Kullanıcı:
Filtreler
Güncel İçerik
Güncel İçerik

Merhabalar

Engelli haklarına dair tüm içerikten üye olmaksızın yararlanabilirsiniz.

Soru sormak veya üyelere özel forumlarlardan ve özelliklerden yararlanabilmek içinse sitemize üye olmalısınız.

Giriş yap Şimdi kayıt ol
Teksan İnovatif Medikal: Engelliler, Engelli Çocuklar, Hasta ve Yaşlılar için emsalsiz ürünler

Psikoz olmasına rağmen evlenen veya evlenmeyi düşünen var mı?

osmangazi' Alıntı:
Bugün eşimle tartıştım 2 kere de kızımı küstürdüm. Acaba sağlıklı olsam bu olur muydu?
Genişletmek için tıkla ...

Abi, her evlilikte kavgalar, sıkıntılar oluyor. Hastalığın olmasaydı yine olurdu kavga. Belki kavganın nedeni değişirdi, bunu bilmiyorum sizde vaziyet nasıl ama her ilişkide olur tartışmalar. Zaten günümüzde sağlıklı insanlar da ne kadar sağlıklı tartışılır. :)
 
Ben de şöyle ince belli esmer bir hanımla evlenmek istiyorum elim nasır bağladı artık ama hiçbir gelirim yok birde zart diye boşanabiliyor nafaka falan çıkartır başımıza gerçi bulamıyorum da bütün gün bilgisayar başında boş boş geçiyor bi annem var Allah başımdan eksik etmesin başka kimsem de yok, kafaya takıyor muyum takıyorum emekli maaşı bağlatabilirsem rahatlarım ama evim var çok şükür bir de faturamı ödeyip karnımı doyuracak para bulsam vasıfsız vasıfsız yaşarım zaten pek bir şansım yok
 
İlaçlar yeterli gelmiyor mu ? Remisyonda değil misiniz ?
Hastalığın etkilediğini mi ? Düşünüyorsunuz.

Çünkü ilaçlar nerdeyse tamamen pozitif belirtileri yok ediyor.
 
Stabilim aslında ama dün 4 5 saat sinirim geçmedi. Geçmedi nedense. Sonra geçti sinirim.
 
osmangazi Evlilikte ara sıra tartışma ve anlaşmazlığın olması gayet normal hatta iyi bir şey sağlıklı insanlarda da olan ve olması gereken bir şey.

Tartışmanın olması eşlerin birbiriyle bir şeyler paylaştığının göstergesi ve %100 uyum ve anlaşma diye bir şey dünya üzerinde.

Yok biz hiç bir konuda tartışmıyoruz her konuda anlaşıyoruz denilen evlilikler esas sorunlu olan evlilikler herkesin kendi havasında olduğu bir şeyi paylaşmadığı tür evlilikler bunlar.

Ama şöyle olursa sorun tabi ki tartışma anında veya sonrasında ruhsal veya fiziksel zarar vermek sakinleştikten sonrada gerekirse özür dileyip gönül almak.

Ve hangi taraf kızgınsa diğer taraf sakinleşene kadar alttan alması da çok iyi bir şey.
 
Anladım. Bende artık böyle duygular olmuyor. Birşeye sevinme üzülme, sinirlenme gibi. Duygusal hiçbirşey olmuyor.

Böyle dümdüz yaşıyorum. İlaç kullanmadan önce bu duyguları yoğun bir şekilde hissediyordum. Ancak iğne o kadar etkili ki böyle duyguları hiç bırakmadı. Heyecanlanıyorum bile
 
EVLENMEK İSTEYEN ÇOK ama EVLENEN/EVLENEBİLEN SAYISI AZ nedense?
 
banada bi ara kız bulmaya kalkıştılar ben istemedim zaten kendime bakımım yok
 
DIŞARDAN BAKINCA evlenmek istiyorum ben ama
BENDE EVLENMEK İSTEMİYORUM DOĞRUSU.
 
ARTIK DEDİĞİN GİBİ BOŞVERDİK.
Yapacak hiçbişey de kalmadı.
 
İlaç kullanırken zor, ancak ilaçları bırakırsam evlenebilirim.

İğne çok ağır geliyor ve yan etkisi çok.
Şuan xeplion artı fulsac kullanıyorum.
Bu ikisininde yan etkisi fizyolojik olarak tamamen hormonları bitiriyor. Prolaktin yükselmiş bir kaç şeyi daha etkiliyor.

