Güncel İçerik

Merhabalar

Engelli haklarına dair tüm içerikten üye olmaksızın yararlanabilirsiniz.

Soru sormak veya üyelere özel forumlarlardan ve özelliklerden yararlanabilmek içinse sitemize üye olmalısınız.

Teksan İnovatif Medikal: Engelliler, Engelli Çocuklar, Hasta ve Yaşlılar için emsalsiz ürünler

[Eshat] Menfaatlerin başladığı yerde dostluklar biter...

Hayatı tadında yaşamak...

Hayatı tadında yaşamak için birçok etkenlerin bir arada olması gerekmektedir. Bunlar belirli öncelik sırasına göre sıralanarak bizim hayatımızı şekillendiren etkenler olarak tanımlanabilmektedir. Tabi bu etkenlerin dışında bizim de hayata bekış açımız çok önemlidir.

Tabi hayatımızı etkilen etkenlerin başında sağlı çok önemldir. Sağlık olmadan yaşamın tadını almak istediğin gibi yaşayabilmek çok da mümkün olmuyor. Yani sağlığımızla ilgili bir sorun olduğu zaman hayatımızda belirli kısıtlamalarda kaçınılmaz oluyor.

Hayatımızı güzel şekilde yaşamak istiyorsak, Yani hayattan zevk alarak yaşamak istiyorsak, herşeyi yerli yerince ve zamanında yaparak hayatımızı düzenli ve mutlu bir şekile sokmalıyız. bu hayat bizimse, bizide bizden çok kimse düşünemezse o zaman biz kendimizi çok daha fazla düşünerek hayatımıza özen göstermeliyiz.

Sağlıklı sıhhatli bir yaşam dilerim.
 
Hayatımızın hızla geçtiğinin farkındamıyız?

Bizim için çok önemli olan zamanın ne kadar hızlı bir şekilde geçtiğinin farkındamıyız? Bizim için ömrümüzün son noktası olnan ölüme doğru hızla yaklaştığımızın ne kadar farkındayız?

İşte bu soruların cevapları belki bizim için duyupta görmek istemediğimiz türden olabilir. Ama ne olursa olsun bizim için bir gerçeği temsil eder. Yani gerçeklerin kendisini ifade eder. Bizimde bu gerçekleri görmezden gelmek yerine gerçekçi bir şekilde değerlendirerek hayatımızı şekillendirmek daha yerinde olacaktır.

Bizim için çok önemli olan zamamn kıymeti bilinmediği takdirde boş bir şekilde israf olur. Kıymeti bilinirse de en güzel güzelliklere vesile olur.

Zamanımızı en güzel şekilde geçirmek temennisiyle...
 
Umudun umudu...

Her insanın kendi içinde yaşayan ve bazen hiç kabul etmese de umutları vardır. Çünkü insanın yaşaması için belirli beklentileri belirli umutları olmalıdır. Umudun olmadığı bir hayat düşünülemez… Umutsuz bir hayat şekillenemez…

Umut nedir?

Bu kelime belki dilimizde iptidaî bir kelime olarak kullandığımız cümlelerde yer alsa da o kadar basit ve sıradan değildir. Bunun için umut bir insanın hayatında çok etkili bir kavramdır.

Umut bir insanın hayatında yaşama sevincini temsil eder. Umut bir insanın hayatında bağlılığın timsalini simgeler… Umut umutların var olduğunu anlatır. Umutla pekişir yaşam, umutla yeşerir duygular…
Umut değimlidir, insanı hayata bağlayarak, hayattan koparan,
Nice mutlulukları yaşatan, insanları ağlatan,
Yok, olanı var eden, var olanı yok eden,
Bir umman kadar güzel, gece karanlığı kadar hüzünlü,
Sevgi kadar içten, acılar gibi ıstırap veren,

İşte umut insana karşılıklı olarak iyi ve kötü duyguları yaşatan, fakat hayatımızda olmazsa olma bir beklentidir. Bazı zaman hiçbir umudumu yok desek de o hiç umutlarımızın olmadığını zannetsek de aslında hayatta her zaman bir umudumuz bir beklentimiz vardır. Zira hayatımız bu beklentilerin doğrultusunda şekillenerek devam etmektedir.

