Kullanıcı:
Filtreler
Güncel İçerik
Güncel İçerik

Merhabalar

Engelli haklarına dair tüm içerikten üye olmaksızın yararlanabilirsiniz.

Soru sormak veya üyelere özel forumlarlardan ve özelliklerden yararlanabilmek içinse sitemize üye olmalısınız.

Giriş yap Şimdi kayıt ol
Teksan İnovatif Medikal: Engelliler, Engelli Çocuklar, Hasta ve Yaşlılar için emsalsiz ürünler

Yalnızlık anksiyetesi ile başedemiyorum, ne önerirsiniz?

Uzun zamandır psikoz hastalığım var.
Rahatsızlığıma alıştım sayılır artık ayrıca zihnimin ürettiği düşüncelere kapılmamaya çalışıyorum.Son zamanlarda yalnızlığıma çok kafamı takıyorum.Hayata da karışamıyorum fazla kalabalık ortamlar ve gürültülü ortamlar beni rahatsız ediyor.
Hiç arkadaşım da yok.İnsanlara güven sorunum da var.Ne önerirsiniz ?
 
@Talebesrek insanlara güven sorununuz ne yaşadınızda oluştu? Yanlızmı yaşıyorsunuz yoksa insanlara güvenmediginiz için mi yanlızsınız?her insanın aynı olmadıgını düşünerek çok kalabalık olmayan ortamlara girerek insanlarla sohbet edebilirsiniz. Bu tür şeyleri yaparak arkadaş edinebilirsiniz. Insanın kendi ile zaman geçirmesi güzel
 
Yalnızlık insanı dahada kötü bir hale iter bence
 
Güven konusunda şöyle benim arkamdan konuşur mu arkamdan iş çevirir mi veya söylediklerimi başkalarına aktarır mı gibi şeyler Daha önce kursa gitmiştim ama beklediğim gibi bir ortam olmadı.Kurs dışında ne gibi ortamlar önerirsiniz ?
 
@Talebesrek güven çok zor oluşan kolay kaybedilen birşey insanlara karşı. İnsanlara kendinizle ilgili ne kadarını anlatırsanız o kadarını bilebilir. Sizi hiç tanımayan insanlar. Yeni tanıştıgınız kişilere hemen herşeyi anlatmayın. Genel konulardan konuşun. Arkanızdan iş çeviremeyecekleri konulardan. Başkalarıyla ilgili hemen konuşmayın. İnsanları tanıdıkca ne kadar güvenebileceginizi ancak o zaman anlayabilirsiniz. Daha önce kurs ta beklediginiz bir ortamı bulamama sebebi insanların engelli insanlara bakış açıları ve önyargıları ile ilgili. Oldugunu düşünüyorum bu tür ortamlarda karşı taraftaki kişilere sizin bir adım atarak yaklaşmanız olabilirdi. Sohbetlerine katılmayı deneyebilirsiniz. Kurs içinde hangi kursa gittiyse hoca ya sorular sorarak aktif katılım saglayabilirdiniz. Belkide yaptınız bilmiyorum. Engelli olarak ne kadar aktif olursak o kadar iyi olur diye düşünüyorum. Aile ile sohbet etmek yakın çevre ile sohbet etmek vb. şeyler bile faydalı uzun süre yanlızlık farklı sıkıntıları beraberinde getirir. Engelli derneklerine gidebilirsiniz
 
Yorumunuz için teşekkür ederim.Güzel noktalara değindiniz.Yaz başında kurslara tekrar başvurmayı düşünüyorum.
İnsanlara karşı önyargılı ve pasif kalmamda insan ilişkilerindeki tecrübesizliğim ve çekingen olmam da etkili oluyor.Bir sohbette bulunurken hayata dair ne kadar bilgisiz olduğumu gözlemliyorum ve sohbet bitince gülünç duruma düşecek birşey söyledim mi diye vesveseye düşüp mutsuz oluyorum.Uzun yıllardır kendi kabuğunda yaşayınca insan dışarıya açılmak güçleşiyor.Olumsuz durumlarda sendeliyorum.Umarım toplumsal ilişkilerde yavaş da olsa mesafe katederim.
 
