Beynin oksijensiz kalması sonucu bitkisel hayat..?

Belki okumuşsunuzdur, ben de burada yazmıştım başımdan geçenleri.
Eğer izin verirseniz bu yazınızı bloğumda kullanmak istiyorum.
Bloğum,
https://52dakika.blogspot.com/
Bu sayede üç yüz kişi kadar ulaşan oldu ve hepsiyle düzenli görüşüyorum.
Hasta yakınlarının en ehtiyaç duyduğu anda yanlarında olmak, biraz moral vermek iyi geliyor insanlara.
İzniniz olursa bu yazımı da sizi referans göstererek kullanalım.

Teşekkür eder geçmiş olsun dilerim.

Gurkanakman

Elbette kullanabilirsiniz. Cok memnun olurum

İsim ve e-mail yazmamı isterseniz zevkle yazarım. Böylelikle siz de umut veren Kişiler arasına girersiniz.

Benim tüm iyileşen hasta yakınlarından iki ricam oluyor. Birincisi bloğu ve Facebook sayfamızı iletmeleri. Böylelikle çok daha fazla hasta yakını yazdıklarımızıokuyabiliyor. İkincisi de benzer bir hastalık geçiren ulaştığında referans olup yaşadıklarını anlatabilmeleri. Damdan düşenin halinden damdan düşen anlar hali.

Not; blogdan ve Facebook sayfamızdan hiç bir kazancımız yok. Ticari değil insani bir motivasyon

Sevgiler
İsim ve e-mail bilgisini mail atabilirsiniz

Öncelikle geçmiş olsun, benim babam da beyin damarlarında tıkanma sonucu felç geçirdi, bilinci tamamen gitti, bir hafta hastanede gözetim altında kalarak ilaç tedavisi gördü. Yaşlı olduğu için damar yolları açılamıyor. Bu süreçten sonra her ne kadar biraz kendine geldiyse de tam olarak eskisi gibi olamadı. Alzheimer başladı, hareket ve algılama sorunları ortaya çıkmaktadır. Kendi ihtiyaçlarını karşılamamaya başladı..

Yoğun Bakımda 130 Gün

Babam 7 Nisan Cumartesi Günü kalp krizi geçirdi evden kahvaltısını yapıp çıkıyor her cumartesi olduğu gibi ilk olarak çalıştığı resmî kurumda ki işlerini gidip hallediyor sonra arkadaşlarıyla haberleşip her zaman olduğu gibi çay bahçesine gidiyorlar

orda biraz oturuyor sonra midem ağrıyor diye arkadaşlarına serzenişte bulunuyor çok yakın arkadaşı babamın hal ve hareketlerinden kalp krizi geçirdiğini anlayarak babama durumu anlatıyor ama babam midem rahatsız diyerek eve dönmek istiyor ve ordan ayrılıyor ve yolda yürürken kalp krizi geçiriyor.

Yazması çok zor ama kalp krizi esnasında 10 dakikalık bir süre kalbi duruyor ve beynine oksijen gitmiyor hastaneye ulaştığında müdahale edilerek kalp çalıştırılıyor daha sonra doktor beni arayarak babanız hastanede kalp krizi geçirdi müdahale ediliyor dedi ve yüzüme kapattı ben anneme nasıl haber verdim nasıl söyledim hala hatırlamıyorum.

Hastaneye ulaştığımızda doktor durumu anlattı ve bilincinin kapalı olduğunu ve müdahale ettiğini söyledi ben ani tepki vererek "Doktor Ne Diyorsun Sen" Diye Tepki Gösterdiğimde... Doktorun Söylediği Cümle Hala Kulağımda "Ben Senin Babanı Hayata Dönderdim" sen ne diyorsun...Bizi hemen anjiyo İçin farklı bir hastaneye sevk ettiler geldik hemen ilk saatler değerlerin düzene binmesini beklediler tabi beklerken saniyeler dakika dakikalar saat oluyordu sonunda haber gelmişti anjiyo hazırlığı başladığını hemen alacaklarını söylediler anjiyo alındı tam 50 dakika anjiyosu sürdü ve kalp damar doktoru çıktığında sadece bir damarın tamamen tıkalı olduğu onun ise açıldığını söyledi