Umutlarımız her an bizimle birlikte yaşamaktadır. Tabi gerçekleşmeyen umudun ardından mutlaka bir yeni umut doğmaktadır. İnsanın beklentileri doğrultusunda şekillenecek olan umutlar her zaman bizimle bizim yanımız da olmaya devam edecektir.
 
Çook Uzaklarda...

Gözlerim ufuklara dalıyor. Sanki ufuklar da bir şeyler arıyor. Bakıyor… Bakıyor… Yine bakıyor... Baktığım yerde görünenler hep aynı, ama ben baktığımı değil hissettiğimi, hayallerimi görüyorum, ufkun o incecik çizgisinde.

Hani diyorum kendi kendime nerede? Ama bildiğim bir tek şey var o ada çook uzaklarda.

İçim bir başka oluyor, hayallerim ise tesellim, boş gözlerle baktığım uzaklarda sanki senin varlığın karşımda duruyor. İşte bu gönlüm bir umut ışığı arıyor.

Öyle oluyor ki; içimde açan hüzün çiçekleri bile soluyor. Soruyorum kendi kendime yok mu bunun çaresi diye… Ama soruyu soranda benim, cevaplayanda benim.

İçimden atmak geliyor bütün duyguları, silmek geliyor mazideki bütün hatıraları, Tabi çözüm müdür? Bunları yapmak! Yoksa gerçeklerden mi kaçmak? Her zaman hazır mıyız gerçeklerle yüz yüze gelerek hesaplaşmaya! Yoksa korkuyor muyuz aynı duyguları yaşamaya…

Akşamın karanlığı kimine göre korkunçtur. Kimine göre mehtaplı bir ışıltı… Kimi ürperir bu karanlıktan kimi ise ilham alır bu ışıltıdan. Oysa karanlık aynı karanlıktır. Farklı olan ise yaşanan duygular.

Yaşanan duygular bazen sözle ifade edilemez. İşte bu kelimelerin bittiği, dudakların sustuğu, gözlerin ise konuştuğu an dır bu...

İşte bu anlar duyguların en hassas, en heyecanlı ve en dorukta olduğu an dır. İşte insan için yaşanabilecek en güzel an dır.

Yaşamı yaşlanmak için değil, gerçek manada yaşamak için yaşayalım…

Yaşam boyu mutluluklar…
 
Bir hayatın penceresinden bakarken dünyaya, hayatın bütün güzelliklerini hissettim. Hissettiklerini anlatabilmek, içini dökebilmek çok rahatlatıyor insanı...

Bir hüzün bahçesi düşün içinde yaşadığın. O hüzünlerden kurtulmak için çabaladığın…

Her umudun bir vuslatı olması mı gerekli, yoksa umudun olması yeterli mi? Anlamlı olanı yapmak mı güzel anlamsızlaşan hayatı düzeltmek mi güzel?

Umudu beklemek mi daha iyidir? Umut olup hayatları süslemek mi?

İşte bütün bunların olduğu dünyada var olabilmek kadar, varlığını hissettirmek de çok güzeldir. Hissettiklerini anlatabilmek, anlatamadığın hislerini yaşamak ve yaşatmakta ayrı bir güzellik olsa gerek…

Anlamsız sanma hiçbir şeyi, her şeyin hayatta bir anlamı vardır. Herkesin anladığı bir dilin olduğu gibi...

Anlamsızlaşan hayata anlam katmak olmalıdır hedeflerde, insanlar için sevgi olmalıdır kalpler de. Gönüller bir olmalıdır yüreklerde. Yüreklerde başlamalıdır sevgiler, umutlar, hayaller... Ve yüreklerde devam etmelidir ebediyen...

Huzur dolmalı insanın içine, umutlarıyla barışmalı, yaşamalı hayatı, insanlarla kaynaşmalı, hüzünleri, dertleri ve kederler içinden atmalı...

Yaşamak için mutluluğu anlamalı... Mutluluk bir insanın hayatında her zaman var olmalı.
 
İçimdeki umutların tarifi nedir? Neyi ifade ederler?

