YALVARIŞ....
Üşüdüğümde kendime sarılmayı öğrendim ben
Acı da olsa hayat bunları da öğretti bana
Sadece bunları mı? daha neler öğretti bir bilseniz
Tutunacak dalım olmadığında kendime tutunmayı öğretti
Yorulduğumda bir omuz bulamayıp kendime yaslanmayı da
Düşecek gibi oluyordum ayakta duramıyordum
Elimi her uzatışımda ellerin boş kalışı nedir bilir misiniz?
Ne olur tutun ellerimden, dayanamıyorum diye yalvaran gözlerle
Nereden bileceksiniz bunları? yaşamadınız ki..
Dilerim Allah'tan yaşamayın da
Hayatta, ayakta kalma savışı verirken hergün tükenişimi görüyordum
Kimsesizliğin acısı ta ruhuma işlemişti tutunacak bir dal olmayınca
Her gözyaşımı kahkahaya çeviren yine bendim
Herkes kadar ben de bir palyaçoydum hayatta, ağlayan paLyaço
Birilerini güldürüyorsunuz, gülüyor görünüyorsunuz ama gülemiyorsunuz
Dudaklarınızda buruk bir tebessüm oluyor hep, içimi görmesinler diye
Hayata, insanlara gıcıklık olsun diye gülüyorsunuz mütemadiyen
Ama ruhunuz, hele ruhunuz.. o ağlıyor, o ölüyor, içten içe ona söz geçiremiyorsunuz
Dış görünüşe önem verenler bir de ruhların ne halde olduğunu düşünseler ya
Sanmıyorum düşüneceklerini, onlar önlerini bile göremezken senin ruhundan kime ne
Artık yıkılmadan durmayı da öğreniyorsunuz ama bir buzdağı gibidir yüreğiniz
Birgün gerçekten sizi seven, değer veren biri yardım için elini uzattğında
Onu da itiyorsunuz yıllar önce neredeydin, artık ben yokum der gibi
Oysa onun ne suçu var? Suç toplumun suçu.. hayat ne bayat diyorsunuz
Ve farkında olmadan insanlardan uzaklaşıyorsunuz gün be gün
Gün geliyor farkında olmadan yaptığınız davranış başkaldırış oluyor
Onların deyimiyle özellikle yapıyorsunuz, uzaklaşıyorsunuz hayattan ve insanlardan
Hiç birşey umrunuzda değildir artık, hayatı akışına bırakırıp inceldiği yerden kopsun diyorsunuz
Kendi bedeninizden sıyırıp ruhunuzu, karşıya geçip bir ömrün tükenişini bir insanın bitişini izliyorsunuz
Gerçek ölümü tatmadan ruh bedenden ayrılıyor, film orada kopuyor ve herşey ortada
İşte o sizsiniz ve yine çırılçıplaksınız, anadan doğma ortalık yerdesiniz, kimsesiz..
Hem çoksunuzdur artık hem az.. hem varsınızdır hem yok.. hiçlik içinde sürüklenip gidiyorsunuz
Bir ben değilim tabi ki böyle hisseden yüzlerce ağlayan palyaço var hayatta
Ben beni bilirim o kendini ve böyle hayat devam eder ta ki ölene dek...