bizlere asıl süreç şimdi başlıyordu hergün 10 dakika görebiliyorduk geceleri yoğun bakım önünde sandalyelerde yatıyorduk annem, ben ,kardeşim ve halam bir haber alırız diye 10 günümüz tepkisiz bilinç kapalı şekilde geçti doktorların ağzından çıkacak bir iyi kelimeye bakıyorduk doktor hergün şuan makinaya bağlı makina üzerinden nefesini alıyor bilinç halen kapalı ağrılı tepkilere cevap vermiyor vs iyi birşeyler duymayı çok istiyorduk bir çok kişiden dua geliyordu halam bütün arkadaşlarına eşe dosta herkesten dua istiyorduk dua o kadar önemli birşey ki inanmak ve gönülden dua etmek çok önemli

10 günün sonunda babam gözlerini açtı ilk başta boynunu sonra el parmaklarını oynatmaya başladı doktoru bunların refleks olduğunu söylüyordu ama bizim inancımız vardı onlar refleks değil bizi duyduğunda yapıyordu daha sonraları ayakları oynamaya başladı bu gelişmeler oldukça bizim inancımız umudumuz daha da arttı zaten hiç kaybetmemiştik

günler geçiyor ay oldu doktoru bize entübe süresinin dolduğunu boğazına trakestomi takılmasının gerektiğini söyledi ilk olarak tedirgin olduk geceleri uykum kaçtı yatamadım ama iyileşeceğine olan inancımız ile onu kabul ettik mecburduk boğazı delindi ve takıldı babama trakestomi yapılmasıyla daha hızlı toparladı bilinci tam açıldı bizleri isim olarak tanıdı.

Ramazan ayıydı sahura kalkacaktık ve o an hastaneden telefon geldi hemşiresi arıyordu annem açtı telefonu hemşiresi abla abi uyandı konuşuyor sizi istiyor dedi biz gecenin 2 sinde nasıl hastaneye geldik hatırlamıyorum araba sanki uçarak gelmişti geldik ve babam bizi istiyordu bu oldukça inancımız daha arttı umudumuz daha arttı.Tabii bir yandan seviniyorduk ama ummadığımız bir durum oldu babamın bu rahatsızlığı sırasında babaannem vefat etti...Günler geçtikçe babam daha toparlamaya başladı doktorlar el ve ayak üzerinde hemen geç kalmadan fizik tedavi sürecine başladılar her gün gelerek el ayak hareketlerini yaptırdılar.

3.aya girmiştik doktorları püre tarzında çorba meyve vermeye başlayabileceğimizi söylediler annem hergün sabah erkenden yollara düşüyor hem biraz geceki hemşiresinden bilgi alabilsin hemde birşeyler vermek için erkenden gidiyordu umudumuz gün geçtikçe artıyor umudumuzu kaybetmiyorduk yoğun bakım doktoru hastane fizik tedavisi yetersiz dışardan getirin sesi bizde babama dışardan bulduk gelen fizyoterapist babama hem fizyoterapist hemde psikolog olmuştu babama hem sorular soruyor hem moral motivasyon veriyordu.

4. aya gelmiştik yoğunbakımda babam haftanın 7 günü ayakta duran oturamayan babam 4 ay yoğun bakımda kaldı artık orayı kabul etmiyor üzerindeki paletler mama ng hortumu hepsini çekiyor 130 gün sonra yoğun bakımdan çıkıyor şimdi servisteyiz trakestomi süreci devam ediyor fizik tedavi devam ediyor. En azından şuan kahvaltısını yapıyor yemeğini yiyor.Çok sevdiği İbrahim Tatlıses şarkılarını açtığımızda şarkılarını söylüyor Çok sevdiği Fenerbahçe’nin maçını izliyor ve şuan takımın kalecisi kim dediğimizde söylüyor...Umarım en kısa sürede ayağı kalkar ve hastane ortamından ayrılırız...

Bana moral verme konusunda büyük destek olan Gürkan Akman Bey çok büyük yol gösterdi ona da burdan çok teşekkür ederim 52 Dakika adlı sayfası bana çok yol gösterdi kendisinin bilgileri yaklaşımı beni daha da umutlandırdı.

