özur diledi ve gitti. anneme anlattığımda olayı çok guldu gerçi beraber güldük ama bunu siyahi dilimizi bile bilmeyen bir arkadaşın yapması düşündürücü değil mi demek ki engellileri hep para toplayan zavallı tipler olarak tanımış burada bu da işin başka bir boyutu!!!

Yaz okulundayken okulda ve yurtta engelli tuvaleti yoktu işemek için Erzurum Palandökenden Erzurum merkeze 1 saat yol tepiyordum