Kullanıcı:
Filtreler
Güncel İçerik
Güncel İçerik

Merhabalar

Engelli haklarına dair tüm içerikten üye olmaksızın yararlanabilirsiniz.

Soru sormak veya üyelere özel forumlarlardan ve özelliklerden yararlanabilmek içinse sitemize üye olmalısınız.

Giriş yap Şimdi kayıt ol
Teksan İnovatif Medikal: Engelliler, Engelli Çocuklar, Hasta ve Yaşlılar için emsalsiz ürünler

İnsanların yanında stresten durmakta zorlanıyor ve orada durmak istemiyorum

aydünyavaz

aydünyavaz

Aktif Üye
Üyelik
4 Şub 2012
Konular
631
Mesajlar
7,004
Reaksiyonlar
349
Neden böyle oluyorki. Tanıdığım insanlardan korkuyor vede huylanıyorum. Neden korktuğumuda bilmiyorum. Tanımadığım insanların yanında kendimi ruhen ve psikolojikmen rahat hissediyorum.

Benim gibi olan varmı aranızda? Acaba çokmu kompleksliyim ki bilemiyorum?
 
Öncelikle geçmiş olsun arkadaşım. Ailen ve akrabaların yanında güven ve stresli ortam da dıramuyorsan öncelikle ailen ile geçmişte yaşadığın olaylar travmalar neden olabilir aile bu konuda sana destek olmuyor ise işin daha zor öncelikle onlara sorunlarını anlamalısın seni anlayabilir ve anlayamayabilirler. Anlamadıklarını düşünüyorsan bunu doktorunla konuş gerekirse onlarda destek alsınlar. Bu süreç biraz uzun olabilir ama emin olun sonuç verir. Tanımadığın insanlar ile fazla muhatap olmak senin zararına olabilir hastalığından faydanabilirler.
 
Tanıdığın insanlar içinse iyidir.
Ben insan görmek istemiyorum. Tanıdık tanımadık kimseye tahammül edemiyorum.
Şanslısınız bence.
 
P_A_L_A
Senin durumun benden daha kötü. Ben çaresizsem sen ekstra ekstra çaresizsin.
 
ayDÜNYAvazo

Ona rağmen kendime göre bir hayat çizdim. Sınırlarım belli, huzurlu bir şekilde devam ediyorum.
Etrafınızı dizayn etmenizi tavsiye eserim.
 
Biliyormusun @P_A_L_A arkadaş bende yıllar öncesi yıl 2012 o aralardan önceydi. Yani 8 yıl öncesi falandı. İlaçları düzenli olarak kullanmaya başlamadan öncesi o zamanlar bendede insan sesine karşı tahammülsüzdüm sinir oluyordum. Apartmanda daire içerisinde hergelen sese(tv sesi, insanların konuşmalarını duyuyordum) karşı nefretim ekstra ekstra oluyordu. Şimdi baya baya geçti bu sinirim. Ama ne yazıkki hepsi geçmiyor.
 
Geçecek inşallah ya. Umutsuzluk bizlere yakışmaz.
Hele şu musibet bitsin de insanlık olarak bir rahatlayalım.
 
tapasya

Travmam olmuştu bana göre bu kaza beni ruhen ve psikolojikmen çok etkiledi. 20 yıl önce olmuştu bu kaza. Neden beni bu kadar etkiledi bilemiyorum. Belkide bu kaza hayatımın kötü yönde dönüm noktasıydı. Belki bu kaza başkasının başına gelse aynı kötü etkileri gösterirmiydi bilmiyorum. 2006 da askerliği bitirdim. Tam ve sağlam olarak askerliğimi yaptım 450 gündü. O zaman hiç hastanede falan yatışımda olmadı. O zaman asker arkadaşlardan kimseye bile yaşadıklarımı anlatmamıştım. Askerlik esnasında ıssız yerlerde gece nöbeti falan derken korkularım da başladı. Belkide tam olarak tutukluğum oluştu/takıntılarım başladı askerlikten sonra.
 
P_A_L_A Reis korona bitsin rahatlıycağı yok çoğu kişinin :) Örneğin ben senelerdir evdeyim. Korona çıktıda milletde azcık eve girdi bizim halimizden anlasınlar azcık. Bu sefer dışarı çıkma yasağı varken dışarda kimse yokken ben raporumu cebe koyup bomboş sokaklarda gezdim durdum :) Ha insanlar ölmesin açkalmasın çalışsın orası ayrı bişey ama şahsi olarak korona bana yaradı :)
 
chesterrr Ben 13 senedir tedavi görüyorum.
İnan ki sen ne yaşadıysan 2 katını ben yaşadım
* Babamı öldürmeye kalktım
* Karımı öldürmeye kalktım.
* Bir fb - gs maçı sonrası evimin etrafında bağıran birini dövdüm, kaldırıma kafasını vurdu. Bıraktım gittim.
* Geceleri birisi beni boğuyordu, ben de yanında yatanı. Kaç kere katil olacaktım.
* Defalarca karakolluk oldum.
* Annemi dövdüm bir kere.
* Dağda geçen yıllarımı saymıyorum bile
Daha neler neler.
Ama o günler geçti. Şimdi normal bir insan gibi davranıyorum.
Önemli olan kendinin ne olduğunun farkına varmaktır.
Hep söylüyorum; tedaviyi önce etrafımdaki insanlara saygım için görüyorum.
Yoksa benim de hoşuma gitmiyor günde 9 tane ilaç içmek. her ay gidip 2 gün yatmak.
Allah herkese can sağlığı versin.
 