Burdan diğer hasta yakınlarına sesleniyorum hiç bir zaman sabrınızı umudunuzu inancınızı kaybetmeyin dualarınızı eksik etmeyin bu tür hastalıklarda bunlar gerçekten çok önemli başımdan geçen bu olayı bir sözle tamamlamak istiyorum.

"Bir Umuttur Yaşamak"

Merhaba ;

Benim erkek arkadaşım elektrik çarpılması nedeniyle 2.5 aydır yoğun bakımda tabi bu sürecin ne kAdar zorlu gerçekleştiğini herkes çok iyi bilir ..doktorlar ilk başta beyin ölümü gerçekleşecek dediler sonra böbrekler de küçülme meydana geldi akciğere pıhtı attı beyin ölümü gerçekleşecek hasta bütün bu sıkıntılara uygulanan ilaç tedavilerine yanıt verdi.

Sonra ilk 3 gün hipotermi uygulandı zaten vs. Vs . İlk bir hafta solunuma bağlandı bir hafta sonra kendisi solunumunu almaya başladı damardan beslemeye başladılar şimdi ise mideden besleniyor..doktorlar beyinde ağır hasar var dedi uyanmaz dediler 2 ay ramazan bayramında gözlerini kapattı kurban bayramında hepimizi sevindirdi ve gözlerini açtı .şuan hala yoğun bakımda ama bir sersemlik hali var ara ara gözlerini açıyor ara ara kapatıyor ..her zman tepkileri çok iyiydi ama kaşlarını oynatıyordu, parmaklarını oynatıyordu , ağrılı uyarana tepkisi çok güzel ..

Geçen gün fizyoterapist bir arkadaşımı götürdüm yoğun bakıma o girdi çıktığında dedi ki herşey güzel ben girdim gözlerini açtı bacaklarını sıktım kalçasını kaldırdı ve yüzünü buruşturdu bütün kasları güzel kireçlenme yok ama sözel uyarana cevap yok yani gozbebekleri ni sağa sola çeviriyor fakat parmakları mi takip et dediğimde takip etmiyor gözünü kapatıyor.

Bu arada hipoksik iskemi ensefelapoti teşhisi zaten koyuldu. Kendi doktoru bir daha eskisi gibi olamaz diyor hatta uyanamaz diyordu ama uyandı ,başka doktorlara gösterdiğimiz de ise yaşı genç toparlar diyorlar ..Bİx ondan hiçbir zaman umudumuzu kesmedik oda hiçbir zaman mücadeleyi bırakmadı biz inanıyoruz bilinç açılacak bir hareket de olsa bilinçli bir tepki verecek ve sonrası yavaş yavaş gelecek dualarinizi eksik etmeyin şifa veren Allah doktorlar ve hemşireler sadece aracı..

Ben bilmiyorum ne zman açılır bilinci ama açılacak onu bilioorum

Hepinize geçmiş olsun ve kayıplarınız için de Allah rahmet eylesin dileklerimi iletiyorum.

Babam 6 ağustosta 65 yaşına girdi.Ve 10 ağustos günü sabahı elim olayı yaşadık. Bildiğimiz bedensel bir hastalığı olmayan babam tuvalete gidiyor geliyor annemle sohbet ediyor elinde telefon cuma mesajı falan gönderiyor. Sonra telefonu bırakıp fıkra falan anlatıyor. O sırada sesi hafifleşiyor hırıltılar başlıyor yüzü morarıyor.

Annem hemen çağırdı beni koştum gözleri yarım ve hırıltılar var yüzü mor. Dilini çektin mi dedim çekmiş. Hemen sağına çevirdim kolu düştü.bilinç gitmişti. Önce yatakta başladım kalp masajına o sırada kulağımda 112. Yere indirin denince annem devam etti ben komşuyu aldım geldim yere indirdik.kalp masajını ben yaptım suni teneffüsü annem verdi. Dakikasını bilemiyorum ama çabucak yetişti ambulans. Tek şokla döndü.o halde yoğun bakıma götürdüler. İlk bir kaç gün umut vermediler hoş hala da vermiyorlar da ben inancımı kaybetmedim. 53 gün oldu. 8 gün sonra uyandırdılar uyandı. Trakeastomi açtılar. 20. Gün civarı solunum cihazından ayırdılar. MR 5. Gün çekildi ve fazla bir şey beklemeyin.sizinle göz teması bile kuramaz dendi. İşin saçma olanı hiç bir şey de bulamadılar.kalp krizi yok beyinde pıhtı kanama yok. Solunum tıkanmış da kalp durmuş yada tam tersi bilmiyorum. Şu anda burundan besleniyor. Ağzını şapırdatıp yutkunuyor bile. Ama şu an bilinçsiz diyor doktorlar. Yemek yiyemez diyorlar. Gözleri açık oluyor dinliyor. Dikkati kaçınca yanaklarını seviyorum yeniden bakıyor yüzüme. Kol bacak çekmesi bedenini başını yatakta tutması güçlü ama bu kadar şimdilik.

