Engelliler aşık olur da, engelliye aşık olmak o kadar kolay mı!?

Sadece engelliler değil, bedenen sağlıklı olupta ruhen yada kafadan engel yok değil. Bence bizlerden çoklar...
İlk önce kendimizi aşacağız, sonra aşık olacağız, sonra da çevreyi insanları!

Sorun büyük arkadaşlar için. Bir engelli engelsiz biriyle evlenir mi? Yalnızlık ruhunuzu fazlamı yıprattı? Fazlamı özeniyorsunuz çevreye? Bu sorular böyle gider. Ve hiç bir çıkış yoluda bulamazsın. Neden? İnsan bencil bir varlıktır. Ve bu bencilliğin kökünde iki gerçek vardır. Bunlar başkalarını yaşayarak kendini tatmin etme ve kendini yaşayarak tatmin etme. Sonuçta iki türlü de kendini tatmin edeceksin. Ve gözlerimizi açtık gerçeği cesurca soralım. Engelsiz bir birey, engelli bir bireyi severmi? Sever bal gibide hemde tüm hücrelerine kadar. Peki mutlu olur mu? Muamma... Ve şimdi soralım nasıl sever? Kendi iç dünyasında ki boşluğu doldurmak için bir engelliyi deli gibi sever. Gerekirse aileyi karşısına alır ve gemileri yakar. Ama ateş zaman içinde zayıfladığında gerçekle karşılaşır. İşte o zaman içten içe ben ne yaptım der. Ama o kadar hassastır ki bunu kesip atamaz. Ve çevreye biz mutluyuz ve keyifliyiz mesajları vermekten kaçınmazlar. Kimi tv lere çıkar kimi gazetelere. Ama hiç bir gerçek 4 duvar arasında başbaşa kaldığında gözlerdeki sessiz haykırışı gizleyemez. Bu yüzden bazen yalnız kalmayı bir erdem saymak ve buna göre hayatı şekillendirmekte yarar var.

Ben de bedensel engelliyim ve bu konuda fikrimi paylaşmak istedim...

Aksi örnekler bulunmakla beraber, denklik bir ilişkide göz önüne alınacak ilk unsur olmalıdır.
Diğer türlü birçok sorunla mücadele etmek gerekebilir ve bu durum her iki tarafı da yıpratabilir. Yıpranmış ilişkiler de birçok yeni soruna gebedir. Açıkçası ben 3 günlük dünyada o kadar sorunla uğraşmayı göze alamam.
Evet sevgi mantık değildir ama bir noktaya kadar. Bir insana ömür boyu aşık kalamazsınız!

Herşey beyinle başlar, beyinde biter....

Arkadaşlar benim bu konuda fikrim biraz farklı.
Son günlerin moda terimiyle olayı biraz irdelemek istiyorum. Hani şu "pozitif ayrımcılık"
Sosyal haklar da, siyasal haklar da, ekonomik haklar da engelliler pozitif ayrımcılığı hak ediyor.
Bazen konu aşk ve sevgi olduğun da da, sanki pozitif ayrımcılık beklentimiz var gibi.
İşte malesef böyle bir ayrımcılık hakkımız yok.
Neden mi?
Edebiyata bir bakın dünya müziğine, bir bakın aşktan acı çeken insanların şarkı sözlerine, bir bakın aşk şiirlerine.
Terkedilmişliğin, reddedilmişliğin, dışlanmışlığın verdiği acıyla yazılan her edebiyat eserini bir düşünün.
Bunları yaşayan ve yazan insanların büyük bir kısmı engelli değil. Ama aşk hayatında en büyük engelleri görmüş insanlardır bu şiirleri, şarkıları, besteleri, filmleri v.s.yazanlar.
İşte biz de (yani biz engelliler) de aşk ve sevgi yaşamında mutluluk veya mutsuzluk anlamında tüm insanlardan hiç bir farkımız yoktur. Aşk en büyük mutlulukları ve mutsuzlukları barındıran ve yaşayan, kim olursa olsun bu sonuçlardan muaf olamayacağı bir durumdur.
Öyleyse burada tartışılan şey, bence bazı engelli arkadaşlarımızın illede engelsiz birine aşık olma saplantısından çektiği psikolojik durumun genelemesine benzemektedir. Zaten bu konuyu açan arkadaşımızın önermesinde "engelliye aşık olmak" terimi. Zaten sağlam birinin engelli bir insana aşık olması sanki büyük bir sorunmuş gibi ortaya konmuştur.
Bu gerçekten engelli olup ta engelsiz bir insanı sevmeyi, ona aşık olmayı ve bunda da başarılı olmayı kendine bir zafer gibi gören bir insan için büyük bir sorundur.
Bence bu psikolojinin içinde şöyle bir kolaycılık vardır; eğer sağlam birini seçer ve başarılıda olursam bir zafer kazanmış olurum.
Yok ama reddedilirsem en azından engelime sığınır, kendimi kişiliğimi, nerede yanlış yaptığımı sorgulamam.
Bütün insanlığın bu ilişkilerdeki yaşadığı mücadeleden muaf olurum.
İşte arkadaşlar, aşk ve sevgi ilişkilerinin, karşı cinsle yaşadığımız bu olağan üstü deneyimin bize sorgulattığı ve asla karşımızdaki insanı aldatamayacağımız bir yanı vardır. Kendimizi sevmiyorsak karşımızdakini sevemeyiz. Kendimizi sevmiyorsak asla birinin de bizi seveceğine inanamayız. Eğer kendimizi seviyorsak, yaşadığımız olaylar da da görürüz ki bizi gerçekten seven birileri vardır, hep varolacaktır.

