Selam sevgili okuyucular.. adım gülen, ama adımın anlamını yaşayamasam da korumaya çalışıyorum 
ben 32 yaşında, evli, modelist (eski), çok neşeli güzel, ama biraz engelli bir hatunum..
ben de aynı bir çoğunuz gibi trafık kazası geçirdim, 3 yıl oldu. 29 yaşındaydım. sağ kalçam, leğen kemiğim ve sağ kolum 4 yerinden kırıldı.
ilk olarak okmeydanı ssk hastanesinde gözümü açtım. korkunç bi andıı bakımsız bir adamın elinde bir matkap bana bişeyler yapıyordu. ailemin seslerini duyurdum dışarda.n bağırdım babacımm kurtar benii diyee!! içeri giremediler ama dışardan bana dayan diyordu. tüm ailem bişeyin yok kırıkların var dayannn, ama dayanacak gücüm yoktu. çok acı çekiyor ve çok korkuyordum. yine bağırdım babammm ne olur gir içeri al beni burdann. birden babam heybetli bir bakışla kapıyı itti ve içeri girdi. matkaplı adam kızmıştı ama babamın acısını anlayıp itiraz edemedi... babam sıkıca ellerimi tuttu korkma kızım geçicek dedi:ahh babam geçmedii.o gece dizimi matkapla deldiler ve su bidonları taktılar ucuna. hatırlamak bile istemiyorum, iğrençti...
sonra acilde müşadeydeymişim meğer yanıma bir çok dr. hoca, asistan, hemşire vardı. aileme bişeyler diyordular. meğer o hastanede benim tedavim imkansızmış? ve beni apar topar ambulansla cerrahpaşa tıp fktesine sevk ettiler..
ilk beni dr ilker karşıladı. canım kardeşim onu çok seviyorumm çok şakacıydı benim de öyle olduğumu anlayınca acıyı unuttuk. alçı odasında birden acı yerini kahkahalara bıraktı.. ailemde dışarda gülüyordu zorda olsaa çünkü onlar başıma gelicekleri biliyordu. ben bilmiyordumm ve beni kolumu alçıya aldıktan sonra servise çıkardılar. çok güzel bir odaydı, ama ben sadece yattığım yeri görebiliyordum. hiç dönemiyordum. kafamı bile sağa sola döndüremiyordum. içeri ilk eren hemşire girdi üstümdekileri yırtıp çıkardı ve bana yüzümü gösterdi cebindeki küçük aynayla. off tanınmıycak haldeydim..
çok üzülmüştüm ama geçicek dedi hemşire bunlar sadece sıyrık ve yara üzülme dedi.. uyudum öylece sabah olduğunda yanıma bir çok dr geldi ama biri vardıki o geldiğinde diğer drlar asker gibi esas duruşa geçtiler. profosör dr nejat hocaydı gelen bana geçmiş olsun kızım iyi olcaksın üzülme dedi ve yüzümü okşadı sonra bana biraz konuşalıımı dedi? konuşacağımız konuya bağlı dedim güldüüseni ameliyat edicez dedi.. birden tepki verdim ne ameliyatı yaaaa dedi kalçan kırılmış. hem de hiç istemediğimiz bir yerden, önünde çok uzun bir tedavi süreci başlıyor. hazır olman gerek falan.
işte benim anım o (andı) ilk kez ameliyat hatta hastande yatıcaktım işim, evim, eşim, annem, babam birden gözümden geldi geçti çok üzülmüştüm.. velhasıl ameliyat oldum hem de 4 kez. önümde daha da var...
ameliyatlarım çok sorunlu geçti ilk olarak kankaybının önüne geçemediler ameliyatta ve sonrasında 9 gün yoğun bakımda cebelleştim azraille.. ikinci ameliyatta ise damarlardan birini kestiler eminim istemeden teknik hataydı şimdi 3 yıl oldu halen his yok ayak parmaklarımda ve bileğimde?? dönecek diyor sayın hocam ben onu beklemiyorum açıkcası ister dönsün ister dönmesin alıştım ayağımı elimle yönetmeye tıbben adı düşük ayak bilirsiniz? neyse son ameliyattda enfeksiyon kaptım bi o eksikti sankii
yaa kısaca diycem ama uzun oldu biliyorum çok acılar çektim çokk tarifi yok çekenler bilir.. herşey bi tarafa arkadaşlarım ben o hastanede yatarken babannem öldü, eve çıktım 3 buçuk ay sonra babam öldüü ama hepsini unutturdu bana bu bacağımın halii inanın dünyada tek desteğim arkamdaki gücüm dayanağım sığınağım herşeyim canım babamın ölümünü bile unutturdu..
sonra eşimden boşandım işimi unuttum, yaa arkadaşlar zorr zorr, gerçekten zor rabbim düşmanlarımıza dahi vermesin böyle sıkıntıları. ben aştım herşeyi unuttum bügünlerde mutluluğun sadece ağrısız bir yaşam olduğuna inandım. çok mücadele verdim hiç bir zaman moralimi bozmadım bütün yaşadıklarıma inat hatta yeniden (evlendim)
şimdi çok mutluyum önümde sıkıntıların var olduğunu bildiğim halde kalçamın yerinde olmadığını bildiğim halde çoçuk yapmayı bile düşünüyorum sizlere de tek tavsiyem asla ama asla moralınızı bozmayın ancak böyle üstesinden gelirsiniz..
