Kullanıcı:
Filtreler
Güncel İçerik
Güncel İçerik

Merhabalar

Engelli haklarına dair tüm içerikten üye olmaksızın yararlanabilirsiniz.

Soru sormak veya üyelere özel forumlarlardan ve özelliklerden yararlanabilmek içinse sitemize üye olmalısınız.

Giriş yap Şimdi kayıt ol
Teksan İnovatif Medikal: Engelliler, Engelli Çocuklar, Hasta ve Yaşlılar için emsalsiz ürünler

Yürüyemediği halde mutlu olup yaşayan var mı?

DeFnEx

DeFnEx

Aktif Üye
Üyelik
14 Eki 2008
Konular
9
Mesajlar
1,063
Reaksiyonlar
0
mrb arkadaşlar, yürümesi artık imkansız olup durumunu kabullenerek mutlu yaşayan var mı? gerçekten çok merak ediyorum....
ben mutlu değilim şimdiden. daha bana 18 ay oldu. ilerde yürüme ihtimalim var. tabi yürüyememe de. olumsuzluk olusa ne yaparım bilmiyorum. düşünmek bile istemiyorum. yürüyemeyip "mutluyum" diyene de inanmıyorum. dışarıdaki sağlıklı insanları görüpte mutlu olmak elde mi?
tek kelimeyle mutsuzum.
 
kimse mutlu degil ama asıl endişem kendi şahsıma konusuyorum bugun degil yürüyememe degil benim en buyuk endişem ilerde ailemde olmadıgında nasıl nerde yaşayacagımdır.
beni gören herkes mutlu mesud sanıyor ama kimse içimde yanan yangınları bilmiyor ve yüzümde maskeyle güldügümü anlayanda yok..
 
...

Aslında bir soru sormuş,arkasından da kendi görüşünüzü dile getirerek cevabınızı peşinen vermişsiniz.

Yürümüyorum,yürüme ihtimalimde şimdilik yok.
Elhamdulillah mutluyum,huzurluyum

Olaya sağlıklı insanları görüp mutlu olmak elde mi? penceresinden bakarsanız,Bu açıdan mutlu olmak için hiçbir vakit şartları istediğiniz düzleme çekemezsiniz.

Paranız yoksa,Parası olanları görürken mulu olmak elde mi?
Yakışıklı değilseniz,yakışıklıları görürken mutlu olmak elde mi?
Boyunuz kısaysa,uzunları görürken mutlu olmak elde mi? ........
 
Re: ...

arzu edersinizki sormuş olduğum sorunun kendi ruh halime göre olan cevabını tabiki vereceğim.bu benim en doğal hakkım:)
 
valla ben doğduğumdan beri yürüyemiyorum ne diyim.. ilkokul döneminde birkaç sene kadar koltuk değnekleriyle yürüdüm ondan sonrası ev hapsi 10 sene oluyor.. bir kere dışarıyı tattıktan sonra ya da benimle eşit durumda olupta dışarı çıkmayı başaranları gördükçe tabi mutlu da olunamıyor.. umarım siz ileride tekrar yürümeyi başarırsınız.. belirtmeden geçemeyeceğim insanın bazen geliştirdiği kişilik yaşadıklarından ötürü kaynaklanabiliyor.. özellikle çocukluğunda kişiliğini doğru yönde geliştirme fırsatı bulamayan birisinden bir yaştan sonra da çok mutlu bir sakat çıkarmak gerçekten zor...
 
Re: ...

defnex' Alıntı:
arzu edersinizki sormuş olduğum sorunun kendi ruh halime göre olan cevabını tabiki vereceğim.bu benim en doğal hakkım:)
Genişletmek için tıkla ...

buna itarızım yok :)

"yürüyemeyip "mutluyum" diyene de inanmıyorum" bu ifadeniz ise,sorunuza olumlu yanıt verenlere bir önyargı/gerçekleri gizleme ithamı taşıyor.

Üzgünümde HERKES SİZLE AYNI DÜŞÜNMEK ZORUNDA DEĞİL Kİ!
 
Defnex ablam deme öyle ya beterin beteri var en azından etrafında seni sevenler vardır. Bu dünya yalan dünya burda mutlu olamıyosan inanki diğer tarafta mutlu olursun önemli olanda diğer taraf. Bence dert etme hayata küsersen daha mutsuz olursun. Ne olursa olsun yaşamak güzeldir.