Madem hepimiz bunu yaşıyoruz dedim ben de yazayım fikir çıkar. Mesela hiperbarik oksijen tedavisi buldum. Bulunduğum hastanede tıp bilimi normlarına aykırı biraz da çatlak bi fizik doktoru var. Yıllar önce kendi beyin kanaması geçirmiş ve oksijen çadırını kendine almış.evde denerim bu tedaviyi diyor. Ve bu tedaviye inanan az insandan biri bence. Denemelimiyim ciğerlere zarar verirmiyiz bilmiyorum ama merkezlerdeki hiperbarikten daha düşük bara sahipmiş bu ev tipi olan.

Daha eve çıkmadık ama mama eğitimi başladı yani. Bu konuda bilgisi olan var mı?

Öncelikle allah kolaylık ve sabır vererek inşlh babanız düzelir.Bizde sizin gibi evrelerden geçtik(annemle ilgili yazıları okuyabilirsiniz)ve 12. aya girmek üzereyiz Annem 24 saat solunum ve oksijen cihazına bağlı ve mideden beslenerek (peg ile)bilinçsiz olarak yaşıyor.Bize size önerilen sistem söylenmedi bana sorarsanız hiç çekinmeyin deneyin derim.. çok zor durum insanın elinden birşey gelmemesi ve çaresizlik..Tekrar acil şifalar ve sabırlar dilerim..

İnanın hiç bir öneri falan yok. Deli gibi kendim araştırıyorum. Bu durumda doktorlar götürün evinizde bakabilidiğiniz kadar bakın sonra ölsün der gibi davranıyorlar. Ama beyin inanılmaz bir organ ve ne yapacağı cidden bilinmiyor.

https://www.uplifers.com/oksijen-tedavisi-ile-beyin-hasari-gidermek-mumkun-olabilir/

Bu haberi bi inceleyin. Zaten nasıl yaşıyorlar. Denesek ne kaybederiz. Bilmiyorum belki de kafam çok karışık.

Hepimize Allah yardım etsin. Sevdiklerimize de bize de merhamet etsin... dualarım sizlerle

merhaba,

Sürekli yazıyorum ama kimseden yetecek kadar bir cevap alamadım, erkek arkadaşım elektrik çarpması sebebiyle hala yoğun bakımda herşey güzel hareketleri çık iyi yanına girdiğimde ben konuştukça gözleriyle dikkatlice bana bakıyor üzerini açıyorum elleriyle kapatmaya çalışıyor, ayaklarını kendine doğru çekiyor parmaklarını oynatıyor ve parmağımı takip et dediğimde az da olsa takip etmeye çalışıyor. Doktorlara göre bütün bunlar refleks.Normal de boğazında trekeostomi takılı fakat doktoru bir haftadır aspre edilmediğini ve yutkunmasını kendisi yaptığını söyledi. O gözünü açalı bu ayın 19 unda 2 ay olacak toplam yoğun bakımda kaldığı süre 3.5 ay. doktor glaskow skalasının 7 olduğunu ve artık eve çıkarmamız gerektiğini söylüyor. Herhangi bir yatak yarası ve ya enfeksiyon çıkmadı şu ana kadar.Bu hafta içi eve çıkaracağız belki evde bilinci açılır diyor doktor ev ortamı daha hareketli olur diyor. Ama 1.5 ay oldu daha hala bilinçli bir tepki yok Bilinç açılır mı? Lütfen terübeli birisi birşeyler söylesin. Eğer ki beyin de ki sıkıntı gerçekten geri dönülmez derece de olsaydı zaten bu hareketlerin hiçbiri olmadı ki öyle değilmi?

