ŞİMDİKİ KAVGA
Kavga korku tüneli gibidir.. Orada her gördüğünün insanı nasıl etkileyeceği baştan bilinir.. İnsan, adı baştan söylenmemiş bu korku tünelinde delirtilir, şaşırtılır, en sonunda fırlatılıp atılır..
Yada bant üretime sokulan bir ham maddenin başına gelecekler önceden bilindiği halde, ham maddeye söylenmek zorunda değildir.. İşte yaşamda insan aynı hammadde gibi kullanılır.. Başına neler geleceği baştan bilindiği halde sonuç onun eylemlerinin sonucu gibi algılatılır..
Savaşa , kavgaya giren insanların ne kadarının öleceği, sakat kalacağı ve sağ kalanlarında savaş travmalarını bir ömür boyu nasıl taşıyacağı baştan bilinir..
Bir kavga yaşam .. Bir yarış arenası.. Bir yarış pisti.. O arenada hangi hayvanlar tarafından parçalanacağı biliniyor insanın.. O arenada hangi parçasının hangi aslan, hangi parçasının çakallar tarafından parçalanacağı biliniyor.. Parçalarını toplayamayacağı biliniyor ..
Nereden mi biliniyor? O hayvanları o arenaya koyanlar biliyor bunu.. O piste çalıları, taşları koyanlar biliyor.. Korku tünelini kendileri yaptı çünkü, neden bilmesinler?
İşte kavga bu aslında.. Bu taşları, çalıları kaldırmak lazım ortadan.. Bu korku tünelini yıkmak lazım.. O arenaya sokulan hayvanları öldürmek lazım.. Sonra? Sonra yine kavga olacak yaşam .. Ama kendimizle ederiz, ulaşılmış olanı geçmek için .. Ve güler yüzle ederiz kavgayı .. Parçalanmadan..
İşte yaşamın başındaki insanı bekleyen kavga.. Oysa bir bilse sonunu.. Tuzaklarla kavga edecek.. Oysa kulağına fısıldanan, BAŞARI.. Başarının sırrı ise yanındakini geçmek, onun sırtına çıkmak, onun üstünde olmak, onun hakkını almak .. Şimdiki kavga bu.. Herkesin bir başkasına yenilmeye mahkum olduğu bir kavga.. Ve o kadar güçlü oluyor ki yaşamın başındaki insan, her defasında kaybedilen kavgaya atıveriyor kendini.. Çünkü başka yol yok sanıyor .. Böyle öğretilmiş ona..
Acıyorum yemin olsun başından kaybedeceği kesin girişilen kavgalardaki insanlara.. Deli bir yürek, kayalara vura vura kendini parçalayan dalgalar gibi kırılıyor insancıklar .. Buna kavga denmez .. Bu olsa olsa puşt tuzağıdır, hain tuzağıdır.. İnsan nasıl kıyar kendi oğluna, kızına ve gençlerine..
İnsanın önüne haince konulan bu tuzaklarda telef olup gideceği baştan bellidir.. Çok acırım o yüzden yemin olsun hayata yeni başlayanlara.. Sonu belli be kardeşim derim bu kavganın.. Birde bu sonu bilip sinsi sinsi ‘’biz geçtik o yollardan birde sen geç’’ diye sırıtanlardan nefret ederim.. Hangi tuzağı söktün geçerken? Hangi taşı kaldırdın, hangi çakalı öldürdün, arkadan gelenler rahat gelsin diye, hayvan herifler derim.. Bari tuzakları işaretleseydiniz ya, görünsünler diye.. Birde yeni tuzaklar kurmalarına yardım ettiniz üstüne üstlük, biz nasıl yok olduysak, hiç kimse geçemesin diye.. Tam bir ihanet içine girdiniz..
Bari sahiplerinize ihanet etseydiniz be kardeşim, köle kardeşlerinize değil..
İşte kavga bu bugün.. Kurulu tuzakları göstermek, işaretlemek ve kaldırmaya çalışmak.. Bir pes edenin arkasında binlerce ceset bıraktığı bir kavga bu . Pes edenlerin arkasında binlerce acı ve gözyaşı bıraktığı bir kavga..