Güncel İçerik

Merhabalar

Engelli haklarına dair tüm içerikten üye olmaksızın yararlanabilirsiniz.

Soru sormak veya üyelere özel forumlarlardan ve özelliklerden yararlanabilmek içinse sitemize üye olmalısınız.

Teksan İnovatif Medikal: Engelliler, Engelli Çocuklar, Hasta ve Yaşlılar için emsalsiz ürünler

Keşke sizler gibi sonradan özürlü olsaydım...

Ha doğuşdan ha sonradan hepsi aynı işte..Doğuşdan engelli olan bi insan hayata o şekilde başladığı, kedini öyle bildiği için, durumunu kabullenmek onun için daha kolay olsa gerek.Fakat sonradan engelli olan bi insanın o durumunu kabullenmesi çok zor.Kendimden biliyorum :wink:
 
mrb.ben 2.5 yıl önce trafik kazası geçirdim ve omurilik felçlisiyim.üniversite kaydımı yaptırmak için bindiğim arabadan bu halde çıktım.çok istediğim okuluma gidemedim ve erkek arkadaşımdan ayrıldım.20 sene boyunca koştum yürüdüm.bunların ne demek olduğunu çok iyi biliyorum.bazı arkadaşlar doğuştanda olsa sonradanda olsa aynı zorlukta olduğunu yazmışlar.ben 3 ay gatada fizik tedavi gördüm ve orda 24 yaşında ıraklı bir kızla aynı odayı paylaştım.kız çocuk felci sonunda yürüyemiyordu.hep bana derdiki sonradan engelli olmak daha zor.çünkü ben böyle doğdum ve hep kendimi böyle bildim.herkesin kendi fikri belki ama bende öyle düşünüyorum.sonradan engelli olmak çok zor.ben hala o yürüdüğüm sokaklara bakıp bakıp üzülüyorum.her bakışımda içim daha çok acıyo.insan yaşadığı o güzel günleri bir türlü unutamıyo.her köşe başında bir anısını hatırlıyo.inanın sonradan engelli olmak çok zor.önemli olan bunları aşabilmek.bende hala aşamayanlardanım.inş. ya birgün aşar yada eskisi gibi ayağa kalkarım.herkese şifa diliyorum.
 
merhaba arkadaşlar yaşama dair anı düşünce ve duygularınız üstüne.....bende kendi düşüncelerimi eklemek istiyorum....tabi öncelikle şu var ben sadece bir kulağıma işitme cihazı kullanan bir insanım....duygu ve düşüncelerinizi belki anlayamam ama....
bence sonradan engelli olan bir insan için engelli olmak çok zor bir durum....psikolojisi kaldıramayabilir...herkes bu durumu kabullenmeyebilir...20 yaşında 30 yaşında sağlam bir adamın birden bire sandalyeye düşmesi yada yatalak duruma gelmesi çokta imrenilesi bir durum olduğunu sanmıyorum hani doğuştan engelli arkadaşlarımız diyo ya keşke sonradan engelli olsaydık....yapmayın arkadaşlar onların içinde bulunduğu psikoloji sizin bulunduğunuz psikolojiden oldukça yoğun.... bunu şehribanu daha iyi açıklar psikojik açıdan....ben dilim döndüğünce.... :lol:
ben doğuştan gelenlerin daha çabuk kabul edildiğini ve benimsendiğine inanıyorum çünkü alışkanlık olmuştur onunla yaşamak gerektiği düşüncesi doğduğundan itibaren artık düşüncelerdedir...doğuştan engelli bir insan böle yaratıldığını biliyo çünkü yaratılışı böle değiştiremez....
ama sonradan engelli olan....sağlamken düşer bu duruma kazayla yada hastalıkla....dolayısıyla bazı şeyleri tattığı için içinde bulunduğu durum umutsuzluktur....hayal kırıklığı ve isyandır.....
benim düşüncelerim budur bu konuyla ilgili...
teşekkürlerimle :lol:
 
Doğuştan engelli olmak daha da zor çok haklısın guzgülü. Hayatın renklerini hiç hissedememek gibi birşey. Sadece bakmak insana ne kadar mutlu eder ki.
 
uzulme canım yınede halımıze sukretmelıyız herseye rağmen hayattayız bende doğuştan engellıyım ama hayatın tadını cıkarıcak ugraslarla hayata baglıyım
 
sonradan engelli olmayı istemezdim... kendime gelip kabullenmek,, hayattaki zorluklarla mücadeleye geriden başlamak daha zor olabilirdi sanırsam... hepsi zor ama bence doğuştan olmak daha daha.. işte öle yaaa
 
