Kullanıcı:
Filtreler
Güncel İçerik
Güncel İçerik

Merhabalar

Engelli haklarına dair tüm içerikten üye olmaksızın yararlanabilirsiniz.

Soru sormak veya üyelere özel forumlarlardan ve özelliklerden yararlanabilmek içinse sitemize üye olmalısınız.

Giriş yap Şimdi kayıt ol
Teksan İnovatif Medikal: Engelliler, Engelli Çocuklar, Hasta ve Yaşlılar için emsalsiz ürünler

Yürüyemediği halde mutlu olup yaşayan var mı?

Defne'cim,
Ben de 5 yıl önce geçirmiş olduğum bir trafik kazası sonucu parapleji oldum,yürüyemiyorum,sadece sağlığımı değil,mesleğimi,evimi,evladımı,yuvamı,her şeyimi kaybettim,ilk zamanlar toparlanmam çok çok zor oldu,ama inan ki canım şimdi o heder ettiğim yıllarıma üzülüyorum,mutluluk göreceli bir kavram ve bizim elimizde!...Neticede ömür kısa,yürüyebilene de geçiyor,yürüyemeyene de!...Sen henüz yeni olduğun için bu kadar karamsar olman çok normal,ve bizler senin için defalarca teselli sözcükleri sarfetsek de nafile..Çok klasik gelse de sana, ben yaşayarak daha iyi anladım ki bizim ilacımız zaman ve tevekkül!...Ve ben sanmıyorum ki bu kısacık,fani dünya yolculuğumuzda çektiğimiz bu elemler, sabrımız ve tevekkülümüz sayesinde,Allah'ın da izniyle, hakiki alemde,hakiki birer lezzete dönüşmesin!..

Yanılıyor muyum kader arkadaşım?;)

Sevgi ve dua ile!..
 
yürüyemediği halde mutlu olan var mı?soru buydu değil mi?
yürüdüğü halde mutsuz olan var mı desem,ben ben diyenleri duyar gibiyim...
mutluluk fiziksel durumumuza bağlı olmasın.izin vermeyelim.bize bağlı.mutlu olacak sebepleri biz bulabiliriz,ortamları biz elimizden geldiğince sağlayabiliriz.
önce mutsuzluğun nedenini araştırın derim.ne yapılabilir?herşey yürümek mi?eğer evet diyorsanız neden sağlıklı,varlıklı insanlar da mutsuz ?demek ki ruh halimize sahip çıkalım ve her zaman pozitif düşünelim...gerçekler bizi yıldıramaz.
önceden sağlıklıydım ama mutsuzdum.sebebi fiziğim değildi.şimdi bedensel engelliyim.mutluyum,her an mutlu değilim.bu imkansız.ama genel olarak mutluluk galip gelir hayat mücadelemde.size de sağlam bir mücadele ruhu dilerim,kolay değil yaşamak ama değer...
 
sevgili ipekezgi,o güzel yazınız için çok tşk ederim.herşey gönlünüzce olsun...
 
Bu dünyaya istediğimiz gibi gelmedik, Bu Dünya'dan istediğimiz gibi gidemeyiz. (ÖMER HAYYAM)
 
ben yuruyemesemde mutluyum sanırım cok pozıtıfım ondan kaynaklanıyo
 
"Bir daha sandalyeye oturabilecek miyim?" sorusunu sorduracak, devamlı yatmak zorunda olduğun günler geçirmezsin umarım Defne.

Böyle günler, aylar geçirsen ve bir gün tekrar oturabilsen o zor günleri zamanla unutacaksın ve çarsizliğin, yetersizliğin, yapmak isteyip yapamadıklarının ağırlığı altında yine ezileceksin ve yatakta olduğun günleri düşünüp ağırlığı hafifletmeye çalışacaksın.
Küçük şeylerle mutlu olabildiğin için şükredeceksin.
Ben şükretmeye çalışıyorum.
Sana da bu konuda başarılar dilerim.
 
