Benim yüreğimde dostluk akan bir suyun insanın içine verdiği huzur gibidir. Bu akan su bazen sel gibidir, bazen ise sessiz bir gemidir. Dost olmaktan ziyade dostluğu yüreğinde hissederek hissettirmektir.
Bazı zamanlar günlümde bir sultandır dost olan koskoca yürek, kimi zaman yegâne bir ahenk, bazen ise bir melektir. Dost dediğin dostun kendisinden önce dostunu düşünüyorsa o zaman hakikatli bir dost olmuş demektir. Benden örnek isteyenlere ise Nuran ablam en güzel örnektir. Ruhundaki zarafetin, yüreğindeki asaletin kelimeleri susturduğu bir gerçektir. İşte böyle dostluklar her zaman ele geçmeyecektir. Ha ele geçmesinden çok elinde tutabilmeyi, değer vererek kıymetini bilmeyi de gerekmektedir.
Huzur dolu mutluluklar için, sevgi dolu yürekler ne kadar gerekirse, umut dolu yarınlar mutluluğu yakalamak ne kadar önemliyse, hasret kaldığın özlemlere hasretinin adı neyse, güzel dediğin güzellikten aldığın hazzın yaşattığı tat seni nerelere götürdüyse, dostluk adına dostluğun tanımını böyle bir insanda bulmakta aynıdır.
Gün bir gerçeğin hakikatle buluşması zamanıdır. Dostlukların zirvede yaşanarak umutları coşturduğu andır. Yaşam ablam gibi değerli bir dostun varsa anlamlıdır.