Aynı tedaviyi ablam için de araştırmıştık. İlk 1 haftada yapılırsa fayda görür demişlerdi o yüzden vazgeçtik. Ama kesinlikle bir zararı yok isterseniz deneyebilirsiniz.

Çok teşekkür ederim. 8 hafta oldu mecburen yoğun bakımdayız. Tavsiyenizi düşüneceğim. Madem zarar yok. Çıkınca başlarız. Hepimize geçmiş olsun

Doktorlar bize de hep olumsuz konuşuyorlar fakat Allah bilir. Ve mucizeler yaşayan insanlar var. Umudunu hiç kaybetme. Hep konuşun müzik dinletin televizyon izlesin. İyi bakım ve sosyal iletişim faydalı olabilir diyorlar

Bizde sizin gibi aynı evreleri geçirdik tam 1 sene oldu..Annem 80 yaşında fakat yoğun bakımdan çıkarttığımızdan beri bir değişiklik olmadı..Sizin nişanlınız gibi aynı tepkileri veriyordu fakat maalesf daha ilerleyemedi..

Annem yaşlı fakat bütün organları çok sağlam(hiç bir ilaç bile kullanmadı bugüne kadar)..İnşlh sizn nişanlınız genç olduğundan düzelmesi olur diye dua etmekten başka bir şey gelmiyor insanın elinden..

BU Arada beslenmeyi burnundan değil hastaneden eve çıkmadadan PEG operasyonunu yaptırın(mideye tüp takılması ve burdan beslenmesi)Yatak yarası dediğiniz devamlı pozisyon değiştirme ve krem ile oğmaktan ibaret(Titreşimli yatakla birlikte)Annem 1 senedir en ufak yarası olmadı(özel bakılıyor)inşlh nişanlınız iyi olur tıp buraya kadar gerçekten iş Allaha kalmış duayı eksik etmeyelim..Saygılar

msjimi okuyan olurmu bilemiyorum

annem canım annem diyaliz hastasi 23 ekim günü titremeye başladı dr gidelim dedik yok geçer dedi başka bir şehirde evliyim eve döndük bekar ablam var evde babam o sıra şehir dışında gece hiç uyumamış üşüttüm demis dr götürememiş ablam.

sabahı annemi hazirliyor hastaneye götürmek için o sıra bayılıyor annem ambulans geliyor hastanede enfeksiyon deniliyor oh diyoruz düzelecek sonra normal insanda en fazla 400 -500 olmadi gerekirken annemde 4000 kandaki enfeksiyon yani ? yani yoğun bakima alındı ilk 3 gün gayet iyiydi diyalizini bile kendi yapıyordu ne olduysa antibiyotikten sonra oldu yavaş yavaş duruldu annem sesi sustu bedeni yoruldu geçen hafta perşembe kalbi durmus 10 dak. arayla 2 defa inanamadık nedeni yüksek dozda antibiyotik kullanımı başka çare yok mecburduk kullanmaya dediler

şuan 12. gün perşembeden beri uyutuluyor annem beyine ne kadar oksijen gitmedi bilmiyoruz ama tıbben bir açıklaması yok yasmasi bir mucize demişler ahh annem şuan içim yanıyor daha 54 yaşında 17 senedir hastalıklarla boğuşuyor ilk sogren diye bir hastalık kanindaki şeffaf sıvı bitiyor felçli gibi yatıyordu sonra kullanılan ilaçlar böbrekleri bitirdi 7 sene sonunda bobrekleriyle savaştı o da olmadi 2 sene önce diyalize bagladi ne düşüneceğini ne hissedecegimi bilemiyorum bir enfeksiyondan nereler geldik

bana yardımcı olursanız sevinirim Rabbim bütün hastalara oyle bir şifa versin ki hiç bir hastalıkları kalmasın..

babam 01 mart 2017 tarihinde yolda yürürken kalp krizi geçirdi,beyin belli bir süre oksijensiz de kalmış. ne kadar olduğunu bilmiyoruz.67 gün yoğun bakımda kaldı.maalesef 06 mayıs 2017 tarihinde vefat etti.