Tabiki böyle bir durumda kimse mutluyum diyemez ben 9 yıldır omurilik felçlisiyim mutsuzum desem yalan olur kendimce yürüme umudum var birde ailem ve çevrem bana çok destekçi hastalığımı baba hiç hissettirmiyorlar yani bizim evde hastalık var ama hasta yok.
 
Hayata, hep sızlanarak yaklaşırsak hayat ve yaşam bizden yaklaştığmızdanda daha fazla uzaklaşır.Hiç bir şey dört dörtlük değildir.Eğer herşey dört dörtlük olsydı insan da bir bütün olurdu.
 
insanın, hayatta yaşadığı müddetçe,var olduğu sürece yaşamdan istekleri,bekleyişleri hiç bir zaman bitmez.insan oğlu doyumsuz bir canlı varlıktır.aza kanaat etmeyi genellikle beceremeyiz.bunu başarabilenler her daim mutlu olabilir.benim mutlu olabilmem için de önce kanadiyenlede olsa yürüyebilmem lazım.eski sağlığıma azamide olsa kavuşmam lazım...bu benim kesin düşüncem...ister katılın-ister katılmayın...ama böyle...
 
defnex;
Rabbim inşallah senin mutlu olabilmen için yürümeni nasip eder.
 
eshat,güzel ve içten olan duan için çok tşk ederim.
 
Rica ederim. Ne demek ben bütün engelli arkadaşlarım için dua ediyorum.
 
Hemşom,istedikten sonra hayatta imkansız hiçbir şey yok,yeter ki iste...İnanmakla yolun yarısını katetmişsin demektir...Umarım isteklerin gerçek olur...Sevgiler....
 
İstemekle olsaydı ben şimdi maraton koşuyodum..:)
 
Arkadaşım sen istemeye yine de devam et. İstemekten vazgeçme, inanmak başarmanın yarısıdır.
 
Umut fakirin ekmeği diyoruz devam ediyoruz zaten.:)
 
sevgili hemşom (şehribanu), senin bu sayfada benim için yorum yapman beni çok sevindirdi.çok tşk ederim...
 
hayat bu! bazen mutlu olursun, bazen mutsuz.. ama yuruyemediği için mutlu olan bi salak varmıdır bilemem?? ama yuruyemesende mutlu olabilirsin... sonucta biri fiziksel biri zihinsel bişey.. ama yuruyemenin sonuclarından mutlu olmak, tecavuze ugramıs pollyannanın "vay be ne guzel bi orgazmdı" demesi gibi bişey olur bence.. affola..
 
Bana göre yürüyememek mutluluğu ve huzura ulaşmamaaya engel olamaz ve olmamalı da...Her yürüyüp koşan insan mutlyu mu bi sorun isterseniz...DOSTÇAKALIN...
 
Beynimizin en büyük nimet olduğunu bu hale gelince anladım hayat 1 defa geliyoruz sinirlenebiliyorum küfür edebiliyorum kahkahalarla gülebiliyorum bilek güreşi yapıp karşımdakini mat edebiliyorum arabayla 170 yaptırıp heyecanlanabiliyorum gece arabayı sahile çektirip ay a karşı yıldızlara karşı hayatın anlamını arıyorum tabi anlamı ararken tekelin yakın olmasına dikkat ediyorum ;) hayatın anlamını sorguladığınız zaman kendinize gelirsiniz unutmayın o zaman anlarsınız bu kederimizin anlamsızlığını
 
aradan 2 yıl geçti...hala mutlu değilim..olmayacağımda..tek umudum kök hücre..onda da başarısızlık olursa bilmiyorm ne yapacağım, nasıl bir yol izleyeceğim. hiç düşünmek bile istemiyorum..
 
yürüyemiyorum ve bundan sonra da yürümem imkansız fakat buna inat o kadar güzel o kadar mutlu bir hayatım var ki ALLAH'ıma binlerce şükürler olsun...
 