Merhaba, buna benzer bir hikayenin baş kahramanlarından biride benim maalesef. Benim defterim hiç açılmamak üzere kapanmışken ve hala anti depresen ilaçlarla ayakta kalan biri olarak sana verebileceğim bir tavsiyem yok. Aşk zaten elimizde olan bişey değil. Yani ona ne mantık nede çevrenin yapabileceği bişey yok. Sevdan ne kadar büyükse, izleride o kadar büyük oluyor.

Yazılanların %90'ını okudum. Tek diyeceğim söz:
Hayatta varlığınızı hissettirin

Engelli yada engelsiz olan kişilerden mutlaka teklif almışızdır. Ve hislerimize göre evet yada hayır demişizdir.
Şimdi bu durumda sen nasılki karşındakini herhangi bir sebepten dolayı red ettiysen, bu tür şeylerin bizimde başımıza gelebileceğini unutmamak gerekir.
Her zaman için bu geçerlidir demiyorum ama kişiler engelli diye değil, hissiyat olmadığı için red edilir diye düşünüyorum .
Açıkçası benim için bu geçerlidir. Engelim çok ağır değil gerçi ama engeli olmayan o kadar kişiyi red ettim ki. Demek ki sadece sağlam diye de sevilmiyor.
Böyle düşünen arkadaşlarında, aslında kendi istedikleri hayalindeki gibi olmadığı için bu kaygıya kapıldığı düşüncesindeyim

Son söz benden. Azıcık aşım, kaygısız başım. Saygılar.

Benden de size bir arabesk yorum ''engelli sevmek yürek ister''.

Adaleti olsa kendisi yuvarlak olmazdı değil mi!

Ahmet kardeş;
İlişkide esas denklik demişşin. Sen kendine denk birini arasan bulamazsın. Var mı sana layık olabilecek kadar mükemmel kız dünyada???

Peki var mı biz kızlar denk bay? Ya geçelim şu dünyanın benim ekseninde dönüyor kuruntularından. Herkes kendince mükemmel. Onun için kader, kısmet, nasip deyip boşverin.

Engelliler aşık olur hemde çok kolay yürekten severler. Engelliye ise aşık olmaktan çok maddi durumu iyiyse sahteden aşık olurlar, daha iyi bir hayat yaşayayım diye. Kimse engelliler gibi sevemez...

Engelliye tabiki aşık olunur. Yeter ki şu ''millet ne der, o ne der, bu ne der '' paronayasından kurtulsun millet. Yoksa ne efsane aşklar yaşanır, dudağı uçuklar milletin...

restless;

Öyle şeyler yazmışın ki, inan kendimi gördüm. Neden kendimi gördüğüm ise, tam 5 yıl ben bu acıları çektim. Aşık olurmuyum, olunurmuyum derken birde baktımki hayatıma biri girivermiş. Bir kendime bakıyorum, bir aileme, bir hayatıma girene bakıyorum bir ailesine... (Ben yürüyemiyorum kız, bu gün itibari ile karım ise yürüyor) nasıl bir araya geliriz diyorum. Ben istesem kızın ailesi istemeyecek, kız istese benim ailem istemeyecek! Aman bir göreceksiniz artık vs. vs. kafanız allak bullak. İnanın saçlarım döküldü EL ASIL VEL KELAM artık bizimkisi aşkmıdır yoksa sevgimidir veya yanlızlığı paylaşmakmıdır bendenmidir karşımdakindenmidir şöyleki Kim kimi bırakamıyor artık bilemeyeceğim. Bazı şeyleri görüp görmezden geldik, nasıl becerdiysek bunuda inanın bilmiyorum. İster kabul edin ister etmeyinmi dedik, nasıl olduysa şuan yaklaşık 3 yıldır evliyiz o kızla. Haaa demeden geçemeyeceğim, hani derler ya bir evin bir kızı, inanın öyle. İki tanede abisi var, şu zaman oldu sevildim sayıldım. İnşaallah benim durumumda olanlarda sevilsin sayılsın, sevilmiyorsakta canları sağ olsun nediyelim...

