[Albüm tanıtımı] Lee Ritenour - Overtime
Sevgili dostlar,
Caz başlığı yine öksüz... Bugün dinlediğim, aslında arşivimde uzun zamandır bulunan albümü tanıtmak istiyorum jazz, popjazz, funk dinleyicilerimize.
Lee Ritenour - Overtime
Çıkış Tarihi: (June 7, 2005), Yapımcı Şirket: Peak Records,
Overtime albümü, dünyaca ünlü jazz gitaristlerinden biri olan Lee Ritenour`un şimdiye kadar ki tüm müzik hayatını özetlediği ve müziğine ilham veren sanatçılara adadığı bir albüm. Lee Ritenour, merakla beklenen albümünde bizlere, fusion, funk, smooth, latin ve contemporary gibi birçok jazz türünden örnekler sunmaya çalışmış. Tabi ki, 30 yıllık bir müzik kariyerini 74 dakikalık bir albüme sığdırmak mümkün değil. Bu yüzden bu canlı performans albümünü, Lee Ritenour`un favori meslektaşlarıyla yaptığı bir özet çalışma olarak görmek hiçte yanlış olmaz. Albüm Wes Montgomery`nin artık standartlaşmış şarkısı “Boss City” ile başlıyor. Lee Ritenour, bir röpörtajda kendisine bunun sebebini soran
http://www.allaboutjazz.com web sitesine, Wes Montogomery`nin kensini en çok etkileyen jazz gitaristi olduğunu söylüyor.
“Boss City” parçasının hareketli gitar ve saksafon sololarının hemen ardından, klasik bir Miles Davis kompozisyonu olan “Blue In Green” parçasının güzel bir yorumuyla karşılaşıyoruz. Miles Davis`in ilk olarak 1959 yılında “Kind of Blue” albümünde çaldığı şarkıda, Lee Ritenour`a melodik piyano sololarıyla Dave Grusin eşlik ediyor.
Brezilyalı sanatçılar, Ivan Lins and Vitor Martins tarafından yazılan“She Walks This Earth” parça (aynı zamanda Sting tarafından da yorumlandı.), vokalde ünlü jazz ses sanatçısı Lins`in de katkılarıyla bir jazz ziyafetine dönüşüyor. Eğer şarkının sözlerine bakarsak ünlü jazz standardı “The Girl From Ipanema” nın devamı niteliğinde olduğunu görebiliriz.
“Sugarloaf Express” şarkısında Brezilya esintileriyle süslenmiş bir latin jazz parçası ile karşılaşıyoruz. Şarkı hiç şüphesiz, yıllarını Rio de Janeiro şehrinin jazz kulüplerinde çalarak geçirmiş olan Lee Ritenour tarafında, orada bulunan Sugarloaf Dağı`na itafen yazılmış.
Sly and the Family Stone şarkısı “Papa Was A Rolling Stone”, daha önce de birçok projede Lee Ritenour`a eşlik etmiş olan trompet sanatçısı Chris Botti`nin lezzetli melodileriyle süsleniyor.
Lee Ritenour`a, bir fusion parçası olan “P.A.L.S.” adlı şarkının açılımı sorulduğunda, şarkıyı çalan müzsiyenlerin isimlerinin bir kısaltması olduğunu söylüyor. - Patrice, Alex, Lee and Steve
Albümdeki funk parçalar tam anlamıyla birinci kalite. “Night Rhythms” adlı parçada Melvin Davis`in bass gitarıyla yarattığı mucizeler göz dolduruyor. Tenor saksafoncu Eric Marienthal ile birlikte Melvin Davis bu parçada Lee Ritenour`un yerini profösyonellikleriyle çalıyorlar diyebiliriz.
Albümün son parçası, “Is It You” vokallerde Kenya Hathaway ve Grady Harrell ile birlikte bir smooth jazz klasiği olmak için sınırları zorluyor. Vokalistlerin R’&B’ balladlarıyla beraber şarkı içerisinde smooth jazz`ın sınırlarını Lee Ritenour ve ekibi aşıyorlar.
CD boyunca Lee Ritenour`un hatasız gitar liklerinin parıltısı dinleyiciye zevk veriyor. Ağır gitar tonlarından kaçınarak, kendisine üstat olarak gördüğü Wes Montgomery`nin kullandığına yakın tonlarlar karşılaşıyoruz. Konu jazz gitar olduğu zaman, Ritenour`un mükemmelliyetçi bir kişiliğe sahip olduğu tüm albüm boyunca hissediliyor.
Albümün şarkı listesi şu şekilde;
01. Boss City (Wes Montgomery) 5:49
02. Blue In Green (Miles Davis) 9:15
03. Ocean Ave. (Lee Ritenour) 4:30
04. She Walks This Earth (Ivan Lins, Vitor Martins) 5:01
05. Sugerloaf Express (Lee Ritenour) 5:14
06. Possibilities (Kenya Hathaway) 4:39
07. Papa Was A Rolling Stone (Barrett Strong & Norman Jess Whitfield) 6:53
08. Morning Glory (Lee Ritenour & Bill Champlin) 5:44
09. Captain Fingers (Lee Ritenour) 7:29
10. P.A.L.S. (Lee Ritenour) 3:47
11. Night Rhythms (Lee Ritenour) 5:57
12. Lil' Bumpin (Lee Ritenour) 5:00
13. Is It You? (Lee Ritenour, Eric Tagg & Bill Champlin) 4:30
Kaynak