Çok cinsiyetsiz ve duygusuz bir yaşam sürüyorum.

Bir erkek olarak, duygusal,hormalsal,fiziyolojik olarak tamamen bitiyor.

İlaçlarını düzgün kullanan herkes bunu bilir.

Peki ilaç kullanırken nasıl bir aile bağı kurabileceğiz ki

Çünkü ilaçlar karşı cinse karşı olan bütün duygularımı yok ediyor.

Şuan tamamen iyileştim. Psikozum atağım hiçbirşeyim kalmadı. Eskisi gibi sağlıklı oldum.

Yan etki olarak halsizlik,cinsiyetsizlik,duygusuzluk ve bilişsel olarak yavaşlama kaldı.

Bu durumu iğne ilaç kullanan bu yan etkileri yaşanlar nasıl aşıyor bilmiyorum. Bu konuda yardımcı olacak olan varsa lütfen bana yazabilir mi ?

Bütün bir hayat böyle geçmez
 
Evlilik, evlenmek mecburi bir şey değil ki zorunlu olan hayatta kalabilmek için iş, güç..
 
Rasput

Orası öyle ama yalnızlık bence daha zor iş bir şekilde bulunur ve geçinecek parayı kazanırsın ama o parayı bir yerde kahve içmeyi tek başına yaptıktan sonra bu monotonluk nereye kadar götürür bilmiyorum Bi ben mi yalnızlığın sıkkınlık verebileceğini düşünüyorum ilginç

Bilgisayara da ilgim var ama evliliği tamamen kafamdan atarsam çocuk vs düşünmez isem yaşlılıkta olsun gençlikte olsun daha da psikolojik sıkıntılar çekmeden yaşamı bitirebilir miyim açıkcası şüpheliyim
 
Tecrübe ve deneyimlerime dayanarak bizler gibi özel ve farklı insanların sorumluluk aldıkça anksiyetesinin çok arttığını gözlemlediğimi söyleyebilirim. Evlilik, çocuk yapmak bir yana dursun ciddi ve seviyeli bir ilişki sahibi olmak bile çok büyük sorumluluk. Ben evlensem bile eşimin de benim de ayrı bir odası olması, bir de ortak bir odamızın olmasını isterim. İnsan kimi zaman yalnız kalmak ister. Yalnızlık ömür boyu...
 
Rasput

çok değişik bir bakış açısı evet doğru heyecan stress anksiyete bunlar artıyor sorumluluk yükü arttıkça aşırı derecede streslenme yaşıyoruz bu da psikozun sevmediği şeyler stres heyecan gelmek istemiyor bu hastalık okuduklarıma göre ama dediğiniz şekilde de ilişki olursa her insan karşısındakine saygı gösterdiği müddetçe özeline saygı duydukça bence bu durum katlanılabilir olabilir.

Öbür türlü düşünüyorum da yaş olucak 30 tek ve yalnız pc ve bir başımayım 40 olucak gene yanı 50 olucak aynı 60 hala aynı yani nereye kadar bu seneleri nasıl doldurucam hani çocuk ve eş zamanı geçirmenin tuzu biberi gibi geliyor daha çok kamçılanıyorsun çalışmak için ek para kazanmak için çocuklarına ekstra bir şeyler sunabilmek için yani bunlar olmadığı müddetçe 3 kazansam ne 5 kazansam ne kfasında oldugumuz sürece psikotik durumlar bilmiyorum ne derece devam eder ama

bence ağır depresyonlar altında da ezilebiliriz gibime geliyor hadi bu genç yaşlar bir şekilde geçer arkadaşla onla bunla ama onlar da evlenip tek tek elenince ve tek kalınca bilmiyorum düşündükçe bana kötü geliyor tek olma fikri umarım psikoz yaşamıyorumdur tek düşüncem şu anda bu..
 
Çok güzel özetlemişsin. Şuan böyle bir safhadayım. Tüm arkadaşlarım evlendi çocukları oldu. Hastalıktan dolayı bir kısmı uzaklaştı ama bunları düşünecek zamanıda geçirmişim.

Tüm bu anlattıklarını bu yaşta düşünmem çok güzel.

Hastalana kadar hiç bunları düşünmemiştim. Zaman öylece akıp gitmiş. İlaçlar gözlerimi açmamı sağladı. Sanki uykudan uyanmış gibi oldum ama Herşey için çok geç.

Özetlediğin durumda iken insan sarılacak birilerini arıyor. Burdada kardeşleriniz varsa kardeşlerinize sıkı sıkıya sarılmaya çalışıyorsunuz.

Tüm bunları geçersek, normale döndüm ama ilaçlarımı bırakmadan sağlık bir geleceğim olamaz yalnızlığa mahkum olurum.

Tüm risklere rağmen ileride ilaçlarımı bırakmayı düşünüyorum ve atağın tekrarlamamasını umuyorum
 
ben nisanda evlendim daha önceki eşimle ondan önce 10 yıl evli kalmıştık kaldığımız yerden devam etmeye karar verdik.bi sıkıntı yok.biraz cinsel isteksizlik var bende maximum dozda olduğumdan ama onu da kendimi biraz zorlyarak hallediyorum.iktidarsızlık yok şükür sapa sağlamım.cinsel yönden biraz isteksizlik dışında hiçbir sorunumuz yok.cinsel yaşamımız normale yakın.onun dışında herşey mükemmel gidiyor.arada kavga ediyoruz ama o kadar olur her evlilikte.birde kilolarımı verdim mi mükemmel bir çift olacağız.ama kadınlarda ilaçların etkisi ne olur bilemem.
 
Ahmet T
Zaten iğne olunca istenizde bırakamıyorsunuz. Belli bir süre vücudunuzda kalıyor. Xeplionun ne kadar süre vücutta kaldığını bilmiyorum ama ortalam 1-2 ay vücutta kalır gibi. Akademik makalelerde öyle yazıyordu.

Ocak ayına randevu aldım. Doktora herşeyi anlatmayı düşünüyorum.

Psikoz,atak yada hastalığın alevlenmesi durumu hiç kalmadı.
Bende Tüm belirtiler sıfırlandı.

Ancak negatif belirtiler ve ilacı yan etkisinden yürüyemeyecek kadar halsiz düşüyorum. Kalkıp kendime kahvaltı hazırlayamıyorum. O kadar halsiz düşürüyor.

Bu durumda iken ne hayatımı idame ettirebilirim ne de çalışabilirim.

Benim önceliğim. Çalışabilecek hale gelmek. Bu ilacı kullanırken mümkün degil.

O yüzden aynen bu şekilde doktora anlatıp eskiden kullandığım. Zyprexa geçmeyi düşünüyorum.

Kabul etmezse iğneyi vurulmayı düşünmüyorum. Çünkü ailemde eski halimi şimdiki halimi görüyor. Bu şekilde devam etmen zor.

Tekrar ilacı bırakıp 4-5 yıl atak geçirmiyorum. Bu şekilde devam et diyorlar. Belkide hiç atak geçirmeyeceğim orasını doktorda bilmiyor tabi.
 
xdedahii


bende klozapini bırakmak istiyordum doktor seni ayakta tutan klozapin dedi bırakamazsın dedi

yani istesemde bırakamıyorum ilaçları
 
Ahmet T

Benim öyle olmuyor. Atak geçince 4 yıl falan bişe olmuyor ama bu geçirdiğim atak ağır oldu. Hasta olduğumun farkına tamamen vardım.

Yani anlacağın belli bir süre hastalığım alevleniyor sonra hiçbir belirti falan kalmıyor. Eskisi gibi devam edebiliyorum hayatıma

İlaç çok ağır geliyor. Eski halimi bildiğim için ilaçtan önce böyle bir durum yoktu. Yinede riske değer.

Doktorla bir konuşayım bakalım ne diyecek.
 
fena bağımlısı oldum halen olanzapin içmek istiyorum ama beni olanzapin zehirledi
 
faux' Alıntı:
onun dışında herşey mükemmel gidiyor.arada kavga ediyoruz ama o kadar olur her evlilikte.birde kilolarımı verdim mi mükemmel bir çift olacağız
Genişletmek için tıkla ...

Anladım çok mutlu oldum açıkcası ilham verici de oldu allah mutluluğunuzu daim etsin
 
Bende evlilik hayelleri kuruyorum .ama dürüst bir nasip çıkmadı karşıma.
 
Cevap yazmak için giriş yap yada kayıt ol.
Üst Alt