Annem babam benden önce ölürse yapayalnız kalırım korkusundan ilaç içerek intihara kalkıştım iki sene önce bir kış vakti. Kaygı, korku endişe hepsi iç içe geçmişti bende. O sıralar odama kapanıp kapanıp yalnız duruyordum sürekli. Yalnızlık insana iyi gelmiyor bunu anladım. Hiç gündüzleri yanında kalabileceğiniz bir akrabanız yok mu? Bir arkadaş? Varsa aklınız dağılsın diye orada kalın. Anksiyete krizinde insan yalnızken her şeyi gözünde büyütür çünkü. Hiçbir şey yapamıyorsanız birkaç saatliğine dışarıda dolaşın insanların kalabalık olduğu yerlerde. Yürüyüş yapın mesela, oturun bir yerlerde bir şey yiyip için. Ama içinize kapanmayın sakın. Ha bende çok sosyal biri değilim babaannem, annem babam var hayatımda bir tek. Onlarla vakit geçiriyorum odama kapanmaktansa. Yürüyüşe çıkıyorum, babam kuşçuluk yapıyor onlarla ilgileniyorum mesela. Bitkilerim var onların bakımıyla uğraşıyorum. Film izliyorum, ibadet yapıyorum. Öyle şeyler.
 
Bazı akrabalarımdan sıkıldım.Hep aynı şeyler konuşuluyor.Yürüyüş her gün olmasa da yapıyorum.Kaygılı zamanlarda kendime zarar verme düşünceleri geliyor.Hem insanlarla vakit geçiresim var hem de insanlarla bir aradayken çabuk sıkılıyorum.Bir denge bulunabilir tabi.Bu sıralar hem arayış içindeyim hem de kafam karışık.Umarım bir düzene girerim.Değerli yorumunuz için teşekkür ederim
 
@Talebesrek insanlar engelli bireylere karşı önyargılı. Sohbet ederken herşeyi bilmek zorunda degilsiniz, acaba bana sohbetimden sonra gülünç duruma düştümmü yerine sohbet etmek bana kendimi iyi hissettirdi diye düşünebilirsiniz. Sevdiginiz aktiviteleri yapabilirsiniz. Yemek yapabiliyorsanız. Farklı yemekler deneyebilirsiniz, yapabiliyorsanız çok zorlamayan ev işleri yapın. Meditasyon yazı yazın kişisel gelişim kitapları okuyun. Kaygılı hissettiginizde nefes egzersizleri yapın. Unutmamamız gereken şey üzüntü mutluluk huzur endişe korkular bütün duygular gelir ve geçer... Herşey geçer..
 
Zihnimdeki kalıpları kırmam lazım ama sürekli aklımı karıştıran düşüncelerden uzaklaşmam zaman alacak gibi.Yine de araştırmaya denemeye devam gerekiyor.Bu düşüncelere hapsolmam gençliğimin en verimli dönemini ziyan etti.Önerilerinizin birçoğunu düzenli olmasa da yapmaktayım.
 
Arkadaşlar ben yıllardır yalnızım.sukur Rabbime ki çalışıyorum yalnızlık aklıma gelmiyor .fakat akşam evime geldigim zaman yine yalnız yapayalnız dört duvar arasindayim.insan o an konuşmak paylaşmak dertleşmek istiyor.
 
Bu başlığı açalı epey zaman geçmiş. Artık, yalnızlığa dayanma konusunda daha iyiyim.

Ecelden kaçış yok. Ailemi kaybedersem yokluğuna bir şekilde alışırım. Ama ilk "yas" evresi zorlayabilir.

Allah (c.c) yalnız yaşayan herkese hayırlı bir kısmet nasip eylesin
 
Yalnız kalmak zorunda kalan arkadaşlara 5 vakit namaz kılmalarını öneririm. Namaz insanı rahatlatır. Bir İslam alimin deyişiyle namaz da aklın, kalbin, ruhun büyük rahatı vardır.
 
Son düzenleme:
@Descartes,
Annemden başka kimsem yok hayatta Allah korusun ona birsey olursa tamamen yalnızım ileride huzurevine mi gitsem ne yapsam hiç bilmiyorum ne yapacağım yalnız başıma☹️
 
Son düzenleme:
@sokr@t, size özelden yazmak istedim ama mesajlara kapalısınız. Konuya gelirsek , çok şükür; hem annem hem de babam yanımda . Cümlemize Allah gecinden versin ama seninle aynı kaygıları & endişeleri yaşıyorum Aileme bir şey olursa tamamen yalnızım Bir de sen huzur evi falan diyorsun. Oraya 60 / 70 yaşında amcaları & teyzeleri kabul ediyorlar. 15 bin lira maaşla geçinemediği için huzurevine yerleşmek isteyen ama boş yer bulamayan çok insanımız var. Mesela İstanbul'daki Darülaceze kurumu gibi.. Haberlerde vs. bazen denk geliyorum. Ne diyelim, Allah sonumuzu hayırlı eylesin.
 