Her umudun sonunda neden bir karanlık çöker üstüme? Umutlar bana küstü mü ne? Ama ben barışık olmak istiyorum umutlarımla… Yaşamak istiyorum doya doya,

Umutlarımı yıkanlar acaba şimdi nasıllar? Ama değer mi düşünmeye değer mi aklına getirmeye… Değmez tabi… Değmez. Değer bilmeyene değer verilmez, kıymet bilmeyene kıymet biçilmez.

Hani hayalleri yaşamak vardır. İçinde de olsa hissetmek. Anlatmak vardır, duygularını hem kendine, hem karşındakine… Ama karşında kimse yoksa kime anlatacaksın kime…

Umutları var edebilmek elimizdeyken bu kadar umutsuzluk niye… Umutla yaşamak varken bu kadar çıkmazlar niye… Niye hayata küsmek, niye umut ışıklarını söndürmek niye…

Belki hazan olmuştur yaşadığımız güzellikler. Bu güzellikleri içimizde de olsa yaşatmaya değer. Değer vermek için değerli olması yeter. Unutma ki bu dertler ve çileler bir gün biter.
 
Belki hazan olmuştur yaşadığımız güzellikler. Bu güzellikleri içimizde de olsa yaşatmaya değer. Değer vermek için değerli olması yeter. Unutma ki bu dertler ve çileler bir gün biter.
Çok anlamlı ve güzel bir cümle değerli vermek için değerli olması yeter...
Bende arkadaşıma değerli olduğunu bildiğim için değer veriyorum...
O arkadaşım kim diye sorarsanız söyleyim ESHAT...
 
Çok sağol arkadaşım. Teşekkür ederim. Benim içinde sen çok değrlisin ve değer bilensin. Hayatta iyi insanların değerlerini bilerek onlara kıymet vermek gerekir. Sende benim çok değer verdiğim insnalardansın...
 
Sevgi insanın hayatında bir parçadır. İstesen koparamazsın. Zaten bir insanın içinde sevgi bitmişse birçok şeyi başaramazsın. Sevgiyle yeşeren umutlar vardır, sevgiyle gelişen hayaller…

Her insan sever mi acaba gerçek manada? Yaşar mı içinde en güzel olan duyguları… Yaşatır mı karşısındakine de anlamlı olanı…

Sevginin ödülümüdür. Yaşanan güzellikler, işte sevgiye değer verilirse yaşanır bütün bu özellikler. Mutlu olur insan içi içine sığmaz tükenir dertler.

Sevginin birde çilesi vardır. İşte o da sevgiyi yaşmasını bilmeyen içindir. Eğer sevgiye değer verilmezse sevgi çile olur, dert olur, elem olur. Yaşananlar insanın içinde adeta olur bir kor…
 
Seni özlerim, sensizliğini özlerim, gözlerini özlerim, ne zaman gelecek diye hep yollarını gözlerim. Yollara bakmakla kalır gözlerim, uzaklara dalar gözlerim, Ben seni çok ama çok özledim.

Bilmiyorum bu özlemin sonu vuslat mıdır? Her özlemin sonunda duyguları içten içe yaşamaktır. İşte içimde yaşadığım hasretini bir noktaya taşımaktır. Senin hasretine yüreğimde alışmaktır.

Alışır mı bu gönül bu hasrete bilmem, yaşanan onca duyguya yok diyemem, Ben ben şu gönlümden seni hiç bir zaman silemem. Gel desem de biliyorum sevdiğim gelmezsin.

Senin için şu gönlümde bir burukluk var bunu ne kadar da anlatsam ifade edemem. Yaşadığım sürece şu gönlüme dur diyemem. Ben senden asla vazgeçemem..
 
Bilmiyorum bu özlemin sonu vuslat mıdır? Her özlemin sonunda duyguları içten içe yaşamaktır. İşte içimde yaşadığım hasretini bir noktaya taşımaktır. Senin hasretine yüreğimde alışmaktır.


..
yüreğine sağlık çok güzel ifade etmişsin duygularını...
 
Çok sağol arkadaşım tşk ederim...
 
