Otistik kişinin hayatını anlatan bir film: My Name is Khan
Bu Filmi İzlemedim Dememek İçin Vaktiniz Olursa Mutlaka İzleyin...
(Otistik Bir Kişinin Hayatını Anlatıyor)
Film izlemek, güzeldir… Film izlerken birkaç saatliğine olsun, kendi dünyamızdan ayrılırız. Başka hayatlara, başka dünyalara yolculuğa çıkarız.
Bazen fantastik bir dünyanın içinde kaybolur, uçan atlara bineriz.
Bazen de yerin yedi kat altına iner, zamana yolculuk ederiz.
İyi bir sinema filmi bizi öyle içine alır ki film kurgusunun içinde adeta biz de yaşarız.
Yeniden aşık olur, kavgalar ederiz.
Hayatın komik yanlarına katıla katıla güleriz. An gelir bir film sahnesinden sonra, evin diğer odasına korkudan tek başına gidemeyiz.
Bazı filmler de vardır ki bizleri çok farklı yaşamlara tanık eder. Film bittiğinde kendi dünyamıza dönmemiz biraz zaman alır.
İşte hayatımızdaki bu filmlerden biri de “My Name İs Khan” dır.
Yaklaşık üç saati aşan bu filmi ilk izlemeye karar verdiğimde bu süre zarfında çok sıkılacağımı düşünmüştüm. Ama arkadaş ısrarı üzerine oturup izlemeye karar verdim.
İlk dakikalarda sadece otistik bir çocuğun sıradan bir hikâyesi gibi gelen film, dakikalar geçtikçe çok farklı bir hal almaya başladı.
Karan Johar yönetmenliğindeki 2010 yapımı bu film otistik bir çocuğun yaşam hikâyesinin yanı sıra, nasıl “insan” olunur, kavramını çok güzel işlemiş.
Ayrıca Müslümanların ve diğer inançların birbirlerine olan bakış açısını kimler değiştirir, gibi konulara çok güzel değinmiş.
Ben böyle bir iki kelimeyle özetleyince size pek çekici gelmemiş olabilir. Ama filmi izlemeye başladığınızda, böyle mükemmel bir kurgu nasıl yapılmış, diye hayretler içerisinde kalacaksınız.
Filmin her sahnesi adeta bir final gibi geliyor. İşte bu muhteşem, burası final olmalı, dediğiniz her an; kendinizi yeni bir olayın başlangıcında buluyorsunuz. Ve filmi bir kez izlemek asla yetmiyor. Yine, yeniden izlemek istiyorsunuz. Her izleyişinizde farklı bir film izliyormuşçasına, olayları yeniden fark ediyor ve yorumluyorsunuz.
Film süresince yüzünüzden gülümseme eksik olmadığı gibi, gözyaşlarınıza da hakim olamıyorsunuz. Bu filmi izlerken, şahsen ben kendi kendimi çok sorguladım. Yaşam biçimimizi, inançlarımızı savunma şeklimizi ve farklı kültürleri yeniden gözden geçirdim. Ayrıca otistik çocukların, bu tarz ve tüm engeli olan insanları uzaktan nasıl değerlendirdiğimizi kendi kendime tekrar tekrar sordum.
Sonuç olarak, acımak, sevmek, inanmak, sorgulamak, yargılamak gibi kavramları doğru kullanmamız gerektiğini öğrendim. İster bu kadar derinden kendinizi sorgulayın, ister sorgusuz sualsiz sadece filmi izleyin, bu size kalmış. Sizlere tek ve son sözüm, küçücükte olsa sizde bir etki bırakacağına inandığım “My Name İs Khan”ı bu yazıyı okuduktan sonra, izlemedim, demeyin.
Tek Kelimeyle Harika Bir Film...