[Engelliler.Biz Organizasyonu] 13-15 Mayıs: İzmir'e gezi

ben konuşamıyommm hala izmir gezisinin zevkini çıkarmakla meşgulum... sonra yazıcam.. sonra...once bu gezinin buyusunden bi çıkayım sonra... çunki hala agzım kulaklarımda
bu izmir gezisi beni susturdu
oyacıgım ve cincinim tesekkurler... gelen tum dostlara tesekkurler... harikasınız hepiniz...

Arkadaşlar bende izmirdeydim ama sizi kordonda oyle aradımkı gözlerim sizleri öyle aradıki bir bilseniz manisadan sırf sizlerle tanışmak için geldim ama ne yazıkki sizlere ulaşamadım ve çok üzgünüm sizlerle tanışamadığım için neyse sizler bizim yerimizede eğlenmişsiniz oya hanıma kendi adıma çok teşekkür ediyorum yuzunu kara çıkarmadığı için devamını bekliyorum.. size ulaşamayınca bende arkadasımla ferdidemir nicki olan arkadaşımla izmir fuarındaki arab fuarını gezdik belki sizi fuarda görürüz düşüncesindeydik cumartesi saat:15:00dan 17:30 kadar oradydık...

Arkadaşlarla tanışmak daha önce geliyordu benim için. Gezi kısmı daha sonraydı. "13-15 Mayıs İzmir Gezisi" Organizasyonu bunu gerçekleştirdiği için, zaten tanışıyor olmamıza rağmen yüz yüze de tanıştığımız için mutluyum..
Cumartesi akşamı da gayet güzeldi..
Başta Oya hanım ve Cincin olmak üzere benim bilmediğim ama emeği geçmiş tüm kişilere teşekkür ediyorum..

Sanalite Realite oldu.. :wink:

Teşekkürler arkadaşlar....

Geldiğiniz ve hep birlikte olduğumuz için...

ayrıca en büyük [size=7]OYA & CİNCİN[/size]

Gerçi biz hala İzmir'deyiz ama

tırtıl & mavişim & semino & barış'tan sevgiler...

Gezide emeği geçen,gelen gelmeyen herkese sevgiler.Hayatımın hoş anılarından biri olark kalacak bu gezi.Herşey güzeldiii....

izmir gezisi

öncelikle oya hanıma çok teşekkur ederim yaptığı zammetlerinden ve misafirlikten dolayı bizlere dolu dolu iki gün yaşattığınız için bütün emeği geçen herkeze teşekkurler

[size=5]14-15 MAYIS İZMİR GÜNLÜĞÜ[/size]

13 Mayıs Cuma son hazırlıklar ve bekleyiş.Farklı şehirlerden gelecek arkadaşlarımı beklemenin verdiği heyecan.Onlarda aynı heyecan içerisinde ve de merak içerisinde İzmir’e girmenin saatlerini sayıyorlardı otobüste.Bunu biliyordum çünkü bütün gece otobüsle telefonlaşıp onlarla o heyecanı birebir bende yaşıyordum.Ve hiç uyumadan sabaha kadar bekledim.Saat beşte terminale gittim.Erken gittim çünkü gelecek olan misafirlerimin iki gün boyunca gezdirecek olan servisin otobüslerin iniş peronuna girişinin önceden yapılması gerekiyordu.Önce bunu Pamuk kalenin vardiya amiriyle beraber organize ettik.Oda benim kadar heyecanlıydı aldığı sorumluluğu yerine getirmenin heyecanı ve böylesi korkusuzca yollara dökülerek hiç tanımadığı bir şehre gelen bu insanları tanımanın heyecanı içerisindeydi.Bunu gözlerinden ve gelen her otobüsü farklı bir bekleyiş içerisinde takip etmesinden anlıyordum.Ve bizimle iki gün beraber olacak Pamuk kalenin servis kaptanı Volkan her gelen şehirler arası otobüsün arkasından koşuyor bakıp tekrar geliyordu.Bende de aynı heyecan ve yeni bir bekleyiş vardı 13 Mayıs gecesinin ardından.