Sundan suphen olmasin ki sonbradan engelli olmak daha da zor...Emin ol buna...Cunku bi kac sene oncesine kadar bende hyerkes gibiydim...Daha sonradan rahatsizlandim...Haaa yuruyorum fakat zor bela...Baskalarina bakip dedigim seylerden biri de ne guzel yuruyorlar diyorum...Bir zamanlar bende boyle yuruyordum rahatca...Fakat nasibimde bu varmis...Bebn napabilirim dua etmekten baska..:)Ayette diyoki ;"Dualarınız olmasa ne ehemmiyetiniz var..." bu yeter iste...Hic sorun etmeye gerek yok..:)
 
arkadaşlar öncelikle isterimki kimse özürlü olmasın herkez sağlıklı mutlu mesut yaşasın.Ama arkadaşlarımda belirtmiş sonradan özürlü olmak diye işte bende onlardan biriyim daha olalı 4.5 ay oldu sonrada özürlü olmak o kadar zorki insan aklını yitirecek nerdeyse bunalıma giriyosun ekiden yaptıkların aklına geliyor yalvarıyosun allaha kaybettıklerının kıymetını sonradan anlıyosun.Keşke diyosun keşke bidaha yürüsem bidaha koşsam bidaha işe gitsem bidaha bidaha bidaha bu bidahalar iç bitip tükenmek bilmiyor sıralanıp gidiyor...
 
Emin ol hiç bir fark olmazdı...

Şöyle ki;

sen; doğuştan engelli------->> (rüyada koştuğunu görür)

ben; sonradan engelli------->> (rüyada koştuğunu görür hatta işi abartır kesilen ayağının uzadığını görür : D)

Şu Freud yok mu hep onun yüzünden aslında : D
 
herkes bir özürlü engelli adayidir en güzeli insan durumunu kabüllenip yasamayi sevmesidir,bu dünyada her sey bir imtihan vesilesidir

kimin ne zaman engelli veya sakat kalacagini biz bilemeyiz her seyi bilen bizi yaratan yüce Allahtir insan Allahi sever ona siginirsa zaten sorun olmaz

insan ne sekilde olursa olsun nefes alip verdigi sürece hayata dört elle sarilmalidir keza engelli kardeslerimizin dünyada sportif alanda elde ettikleri basarilarla gurur ve onur duyuyoruz

insanin öncesi ve sonrasi yoktur insan oldugu gibidir,yaratan yüce Allahtir ve karsilastigimiz her zorluk cevap vermemiz gereken bir sorudur.hasa biz engelliler veya benim gibi sakatlar kaderi suclarsak zaten yasamamizin bir anlami kalmaz kadere inaniyor ve basimiza ne gelirse Allaha sükür diyebilmeliyiz

basimiza ne gelirse gelsin kabüllenip Allaha siginmak zorundayiz bu dünya gecicidir ama ahiret hayati sonsuzdur Allah korusun isyan edip ben neden böyleyim diye sikayette bulunmak ahiretimizi kayip etmemize neden olabilir,zaten öyleyiz veya böyleyiz isyan etmekle hasa bir seyi degistiremeyizki yaratmak Allaha mahsustur.
 
:):)
hatta ''biz erdik mübarek insanız '' bile diyeceksiniz sonradan engelli olan arkadaşlar.
sonuçta engelli olduk işte önce veya sonra ,
kötü şeyler güzel olan herşeyi bir anda siler.
 
sonradan veya önceden olmuşum önmli deil olmuşz işte doğştan veya sonradan umrumda deil satmışım bu dünyanın anasını babasını umrumda deil nefes alıyorum dimi yeter hiç bu kadr sert yazmamştım ya sinirlimiym ne saygılar..
 
sonradan engelli olanların sadece yapamayacakları içlerinde ukte.ya bizim içimizde hiç yapmadığımız ve asla yapamayacaklarımız var.çocukluktaki izler çok önemli.ben hatırlamıyorum annem demişti bikeresinde kardeşim doğmuş uyuyomuş ben görmek için ısrar etmişim uyansın gör kızım demiş annemde .bende peki onun eli varmı die sormuşum annem var deyince oo iyi güzel güzel oynasın demişim.3 yaşındaki bir çocuk bunu diyen. kücük yüreğim bile ne yükler taşımışki dilim onu söylemiş .
 
keşke yürümeyi, koşmayı yaşayıp sizler gibi sonradan özürlü olsaydım. sizler için kabullenmesi zor biliyorum ama şunu bilin ki koşmanın güzelliğini rüyalarınızda yaşamadınız.

dilek abla bence o zaman daha da acı çekerdin. bir şeyi tatmış olup o tattığın şeyin ne olduğunu - nasıl olduğunu bilip yarım bırakmak daha zordur bence. belki de benim fikrim.

tşkler..
 
tabi exelans herkesin derdi kendine zor aslında.ben bana göre durumu aktardım sadece.birde ben tarafından görün diye:)
 
sonradan engelli olmak elnden oyuncağı alınmış çocuğun durumuna benzer:))
eğer başka bır oyuncak bulursa sorun yok yoksa illa diretirse o zaman işi yaş:))
 
Ha önceden, ha sonradan ne farkeder ki? Her ikisininde farklı psikolojileri var. Önceden olsaydı " neden ben böyleyim" diyecektik. Sonradan olduğumuzda da " neden ben" sorusu gitmeyecekti kafamızdan. Kısacası mutlu ol(a)mayacaktık. Artık önce veya sonra önemli değil. şimdi andır. Artık dün ve yarın yok.
 
