@republix, bende genelde o şekilde oluyordum hastalandığimda konuşasim gelmiyordu normalde konuşmayı espri yapmayı gülmeyi güldürmeyi seven hatta bayılan biriydim her geçen gün geriye gidiyo bu konularda pratik yapmadıkça. 2gundur disardaydim kendime hedef koymuştum hergun akşam çarşıya incem diye 3. Gün tembellikten cikasim gelmiyo oda geçince dışarda napacam hiç bişi yok arkadaşım dahi yok yeni sehirdeyim diye diyorum mücadele etmek zorundayız yoksa gidişaat hep atakla sonuclaniyo günlerimizi güzel yaşamamız şart hastalığa cekiyo yoksa başkada bişi bilmiyorum. Annemde engelli ordan geliyor ona bakıyorum hasta bakıcı olarak engelliyken harcligim cikiyo en azından ama ne zamana kadar böyle gider bilmiyorum mücadeleye devam etmeliyiz.
@faruksinan,
İlk hastaneye yattığımda öyle demişlerdi sonra paranoid şizofreni bipolar psikoz ama ilk bana bakan prof olana hastalıgim ne demiştim sizoaffektif demişti ama şüphe ile bakıyordu askerde muafiyette psikoz dediler bende öyle arada bisiyim herkes farklı bişi diyo zaten hepsi birbiri ile alakaliymiş okadarda zayıf değilim göbeğim falan var az bişi
@faruksinan,
İlk hastaneye yattığımda öyle demişlerdi sonra paranoid şizofreni bipolar psikoz ama ilk bana bakan prof olana hastalıgim ne demiştim sizoaffektif demişti ama şüphe ile bakıyordu askerde muafiyette psikoz dediler bende öyle arada bisiyim herkes farklı bişi diyo zaten hepsi birbiri ile alakaliymiş okadarda zayıf değilim göbeğim falan var az bişi