Önce Antalya konuklarım gelecekti.Saat 6:30 sularında ilk konuklarım geldi Antalya’dan.Güzide abla ve kızı Arzum.İlk tanışmamdı onlarla.Ama sanki yıllardır tanıyordum onları.Sitedeki sıcaklıkları aynıydı,yüreklerindeki sıcaklık sevgi gözlerinin içindeydi.Bunu birbirimize sarıldığımızda daha iyi hissetim.Ve yanılmamıştım.Aynı yüz vardı benim çizdiğim,hafızamdaki yüzün aynısı.Yani kısaca sitedeki gibi aynı insanlardı.Antalya konuklarımı karşıladıktan hemen sonra Güzide abla ve Arzumla Balıkesir misafirlerimizi beklemeye başladık.Alp_Alp ve arkadaşı Mehmet onlarla da ilk kez tanışacaktım.Bir süre sonra onlarında aracı geldi.Ve Alp-Alple arkadaşı Mehmet geldiler.Ve aynı araçta gezi boyunca animasyon yapacak arkadaşım Abdullah ta onlarla beraber Balıkesir’den geldi.Alp-Alp ve arkadaşını karşılarken başka bir duygu yaşadım.Hayata başka bir sarılışı vardı Alp’in. Yüzünde hiç eksilmeyen bir gülümseme,hep gülen ışıl ışıl bir yüz.Alkışlanacak bir insandı,örnek alınacak bir insandı.15 ayda bu kadar hayatın içinde dolu dolu olmak başka bir şeydi.Ve yüzünde bu hayata bağlılık ışıl ışıl parlıyordu sabahın o saatlerinde.Aynı şekilde arkadaşı Mehmet; o ise dostluğun,insan olmanın varlığının hala var olduğunu bu iki gün boyunca anlattı bize.Alp-Alp’le Mehmet masallarda olan bir dostluk örneğini aralarında kurmuş örnek insanlardı onları tanımaktan büyük mutluluk duydum.



Onları da karşıladıktan sonra şimdi İstanbul kafilesindeydi sıra.İstanbul,Bursa ve Ankara’dan gelecek olan konuklarım aynı araçta bir grup olarak geliyordu İzmir’e.Biz misafirlerimle beraber onları beklerken beni şaşırtan bir o kadarda mutlu eden bir telefon geldi.Gerçi akşamdan aramıştı Küba 38 yola çıkarken söylemişti ,ama ben 7 saatte Kayseri’den İzmir’e gelebileceğine inanamamıştım İstanbul yolcularından bile önce aracıyla girmişti İzmir’e bu inanılmaz bir şeydi.İşte buydu Engelliler Biz’in farkı.Kayseri’den kalkıp aramıza katılan Küba 38 ve yeğeniyle de ilk kez tanışacaktım. Kendisi bizi kahvaltı yapacağımız yerde beklerken bizde diğer konukları bekliyorduk.İstanbul yolcularımızın İzmir’e girişi baya geç oldu.Saat 9:00 gibi İzmir’e girdiler.Terminalde herkes bize bakıyordu.Yüzlerimizdeki mutluluğa, aramızdaki bağa, iletişimimize hayata bağlılığımıza.Bu kadar yolu bir arada olmak bir şeyleri anlatmak için gelmişti herkes.Bir şeylerin değişmesi için tek yürek olmuştuk.Bunu yapmanın gururu içinde biz bir araya gelmişken bizden örnek alıyordu orada bulunanlar. İstanbul aracının gelmesiyle terminalde Pamuk kale’nin ekibi büyük bir hareketlilik içine girdi, arkadaşlarımızı bekleyen servise tek tek götürmeye başladılar.Artık servisimize binmiştik ve İzmir gezimiz start almıştı.



Hep beraber Pamuk kale’nin servis kaptanları ile kordonda kahvaltı yapacağımız mekana gittik.Oradaki arkadaşlarımızda bizi büyük bir heyecanla bekliyordu.Küba 38 ve yeğeniyle orada tanıştık.Olgun babacan tavrıyla bizleri kucakladı.Mis gibi iyodu içimize çekerek kahvaltımıza başladık.Bu arada bizim iki gün boyunca çekimlerimizi yapacak olan Pamuk kale TV’nin muhabiri arkadaşım Çağdaş’ta aramıza katıldı.Kendiside bizden biri oldu aramızda en küçük ayrıntıyı bile es geçmeden yaşadığımız her şeyin kare kare çekimini yaptı.Eğlenceli hoş sohbet bir kahvaltının ardından otelimize geçtik.Bir kaç saat dinlenmek gerekiyordu.Gün boyu arkadaşlarım için hazırlamış olduğum sürprizler ve yorucu bir hareketlilik öncesinde herkesin biraz dinlenmeye ihtiyacı vardı.Ayrıca Bodrumdan, İzmir’den İzmit’ten katılacak olan diğer konuklarımızla da otelde buluşacaktık.Otel’de bizi büyük bir heyecanla bekleyen özellikle sevgili Cin cinle tanışmak isteyen Halkla İlişkiler Müdürü Esen hanım kahvaltı sürecince birkaç kez aradı beni.Sevgili Cincinle kucaklaşmak, onu yakından tanımak istiyordu ve diğer konuklarımı tek tek.Öylesine heyecanlıydı ki.Bizi geçmişti heyecanı. Bunu yüzünden anlayabiliyordunuz zaten.Gezi Programımızla ilgili detaylarıda otel girişindeki panoya astık.Sonra arkadaşlarımız odalarına çıktı bir süre dinlenmek adına.