Yüreğimden koparcasına kaybolan sevgimin, benden kaçarcasına biten hayallerinin ve bütün bunların odak noktası olan yüreğimin sevgiye o kadar ihtiyacı var ki,o kadar muhtaç ki;

İşte bu sevginin içimde var oluş gayesi sen, uzaklarda olan sen, bütün mutlulukların yanında hüzünleri yaşatan sen, beni hayata bağlayan yine sen…

Bir deniz kıyısında batan güneşi izlerken, işte deniz bana seni hatırlatıyor. Sanki o denizin en uç noktasında sen varsın, sanki güneşin batış noktasında gözlerin var. Hiç görünmeyen bir noktada ise hayallerim var.

İşte senin gözlerin bana umudu anlatır, senin gözlerin bana sevgiyi anlatır, senin gözlerin aşkı anlatır. Anlamı çok derindir bu yaşanan duyguların. İşte sevdiğim budur benim hayatım.
 
Yüreğimden koparcasına kaybolan sevgimin, benden kaçarcasına biten hayallerinin ve bütün bunların odak noktası olan yüreğimin sevgiye o kadar ihtiyacı var ki,o kadar muhtaç ki;

İşte bu sevginin içimde var oluş gayesi sen, uzaklarda olan sen, bütün mutlulukların yanında hüzünleri yaşatan sen, beni hayata bağlayan yine sen…
Çok güzel ifade etmişsin...Eminim herkes bu satırları okurken kendinde bişeyler buluyordur.Bizlere bunları okuma fırsatı verdiğin için teşekkür ederiz...yüreğine sağlık eshatçım...
 
Evet mutlaka herkes kendinden birşey buluyordur. Güzel olanı güzel görnmek güzeldir. Güzel olmasa da güzel yönlerni bulmak daha güzeldir.
Çok tşk ederim arkadaşım içten ve samimi duygularından dolayı...
 
Hayata her yönüyle güzel bakabilmek hayatımızdaki olumsuzluklara rağmen güzel olan bir hayatın birgün mutlaka bizi bulacak olacağını düşünmek ümit etmek ve beklemek güzeldir...
ben teşekkür ederim hakedene hakettiği söylenmesi kanısındayım...
 
Evet işte bu nokta çok ehemmiyet arz eder.

Yaşadığımız hayata güzel yönlerinden bakmaktan hiç birşey kayvbetmeyiz. Tam aksine bir çok şey kazanırız. Tabi şuda çok önemlidir. başkalarının söylemleriyle hayatımızı zehir etmekte gerekmez.

Kimin ne yaptığı değil, bizim ne yaptığımız önemlidir.

Sen de değerlerin en değerlisisin arkadaşım.
 
Engelli olanı sadece engelli mi anlar?

Evet, engelli olanı sadece engelli mi anlar sorusunun siz nasıl bir cevap verirdiniz?

Bazı duygular yaşanmadan anlaşılmaz. Bu bir gerçektir. Fakat bu şekilde bir düşünceler ile de insanlara ön yargı ile yaklaşmak bana göre hiçte doğru olmayan bir yaklaşımdır. Ne olursa olsun önyargılı bir yaklaşım türü kabul edilemezdir.

Engellide olsak, engelsizde olsak %12 si engelli olan bir Ülkede yaşadığımızı unutmamak gerekir. İşte engelli nüfusunun bu kadar fazla olduğu bir Ülkede yaşadığımızı düşünürsek, çok uzaklara gitmeye hiç gerek yoktur. Şöyle bir çevremize baktığımız zaman, çok yakınlarımızdan bir kişinin engelli olduğunu fark edeceğiz. Aslında engelli olarak bildiğimiz belki birçok insan vardır. Ama sadece engelli olarak tanıyoruz. Acaba hiç soruyor muyuz? Nasıl yaşıyor veya ne gibi zorluklarla karşı karşıya… Veya hiç onun yerine kendimizi koyuyor muyuz? Bir empati kurma gereksinimini hissediyor muyuz? Yoksa engelli işte diyerek geçip gidiyor muyuz?

Evet, bu soruların cevapları neler olur acaba? Buna açık yüreklilikle verilecek olan cevapları doğrusu ben fazla merak etmiyorum.

