Güncel İçerik

Merhabalar

Engelli haklarına dair tüm içerikten üye olmaksızın yararlanabilirsiniz.

Soru sormak veya üyelere özel forumlarlardan ve özelliklerden yararlanabilmek içinse sitemize üye olmalısınız.

Teksan İnovatif Medikal: Engelliler, Engelli Çocuklar, Hasta ve Yaşlılar için emsalsiz ürünler

Dün Şevket Çavdar’ın bir Hayatı Vardı; Bugün Yok. NEDEN? [Tartışma]

Ne güzel, ne güzel! Bütün dünyada yapılmayan ameliyatlar ülkemizde yapılıyor! Allah'Im sana şükürler olsun!

Bence bu iki çocuğun ölümüne sebep olan herkesi toplayıp, birbiirine dikmek lazım!
 
Bu işlem bu kadar riskliyse ve hayatlara mal oluyorsa bence yapmasınlar.


Bu şekilde hayatlar yok oluyor:(

Allah rahmet eylesin.Mekanı cennet olsun...
 
Az önce haberlerde vefat etmediği, yoğun bakım da olduğu, ama durumunun ağır olduğu söylendi.. Hangisi doğru haber bilemiyoruz. İnşallah hayattadır ve kurtulur..
 
Caresiz insanları bir kobay gibi yalan vaatlerle hayatlarını alıyorlar yazıklar olsun
 
Evet yazıklar olsun İnsanlara umut verip canlarınden sevdiklerinden ediyorlarlar.

Akdeniz Üniversitesi Hastanesi'nde Çift Kol Nakli Yapılan Atilla Kavdır sabah 04.30'da hayatını kaybetti.

Tek isteği kızlarının elinden tutabilmekti.Ama artık yanlarında hiç olmayacak..

Allah rahmet eylesin.Mekanı cennet olsun...
 
Bedenden çok ruhumuz önemli. O bunun farkında değildi ve vefat etti.

Allah rahmet eylesin..
 
Saros1 gayet güzel özetlemiş. Çoğu zaman bize ait olduğunu düşündüğümüz arzular bizlere öğretilmiş düşüncelerden ibaret olabilir. Kendimize ait olduğunu sandığımız için ölümü bile göze alabliriz bunlar için. Ebediyete yolladığımız kardeşimiz de bu şekilde farkında olmadan kodlanmış da olabilir.

Shebnem arkadaşımızın paylaştığı makale beni oldukça sarstı açıkçası. Bu meselede karşıt ya da leyhte pozisyon almamış, sadece yorumlarımızın gerçeği sarmalamayabileceğini düşünüyordum. Fakat makaledeki bilgiler doğruysa bu tür ameliyatların ölüm riskini göze almak değil resmen ölüme karar vermek olduğu kabul edilmek zorunda. Ben arkadaşımızın ölüm riskini göze almasına yönelik eleştirilere mesafeliydim. Ancak makaledeki ayrıntılardan bihaberdim doğrusu. Ömür boyu böbrek ve karaciğeri yoracak bağışıklık sistemini körleştiren ilaçların vahametini bilmiyordum. Çift kol ve bacak için alınacak yüksek dozda ilaçların tehlikesinin riskten öte bir tür ölümü kabulleniş olduğu arkadaşımıza söylendi mi onu gerçekten merak ediyorum. Aynı makalede çok sağlam bir eleştiri getirilmiş. 50 bin liralık pahalı bir protezi ödemeyen devletin hastanın hayatı boyujnca sürecek ilaç masraflarını ve yüksek amelişyat gişderlerini karşılaması ne demek oluyor. Burada açıkça tıbbi gelişmelerle dünyaya hava atabilmek hastanın hayatının önüne geçiyor. Engelli birey belki o "pahalı" protezlerle ameliyatın ölümcül risklerinden vazgeçecekti.

Buraya kadar normal. Sakatlığın korkunç bir melanet yuvası haline getirilişi ticarileşmiş tıp dünyası için stratejik bir manevra alanı sağlıyor. Risklerin bırakın hastaya kamuoyuna net şekilde açıklanması dahi bu tür operasyonlara karşı ciddi bir kitlesel muhalefet ortaya çıkartabilirdi. Bu mevzuda bunların hiçbri yapılmadı anlaşılan.

Fakat buna rağmen sevgili rekursiyonun "sakatlıktan kurtulmak" şeklinde ifade ettiği çabayı yadsımasını anlayamıyorum. Dönüp dolaşıp sakatlığı kutsamak ya da şeytanlaştırmak arasında gidip gelmek zorunda mıyız? Bir kişi sakatlıktan niye kurtulmak istemesin ki. Tamam tabiki ölümün adeta garantilendiği bu tür bir operasyondan bahsetmiyorum. Ama yüzde seksen ölüm riski yüzde yirmi sapasağlam yaşamak gibi iki seçenek sunulsa ve bir sakat bunu kabul etse onu taşlarmışsınız gibi bir intiba ediniyorum bazen :)) Ama ben göze alamayacağım bu riski alan arkadaşı yadsıyamazdım. Alkışlayamazdım da. Susardım sadece...
 
kesinlikle seninle aynı fikirdeyim şahsım adına konuşuyorum şevketin yerinde olsam bende onun yaptığını yapardım hatta bende şu anda çocuk felcinden dolayı iki ayak yada bacak neyse artık nakil istiyorum çok yere mail yolladım ancak bi cevap gelmedi sonucunada katlanmayı iyi biliyorum Şevket bir kahramandır Allah yattığı yeri nur eylesin
 
kısa ve öz hayallerimizi ve umutlarımızı bir kobay timsali heveslerimizle gömüyorlar ve o değerli arkadaşı öyle yaptılar! benim cahil kafam bile almıyor o vucut eklenen kol ve bacaklara nasıl kan pompalayacak ve o kalp nasıl yetişecek? işte çok bilsekte bukadar riske arkadaşımız canını verdi..
 
Üst Alt