Günün ikinci yarısında yaşadıklarımızı da sizlere anlatacağım.Ama biraz bekleyeceksiniz hemen değil.Biz her şeyi bir çırpıda sindire sindire yaşadık.Sizlere anlatırken bir çırpıda anlatmayalım değil mi?Arkası yarına.

Sevgili Oyacığım,
dizi yazının devamını merakla bekliyorum.

Performansın ve organize yeteneğini kutlarım.
Burada sana ve Cincine tekrar teşekkür etmek istedim.

oyacıgım tesekkurler...duygularımıza en guzel sen tercuman olmuşsun. ne guzel anlatmışsın.sonra yazacagım diyordum ama .. vazgeçtim. bu geziyi o kadar guzel anlatıyorsun ki... devamını iple çekiyoz.. sabırsızlıkla...

sevgili oya başta olmak üzere sevgili cincin ve organizasyonda emeği geçen tüm arkadaşlarıma en içten samimi teşekkürlerimi iletiyor saygılarımı sunuyorum.
yorucu ama bir o kadar keyifli olan bu organizasyonda tanıştığım tüm arkadaşlarıma selamlarımı iletiyorum.

Mükemmel ve kusursuz bir organizasyon olması için insan üstü gayretlerinden dolayı başta Oya Tekin olmak üzere CinCin ve diyer arkadaşlara binlerce teşekkürler.Sevgili Oya tekin bizlere misafirperverliğin nasıl olacağını ve misafirlere olan candan içten yapmacıktan uzak ilgisi beni gercekten duygulandırdı.Tüm arkadaşlar adına Oya tekin arkadaşımıza binlerce teşekkürler.
1800 km yolu arkadaşlarla tanışmak onlarla sohbet etmek için gitmiştim. İyiki gitmişim.İyiki tanımışım. Tüm arkadaşlara teşekkürler.

Çoook şey var yazılacak nereden başlasam kiiii.....
Önce otobüste yaşadığımız sorunlar vardı
1 kişin yerine 3 bilet satılan koltuklar ve maceralı bir izmire varış
Bu sorunlardan dolayı geç kaldı otobüs ve geç vardık izmire
Yol yorgunluğumuz vardı otobüste birde sorunlu gelmenin üznü ama sevğili oya bizi karşılayınca hiç bir şeyimiz kalmadı açıkçası
bize gülen yüzünle karşıladı,sanki hiç yorgun ve uykusus değildi.
Hepimizle tek tek ilgilendi...
Önce güzel bir kavaltı denize sıfır bir kordon boyunda ohh ne iyi gelmişti
sonra bizden ayrı gelen Ap ap, kuba ve mavişimi tanıdık önce hepsinin güzü gülüyor mutluluktan uçuyorlardı...
Sonra otele gitti dinlendik tabi otelimizde çok hoş personeliyle bizi karşıladı tekerlekli sandaleli arkadaşlarımıza yardımcı oldular teşekkürler tekrardan
Sonra biraz gezinti yaptık pamukkale servisiyle izmire şöyle bir söz attık
Hemende öğlen yemeği zamanı gelmişti acıkmadan
Öğlen yemeğinde neler yoktu kii
Mezelerle doğduk zaten yemekler gelmeden
Vpur sefası balon dağatımı ve atışı oooo çok eğlendim ya unutuyorum çok şey var anlatılmayan...
sonra gene gene gezgik hep gezdik zaten otele gitti ve akşam ki yemek için hazırlandık.
Oya ve cincin çok şıktı...
Tabi bazı arkadaşlar da o gece için hazırlık yapmış şıktılar
Akşam yemeğe güzel açık havada oldu.
Yemekler,şarkılar, tabi bizden türküler, şiirler, danslar ooo neler yoktu kii
Çok eğlendik ayhan beyen oynamasınada diyecek yoktu haniii
Otele vardığımızda sanki kimse yorulmamış gibi oturduk başladık sohbete
Sabah tabi ben geç kaltım uykusuzluğa dayanamam çünkü
Kavaltı çok güzeldi ama benim miğdemde yiyecek hiç yer kalmamıştı bunun nedeni ise oya nın yüzünden çok güzel sofralar hazırlantmıştı
kavaltıdan sonra otelden ayrılık vardı hiç gitmek istemiyordum banane gitmiyecektim ortam o kadar güzeldi kii
fuara gitti sonra yeşilerin içinde çok hoş bir sohbet yaptık arkadaşlar
ayrılık anı yaklaşmıştı
Yine öğlen yemeği yedikne sebahattin abiden şiir dinledikten sonra yola çıktık otogara doğru...
Velalaşma anı kötü idi çünkü kimse bu anı istemezdi...
(Ben çok mutlu oldum izmir gezisinde sağol cincin sağol oya...Teşekkürler hepinize... oya çok yoruldun iyişallah yorgunluğunu atmışsındır.Eline koluna yüreğine sağlık arkadaşım Herşey gönlünce olsun.Gülen yüzün hiç solmasın canım...)