Herşey gönlünce olsun
 
:)
daha zamanın var,
tazesin, yenisin manasında söylüyorum bunu.
şu kadarını söyleyebilirim, hayatını ve işini düzene koyabilirsen ve yine aile içi ilişkilerin de sağlamsa mutluluğun yürüyüp-yürümemekle alakalı olduğunu düşünmüyorum.
sabır, sabır, sabır, mücadele, mücadele, mücadele...
artık eskisi kadar hızlı olamıyoruz. ama her işi de yapabiliyoruz. takılıp kalma...
 
OF olalı 18 ay olmuş
mutsuz olmanız kadar doğal bi şey olamaz
kıdemlı OFlu olarak bu halimle de mutluyum deseydiniz kafayı yemiş bu derdim :) 18 aycık..! ben 26 seneyi yedim yuttum. MUTLUYUM DİYEBİLİYORUM.
zaman herşeyin ilacıdır. zamanla durumunuza alışacaksınız bi zamanlar yürüyor olduğunuzu dahi unutacaksınız.
yeterki kafayı yürüyemiyor olduğunuza takmayın.
ama gençsiniz OF tedavisinde çok umut verici gelişmeler var umudunuzu da yitirmeyin.
YÜRÜYENLER ÇOK MU MUTLU SANKİ
VE SEN ..
YÜRÜDÜĞÜN YILLARDA ÇOK MU MUTLUYDUN ?
diyelim sihirli bi değnekle yürüdün. inan 5-6 ay sonra bi zamanlar yürüyemediğini unutup kendini mutsuz edecek yeni şeyler, yeni gereksinimler bulurdun. mutluluk veya mutsuzluk elde kolda,gözde,kulakta değil hayata bakış, onu algılayışta gizlidir.
 
Re: Yürüyemediği halde mutlu olup yaşayan var mı? [Yaşam]

dur hele bi yaw ne olmuşki daha , madem bişeylerin olma imkanı varmış boş durma :) ne kazanırsan sana kalacak .. ben bi 8 yıllık olarak hamd olsun diyorum , o an bölümünü oku kendinle okuduğun kişiler arasındaki eksileri ve artıları gör bak nası mutlu oluyosun ..
 
bu açıdan hiç düşünmemiştim.:) evet haklısın.nereye oturacağız diye bi kaygımız yok...sandalyemiz hep yanımızda :)
 
Arkadaşım Herşeyden evvel geçmiş olsun.
Elbette yürüyemeyerek mutlu olan insan bana göre yoktur. Fakat mutlu olmaya çalışan insanlar vardır.

Tabi benim yürüyen bir insan olarak yürüyemeyen bir insanı anlamam o kadar kolay olmayabilir. Lakin anlamaya çalışmakta güzeldir. Diye düşünüyorum.

Engelli olmadan hayata tutunupta yaşamanın zor olduğu dünyamızda birde engelli olupta; hayata tutunmaya çalışmak gerçekten çok zordur.

Bütün yürüyemeyen arkadaşlarımın inşallah birgün en büyük özlemleri olan yürümek hayallerinin gerçekleşmesi dileklerimle..
 
birde ben ekleyim herzaman dikkat çekiyosun.:):)
 
Benim de bu durumuma alışmam iki buçuk yılı bulmuştu.Gerekli olan sadece zamanmış meğer. O zamanlar dünyanın sonuymuş gibi geliyordu bana, bu bağlamda seni çok iyi anladığımı düşünüyorum...Bir de benim yaşımın küçük olmasının verdiği bir hırçınlıkta vardı.Şunu söyleyebilirim ki gerçekten iyi çektiler beni:DAlıştıktan sonra yani aradan bir müddet geçtikten sonra ne yapabilirim, hayatımı artık nasıl yönlendirebilirim sorusu geliyorsa insanın aklına tamamsındır alışmış kıvama gelmişsindir artık:)Yürümeyemediğini zaman zaman unutmalı kendini iyi hissettiğin ortamlarda bulunmalısın.Bu da bu durumla başa çıkmada önemli bi etken bence. . :)
 
Çevremizde birçok insan kendini mutsuz olarak görmekte ve çevresindeki insanlara kızmakta - küsmekte ve kırmakta bilerek veya bilmeyerek. Biz engelliler de her olumsuz konuda hemen kendimizin moralimizi bozmaktayız. Oysa ki biz yürüsek ya da yürümesekte halimize ŞÜKRETMELİYİZ. Hayata olumlu yönleriyle NEGATİF değil de POZİTİF bir düşünceyle bakmalıyız. Sonuç olarak yaşam güzel bir şekilde devam etmekte. Sağlam insanlardan bir farkımız yok diye düşünmeliyiz.
 