Bende yürüyemeyenlerdenim.. Hatta bu duyguyu hiç tatmadım ayağa kalkmak adım atmak nasıl bir şeydir hiç bilmem.. Ama mutsuz olmak hayatı kendime zehir etmek gibi bir lüksüm yok.. Belkide hiç yürümediğim için kabullenmem kolay olmuştur bu durumu bilmiyorum ama sanırım zaman herşeyin ilacı..
Şimdi üzülsen mutsuz olsan hayatı kendine zehir etsen yürümek gibi bir şansın yine yok arkadasım.. O halde içinde bulunduğun şartlar altında en iyisini yap bence.. Ve en iyi şekilde yaşamaya çalış.. Ben öyle yapıyorum çünkü.. Bir süre sonra hayat kendiliğinden güzelleşmeye başlıyor zaten emin ol :)
 
Fikirler değişkendir ama mücadeleye devam hayat bence herşeye rağmen yaşanasıdır ben 29 yıl oldu tekerlekliyim 13 yaşımda oturdum hala oturuyorum ama kendimi buna göre şekillendirdim evliyim çocuklarım var ben fiziken engelliyim ama beynim sağlam mutlu olmak ve olmamak ruhumda..
 
sizler adına sevindim...bugün depresif olduğum için ne yazılırsa yazılsın beni ikna etmeye yeterli gelmeyecek...mutlu değilim...olamıyorum...
 
Defne ya sen biraz psikolojik destek alsana ya ne bu hayata küskünlüğün yaaa....allahın gücüne gider ama allah başka dert vermesin...sabır,irade,ve inanç....biraz sabretsen biraz iradene sahip çıksan biraz inansan ve biraz iyimser olsan ne olur hayatından bişi eksilmez kazanırsın en azından mutluluğunu...
Tamam yani ben yürüyen bir insanım çeken bilir derler ama yani bu kadarda kendini mutsuz edip kendine eziyet etmene hakkın olmadığını düşünüyorum allahtan oldu bu kaza....gelene git demek allaha isyandır....kendini biraz toparlasan sanırım çok çok iyi edeceksin dostum yazmayayım dedim ama dayanamadım yine huyum kurusun!
 
önceden 1 yıla kadar psikolojik destek aldım...şimdi uzun zamandır bıraktım...işe yaramıyor.çünkü tek odaklandığım şey yürüme isteği olduğu için faydasını görmüyorum..kabullenemiyorum,olmuyor....çıkmazdayım...
 
kabullenirsen bence biraz sadece sana değil ailenede huzur gelecek zaman zaman zaman
kazadan sonra bu kadar sabır ettiğine göre biraz daha sabır edersen ölmessin...
ki senin sana ihtiyaçı olan bir kızın var bu şekilde kızına nasıl adapte olabilirsin mutsuz bir anneden kızına nasıl bir fayda sağlanır...kendini düşünmekten onu resmen unutmuş durumdasındır %50....aklını biraz başına al defne sakinleş....biraz mantıklı o yaaaaaaaaa.....sinirlendirdin beni şimdi yaaaaa.....burda bir senmisin yürüyemeyen....mediş valla senin hayata karşı pozitif enerjin karşısında defneyi görünce seni çok çok büyük bir şekilde takdir ediyorum HELAL OLSUN!!!!!
 
Defnex kesinlikle kendine zaman tanımalısın kafana taktığın bu sorunu zamana bırak
mutlu olamasan bile hiç değilse bu kadar kendini harap etmezsin.
Belkide mutlu olmanın bir yoluda senden daha kötü örnekleri göz önüne getirmektir.
hiç kıpırdamadan yatmak zorunda olduğun Şöyle bir örnekte " sandalyede oturabilecekmiyim acaba" diyede günlerin geçebilirdi.
Küçüklüğümde herkesin koşup oynadğı çocukluk çağlarımdada ben 1 sene boy alçısında yattım. Ben tam ozaman dersimi almış mutlu olmanın yolunu bulmuştum "beterin beteri vardır" bu düşünce bana asla sakatlığımı bana sorun ettirmedi.
Sanada ettirmesin.
 
Cevap yazmak için giriş yap yada kayıt ol.
Üst Alt