Sen yoksun yine…
Bugün sen yoksun yine, senin sensizliğin var yüreğimde, senin sessizliğin var bütün zerremde, Sen benim için hayatımın anlamı hayatımı manasıydın.
Bugün yine senin yokluğun geldi aklıma, bütün işlerimi bıraktım seni düşünmeye başladım. Senin o yeşil gözlerin geldi aklıma, senin o güzel sözlerin geldi. İşte uykularımı bölen, aklımdan hiç gitmeyen sen, senin yüzündeki tebessüm geldi aklıma bana umut veren. Hani sen demez miydin, hiçbir zaman umutsuz olma diye, hani sen söylemez miydin, bu hayat her şeye rağmen yaşamaya değer diye, hani sen demez miydin “Seni çok seviyorum” diye. Umutlarım hala devam ediyor. Yaşamaya değer dediğin dünyada yaşıyorum. Fakat seni seviyorum diyen kişiyle değil. İçimdeki bütün sevginle çok uzaklarda yaşıyorum. Seni yaşıyorum içimde, ama sadece içimde,
Bu gün seni rüyamda gördüm. Sanki o eski günlere geri döndüm. Ama gözlerimi açtığımda yine sen yoktun. Çünkü sen uzaklarda hem de çok uzaklardasın. Bunun hüznünü, bunun üzüntüsünü bir kere daha yaşıyorum. Seni rüyada bile olsa görmek çok güzel, çok heyecan verici, benim de bundan bir şikâyetim yok aslında. Lakin uyandığımda yaşadığım duygularımdan şikâyetim var. Rüyamdaki sen ve uyandığımdaki sensizlik, işte o sensizlik var ya, içimi yakan büyük bir kordur.
Bugün yine senin sensizliğinde geçen bir gün daha geçti benim için, günler, aylar, mevsimler hatta yıllar geçti senin sensizliğinin ardından. Hani derler ya “Göz görmezse gönül katlanırmış” Benimki katlanmak değil de çaresizlik, mecburiyet sanırım. Değişmeyecek bir sonucun son kararı sanırım. Senin sensizliğinin umutsuzluğu sanırım. Seni sensizce yaşama zorunluluğum sanırım.
Eskiden seni bir gün değil de, bir an bile görmesen merak ederdim. Geriye dönüp de baktığımda seninle ayrılalı yıllar olmuş. Seni merak etmedim sanma. Seni aramadım sormadım sanma. Ama senin için, senin mutluluğun için, senin sevginin hatırı için sustum. Sustum çünkü sen vardın. Sen olunca benim için akan suların durduğu, zamanın adeta buz tuttuğu bir andır. Senin mutluluğun benim için her zaman en ön plandadır.
Senin sessizliğini yaşamak, içimde bambaşka, duygularımı körükleyen, umutlarımı tüketen sessizliğin benim hayatımda yaşadığım en talihsiz duygularım.