Bebekler Öldürülmemeli.
Sirine;
Açıklamanızı yersiz buluyorum. Bu aynı eşimin bana yaptığı açıklamalara benziyor. Kainattaki herşey Allah'ın taktiridir. Tıbbın yaptığı tek şey anne karnındaki bebeği gözlemlemek ve kendi kanaatlerine göre bu çocuk şöyle zekalı olacak, şurasında şöyle bir özürlülük olacak vs. şeyler. Öncelikle geleceği hiç kimse bilemez. Ve böyle bir şey ileri sürülerek bebek aldırılmaz. Çünkü bakın çok net yazıyorum "yarın ne olacağını bilemeyiz" bu nedenle yorum yapmamalıyız. Bilmeden yorum yapmayın diyebilirsiniz ama ben bu durumu (Allah bir kez daha yaşatmasın) 2 kez yaşadım. İkisindede bebeğimiz öldü. Ama tabi bu ölüm bizim tasarrufumuzla oldu. Ben tek başıma yaşaması hükmünü veremezdim çünkü annesi bu konuda benim gibi düşünmüyordu. Ben olayları akışına bırakmamız taraftarı idim, ne olacaksa Allah'tan dedim. Belki gelişemeyeceği için daha tam doğmadan ölecekti ama o hükmü biz vermeyecektik. Anne hep şunu söyledi ağlayarak "Bu çocukla nasıl ilgileneceğiz, ilgilensek bile durumu nasıl olacak, sonucta sağlıklı çocuklarla oynayamayacak sürünecek vs. İşte buradada yanılış var. Hep gelecek hakkında hüküm vermekten başka yaptığımız yok. Dedimki peki gelecekle ilgili bu kadar hüküm verirken, benim yani eşinin yarına çıkacağı hakkında garantin varmı? Yani bu kadar olumsuz düğşünmek gerekiyorsa o zaman belki çıocuk dünyaya gelmeden bende ölebilirim. Daha bir çok felaket senaryosu dizebiliriz. 2. Bize bir şey olursa ona kim bakacak sorusu, sizce çocuklarımızı biz mi büyütüyoruz yoksa büyüten Allah'mı? onların karnını bizmi doyuruyoruz yoksa doyuran Allah mı? Onlar kendilerimi yürüyorlar yoksa yürüten Allah mı? Bu sorunun cevabını verdiğinizde kendi sorunuzuda cevaplamış olursunuz. 3.sü aslolan bu 3günlük dünya hayatı değil ebedi hayattır. dolayısı ile o çocuk için de bu geçerlidir, ve onlar sabrettikleri taktirde cennetin en üst derecelerinde yaşayacaklardır. Ben hiç bir özürlü insana bakarken onların daha annelerinin karnındayken öldürülmüş olmalarını düşünemedim, hiç bir zamanda düşünemeyeceğim, çok yakın bir tanıdığımın çocuğu doğmuştu ve bir kolu yoktu, babası isyan etmişti doktorunu bile tehdit etmiş diyorlardı, bilseydik aldırırdık diye, oysa o çocuğa Mevlam bir güzellik vermiş bakmaya kıyamazsınız ve ben hiç bir zaman onun hayatta olamayışını düşünemedim. Ben eğer anne olsaydım, asla ve asla çocuğumu aldırmazdım. Çok üzgünümki onları ben taşıyamadım ve haklarında taşıyıcı olmadığım için net bir hüküm veremedim. Sadece elimden gelen, Allah'tan af dilemek ve 2 doğmamış bebeğimi dualarla toprağa verişim oldu. Sağlıcakla kalın.