İşte bu bağlamda düşündüğümüz zaman, biz olmasak da çok yakınızda veya çevremizde yaşayan engelliler konusunda ne kadar duyarlı olduğumuzu sorgulamak inanın hiç kimseye bir şey kaybettirmeyecektir. Engelli insanların hayatlarında yaşadıkları sorunları tam manasıyla anlayamasak da, anlamaya çalışarak destek olmak bile çok güzel ve anlamlıdır. İşte biz insanlara her zaman güzel ve anlamlı olanı yapmak yakışır.

Yaşadığımız hayatta hiç kimsenin ne olacağı, geri kalan hayatımızı nasıl devam ettireceğimiz hiç belli değildir. Bugün hiç umursamadığımız bir engellinin yerinde yarın bizlerin veya çok sevdiğimiz kişilerin olması içten bile değildir. İşte o zaman her şey çok geç olabilir. Yani bir engelliyi anlamak için engelli değil duyarlı olmak bana göre yeterlidir. Bu duyarlılığı birçok kişinin göstermemesi veya görmezden gelme durumları hiçte hoş olmayan bir durum olarak karşımızda durmaktadır.

Bütün bu duyarsızlığın ben insanlarımızın ve engellilerin yeteri kadar bilinçlendirilmediğinden meydana geldiği kanaatini taşımaktayım. Bilinçsiz olan bir toplumda bu tür sorunların olması kaçınılmazdır. Bu bilinci insanlarımıza vererek daha sonra gerekli olan duyarlılığı göstermelerini bekleme sanırım daha mantıklı olacaktır.

Hem engelli olmak, hem de bu zorluklarla mücadele etmek çok zordur. Bütün bu zorlukların yanında insanlara kendini anlatmak toplumumuzun engelli psikolojisini yenebilmek de ayrı bir zorluktur.

Engellerin hiç olmadığı mutlu bir yaşam dilerim…
 
Bir akşamın gün batımı, hani insanın hüzünle karışık olarak yaşadığı duygularının başlangıç saati… Zaman mı hızlı geçiyor ben mi? Geride kalıyorum. Aşklar mı değişti, ben mi? Anlamıyorum. Yaşam mı değişti ben mi? Yaşayamıyorum. İnsanlar mı? Değişti. Ben mi ayak uyduramıyorum?

İçimdeki umut deryasında boğulurken, sanki intikam alır gibi davranması… Benden âdete kaçarcasına uzaklaşması… Umutlarımla adeta baş başa bırakması… Düşünüyorum ama sormuyorum artık kendime hiçbir şeyi… Çünkü soru aynı, cevap aynı…

Yaşam bu artık anlamalısın, bilmelisin ki içini yakan bu ateş sadece seni yakıyor. Olsun diyorsun belki yanan ben olayım… Ama yanan sensen yandığın değer mi? Buna, O da gerçekten değer veriyor mu? Sana, artık bunu anla anlasana, yaşamaksa yaşasana…

Anlamsız hiç bir şey yoktur. Benim duygularım paramparça olmuş her biri bir yerlere dağılmış zerre zerre… Kimin umurunda ki; sen yine de bekle… Demesinler ki beklemedi ve gitti. Söylemesinler ki vefasızlık etti…

Her şey o kadar uzun ve çileli, sanıyorlar belki de beni deli, işte benim içim kan ağlıyor bilmiyorum ne yapmalı, bildiğim bir şey var o da senin sensizliğini kendi kendime anlatmalı. Bunu bana en iyi ben anlatırım, bunu bana en iyi sen yaşatırsın. Yaşayarak anlıyor ya zaten insan, hem de öyle bir anlıyor ki bir daha unutmamak üzere anlıyor.

Anlamak istesem de anlayamıyorum. Anlam veremediğim duyguları sanki üst üste yaşıyorum. Anlamsız olan ben miyim? Yoksa yaşananlar mı?

İşte bütün bu duyguların içinde kendimi bazen ifade edemiyorum.
 
