elbette, ismi ne olursa olsun bu kabullenilmesi çok zor bir hastalıktır.
tedaviside çok sabır istiyor,
sadece hasta olanı değil, bütün yakın çevresinide etkiliyor.
öyleki, günlük hayattaki olağan konuşmalar bile sizi yaralayabiliyor.
oğlum lise 1. sınıfı bitirdiği haziran ayında yanağındaki şişlikten şikayet ediyordu, ergenlik sivilcesi deyip geçtik. hatta sıkarak patlatmak içinde çok uğraştık.
günler içerisinde kulağının önünde, boğazında şişlikler oluştu.
bu sırada hep yorgunluktan şikayet ediyordu. adama bakıyorsun 1.82 boyunda 75 kilo sapasağlam birisi.
neyse. ilçe hastanesindeki kulak doktorunu gittik. bir ilaç verdi 10 gün kullanın sonrasında karar veririz dedi.
biz ilacı aldık ama düzenlide kullunmadık. haliyle 10 gün sonra doktorada gitmedik.
kisa bir süre sonra oktay kulağım acıyor dedi ilk defa, daha önce hiç acıdan soz etmemişti.
doktora gittik. bizi araştırma hastanesine acilen ulaşmamızı söyledi...
tanıdık doktorlar vasıtasıyla vakıf guraba hastanesine gittik.
iğne ile doku alındı, ve bezelerin alınması için ameliyathaneye alındı. tamda bu sırada kötü huylu ur diye rapor gelince ameliyathaneden çıkartılıyoruz.
ve dünya başımıza yıkılıyor...
nerede tedavi oluruz ?
en iyisi çapa dediler, ve gittik.
bir sürü aşamadan, incelemelerden sonra beklemedeyiz, bir ay oldu hala tedaviye geçilmiyor. haliyle isyan ediyorum. yahu kanser işte ne bekliyorsunuz tedaviye geçin diye.
ama öyle değilmiş. önce bu kanserin türü, sonrasında da tedavi şekli belirlenirmiş.
teşhis 4. evre hodgkin lenfoma
dakikalar içinde kemoterapiye alındı.
işin kötüsü, ben yürüyemediğim için, bu halimle istanbula gidipte kimseye dert olmamak için evimden telefon, internet vasıtasıyla konuşup yönlendiriyorum eşimi.
bu arada internette binlerce siteye girip bilgi topluyorum.
ve bu siteler 5 yıl uzun yaşam süresi diyor.
bende kendime 5 yıllık yaşam takvimi yaptım.
ve 5 yılım doldu.
bütün ailem. girme, internetten araştırma, hepsi yalan yazıyor, bilgi kirliliği diyordu. kim dinlerki ?
kimsenin umutlarını kırmasını istemem.
maalesefki hayat devam ediyor.
hayatın içinde olmamanız için hiç bir gerekce yok.
varsınız, mücadele edecek ve başaracak hayatı doya doya yaşayacaksınız.
hasta olan oğlum'a gelince.
tedaviye başladığında okul kayıtlarınıda istanbula taşıdık 1 yıl liseyi orada okudu, sınıfını geçti.
neticede. bu gün üniversite 3. sınıfta.
29.07.2011 yılında başladığı ilk kemoterapi, ardından radyoterapi tedavisi bitti, aradan 4.5 yıl geçti. yıllık kontrollere geçildi
10 gün önce girdiği son kontrolde, hocası ''artık benim kadar sağlıklısın evladım'' demiş. artık yılda 1 defa kontrol olacak.
bir düşünsenize, 4. evre, bitmişiz artık derken, tekrardan hayata döndük.
umarım hepiniz bu mutluluğa erişirsiniz
5 sene bizim için önemli bir dilim...
Sabır gerekiyor emek gerekiyor... İnanmak her şeyin başı...
Geçmişler olsun
şirine hanım. bu 5 sene niye önemli.