önceden her ne olursa olsun yapıp yapamamak insanlar değişiyor iyi gün.kötü gün.yapıpta yapamamak

dün dündür bugün gugündür hayat devam ediyor
 
insanların alay etmesi

17 yaşındayım yeni üye oldum doğuştan engelliyim sol hemiparaziyim sol bacağım aksıyor dışarı çıktığımda insanlar alay ediyor çevremde pek engelli dostum olmadı sizin dertlerinizi okudum ben aksayarakta olsa yürüyebiliyorum ona rağmen çok dertliyim insanlarımız çok acımasız bir türlü hayatla bu konuda barışamadım
 
ben bır anne olarak yazıyorum benım kızım doğuştan engellı 21 yaşında ama 8 yaşında gıbı bazen kendıme soruyorum konuşsaydı ve anne ben nıye boyleyım desydı ne derdım bılmıyorum ona nasıl bır cevap verırdım ama bızım aılemızde bırtane dır ona bışey olursa ben yaşayamam dıye duşunuyorum ve gecelerı uykularım kacıyor ne olur ısyan etmeyın arkadaşlar sız budanyadakı normal ınsanların cin fıkırlerını taşımıyorsunuz hep sevgıyle bakıyorsunuz benım kızım oyle cunkı ıyıkı alahım onu bana vermış evımde bır melek bakıyorum herkeze saygılar
 
senınkı daha ıyı ablası boşver... willadan gece konduya ınılmesı zordur - herşey Allah'tan , şükür şükür şükür. verdıgınede şükür , aldıgınada.... ahiretin köşk olsun...
 
Bende doğuştan engelliyim. Yıllardır bu şekilde yaşadığım için alıştım. Hiç şikayetçi değilim. Bence sonradan engelli olmak ve bu duruma alışmak daha zordur. Her ne olursa olsun bence yaşamak güzel.
 
bir tek gün bile üzülmedim, aklımdan geçmedi. böyle ne kadar özel, ne kadar güzelim.
engel ne demek, sadece bazı şeyleri yapamıyorum. hayatta her insanın, her canlının yapamadıkları var.bu engel midir? ayrıca birçok şeyin, bu sayede farkında olduğumu biliyorum ve böylece yaşamı daha fazla kavramıyor muyum?
gizli gizli sevindim hep, iyi ki böyleyim.iyi ki.
 
sonradan engel olanlar için daha zor bence sen belki hiç koşmadın ama hayatı o şekilde yaşamaya alıştın. biyandanda düşünsene vızır vızır koşan birinin bi daha hiç koşamayacak olmasını bu daha zor sanırım. olayları baştan yaşayıp kabullenmek daha kolay. gerçi engelin sonradan yada doğuştan olması daha iyi gibi muhabbet doğru değil bence önemli olan engele bakış açısı ve onla yaşamasını bilmek..
 
sonradan engelli oldum yaklaşık bir yıl oldu yaşadığım o yılı göz önünde bulundurarak değilde mantıken düşündüğümde sonradan engelli olan biri için bu durumu kabullenmek çok daha zor gibi
 
sİZ KENDISINIZ de sonradan ozurlu olmanın...dogustan ozurlu olmaya gore daha zor oldugunu bılıyorsunuz.Bıldıgınız halde ıstemenız Bence yanlıs bır sey..
Cunku hem degısecek bır sey yok Sonuc engellilik..yurumemek..
Tek farkı yurumeyı sızde bıleceksınız ya sonra..Daha zor olacak en ıyısını..Yazılana saygı duymak hamd etmek sukur etmek.daha guzel.
yınede saygım sonsuz dusuncelerınıze arkadaslar.
 
anlaşın bu "yumurta mı tavuktan, tavuk mu yumurtadan çıkar" türü soruyu
tümümüz kendine bir kez sormadan edememiş canlar...

yaşam aşksa kopulamayan:

[FONT=Arial][SIZE=3]Rapor[/SIZE][/FONT]
acı hayata karşı iç çekişse...
aşkta iç geçiriş...
sonuç ulaşılamayana özlem.
Nurten Aktaş
 
o da zor be kardeşim keşke hiç engelli olmasaydın/olmasaydık
 
koskoca 7 yıl olacak ve hala kabullenemenin acısıyla kıvranıyor yürek..her Mayısta matemim var..keske doğuştan olsaydı diyorum bende..eski fotograflara bakarken..o zaman belki kabullenmiş,kendime o doğrultua bir hayat kurardım..velhasıl kelam doğuştanda zor..sonradanda..herkesin yükü kendine agır gelir..
 
bence sonradan olsa dahada insanın zoruna giderdi ve üzülürdü.düşünsenize özgürsünüz ve sonradan kısıtlanıyorsunuz ve bunu her halukarda kabullenmek zorundasınız.bence yanlış düşünüyorsunuz.hepimiz birer engelli adayıyız gerçi ne olacagı konusunda senedimiz yok.
 
Üst Alt