Bu akşam duygu yüklüyüm;

O kadar hüzünlüyüm ve dertliyim. Ne oluyor diyorum. Anlamaya çalışıyorum olanları, kendime anlatmaya çalışıyorum. Ben mi yabancıyım olanlara, ben mi uzağım yaşananlara?

Yaşananları anlamak için kâhin olmaya gerek yoktur. Ama anlamak istemiyorum sanki inanmak istemiyorum gördüklerime…

Bugün çok önemli bir şeyi fark ettim ki; Sorun olan ben miyim? Yoksa bahaneyle sorun diye gösterilmek istenen mi? Ama kalbim kırıldı… İçim başka oldu görünce…

Olsun dedim kendi kendime belki öyle olması gerekiyordu dedim. Ama anlatamıyorum şu virane gönlüme… Bütün yönlerini düşünüyorum. Ama anlatamıyorum. Çünkü O anlayacağını anladı. Bu saatten sonra kandıramam O nu…

Neden diyorum kendi kendime Neden? Bir de bana söylesen, birde bana desen. Birde ben bilsem bu gerçekleri, birde ben öğrensem… Tabi bu saatten sonra öğrenmek neyi değiştirir bilmem.

Takma kafana diyorum, kendimi teselli etmek için, ama kendime bile söz geçiremiyorum. Şimdi yapacak ne var bilmiyorum?
 
Sensin

Gözlerim mehtaba bakarken,
O mehtabın yıldızı sensin,
Gözlerim uzaklara dalarken,
O uzaklardaki güzel sensin.

Sensin benim neşe kaynağım,
Sensin benim umut bağladığım,
Sensin şu hayatımı adadığım,
Sensizliktir şu an yaşadığım.

Eshat
 
Umutların üstüne gitmek mi? Yoksa umutsuzca beklemek mi? Umutların hiçbir zaman tükenmeyeceğini bilmek gerek, çünkü bizimle yaşayacaktır ölene dek…

Hani içimizden kopan acıların feryadı duyulmaz ya, onu sadece biz içimizde yaşarız ya, işte o feryadımın sesi olmalı umutlarımız. Bizden kaçsa da bizi terk edip bıraksa da, biz ona sımsıkı bağlanmalıyız. Çünkü o umutlara ihtiyacımız vardır.

Umutların birisi biter, birisi başlar. Umutlar bizim için olsa da gözümüz de akan yaşlar. Unutmamak gerekir ki bu yaşlar bir gün sevinç içinde akar…

Umutlarımız sönse de teker teker, unutmamak gerekir ki hepsi de biter. Biri biter, biri başlar. Hatta bizim haberimiz bile olmaz başlayan umutlardan. İşte bize yüce bir dağın zirvesinde ki kar misali bile uzakta olsa umutlarımızı yitirmemeliyiz. Bilmeliyiz ki ve istemeliyiz ki; umutlarımız bizim her şeyimiz.
 
Umutların üstüne gitmek mi? Yoksa umutsuzca beklemek mi? Umutların hiçbir zaman tükenmeyeceğini bilmek gerek, çünkü bizimle yaşayacaktır ölene dek…


Umutlarımız sönse de teker teker, unutmamak gerekir ki hepsi de biter. Biri biter, biri başlar. Hatta bizim haberimiz bile olmaz başlayan umutlardan. İşte bize yüce bir dağın zirvesinde ki kar misali bile uzakta olsa umutlarımızı yitirmemeliyiz. Bilmeliyiz ki ve istemeliyiz ki; umutlarımız bizim her şeyimiz.
Zaten umutlar olmasa yaşamanında bir anlamı olmaz ki...yaşam için bir gayedir , amaçtır umutlarımız...Arkadaşımın tüm umutlarının gerçekleşmesi ve mutlu olması dileğiyle...Çünkü sen bu dileklere değersin...
 
Çok sağol tşk ederim arkadaşım...
Senini içinde aynı dileklerin gerçekleşmesini dilerim...
Hayatta her zaman değer veren kıymeti bilinen bir insan olmanı dilerim....
 
Senden uzaklardayım senin sensizliğin çökmüş içimi kanatır. Her akşam bu gözlerim bana seni aratır. İşte senin için en içten duyguları yaşatır. Bana senin sensizliğini anlatır.