14-15 MAYIS İZMİR GÜNLÜĞÜ

[size=4]İkinci Bölüm

Bu bölümde de sizlere anlatacak o kadar çok şey var ki.Eksik anlatmaktan korkuyorum sürprizlerin,duyguların yoğun yaşandığı en önemli bölüm.Bir çok mesajı verdiğimiz bölüm.Bu yüzden bu bölümü de iki etapta anlatacağım.Şimdi kaldığım yerden devam ediyorum.



Arkadaşlarım konuklarımızın bir kısmı odalarına dinlenmeğe çıktılar.Bir kısmı da otel lobisinde hala tanışmanın keyfini yapıyor küçük küçük sohbetlerle birbirlerini daha yakından tanımaya çalışıyorlardı.Ben de bu arada oteldeki odama çıktım.Bastırmış olduğumuz,bizim logomuzu, yüreğimizi taşıyan tişörtlerimizi tek tek arkadaşlarımıza dağıtmak için.Bunların dağıtımını yaparken resepsiyondan diğer konuklarımızın geldiği haberi geldi.Önce Tuna gelmişti İzmir’den.Ben Tunayla zaten tanışmıştım önceden. Yüzü hep gülen bir kızdı.Tuna Mavişim zaten bizimle kahvaltıda da beraberdi.Onu da daha önceden tanıyordum Oda İzmir’den katılıyordu bize.Aynı niki gibi Maviş’ti.Hayata da Maviş Maviş bakan ,hayat dolu bir insandı.Bu arada babamda gelmişti.Oda bize katılmıştı.Ve konuklarımla tek tek ben tanıştırmadan tanışmıştı.Oda bizden biriydi beş yıldır böbrek diyaliz hastasıydı.Buyüzden bizimle aynı yüreği taşıyordu.En çok Cin Cin ve Çiğdemi merak ediyordu.Çiğdemi merak ediyordu çünkü bizim Çiğdemle olan arkadaşlığımız siteden önceye dayanıyordu ben Çiğdem’in tüm ailesini tanırken o babamla ilk kez tanışıyordu.Cin Cin’i ise organizasyon boyunca çok geç saatlere kadar Skypeden konuştuğumuz için kimle bu saatlere kadar konuşuyor bu diye merak ediyordu.Cin Cin için aynen yorumu şuydu; “ Tam adı gibi hayran oldum ona”.Çiğdem için yorumuysa;”Verdiğin değere değen biri”.Evet Çiğdem yaşamımda özel yeri olan bir arkadaşımdır.Her zamanda öğle kalacaktır.Ayhan beyle ve Medcezirle tanıştırdığımdaysa babam; “inanılmaz keyif aldığım bir insan” dedi Ayhan bey için “inanılmaz bir beğin ve harika bir kişilik” . Medcezir içinse” kalıbının adamı” dedi.”Kaliteli bir kimlik”.Güzide hanım ve kızı Arzuma ise hayran kalmış.Yedi tepeyle zaten tatil planları bile yapmışlar kendi aralarında.Tırtıla ,Maviş’e ,Tuna’ya ,Seminoya,Gamzeye ve hepimize ayrı ayrı yorumlar yaptı.Özetle hepimiz için şunu söyledi “Başka bir oluşum yaratmışsınız.Hayran kaldım hepsine.Olgunluklarına,yüreklerine,kenetlenmenize,her şeyinize hayran kaldım İnanılmaz etkilediniz hepiniz beni.” Halada etkisinde.Bunları anlatmadan geçemezdim.Çünkü babamın yorumları önemliydi.Daha önce böbrek diyaliz Vakfında görev almış biriydi.Böyle bir oluşuma bakışı önemliydi.Farklı olduğumuzu biliyordu. Vakıfta istediği şey bizim kurduğumuz oluşumdu.Eğer bunu yakala bilseydi Vakıftaki görevine devam edeceğini de bildiğim için onun gelmesini özellikle istemiştim.

Sırayla gelmeye devam ediyordu konuklarım.Bu arada balonlarımıza sponsor olan Pınar gurubuyla bağlantılarımda bana yardımcı olan misafirimiz Dalyan Bey’de aramıza katıldı.Oda bizlerle olmanın şaşkınlığı içindeydi.Kendiside engelliydi ve İzmir’deki derneklerden sonra bizi tanımak onu baya bir şaşırtmış,bir oka darda sallamıştı.Ve bodrum misafirlerimiz yani Mr.Forehand ve kardeşi.Mr.Forehand sitedeki gibi sessiz ve çizdiği profildeki gibide dolu bir insandı.Hemen hemen otelde buluşacağımız arkadaşlar tamamlanmış sayılırdık.Tabi en önemli eksiğimiz Semino ve abisiydi.Bir süre sonra onlarda geldiler.Seminonun abisi iki gün boyunca Pamuk kalenin servisiyle beraber kendi minibüsüyle bize yardımcı olacaktı ve fazlasıyla da bize emek verdi. Semino cezası gereği otele gelirken bana ve Cin cine güller getirmek için gecikmişti.Gülleri verirken cezasını da uyguladık ama anlatmayacağım.O bizim aramızda.Ama Nafişçim aslında gülün biri senindi biliyorsun.Artık ben senin yerine aldım ama geldiğimde İstanbul’a sana bir gül borcum olsun.(Cezasını aynen yaptı bilesin) :wink:



Evet tüm ekip tamamlanmıştık artık.Şimdi İzmir gezimiz Start alacak.İçi sürprizlerle,macera larla,mesajlarla dolu İzmir gezimiz başlıyor.Ama devamı yarına.Bekleyin bakalım.[/size] :wink:

Tebrikler oya Tekin, Tebrikler cincin ve tebrikler tüm emeği geçen güzel insanlar.

Oya hn. masal tadındaki anlatımınızla bize geziyi yaşattınız. Teşekkür ederim.

Bir masal yaşadık zaten Ferit abi.

Sizlerinde bizlerle olmasını o anları yaşamanızı çok arzuladık.Bu yüzden hiç bir ayrıntıyı es geçmeden vermek istiyorum. O anları, o duyguları bizimle hissetmeniz adına.Başarabilmişsem anlatımlarımda ne mutlu bana.Umarım sizlerinde bu masalı bizlerle an be an yaşayabilmenizi sağlayabiliyorumdur.Keşke bizlerle olabilseydiniz.

Sevgili Arkadaşlarım, İzmir'de ne kadar güzel vakit geçirdiğinizi yazdığınız yazılardan okudum çok mutlu oldum. Kendim gitmiş gibi.... Böyle güzel organizasyonların olması ve birlikte olmak çok güzel bir duygu. Ben bu sefer sizinle değildim ama yüreğim sizinleydi. Çok mutlu oldum.... İnşallah birdahaki sefere bende sizinle birlikte bu mutluluğu yaşarım. Organizasyonda emeği geçen sevgili arkadaşlarım sizleri tebrik ediyorum.

Sevgili Oya Süüpperr anlatmışsın geziyi.Öyleki okurken tekrar yaşadım her bir anı inan.Canım benim bize yaşattıkların için çok teşekkür ederim.Sevgiyle kalman dileğiyle.Resimlerde harika çıkmış yaa bayıldım :mrgreen:

sevgili oya gerçekten ifadeler çok kuvvetli babanızın o güzel iltifatına maruz kalmak bizi onurlandırdı.
kendilerine selamlarımızla birlikte saygılarımızı iletirsen bizi bahtiyar edersin.

Elbette Ayhan abicim söylerim.Babamında hepinize çok selamları var hepinizi çok sevdiğini ,tekrar gelemenizi söyledi.Bu sefer kendi misafir edecekmiş. :wink:

[size=6]14-15 MAYIS İZMİR GÜNLÜĞÜ [/size]
[size=4]Üçüncü bölüm

İnanılmaz duyguların yaşandığı,önemli mesajların verildiği,bol sürprizlerin olduğu bu bölüm ise hepimizin hayatında ve dimağlarında kalıcı izler bırakmış bir bölümdür.Otelden çıkışımızla başlayan, heyecanlara, anlatımlara gebe olan bu bölümü anlatmak bile kifayetsiz kalır.Ancak yaşamak gerekir.Biz hiç unutmamacasına ve unuttur mamacasına o anları yaşadık.Beyinlerimize ve yüreklerimize kazıyarak.İçimizden bir şeyler katarak o anlara ölümsüzleştirdik.Şimdi bizler için önemli bu anları sizlerinde yüreklerinize kazımak için devam ediyorum gezimizin bir diğer bölümüne.

Otelden Pamuk kale servisimiz,Semino’nun abisi Salih’in aracı ve Küba 38’in aracıyla otelde bizlere katılan konuklarımızla birlikte hareket ettik.Artık hazırdık İzmir’i fethetmeye.Tüm ekibimiz, kameramanımız, palyaçomuz ,Engelliler Biz Kulübümüzün üyeleri,bizimle gün boyu beraber olan konuklarımız aracımızın önüne asmış olduğumuz afişimiz,yaka kartlarımız,bizlerin yürekleriniz taşıyan Tişörtlerimiz ve Engelliler Biz’in şapkalarıyla beraber hazırdık İzmir’i sallamaya. 40 kişi olmuştuk.Korna sesleriyle otelden çıkışımızı yaptık.

