emeklilik
her engellinin yaşadığının yüz katını yaşıyorum.
3 yaşında çocuk felcinden dolayı sakat kaldım. 1987 yılında devlet memuru oldum. işe girdikten sonra %50 oranında rapor alarak vergi indiriminden yararlandım.
5510 sayılı yasa çıkmadan erken emekli olup olamayacağım hakkında emekli sandığına görüş sorduğumda işe girmeden önce askerlik şubesince askerliğe elverişli olmadığıma dair verilen raporu istediler ve bu raporu %40 ın altında değerlendirerek ve diğer raporlarımı görmezden gelerek ret cevabı verdi.
ben de son halimi gösterir %93 rapor aldım ve tekrar müracaat ettim. bu defa da işe girdikten sonra alınan bir rapor diye reddettiler.
Ben de İadare mahkemesine 2008 yılında dava açtım. mahkeme ara karar alarak yeniden hastaneye sevk etti sevk edilen hastaneden rapor almam tam 3 ay sürdüğü için mahkeme bu defa Başka bir hastaneye sevk etmek için ara kararı tebliğ ettiğinde önceki hastanenin raporu %54 olarak çıktı ve mahkemeye durumu izah eden dilekçemle bu raporu sundum. ve davamın özünün emekli sandığının sakatlığımın %40 ın altında değerlendirdiği kararına yönelik olmasına rağmen ve bunu ısrarla belirtmeme ve mahkeme başkanının halimi görmesine ve durumumu anlatmama rağmen emekli sandığının diretmesiyle benden mahkeme iki defa rapor istedi ve bugün şifaen öğrendiğime göre davayı kaybetmişim.
43 yaşında 23 yıllık hizmeti olan ve üç yaşından beri düşe kalka hayatını idame ettirmeye çalışan hayatta tutunmaya çalışan bu kardeşinize lütfen yardımcı olun.
Yeter artık lütfen artık bana sakat değilsin diyen Ey emekli sandığı sağlık kurulu ey Yargı o zaman yürümek top oynamak, koşmak çocuklarımı kucağımda gezdirmek istiyorum lütfen ama lütfen ayağımı ve bacağımı verin sağlığımı verin, yok veremiyorsanız kimse bize özenmiyor o ZAMAN HAKKIMI VERİN
özürlüler gününde iki süslü sözlerle sırtımızdan geçinen ey büyüklerimiz sağlam mıyız sakat mıyız ne olur artık bir karar verin. zira bu iki mevhum arasında bulunmak artık kişilğimizi bozdu onurumuzu zedeledi
.ARTIK DAYANAMIYORUM UĞRAŞAMIYORUM SESİME KULAK VER EY TÜRKİYE