Toprak dalga dalga serilmişse yere, şu gönül seni sevmişse bir kere, bilmem ne yapmak gerekir… Ne söylenir. Söylenecek söz nedir?

Seni anlamak neden bu kadar zordur?

Bazı anlaşılmazlar vardır yaşanan. Bütün bu güzellikler içinde yaşanan, kalpten kalbe taşınan, umut deryasında başlayan, umutsuzluklarla biten…

Kendini kendin gibi yaşamalısın, belki böyle yaşamaya alışmalısın, sevgini her zaman yüreğinde taşımalısın, ne olursa olsun unutmamalısın, bilmelisin ki kendini aşmalısın… Aşamıyorsan başaramazsın, düşünmelisin her şeyi iyi düşünmelisin…
 
Segi insanı hem sevindiri hem güldürür... Hem süründürü hemde öldürür... Sevgidir insanı bazen hayata bağlayan sevgidir bazen insanı hayattan koparan...

Sevgisiz yaşanır mı bilmem? Sevginin olmadığı bir dünya düşünemem... Sevgi değerlidir onu silemem.. Her zaman değer ver sevgiye onu içinde tut her dem... İşte sevgidir insanın içinde yaşayan her dem... Sevgidir insana umut veren huzur veren... Sevgisiz bir hayatı sevgisiz bir dünyayı ben asla düşünemem...

Sevgidir insanı insan yapani, insana insanlığını hatırlatan, seviyle yatıp sevgiyle kalkan, Sen sevgiyi değerli kıl içinde sevgi yaşar her zaman senin içinde....

Sevgiyle mutlulukla dolu yaşam dilerim.
 
Sevgisiz yaşanır mı bilmem? Sevginin olmadığı bir dünya düşünemem... Sevgi değerlidir onu silemem.. Her zaman değer ver sevgiye onu içinde tut her dem... İşte sevgidir insanın içinde yaşayan her dem... Sevgidir insana umut veren huzur veren... Sevgisiz bir hayatı sevgisiz bir dünyayı ben asla düşünemem...
Çok güzel duygular bunlar arkadaşım.Keyif alarak okudum ve bir o kadarda etkilendim... Senin yüreğinden ne kadar güzel inciler dökülüyor böyle... Emeğine sağlık...Sevgisiz kalmaman ve o aradığın mutluluğu birgün bulman dileğiyle...
 
Guzel yazilarin icin tesekkurler eshatlarin cogalmasi dilegiyle!!(Dunyadaki dengesizlikler arttikca dunyaya kotulukler hakim olmakta iyi niyetli ve temiz kalpli insanlarin artmasi dilegiyle!!)
 
Çok güzel duygular bunlar arkadaşım.Keyif alarak okudum ve bir o kadarda etkilendim... Senin yüreğinden ne kadar güzel inciler dökülüyor böyle... Emeğine sağlık...Sevgisiz kalmaman ve o aradığın mutluluğu birgün bulman dileğiyle...
Çok sağol tşk ederim...

Senin güzel yüreğindeki duygularını bu kadar sade ve yalın bir halde anlatman gerçekten çok hoş ve güzel. Senin yorumunun üstüne diyecek söz bulamıyorum.

İnş seninde gönlündeki güzellikleri en güzel bir şekilde yaşaman dileklerimle...
 
Guzel yazilarin icin tesekkurler eshatlarin cogalmasi dilegiyle!!(Dunyadaki dengesizlikler arttikca dunyaya kotulukler hakim olmakta iyi niyetli ve temiz kalpli insanlarin artmasi dilegiyle!!)

Arkadaşım güzel yorumun için çok ama çok teşekkür ederim.

Evet çok haklısın umarım o güzel ve içten dileklerin gerçekleşir. Bizde bu şekilde düşünüyoruz. Fakat düşünmek sanırım yetmez. Önce kendimizden başlatarak insnalara en iyiyi en güzeli anlatmak ve mücadele etmek gerekir. Tabi bütün her şeyin istenilen düzeye gelmesi imkansızdır. Fakat en azsagariye indirilmesi neden olmasın...
 
Üst Alt