Artık İzmir sokakları bizimdi.Zaten Trafik ve park izinlerimizi önceden aldığım için şehir içinde hiçbir sorunumuz yoktu.İstediğimiz gibi durabilir gezebilirdik.Zaten öylede yaptık.Üç araçtık ama sanki yüzlerce oluşmuş seçim konvoyları gibiydik.Önce saat Kulesi ve İzmir meydanını gördük. Planımızda burayı gezmek vardı ancak ne yazık ki sadece araçtan izleyebilmiştik. Gideceğimiz diğer yerlere bir hayli geç kalmıştık çünkü.İstanbul otobüsümüzün İzmir’e geç gelmesinden kaynaklı bir gecikmeydi bu.Ama bizim neşemizi hiç kırmadı bu.Oradan arkadaşlarımıza şehrimizi anlatırken bir yandan Tarihi asansöre doğru yola koyulduk.Dario Moreno sokağına gelmiştik.Mithat paşa’dan tarihi asansöre uzanan bu sokağın tarihçesiyle ilgili bir iki not vermeden geçmeyelim.
İzmir'in tarihi asansör kulesi ve tarihçesi de ilginçti. Nesim Levi adlı bir Musevi vatandaşımız tarafından, özellikle yaşlı ve sakatların kullanımı gayesiyle 1907 yılında yaptırılan 55-60 m. yükseklikteki kulede eskiden su buharıyla, bugünse elektrikle çalışan iki asansör mevcut. Doğma büyüme İzmirli olan ünlü şarkıcı Dario Moreno' nun evi ve aynı adın verildiği sokağının ikinci bir simgesi olan bu ihtişamlı yapının tuğlaları Marsilya'dan getirilmiş.Yakın dönemlerde bir süre bozuk kalan asansörler, 1995'de İzmir belediyesi tarafından restore ettirilerek semt halkının hizmetine sunulmuş. Kulenin tepesinde, şehrin kuş bakışı izlenebileceği bir mekanda bir de çay bahçesi var.
Bu yapı Cenevizlilerden kalma hala ayakta duran önemli bir yerdi İzmir tarihi açısından.



Dario Moreno Sokağı Girişi


Asansörün Aşağıdan görüntüsü


Asansörün yukarıdan görünümü


Dario Moreno

Deniz ve mehtap sordular seni neredesin

Nasıl derim terk etti bırakıp beni gitti anladılar ki
aşkımız bitti

Alay ettiler benle hep sen oldun bunlara bak sebep
Mehtap dedi gördüm ah onu belinde erkek kolu
Deniz güldü halime bir avuç su verdi elime
Biterse gözyaşın al dedi doldur tekrar yerine
Rüzgar ve martı sordular seni neredesin

Nasıl derim terk etti bırakıp beni gitti anladılar ki
aşkımız bitti
Rüzgar güldü halime dedi gidelim düş önüme
Gidemem dinle martıları dinmiyor alayları


Bu eseri bize kalan eserlerden sadece biridir.Dario Moreno’nun.Hakkında daha pek çok şey söylenebilir sanatçının.Ben bu kadarını sizlerle paylaşacağım.

Ben ve konuklarım bunları canlı yaşadık.Araçlarımız ünlü Sanatçının sokağına girerken tarihe yolculuk yapıyorduk sanki.Tek tek araçlardan inerek asansörle gökyüzüne doğru çıkmaya başladık.İzmir’i tepeden kuşbakışı izleyecektik.Bu sokağın benim yaşamımda da önemli bir yeri vardı.Çocukluk hatıralarım.O anlara tekrar gitmek. Hepimizin yaşamında böyle geriye gitmeler olmuştur.O an bu geriye gidişide yaşıyordum.

Herkes yukarı çıkmıştı. Ben Tırtıl, Semino, Maviş ve birkaç arkadaş daha yukarı çıkamamıştık henüz.Cincin küçük bir talihsizlik yaşamıştı.Arabası hareket etmiyordu.Kısa sürede geçici olarak çözebildik.Ama bu bizi biraz üzmüştü.Sevgili Cin cin’in üzülmeside ayrıca üzmüştü.Her ne kadar bize belli etmese de.Sorunu çözdükten hemen sonra bizde yukarıya çıktık hep beraber.Ayrı bir atmosfer vardı yukarıda.İzmir’i tepeden izliyorduk.Ilık ılık esen bahar rüzgarıyla.Asansör cafenin müdürüde önceden geleceğimizi bildiği için bizi beklemiş büyük bir keyifle anlatıyordu Kulenin tarihçesini.

