Deli Çocuğun Güncesi - Özgür Bacaksız
"İnsan aldıklarıyla, çektikleriyle, yaşadıklarıyla deneyimli olur, gürültülü tepkileri zamanla yerini tepkisizliğe bırakır. Dinginleşir, alışır insan. Vakti zamanında bünyede Yuh! tepkisi yaratan bir olay, ileride gayet normal olarak karşılanır."
"En iyi sevgi, insanın eski mutsuzluklardan kaçmak için değil de, yeni mutluluklara kavuşma umuduyla beslediği sevgidir."
"Genelde gerçekleri söylediğimde herkesin zamanla benden uzaklaştığını görmüştüm, sonra zamanla anlamıştım. Gerçek fazlaydı bu yaşama, gerçeğin her rengi insanlığa küsmüştü."
"Eskiden sessizdik, yani bizim çevremiz fazla sakindi. Dostlarımız, komşularımız, insanlar huzuru hep sessizlikte bulurdu. Çok eskidendi bunlar, şimdi gürültü içindeyiz, beyinler gürültülü, sokaklar, ruhlar, inşaat gürültüleri, bağrışmalar, yüksek sesle konuşmalar, kendini belli etme çabası içindeki gereksiz böğürmeler, arabaların beygir kornaları, ses, ses, ses. O zamanlar az görüşürdük insanlarla, az mesaj verirlerdi bize, ya da az söz söylerlerdi, şimdi konuşma bombardımanına tutuyoruz tüm hayatımızı, fazla enerji, fazla iletişim."
"Başkaları kendi yaşadıkları korkulardan senin de korkmanı bekler."
"Öyle zaman gelir ki en tatlı mutluluklardan bile bıkar insan, en güzel anılardan bile bıkar, hamurunda vardır insanın gariplik. Filmin en güzel yerinde kalkar yerinden, dinlediği şarkıyı en güzel bölümünde kapatır, çıkarır kulaklığını, en güzel anda bile sıkılır kendisinden."
"Düş kırıklığımın temelinde aslında hep aynı şey vardı: İsteklerim gerçekliğin o yıkılmaz duvarına çarpıp, parçalanıyordu."