YAZINI OKUYUPTA BİŞEYLER YAZMADAN SELAM VERMEDEN GEÇİP GİTMEK OLMADI ARKADAŞIM SAYGILAR...

Arkadaşlar ilişkilerde şunu gözden kaçırmayalım...

Çevrenizdeki engeli olmayan insanların ilişkililerine bir bakın, onlarda birçok sorunla karşı karşıyalar. Aşkları karşılık bulmuyor, terkediliyorlar, aldatılıyorlar, birbirlerine pişman gözlerle bakıyorlar, kavga ediyorlar, birbirlerini öldürüyorlar vs. vs...

Engelli engelliyle olsun, engelli olmayan engelli olmayan olsun veya engelli olanla olmayan olsun... Bir ilişkide bunların hepsi olası sonuçlardır bence... Kendimizi dizilerin etkisine kaptırıp Leyla ile Mecnun dozunda aşklara hasret bırakmayalım bence...

Magazin konuluruna bakın hepsi yeni başlayan aşklarla başlayıp, birbirini aldatan, aşağılayan ayrılıklarla dolup taşıyor. Oysa o kişilerin maddi durumları çok iyi, sağlık durumları çok iyi, çok güzel ve yakışıklı kişiler ama onlarda bu sorunlarla karşı karşıyalar...

Bu tür şeylere çok takılmamak gerekir. İlişki bitecek noktaya geldiyse boşverin bitsin yerine yenisi gelir... Mutsuz olunacaksa mutsuz olmak için mutlaka bir neden bulunur. Mutluluk herkes için bulunması zor bir duygudur. İnsanlar sonsuz bir tatminsizlikle yaşarlar.
İnsanların ihtiyaçları ve istekleri sınırsızdır...

çhehov;

Hım ben bu cevabı sevdim..

Leyla ile Mecnun aşkı olmasada sevgiye hala inanıyorum. Ve sevdikten sonra neden engelli engelsiz diye ayrılsın ki? Çevremde böyle bir çift var, biri engelli diğeri değil. Valla ben gıpta ile bakıyorum onların sevgilerine...

Aşk çok garip birşey, her an her şekilde herhangibiriyle oluverir... Mevlana ne demiş?

"Akıl aşkı tanımlarken, çamura batmış merkebe (eşek) benzer!"

Aşkta mantık aramak bence manasız... Öylece oluveren büyülü birşey!

Sadece ve sadece kendinizi düşünün. Engelli bayan, engelli beyle birlikteliğe karar verirlerse gerçek aşkı, gerçek sevgiyi saygıyı karşılıklı görebilirler. Ben mantıklı düşündüm ve savunduğum düşüncemi 10 yıl önce hayata geçirdim ve benim gibi engelli eşimle evlendim . İkimizinde aileleri evliliğimizi onaylamadılar ve hala ailelerimizle görüşmeden hayatımızı idame ediyoruz.
Sizlerde gerçek sevgiyi ve aşkı kendi grubunuzda arayın.

Sirac;
2 Yıl sonra uyuyan devi uyandırdın...

EcstaticA ve Lavinia Çok güzel ifade etmişler.

Benim eniştem koltuk değnekleri kullanıyor, eşi annemin dayısının kızı sapasağlam. (Artık bu da ne demekse) Enişteme kaçarak evlendi, şİmdi 17 yaşında bir kızları, 7-8 yaşlarında bir oğulları var. Kuzenlerimin hiçbir sorunu yok, eniştem ailede en çok sevilen-sayılan insanlardandır. Ben de çok severim, başarılı olmuş bir insandır.

Ben de Görme engelliyim. Bugüne kadar kız arkadaşlarım hep engelsiz insanlardı. Benim sağlık sorunum aramızda hiç sorun olmadı. Yanlız birkeresinde ailesi değil, fakat önceden benim arkadaşım olan bazı kıskanç insanlar bana diş geçiremedikleri için engelimle ilgili ileri-geri konuşmaya kadar vardırdılar işi. Ama ben de eski kız arkadaşım da bu saçmalıkları umursamadık. Çok sonra başka sebepden ayrıldık ama, bu konu bir sorun oluşturmadı.

