Ben hep kalpten geldim, iyi niyetimle, temiz duygularımla, merhametimle yaklaştım herkese. Hataları görmezden geldim, sessiz kaldım.. bazen içim yana yana affettim, bazen kendimle savaşa savaşa sustum, çünkü inanmak istedim insanların değişeceğine

pişman olacağına, bir gün gerçekten kalpten değer vereceklerine ama olmadı..
Ben sustukça, affettikce, görmezden geldikce daha da çoğaldı bencillikleri, bırak iyi niyeti öfkemi bile kullandılar.. ve ne acıdır ki, hiçbir şeye ses etmeyenler, hiçbir şeye faydası olmayanlar benden daha değerli tutuldu

oysa ben çabalarken onlar seyirciydi,ben dert edinirken onlar sırtını dönendi.
Artık bundan sonra herkes hak ettiğini alacak, ne 1 gram fazla ne 1 kelime eksik, benim kalbim hala temiz ama artık sınırlarım var.. sessizliğim yanlış anlaşılmasın, bu sessizlik teslimiyet değil toplanış.. artık kendimi seçiyorum, kendime verdiğim değeri hiç kimse için feda etmeyeceğim, hiç kimse içimdeki ışığı kendi karanlığına kurban edemeyecek.
İmza/OğuzHan112
Dipnot:
Forum veya Forum üyeleri ile ilgili değildir