Ve biz anlatmaya başladık ardından neden İzmir’de olduğumuzu sırtımızı İzmir’e Körfeze dönerek, hep birlikte haykırdık.Türkiye’nin değişik illerinden bir araya nasıl geldiğimizi,nasıl buluştuğumuzu.Sevgiyle nasıl kenetlendiğimizi ve tek bir amaç için nasıl bir arada olduğumuzu anlattık tepeden haykırarak İzmir’e bunu sözlerimizle anlattık önce.Sonra birbirimize kenetlenişimizi dokunarak,yüzlerimizdeki ışıltılarla gösterdik.İzmir’e ve İzmirliğe.Ve hep bir ağızdan neden bir arada olduğumuzu haykırdık.”ENGELSİZ BİR DÜNYA İÇİN EL ELELE” diyerek.Sloganımız adeta İzmir sokaklarına yayılmıştı.Tepeden ılık ılık esen bahar rüzgarıyla biz haykırırken gökyüzüne,oradan İzmir sokaklarına karışmıştı bile.O kadar güçlü ve içtendik ki bir ara bizim haykırışlarımıza kule müdürüde eşlik etmişti bizle beraber.

İşte buydu sevgiyle el ele olmak.Orada bulunan müşterilerin,kule Müdürünün ve bizimle o anı yaşayan herkesin yüreklerine bir şeyler kazımıştık.Tepeden gökyüzüne,İzmir sokaklarına karışan sadece “ENGELSİZ BİR DÜNYA İÇİN EL ELE” Sloganımızı söylediğimiz seslerimiz değildi.Yüreklerimizdi.Sevdamızdı niçin ve nasıllarımızdı.Her şeydi anlattığımız.Yılların getirdikleriydi.Birikimlerimizdi.Bu anı ölümsüzleştirdik.Fotoğraflar,çekimler ve her şeyden önemlisi o ana şahit olan herkesin yüreklerine bir şeyler kazıyarak ölümsüzleştirdik.Bir şeylerin değişmesi için ilk tohumları attık.

Bunun Gururu ile tekrar araçlarımıza doğru inmeye başladık.Gurup gurup yine aynı şekilde asansöre binerek aşağıya indik.Yeni yüreklere bir şeyler kazımak için gezinin kalan bölümüne devam edecektik.Bu arada Nisan rüzgarı aramızdan ayrılmak zorunda kalmıştı.O sürekli güneş gibi parlayan yüzünü,gülümsemesini bizden esirgeyecekti.Ama arkadaşı onu aramızdan çalıp gitti.Fakat Sindy aramıza katılacaktı.Gezinin diğer yarısında. İzmit’ten katılacak olan Sindy’lede ilk kez tanışacaktık.Tam bir Sindy’di gerçekten.Neşeli ve şakacı özelliğini babam keşfetmiş ben ne yazık ki o kadar paylaşamadım kendisiyle.Biz tekrar araçlarımıza bindik ve İzmir sokaklarını, gönülleri Fethetmek için yola koyulduk.

Bundan sonrasını yarına bırakıyorum dedim ya birçok şey yaşadık bir çırpıda anlatmak olmaz.[/size] :wink:

O masalsı anları tekrar yaşadım. Gözlerim dolu dolu oldu.
Herşey için sonsuz teşekkürler Oya Tekin
ve
CinCin

İzmir gezisini anlatımlarınla gerçekten gitmesek bile gitmiş kadar olduk. Büyük yeteneksin Oya... Teşekkürler..

Oya'cıgım o kadar guzel anlatıyorsun ki...sanki İzmir'e ben hiç gitmedim. o kadar merak ve buyuk bir hazla okuyorum yazdıklarını.. sonra çatlıyom.. sonra da İzmir'e ben gitmiştim , çok şukur diyorum kendi kendime....merakla resmen devamını bekliyoruz... tıpkı arkası yarın gibi.. hoş bişi oldu ya bu... dilerim bu tarzda yazılara devam edersin...öpuyorum seni...yazacagın gunleri soylesen de o gune ayarlasak kendimizi bir de)

Sevgili Oya ve cincin ,gelememiş olmama rağmen olanca samimiyetinizle süslediğiniz bu organizasyonu gerçekleştirdiğiniz için sizleri tebrik ediyor teşekkürlerimi sunuyorum.

Arkadaşlar gezinin bir gününe katılabildim bana yüreklerini açan dostlara tüm kalbimle teşekkür ederim.Muhteşem bir organizasyondu gelmeyenler çook şey kaçırdı

İzmirli olmama ve Barış Arkadaşımı birazda olsa tanımama rağmen böyle bir etkinlikte olamamak beni gerçekten üzdü çok güzel eğlenmiş olmanıza vede birlikte olmanıza çok sevindim umarım bir dahaki İzmir Gezinizde haberim olur... Ayrıca Barış tüm sitemler sanadır bak bu arada şaka yapıyorum sana takılıyorum kusuruma bakma olur mu? Kendinize çookkk iyi bakın...