tüm okuyanlara şimdiden çok tşkrler sağlıklı bir yaşam dileklerimle.. (gülen)
ben 32 yaşında, evli, modelist (eski), çok neşeli güzel, ama biraz engelli bir hatunum..ben de aynı bir çoğunuz gibi trafık kazası geçirdim, 3 yıl oldu. 29 yaşındaydım. sağ kalçam, leğen kemiğim ve sağ kolum 4 yerinden kırıldı.
ilk olarak okmeydanı ssk hastanesinde gözümü açtım. korkunç bi andıı
bakımsız bir adamın elinde bir matkap bana bişeyler yapıyordu. ailemin seslerini duyurdum dışarda.n bağırdım babacımm kurtar benii diyee!! içeri giremediler ama dışardan bana dayan diyordu. tüm ailem bişeyin yok kırıkların var dayannn, ama dayanacak gücüm yoktu. çok acı çekiyor ve çok korkuyordum. yine bağırdım babammm ne olur gir içeri al beni burdann. birden babam heybetli bir bakışla kapıyı itti ve içeri girdi. matkaplı adam kızmıştı ama babamın acısını anlayıp itiraz edemedi... babam sıkıca ellerimi tuttu korkma kızım geçicek dedi:ahh babam geçmedii.o gece dizimi matkapla deldiler ve su bidonları taktılar ucuna. hatırlamak bile istemiyorum, iğrençti...sonra acilde müşadeydeymişim meğer yanıma bir çok dr. hoca, asistan, hemşire vardı. aileme bişeyler diyordular. meğer o hastanede benim tedavim imkansızmış? ve beni apar topar ambulansla cerrahpaşa tıp fktesine sevk ettiler..
ilk beni dr ilker karşıladı. canım kardeşim onu çok seviyorumm
çok şakacıydı benim de öyle olduğumu anlayınca acıyı unuttuk. alçı odasında birden acı yerini kahkahalara bıraktı.. ailemde dışarda gülüyordu zorda olsaa çünkü onlar başıma gelicekleri biliyordu. ben bilmiyordumm ve beni kolumu alçıya aldıktan sonra servise çıkardılar. çok güzel bir odaydı, ama ben sadece yattığım yeri görebiliyordum. hiç dönemiyordum. kafamı bile sağa sola döndüremiyordum. içeri ilk eren hemşire girdi üstümdekileri yırtıp çıkardı ve bana yüzümü gösterdi cebindeki küçük aynayla. off tanınmıycak haldeydim..çok üzülmüştüm ama geçicek dedi hemşire bunlar sadece sıyrık ve yara üzülme dedi.. uyudum öylece sabah olduğunda yanıma bir çok dr geldi ama biri vardıki o geldiğinde diğer drlar asker gibi esas duruşa geçtiler. profosör dr nejat hocaydı gelen bana geçmiş olsun kızım iyi olcaksın üzülme dedi ve yüzümü okşadı
sonra bana biraz konuşalıımı dedi? konuşacağımız konuya bağlı dedim güldüüseni ameliyat edicez dedi.. birden tepki verdim ne ameliyatı yaaaa dedi kalçan kırılmış. hem de hiç istemediğimiz bir yerden, önünde çok uzun bir tedavi süreci başlıyor. hazır olman gerek falan.işte benim anım o (andı) ilk kez ameliyat hatta hastande yatıcaktım işim, evim, eşim, annem, babam birden gözümden geldi geçti çok üzülmüştüm.. velhasıl ameliyat oldum hem de 4 kez. önümde daha da var...
ameliyatlarım çok sorunlu geçti ilk olarak kankaybının önüne geçemediler ameliyatta ve sonrasında 9 gün yoğun bakımda cebelleştim azraille.. ikinci ameliyatta ise damarlardan birini kestiler eminim istemeden teknik hataydı
şimdi 3 yıl oldu halen his yok ayak parmaklarımda ve bileğimde?? dönecek diyor sayın hocam ben onu beklemiyorum açıkcası ister dönsün ister dönmesin alıştım ayağımı elimle yönetmeye tıbben adı düşük ayak bilirsiniz? neyse son ameliyattda enfeksiyon kaptım bi o eksikti sankii yaa kısaca diycem ama uzun oldu biliyorum
çok acılar çektim çokk tarifi yok çekenler bilir.. herşey bi tarafa arkadaşlarım ben o hastanede yatarken babannem öldü, eve çıktım 3 buçuk ay sonra babam öldüü ama hepsini unutturdu bana bu bacağımın halii inanın dünyada tek desteğim arkamdaki gücüm dayanağım sığınağım herşeyim canım babamın ölümünü bile unutturdu.. sonra eşimden boşandım işimi unuttum, yaa arkadaşlar zorr zorr, gerçekten zor rabbim düşmanlarımıza dahi vermesin böyle sıkıntıları. ben aştım herşeyi unuttum bügünlerde mutluluğun sadece ağrısız bir yaşam olduğuna inandım. çok mücadele verdim hiç bir zaman moralimi bozmadım bütün yaşadıklarıma inat hatta yeniden (evlendim)
şimdi çok mutluyum önümde sıkıntıların var olduğunu bildiğim halde kalçamın yerinde olmadığını bildiğim halde çoçuk yapmayı bile düşünüyorum
sizlere de tek tavsiyem asla ama asla moralınızı bozmayın ancak böyle üstesinden gelirsiniz..tüm okuyanlara şimdiden çok tşkrler sağlıklı bir yaşam dileklerimle.. (gülen)