3 gün içinde yoğun bakımdan çıkamazsa risk var demektir.ya yaşamıyor,yada yatalak olarak hayatına devam esiyor.

turkuaz06

değerleri çok düşük ondan uyutuyoruz demişler cok yorgun bedeni nolucak uyanacak mi uyanırsa nasıl olacak bilmiyorum

Merve22

Allah şifa versin

Fatih Aslan

Allah razi olsun sagolun

Merve22 yoğun bakım için 12 gün henüz çok erken, oksijen gitmediyse maalesef bir hasar kalacaktır ama bu hasar, süreye ve kişiye göre değişiyor. Şu an beklemekten başka çareniz yok. Biz 21 gün bekledik, süreç uzun ve yıpratıcı. Umudunuzu kaybetmeyin, kendinize iyi bakın.

Allah şifa versin.

Sevgili Merve22 yoğun bakım sürecinin bitmesini beklemeniz gerekiyor. şu an dualar ilacınız. Yalnız görme şansınız oluyorsa onunla devamlı konuşun ortam müsaitse şarkılar söyleyin. Sonraki süreci burda paylaşırsın yorum yaparız olur mu? Allah şifa versin

yoğun bakımda olan ve uyutulan kişi etrafındaki sesleri duyabilir mi?

alt-z
hastanede durdu kalbi oksijen gitmesini engellemiş olamazlar mi? evet ilk defa başımıza geliyor anane dede dayı amca hiç yogun bakim olayı yaşamadık bilemiyorum ne olacak yoğun bakima anıden girilir anlarımda 2 -3 gün sohbet muhabbet ederek girmesi ve bu hale gelmesi bitirdi bizi

turkuaz06' Alıntı:

yoğun bakımda olan ve uyutulan kişi etrafındaki sesleri duyabilir mi?

Genişletmek için tıkla ...

bence duyuyor dün ananem girmiş annemin yanina elini anlina koymuş çek der gibi kafa sallamış refleks mi bilemem ama ananem ı hiç sevmez yasattiklarindan dolayi

Allah rahmet eylesin
@Maturas bitecekmi bilmiyorum evet 10 dakika giriyoruz kardeşler sırayla ben şehir dışındayım haftada bir anca gidebiliyorum bekliyoruz Allah büyük

annemin ciğerleri tekrar balgam dolmus bembeyaz temizlenmisti ama yine simsiyah olmuş demiş dr değerleri düşük artık tedaviyede cevap vermiyormuş annemi heran kaybedebiliriz dualarınızı eksik etmeyin

Allah yardımcınız olsun Rabbim şifasını versin inşallah...

Merve22 yoğun bakımdaysa evet oksijensiz kalması biraz imkansız gibi. Doktora sorun hemen müdahale edilmedi mi diye. Aklınıza takılan ne varsa sorun doktorlara çekinmeyin, size her detayı anlatmak zorundalar. Ablam yaklaşık 20-30 dakika oksijensiz kaldı bize de umutlanmayın çıksa da konuşması bile imkansız dediler. Şimdi yemek yiyor konuşuyor. Boşa umutlandırmak istemem tabi sizi ama dediğim gibi her bünye farklı, annenizin farklı hastalıkları da var. Yanına girdiklerinde monitöre baksınlar kalp atışlarında değişiklik var mı diye, ben oradan emin olmuştum bizi duyduğuna

alt-z annemin yanında 80 yaşında amca yatıyormuş kalp atışı değerleri çok iyiymiş annem hem ruhen hem bedenen yoruldu yazdığım gibi 17 senedir çeker binbir tane ilac kullandi yurt dışından dahi bir suru ilaç getirildi ümidimi asla kesmiyorum ama soylecekte söz bulamiyorum

Merve22 ben ablamın yanına gittiğimde konuşmaya başlayınca kalp ritmi hızlanıyordu, susup uzun süre konuşmadığımda normale dönüyordu bunu demek istedim. Ablam da 37 yaşındaydı çok fazla hastalığı yoktu ama zor bir hayat geçirdi, çok yoruldu. Kalp krizi, arrest maalesef artık çok genç yaştaki insanları buluyor. Bence en büyük sebebi bu kadar çok stres altında olmak. Umarım iyi haberler alırsınız.

alt-z amin geçmiş olsun umarim hasta olan herkes sifa bulur

annemi kaybettik