Olabilir etkileyebilir seni o dönemler ama inancını kaybetme lütfen arkadaşım Bnde ve diğer arkadaşlarım da zor dönemler geçiriyoruz ama inan ki sabır... Sabır... Ve ilaçlar... 😞 Bnde 3 aydır depresif dönemdeyim yeni yeni düzelmeye başlıyorum işimden oldum neredeyse ama bir tek ailem ve dostlarım vardı ama tanımadığın bir insan hastalığından faydanabilr inanın dünyada kötüler çok.. O yüzden bn mesela depresif dönemlerde evden çıkamıyorum çıkmıyorum çünkü tehlikeli olabilir hobi edin kendine ayDÜNYAvazo

Geçmiş olsun @ P_A_L_A
 
Tanıdık bir insan benim arkamdan kuyu kazıyorsa eğer o isterse padişahın kızı oğlu olsun benim.icin bitmiştir ve hep öylede kalacaktır Çektim hayat çilesini
Düsünmedim hilesini
Yaşamanın zirvesini hep yaşadım Mahsun kırmızıgül un dediği gibi
 
Hakan_39

Bu psikolojik bir korkular topluluğu fiziksel olarak korkularım yok. İnsanlar beni döver bana kızar diye korkular değil. Tanıdığım insanların yanında rahat hareket edemiyorum. Örneğin misafir gelip/gitme gibi işler beni bitiriyor.
 
@ayDÜNYAvazo Bir ara 20-30 kişi kafede takılırdık bide kalabalık gözükmek hoşumuza giderdi öyle fotolar falan atardık. Ama anladım ki hayat öyle değil. En fazla 3-4 kişi takılıcaksın reelde fazlası zarar. He şuan benimde arkadaşım yok gibi bişey ne konuşcaz ki yanyana gelcez o aileden ne bileyim sosyal şeylerden bahsedicek. Şu kafeye gidelim diycek bekarsa. Ben napıyorum peki. Oraya gitmem buraya gitmem şuraya oturmam. Çift gördüğümde bile sinir oluyorum resmen.
Peki arkadaş ve akrabadan kaçıyo muyum ? Evet kaçıyorum çünkü ben normal değilim. Biri görüyo diyoki napıyon çalışmıyon mu hala. Evt diyom çalışmıyom. Diyoki maşan yemiyo o yüzden :) He zaten bi bizim maşamız yemiyo çalışmaya. Lakabını maşalı taktım o lavuğun :)
Öbürü görüyo napıyon neler yapıyon. Biri görüyo falan filan.
Normal bi muhabbet yok ki bizde birilerini görelim.

@P_A_L_A Peki bu senden mi kaynaklanıyodu yoksa aileden mi ? Sinir hastalığı gibi bişeymi var bilmiyorum bende ettim bikaç kere kavga aileyle ama sözlü. İzi kaldı tabi. Kavgada hiçbi işe yaramıyo.
 
Genetik hastalık işte.
Benim teşhis : Bipolar , psikopati
 
İnsanların bakışları altında çalışırken zorluk çekiyorum. Bunu nasıl yenebilirim ki?

İnsanların bakışları altında rahatsız oluyorum ve özelliklede ben çalışırken insanların bana bakması sonucu rahatsız oluyorum ve iş yapamaz hale geliyorum. Bu duyguyu nasıl yenebilirim ki?
 
Sosyal fobi mi performans anksiyetesi bende de var, nasıl yapılır bilmiyorum
 
cok rahatsiz ederek mi bakıyorlar acaba ..qicik bi şekilde mi bakıyorlar...hayir bunlar neye bakıyor anlamiyorum....adami işinden edecekler ...
 
Son düzenleme:
İnsanların bakışıyla yaptığın işte hata yapacağını ya da müdahale edileceğini düşündüğün için bu durum sağlık yönünden olumsuz da etkiler. insanların olmadığı bir işte çalışmak imkansız, o yüzden bununla mücadele etmeyi öğrenmen gerekir. çalışırken dikkatini çevreye değil işe odaklı verirsen kimsenin baktığını farketmezsin.
 
Bende mesela bilgisayarda yazı yazarken bile biri beni izlese rahat yazamam hatta bir şey içerken yemek yerken dahi izleyen bakışlardan rahatsız olurum sosyal fobik miyiz neysek artık .
 
Bakmazsan görmezsin baktıklarını sana öle gelyodur

İşini yapmaya çalış

Yada söle dikkat çekerse bakmasu
 
Dikkat eksikliğinden kaynaklanıyor sanırım. Birde takıntılar.
 
Aynısı bende vardı. Antipsikotik kullandıktan sonra aşmıştım bu sorunu.
Zyprexa 10 kullanıyorum.

Olmak istediğim gibi normal bir insan yaptı beni.
 
"Bakma bana öyle" diyorsun yani😁😁 (ÖYLE BİR TÜRKÜ VARYA)
 
yan yan ...dik dik ...alttan alttan ...bakıyorlar dimi...😹
 
Nurtan

"""çalışırken dikkatini çevreye değil işe odaklı verirsen kimsenin baktığını farketmezsin.""" Bu yoruma katılıyorum
 
Cevap yazmak için giriş yap yada kayıt ol.
Üst Alt