@Descartes, evet huzurevi işi de yaş aslında devlete gideyim desen yer yok özele gideyim desen maaşın yetmez ne yapsak hiç bilmiyorum galiba yalnız başıma bir odada ölüp gideceğim
 
Eşi ölen hiç evlilik yapmayan evli olup çocugu olmayan eşinden ayrılan insanlarda var. Onlarda yanlız ve yanlız kalacak insanlar. Çocukları olan eşleri olmayan çocuklarının bakmadıgı insanlarda yanlız. Engelli bireyler olarak yanlız kalmak konusunda kaygılı ve korkuyoruz. İçinde bulundugumuz duruma göre. Engel durumumuza göre korku ve endişelenmekte haklıyız. Elimizden gelenin en iyisi yapıp akışa bırakıp. Allah a güvenmeliyiz diye düşünüyorum. Gelecek korkusu her insanda var. Ama engelliler olarak biraz ayrıntılı olarak düşünüyoruz. Allah yardımcımız olsun
 
@CORTU, meseleyi güzel özetlemişsiniz. Çözüm önerileriniz de yerinde olmuş.
 
Ateistsen kendini mutlu etmesini bileceksin; mutluluğu Allahtan,başkasından ya da ilaçtan beklemek fayda etmez
 
hapı bırakıp başladıkça mı yoksa devamlı kullandıkça mı iiyleştirir?
 
@osmangazi

Siz böyle düşünüyor olabilirsiniz

@Descartes yanlız kalmakla ilgili düşüncelerimi yazdım. Her insan yanlızlıktan korkar vb durumlar olabilir. Engelliler olarak biraz daha fazla düşünüyoruz.. sonrasında ne olacak. Saglıklı insanlarında başına her an herşey gelebiliyor artık. Çevremde görüyorum ve duyuyorum.. dün saglıklıydı bugün hasta olmuş ameliyat vb durumlar herşey gelebiliyor insanın başına
 
@CORTU,

Dua çok güçlü bir silah. Genel olarak baktığımda dua edip de, istediğim herşey oldu Allah'a şükür. Sadece ben istediğim zaman olmadı. Dua edip sabretmek lazım Allah bir şekilde sizi o şeyi yapmanız için yönlendiriyor, kapıları siz farketmeden açıyor. Eskisi gibi sık sık hastalanmıyorum. Algılarım daha açık. Zayıflamak istedim 3 4 kere zayıfladım. Aşık olduğum kişi ile evliyim. Bir çocuğum var. İyi bir işim var. Elhamdülillah
 
Mesajlarin hepsini okumadim ama yalniz kalma endisesi olanlar, arkadas cevreniz de mi yok? Ben arkadaslarimin kalici oldugina inaniyorum, ha, onlar gitse yenileri gelir, yeni dostlar edinirim. Yas ilerledikce de ablalik yaparim, yol gosteririm kucumenlere. Oyle boyle zaman gecer. Yalniz kalma endisem yok.
 
Bende bu zamana kadar öyleyim. Yalnızlık hissetmemek için çalışıyordum. Bu hafta bıraktım. Sonuçta emekli yim. Bekarım yalnız yaşıyorum. Çocugu çocugun yok. Heee yaşlanınca huzur evine kaldırırlar, belki, son dönemleri mizi orada geçiririz. Ama şu bir gerçek yalnız olmuyor. İnsan bir arkadaş bir dost bir sırdaşa mutlaka ihtiyacı oluyor
 
Yalnızlık insanı hasta eder klişesi tutmuyor artık. Yok öyle bir şey.
Her insana bu kalıbı uyduramazsın.
Biri vardır işten sonra kanzileriyle gider kahve keyfine gecelere kadar amaçsız çene çalar.
Bir başkası vardır kahveyi evinde uyanık kalmak için kullanır çünkü hayalini kurduğu proje için izole olması odaklanması gerekir.
Ayrıca yalnızlık değil rastgele tanışılan insanlar hasta eder.
 
Cevap yazmak için giriş yap yada kayıt ol.
Üst Alt