İzmir anıları

değerli dostlarım;bu otganizasyomna katılamdığım için bir kez daha çok üzüldüm.anlattıklarınızla bende sanki o anıları yaşamış gibi oldum çok sağolun.ama o anıları birebir yaşamak ve arkadaşlarla yüzyüze tanışmak en mükemmelidir kuşkusuz tekrarına sağlıcakla erişmek dileğiyle,hepbirlikte

[size=6]14-15 MAYIS İZMİR GÜNLÜĞÜ [/size]

[size=4]Dördüncü Bölüm

Bu bölüm ve bir sonraki bölümler bizler için ve tüm engelliler için özel bir bölümlerdir.Tam olarak duygularımızı vere bilir miyim bilmiyorum?Elimden geldiğince duygularımızı,yaşadıklarımızı vermeye çalışsam da o anları beraber yaşamak gerek.

Biz araçlarımızla yolumuza devam ettik.Artık çok acıkmıştık.Önce öğlen yemeği yemek için bizim için önceden hazırlanmış,Güzelbahçe ilçesindeki Parmak Yalatan Restoran’a doğru yola koyulduk.Sindy’i yoldan aldık.Bize yolda katıldı..Güzel bahçe mevkiinde bir öğlen yemeği yiyecek ve sohbetlerimize orada devam edecektik hep beraber...

Şehir merkezinin kalabalık ve gürültülü ortamından sadece 24 kilometre uzakta yer alan Güzelbahçe, mavi ile yeşili buluşturduğu coğrafyası sayesinde hem günlük hem de yazlık turizme hizmet veren önemli bir ilçesidir İzmir’in. İlçe merkezinde yapılan yamaç paraşütü sporu ilçeye gelen turist sayısını da arttırmaktadır. Bizim zamanımız olmadığı için yamaç paraşütü yapamadık. :wink:



Yüzlerce ailenin ikinci konutuna ev sahipliği yapan Güzelbahçe, İzmir-Çeşme Otoyolu çevresindeki balık restoranları ile balık keyfini yaşamak isteyenlerin ilgi odağıdır. 6,5 kilometrelik sahili olan Güzelbahçe’de restoranlar ve balıkçı barınağı yalnız hafta sonları değil, her gün ziyaretçi akınına uğrayan bir ilçesidir İzmir’in.
Bugün binlerce ailenin geçim kaynağı olan balıkçılık, ilçe turizmini önemli ölçüde etkiliyor. Yakaladığı balık, kalamar ve ahtapotu İspanya ve İtalya’ya satan balıkçılar, barınaktaki dükkanlarında en taze deniz ürünlerini ziyaretçilerine sunuyor. Balık, kalamar ve midyesini barınaktaki tezgahtan satın alan vatandaşlar, arka bölümde yer alan restoranlarda istediği balığı pişirtip muhteşem bir ziyafet çekebiliyor.



Güzelbahçe, İzmir’e en yakın denize girilebilecek sahil olma özelliğini de koruyor. Kolay ulaşımı, güleryüzlü insanları ile kırsal yaşamı ve huzurun bulunduğu bu ilçemizde hep beraber zevkle bir öğlen yemeği yedik. Orada dostluklarımızı biraz daha pekiştirme şansımız oldu.Huzur demiştim ya bunu da yaşadık o kısacık saatte hepimizin yüzlerine yansıyan bir huzurdu bu.Mavi denizin iyot kokusu,yeşil doku ve bizlerin tanışma heyecanları paylaşımlarımız bize bu huzuru fazlasıyla veriyordu.Yediğimiz yemeğe de ayrı bir keyif katıyordu bu huzur.




Restorant sahibi Ozan beyin yüzünde de bu huzur vardı biraz da mahcubiyet.Daha farklı ağırlamak istediğini belirtmişti.Neden ise;” Sayenizde şunu gördüm mimari eksikliğimizi biran önce tamamlamam gerektiğini” dedi.Oysa o çevre de mimarisi Engelliye uygun yerlerden biriydi ama o daha farklı eksiklerini fark etmişti bizlerin sayesinde.İşte buydu birada olmamız,işte buydu anlatmak istediğimiz bunun için bağırmadık ama gösterdik, anlattık varlığımızla,toplu resimlerimizle.

Ve bunu hep anlatmalıyız toplumun içine karışarak.Bizlerin bir arada oluşu anlatacak bunları her gittiğimiz yerde ,her bulunduğumuz mekanda biz kendimizi anlatacağız var oluşumuzla.Bir yerlere kapanmandan topluma karışarak anlatacağız.Birlikteliğimizin o gün ki en önemli anlatımı da buydu zaten.

Yemeklerimizi büyük bir keyifle yedikten sonra tekrar araçlarımıza doğru hazırlandık yeni yerlerde kendimizi anlatmaya.E bu arada baya yemiştik bu enerjiyi boşaltmamız gerekiyordu.Bizde öğle yapmak adına yola koyulduk.Ne mi yaptık beşinci bölümde anlatacağım bunu.Çok şey yaptık hem de ileriye gebe olacak çok şey.[/size]

Paraşütle uçan TIRTIL senmiydin yoksa ? Kaşla göz arasında ne zaman bindin? :wink: