Tek taraflı doğuştan kalça çıkığından dolayı oluşan femur hasarı sebebiyle sağ ayağımda 4 cm. kısalık ve bundan mütevellit aksama vardı bende. Hiçbir ağrım yoktu ve engelsiz bir insanın yapabilip de benim yapamadığım hiçbir iş de yoktu, sadece düzgün yürüyebilmek için ameliyat olmaya karar verdim. Doğru bir kararmıydı hata mı yaptım hala emin değilim. Adana Ortopedia hastanesinde, Profösör Doktor Emre TOĞRUL tarafından sağ kalçamdan ameliyat edildim. Olması gerekenler varsa Hastaneyi de Doktoru da tavsiye ederim. Zaten Hastane Ortopedi hastanesi ve ortopedik vakalar dışında hiçbir vakayla ilgilenmiyor. Hemşiresinden temizlikçisine Personel de çok bilinçli
Sadece ortopedik müdahaleleri gördükleri için nasıl yaklaşacaklarını nasıl tutacaklarını nasıl kaldıracaklarını yatıracaklarını çok iyi biliyorlar. Ben Denizliden geldim. Benim gibi uzak yoldan gelecekler İstanbul da düşünebilr. İstanbulda da çok iyi hastane ve doktorlar var. Dönüş ve kontroller için hava yoluyla daha kolay yolculuk yapılabilir. İlinize yakın iyi bir doktor ve hastane de araştırabilirsiniz. Maalesef en iyiler genelde büyük şehirlerde bulunuyor. Normalde ameliyat birbuçuk saat yada 1 saat 45 dakika sürüyormuş. Ameliyattan sonra ayağın dışa açılımını yeterli bulmamışlar kasığımdan da bazı kesiler açmışlar ameliyat 2 saat sürdü. Operasyon epidural anestezi altında gerçekleştirildi. Bir de uyutacak birşeyler veriyorlar ameliyat masasını ayarlıyorlardı o ara uyumuşum ameliyatta birkez uyandım çekiçle vuruyorlardı sanırım bir şey hissetmiyordum ama sarsılıyordum o ara geri uyumuşum. Zimmer markalı bir implant kullanıldı. Ayılma odasında uyandım Saat 14 gibi odaya getirdiler. Saat 24:00ââ¬â¢de kadar pek bir ağrı acı hissetmedim. Zaten sürekli serum ve damar yoluyla ağrı kesiciler veriyorlardı
Saat 24:00ââ¬â¢den sonra ağrı sürekli artmaya başladı hemşire sürekli gelip gidiyordu 2 saatte bir ben ağrım çok arttı diyordum onlar ağrı kesici yapıyorlardı. Saat 4ââ¬â¢te tekrar ağrım çok arttı dedim normalde 4 ile 6 saat arayla yapıyorlarmış sana çok fazla ağrı kesici yaptık biraz dayan yapmayalım dedi. Saat yedi buçuğa kadar dayandım ama o iki buçuk saatlik acı benim hayatım buyunca çektiğim bütün fiziksel acıların toplamından daha fazlaydı. Daha önce öyle bir acı yaşamadım. Kan ter içinde bayılma noktasına geldim. Birkaç kez canım geçti. İlk günler acı hiç kesilmiyor sadece biraz baskılanıyor. Bir de cicital kontrollü ağrı kesici var düğmesini sizin elinize veriyorlar yarım saatte bir doz yapıyor. Bende o hiç işe yaramadı. Bazılarında iğnesini hastanın beline yerleştiriyorlarmış benim omzuma yerleştirmişler belki ondan işe yaramamıştır.
Sabah 10 gibi fizyoterapistler geldi beni kaldırdılar üç beş adım yürüttüler, Yani 1 gün sonra kaldırıyorlar. Ameliyatta sonda takıyorlar tuvalet ihtiyacınız falan olmuyor bir gün sonrada tuvalete gidebiliyorsunuz. Ama Yatakla tuvalet arasındaki 4 metrelik mesafe Bağdat kadar uzak sanki. Yataktan çıkarken ve tekrar yatarken birinin ameliyatlı ayağınızı tutması gerekiyor. İkinci gün gece tuvalet için kalkmak istedim refakatçim de çok uykusuz kalmıştı uyandırmaya kıyamadım yataktan kendim kalkıverebilecekmişim gibi geldi. Kalkabileceğimi sandım sol ayağımı aşağıya sarkıttım sağ ayağımı da elimle sarkıttım askıda kaldım. Büyük bir badire atlattım aslında. Zaten İlk günler yataktan çıkmak için ve tekrar yatmak için personel çağrılmasını istiyorlar. Refakatçının müdahalesini bile hoş görmüyorlar. Ameliyat olacak arkadaşlar sakın böyle saçmalıklar denemeyin İlk günler ameliyatlı ayağınız üzerinde pek bir kontrol gücünüz yok. Kontrol etmeye kalkarsanız sadece derin bir acı yaşıyorsunuz.
İlk zamanlar gündüzleri zaman bir şekilde geçiyor da geceler geçmiyor sabahlar olmuyor. Sanki acı gece daha çok artıyor. Güneşin de ağrı kesici bir etkisi var gibi geldi bana. Diyetisyen yemeklerime kemik suyu koymamı kalsiyum açısından zengin gıdalar tüketmemi bol bol süt ve süt ürünleri tüketmemi günde iki bardaktan fazla çay içmememi ve sigarayı hiç içmemi tavsiye ettikten sonra dördüncü gün hastaneden ayrıldık ön koltuğu yatırıp ayağımın kenarlarını yastıkla desteklediler. Dokuz saat süren hırpalayıcı ve ızdıraplı bir yolculuktan sonra eve geldim. Dördüncü gün acı azalmaya başlıyor ağrı kesici tabletlerle de biraz baskılanabiliyor, ama yok olmuyor. Ayağınızda kısalık varsa ve uzatılırsa bir de nöropati ile tanışacaksınız. Nöropati hiçbir acıya benzemiyor normal ağrı kesiciler de hiçbir işe yaramıyor. Bana Neruda diye bir tablet verdiler o biraz işe yarıyordu. Aniden iğne batırılması gibi elektrik çarması gibi kızgın su dökülmüş gibi aslında bu benzetmeler tam anlatmıyor nöropati kendisi gibi bir şey. Yaşamadan anlaması çok zor. Elektrik çarpmasına benzetilen durum sanırım çok şiddetli bir kas kasılması, sarsılıyorsunuz ve çok acı veriyor. İlk üç dört gön acı uyku da uyutmuyor. Uykusuzluk dayanılmaz olduğunda en fazla yarım saat. Beşinci gün iki saat uyku uyuyabildim.
10. Gün yataktan kendim çıkmanın bir yolunu buldum. Tabi bu doktorların fizyoterapistlerin gösterdiği şekilde bir yol değil. Kalçamın üstünde kayarak yatağın ayak ucuna kadar geliyordum ayaklarımı sarkıtım yataktan iniyordum. Yatarkende aynı şekilde yatağın ayak ucuna oturum kalarak geri yatıyordum. Doğru bir yol mu bilmiyorum doktora sormak lazım. 10. Günden sonra amaliyat yeriyle ilgili pek bir ağrı acı kalmıyor ama can sıkıcı nöropati rahat vermiyor. Nöroparik ağrılar diz ve diz çevresinde bir de diz ve kasık arasında yoğunlaşıyor bir de dizden altta ayağın ön ve iç tarafında dizin yukarısında da iç tarafta his kaybı var, aslında his yok keçe gibi. Doktor en az altı ay sonra geçeceğini söyledi.
11. gün eve berber çağırdım, o güne kadar traş olacak zaman kadar sandalyede oturamıyordum. 10. Günden sonra günde iki saat üç saat uyku uyuyabilmeye başladım. 17. Gün ameliyatlı ayağımı elimle destekleyerek sola dönüp biraz daha normal şekilde yatağa girip çıkmaya başladım. 17. Gün Evimizin bitişiğinde Pazar yeri var oradaki kahvede gidip yarım saat oturdum. 20. Gün kanedyen ve koltuk değneği ile yürümeyi denedim, ikisi ile de yürüdüm. Arabayla falan dolaşmaya başladım, tabiki başkası kullanıyor. Verilen ekzersizleri de 23. Günden sonra düzgünyapabilmeye başladım.
25. Günde daha fazla uyuyabilmeye başladım. 29. Gün pantolon giymeye falan başladım. 32. Günde kahvede okey falan oynamaya başladım. Ama sandalyede fazla oturunca rahatsızlık oluyor. Ameliyat yerindeki sertlik azalmaya başladı. Bazı arkadaşlar ameliyat bölgesindeki morarma kararma kızarıklıkdan bahsetmiş hiç olmadı bende. 45. Güne kadar diz çevresini birşeyler sıkıyor sanki elbisenin değmesi dahi acı veriyor ama yavaş yavaş yavaş azalarak devam ediyor. İlk birbuçuk ay doğru düzgün uyku yok sadece nöropatiden değil devamlı sırt üstü yatmak da çok sinir bozucu ve rakhatsız edici bacağınızın arasına yastık koyarak sağlam tarafınıza dönmenizeine izin veriliyor ama ilk zamanlar en fazla beş dakika dayanabiliyorsun acı veriyor. 45. Gün bile biraz fazla kaldınmı ayağın uyuşuyor kendine gelmesi zaman alıyor.
45. Gün ilk defa çorabımı kendim giydim tabi bu normal bir giyme değil ayaklarımın arasına yastık alarak sol tarafıma yattım ayağımı dizden kıvırıp geri çektim bu şekilde giydim. 45. Gün sonra ilk kontrole koltuk değneği ile gitmiştim. Doktor koltuk değneğini bırakmamı tek kanedyenle yürümemi söyledi. Dizden aşağısı yamuk gibi duruyor dedim 20 gün düzgün yürürsem düzeleceğini söyledi. Doktorun ilk baştan yatarkenki pozisyonum kontrollerdeki yürüme şeklim en kızdığı konu buydu zaten dik dur düzgün yürü. Ayağı başıboş bırakınca kafasına göre takılıyor. İkinci aydan sonra uyku daa yavaş yavaş düzeliyor. Ama sağlam tarafa fazla yatarsan uyuşukluk sırt üstü yatmaktan sırt ağrısı devam ediyor. Çok fazla yürürsem oturursam ikinci ayda da hala ağrılarda artış oluyor. 69. gün araba kullanmaya başladım. Ama firene basmakta zorlanıyordum. Ayağımı Elimle destekleyerek kaldırıyordum. 84. Günde ayağımı elimle desteklemeden normal yatağa girim çıkmaya başladım.
3. Ayda ikinci kontrole gittim. 6 ayı doldurmadan çömelmemem, iki yılı doldurana kadar da koşup zıplamamam söylendi. Yeni ekzersizler verdiler. Vücudu dik tutan ve ileri iten kaslar kalçada bulunan kaslarmış. O kasları geliştirecek ekzersizler verdiler. Zaten kontrollerde hangi kası zayıf görürlerse o kası geliştirecek ekzesizler veriyorlar. Zaten daha zayıf olan o kaslar ameliyatta kesildiği için daha da zayıflıyor. Onları güçlendirmek için verilen ekzersizleri yapmak çok fayda sağlıyor bunu fark da ediyorsunuz. 3. Aydan sonra hayat biraz daha normale dönüyor. Amaliyatlı tarafınıza yatmanıza izin veriliyor ama ilk zamanlar fazla uzun süre yatamıyorsunuz. Zamanla yavaş yavaş düzeliyor. Bu altı aylık süreçte sigara çay tuz yasak ama ben üçüncü aydan sonra başladım. Zaten dokuz kusurlu hareketin sekizini yaptım ben, şükür bir yol kazası yaşamadan süreci tamamladık olduk. Yürürken sağ tarafıma yalpalıyorum bu da kasların güçsüz olmasından kaynaklanıyor zaman geçtikçe azalıyor. Beşbuçuk ay aldu ekzersizleri de bıraktım ama ekzersizler yapılınca gelişmenin daha hızlı olduğunu fark ediyorsunuz, yapılması çok önemli. Bana ameliyattan önce kaslarımın güçlü ve çok iyi durumda olduğu söylenmişti. Bir de güçsüz olsa nasıl bir süreç yaşayacaktım bilmiyorum. Allah çift taraflı olanların yardımcısı olsun.
Bir de hiç cinsel yaşamdan bahsedilmemiş, ameliyat olmayı düşünüp te illaki merak edenler vardır. ikinci aydan sonra izin veriliyor bazı pozisyonlarda ama dikkatli. Beşinci altıncı aylardan sonra o da normale dönüyor. Yine de herkesin kendine özel durumları olabileceğinden çekinmeden doktorunuzla konuşmalısınız.
Ameliyat olacak arkadaşlar ameliyatı Şubat Mart ayı gibi planlayın, gezip dolaşmaya başladığınızda iyi havaların iyi olması avantaj sağlayacaktır, bir de kalsiyum için güneş ışığına çok ihtiyacınız olacak.
Ayağınızda kısalık varsa yaşayacağınız süreç üç aşağı beş yukarı özetle böyle, Herkesin kendine özel durumları olacaktır ama benzer bir süreçten geçeceksiniz. Bana göre bu işte hala ölçü ağrılar; ağrılarınız yoksa erteleyin bence. Bu kadar sıkıntılı bir süreç yaşamaya değer mi bilmiyorum. Belki birkaç ay sonra düşüncem değişir değişirse tekrar paylaşırım.
Allah herkesin gönlüne göre versin.