Çevremde engelli olarak görülmeyen biriyim. Çoğu zaman arkadaşlarım unutur bile bunu. Bu konuda belki hem ailemin yetiştirme tarzı, hem de benim sosyal bir insan olmamın payı vardır diye düşünüyorum.

Benim nacizane düşüncem, biz ne kadar manevra kabiliyetinde engelsizlere yaklaşırsak, ne kadar engelimizi karşı tarafa hissettirmezsek (Saklarsak demiyorum yanlış anlaşılmasın), o kadar başarılı oluyoruz diye düşünüyorum.

Arkadaş, eğer gerçekten seviyorsa kişi aşık olur neden olmasın. Ben kendimden örnek vereyim; sevdiğim iki kız vardı sırasıyla önce birine sonra birine aşık oldum. Birincisi görme engelliydi ama o sevgiyi hak etmiyormuş gördüm. Diğeri bedensel engelli üstelik yaşı benden büyüktü ama oda beni kardeşi gibi gördüğünü söyledi. O gerçekten sevgiyi hakkediyordu. Dediğim gibi, yürekten severse kişi, engelliyi de sevebilir...

Oluyor, inanın ki oluyor.

5 yıl önce belimi kırdım, ilk sene biriyle tanıştım. Sağ olsun destek oldu bana sevdi, umarım hep mutlu olur. Şimdi hayatımda biri var, 2 yıl kadar oldu; ailemden bile hassas yaklaşıyor, el üstünde tutuyor. Hatta engelle gelen sorunlarımı ben hatırlatmasam fark etmiyor bile. "İyi de ben seni engelli olarak görmüyorum ki." diyor gülümseyerek. Ailesi de iyi insanlar. Kısmetse yaza nişanı yapacağız.


Lütfen umudunuzu kaybetmeyin, mutlaka sizi sevecek, öylece kabul edecek insanlar var. Hakkınızda en hayırlısıyla en kısa zamanda karşılaşmanızı temenni ederim.

arkadaşlar biz engellilerin en kötü huyu başımıza gele kötü olayları engellimize bağlamak
bu konuda çok yanlış düşünüyorsunuz eğer engellini görseydi o kız senle asla çıkmazdı bende 2013 yılının mayısında aşık oldum ve sağlıklı birine oda bana aşıkmış bu sene mayıs ayında evlendik ve Allah razı olsun eşim beni benden daha çok düşünüyor Allah nazarlardan saklasın

restless;

Bu yazıdan galiba özetle şu çıkıyor. Engelsiz birine aşık olduysan onuda kendin gibi sakat bırakırsan o zaman sana aşık olması muhtamel yoksa ihtimal bile yok!

Ben erkek arkadaşım da RP hastası ayni zamanda keratokonus ve bir iki sıkıntı daha var. Ama onu o kadar seviyorum ki yürürken basamaklarda onu uyarmak masanın üzerinde aradığı kalemi ona uzatmak altyazılı film yerine dublajlı film izlemek cam bardak yerine renkli porselen bardak kullanmak hic de zor değil. Bunlarin konu edilmesi bile çok yanlış insan engelli birini sevebilir onunla evlenebilir ama her sağlıklı insanin boyle büyük bi kalbi olacak anlamına gelmez bu. Ask tek başına yeterli değil hic birseye fedakarlik cesaret de ister parası olmadığı için aşkından vazgececek kadar bencil insanlar varken Böyle bir fedakarlığı herkes yapamaz ebgel sadece fiziksel olamaz önemli olan insanin kalbi engelli olmasın bu dünyada herşey geçici birgün benim sevgilim hic göremeyecek biliyorum iki senedir beraberiz iki senedir görmesinde düşüş olduğunun farkındayım ama onu bırakmayı asla dusunmedim.

Fiziksel engelliyim Çok Güzel denilebilinecek kadar alımlı ve bir okadar temiz yürekli bir eşim var

Alakası yok kendinizi ispat etmeyin bırakın sizi tanımak isteyecekler olacaktır.

Günümüz turkiyesinde mi? O is cooook zor

yazan çok güzel yazmış tamda içimizdekileri anlatmış keşke bu yazıyı engelli olmayan insanlara okutsak onlarda biraz bizi anlayabilselerdi belkide ozaman sevgimizi aşkımızı içimize gömmezdik