ozan bey,farkımız olmazmı?tabiki var.biz yürüme engelliler savunmasısız.her daim tehlikelere açığız.düşünün biri dış ortamda yada herhangi bi yerde size şiddet uygulasa kendinizi nasıl savunacaksınız?ayağa bile kalkıp karşılık veremezsiniz ki...ALLAH KORUSUN...
 
ben mutluyum hayatı kabulenmek mutluğun anahtarı olduğuna inanıyorm.ve aslında mutluluğunda bizm hayatımız ben ce olmalısın heleki ihtimalde varsa üzmek seni mutlu etmez ama umut ve kabullenmek mutlu eder
 
defnex,
asla mutlu olmuycaksın bu durumu kabullenmiyceksen,
kabul edip ben artık bir sakatım yürümem,koşmam,ayağa kalkıp şöyle bir ohh demem mümkün olmuycak dersen belki kendinle barışık olursun.
o da belki ,asla sağlıklı günlerinde mutlu olduğun gibi mutlu olamıycaksın
hiç bir şey eskisi gibi olmuycak hep içini acıtıcak bir şeyler kesin olucak.
ben hiç mutlu olmadım,olamıycam da bana dünyayı,güneşi verseler
mutlu olamıyorum.
şimdiden sonra bacaklarımı da verseler bitti artık yaşamadan geçen yıllar var.
bir adın varken seni tanımlıycak başka özelliklerinvarken,
sakat diycekler yine mutsuz olucaksın.
kimse seni eskisi gibi sevmiycek,
mutlu oldum diyen sevgili üyelerimizden de sadece 4duvar arasında yaşayanlar ,dışardaki acı-acımasız dünyadan bihaber ,
net başında kuşlar çiçekler börtü böcekler kıçımızı öpsünler muhabbeti yapıyorlar bana göre.
ama yine de bir baktım ki yıllar geçmiş ,senin de geçicek bir şekilde
hırçınlıkların bitecek,alışacaksın,darbe yiyeceksin bolbol,
yaşam enerjin sıksık düşecek yine de dünya dönecek 18ay geçmiş 18yılda geçicek ,hüzünle geçicek ve ....

sevgiler..
 
ikinci bahar,düşüncelerinize kesinlikle katılıyorum...
 
ikinci bahar' Alıntı:
defnex,
asla mutlu olmuycaksın bu durumu kabullenmiyceksen,
kabul edip ben artık bir sakatım yürümem,koşmam,ayağa kalkıp şöyle bir ohh demem mümkün olmuycak dersen belki kendinle barışık olursun.
o da belki ,asla sağlıklı günlerinde mutlu olduğun gibi mutlu olamıycaksın
hiç bir şey eskisi gibi olmuycak hep içini acıtıcak bir şeyler kesin olucak.
ben hiç mutlu olmadım,olamıycam da bana dünyayı,güneşi verseler
mutlu olamıyorum.
şimdiden sonra bacaklarımı da verseler bitti artık yaşamadan geçen yıllar var.
bir adın varken seni tanımlıycak başka özelliklerinvarken,
sakat diycekler yine mutsuz olucaksın.
kimse seni eskisi gibi sevmiycek,
mutlu oldum diyen sevgili üyelerimizden de sadece 4duvar arasında yaşayanlar ,dışardaki acı-acımasız dünyadan bihaber ,
net başında kuşlar çiçekler börtü böcekler kıçımızı öpsünler muhabbeti yapıyorlar bana göre.
ama yine de bir baktım ki yıllar geçmiş ,senin de geçicek bir şekilde
hırçınlıkların bitecek,alışacaksın,darbe yiyeceksin bolbol,
yaşam enerjin sıksık düşecek yine de dünya dönecek 18ay geçmiş 18yılda geçicek ,hüzünle geçicek ve ....

sevgiler..
Genişletmek için tıkla ...

İkinci bahar;
Olaylara bu kadar negatir bakmanız gerçekten üzücü ve bir o kadarda düşündürücüdür. Tabi ben tekerlekli sandalyede bir kişi olmadığım için sizi sadece bir engelli olarak anlayabilirim. Lakin bir engelli olarak ben hayata bağlı bir kişi olduğumu düşünüyorum ve bütün engelli olan arkadaşlarımıda aynı ölçüde hayata bağlamak adına elimden gelen bütün çabaları da sergilemek için bir uğraş veriyorum. Bunda başarılı olduğumda oluyor olamadığımda. Tabi burada önemli olan bu çabayı göstermektir. başarılı ya da başarısız olmak değildir.

Sizin genel olarak hayata bakış açınızının bu kadar umutsuz olmasıyla, elbetteki yaşamınızdaki olumsuzlıukların etkisinin çok büyük olduğunu düşünüyorum. Oysa bu hayatta yaşıyorsak hayata biraz daha olumlu ve iyi yönlerinden bakarak mutlu olmaya çalışsak hem kendimiz için hem de sevdiklerimiz için çok daha güzel olur diye düşünüyorum. Hayatı kendimize ve sevdiklerimize de zehir edecek yakşalımların hiç kimseye bir faydasının olmayacağını umarım sizde takdir edersiniz.

Hayatı dolu dolu en güzel ve mutlu bir şekilde yaşamak temnnisiyle ve bunlarında sadece bir temennide kalmayarak bütün herkesin hayatına yansımasını dilerim..
 
zorla güzelik olmadığı gibi bu durumdada mutlu olamiyorum olmakta zor keşke mutlu
ola bilsem mutluluk güzel Allah sabır mutluluk bu yaşamımızda kollaylık versin
selamlar
 
ben progresif müsküler distrofi hastasıyım ve 7 yıl oldu yürüme yeteneğimi kaybedeli,sevgili arkadaşlarım ben öylesine mutlu bir insanım ki anlatamam allaha binlerce şükürler olsun,beni çok seven ve benim de çok sevdiğim bir eşim 7 aylıkta bir kızım var,o kadar zorluk çekerdimki yürürken şşimdi çok çok daha rahatım desem yalan söylemiş olmam hepinize sevgiler... hüseyin KORKUT

korkut-24@hotmail.com
 
OZAN SELÇUK' Alıntı:
Sonuç olarak yaşam güzel bir şekilde devam etmekte. Sağlam insanlardan bir farkımız yok diye düşünmeliyiz.
Genişletmek için tıkla ...

Ozan arkadaşım farkımız yokmu?? sen pollyannacığı da aşmışsın o zaman ne deyim.:)
Ben eskiden yani kaza öncesinde 6 .katta oturuyordum ,şimdi girişte
O 6. kata merdivenleri 3 er 3 er atlayarak çıkıyordum şimdi önüme 15 cm yükselti gelse onu bile geçemiyorum.
Yağmurda yürümeye bayılırdım, şimdi sandalyemin elektrik devreleri zarar görecek diye çıkamyırorum bile ..
benden sana çok ufak 3 örnek daha hala sağlamlardan bi farkımız yok diyosan tamam diyorum..:)
 
valla ben yüreyemeyipde mutlu olanlardanım ama 92 yılında ilk kaza yaptığımda ölümü istemiştim tekerleklideyim diyede sokağa dahi çııkamamıştım ama ist da fizik tedavi gördükten sonra bastonlarla yüremeye başladım o gün bu gündür hayataı yaşamayı çok severim hayat bence böle daha güzel sağlam insanlar bence yaşamın değerini bilmiyolar bizim gibi ben çok ama çok mutluyum bastonlarım la bu hayatta...
 
hayat devam ediyor
aksi suratsız küfürbaz hırçın kavgacı olsanda hayat devam ediyor
mutlu,sevgi dolu iyi olsanda hayat devam ediyor

seçim senin
 
Bu tamamen o an bulundugumuz ruh haline bagli bende zaman zaman mutlu
degilim diyorum ancak hemen ertesi gunde derin derin nefes alarak iyiki
yasiyorum diyorum,,,
 
ikinci bahar o kadar karamsar yazmışsınız ki okuyunca tüylerim diken diken oldu ve yürüme engelim olmasa bile ileride olabilir diye korkmaya başladım yahu. Bu kadar kötü bir şeymi yürüme engelli olmak. Eğer ben yeni yürüme engelli olmuş biri olsam bu yazınızı okuyunca herhalde kendimi camdan aşağı atardım....
 
bakmayin ikinci bahar rumuzuna aslinda kara bahar ...
elbette hic birimiz polyanacilik oynamak istemeyiz arada
hepimiz kederleniyoruz ancak nefes almak bilgisayar kullanmak
dunya gozuyle gorebilmek tatmadigimiz tatlari tatmak guzel olsa
gerek zaman zaman da bagimsiz olmak muhtac olmak istememekte
cok dogru dusunce...
 
artık bende iyice karamsar olmaya başladım...
 
Cevap yazmak için giriş yap yada kayıt ol.
Üst Alt