merhabalar ben de bir myasteni hastasıyım ve yaşadıklarımı ve fikirlerimi paylaşmak istedim. teşhis bu yıl ekim sonu kasım başı gibi kondu.birçok hastada da olduğu gibi bende de sol gözümdeki şaşılıkla yani diğer bir ismiyle 6. sinir felciyle başladı.çok beklemeden doktora gittim ve yapılan testler sonucunda myastenin olduğum ortaya çıktı.önce 32 gr.
kortizon günde 5-6 tane mestinonla başladım tedaviye fakat semptomların ilerlemesi ve kortizonun etkisini yavaş göstermesi nedeniyle ek olarak ıvıg aldım.kortizon ve ıvıg işe yaradı ve kısa sürede toparlandım.fakat önceleri hastalık hakkında fazla bilgim yoktu bunun 2aylık kolay bir kortizon tedavisiyle kontrol altına alınacak troid gibi daha hafif otoimmün bir hastalık olduğunu zannederken ben,2 ay sonunda doktorumun kontrolüyle kortizonu azaltırken semptomlar geri döndü sıkıntılarım tekrar başladı kortizonu tekrar artırdık ve tekrar ıvıg aldım fakat bunun da pek yararı olmadı.doktorum cellcepte geçmek istedi fakat daha önceleri bir surprizle karşılaştığımdan öncelikle bu ilacı araştırdım daha sonra bu siteye rastladım ve yapabileceğim en iyi hareketin böyle ciddi bir ilacı kullanmaya başlamadan önce başka bir doktora daha başvurmak olacağına karar verdim.Şuan hacettepe üniversitesine gidiyorum doktorumdan çok ama çok memnunum.orada kortizon tedavimi ağustosta bitecek şekilde tekrar başladılar.
maalesefki 1 hafta önce ben yarım dozdayken semptomlar geri döndü.biraz sıkıntılı bir çeşidine rastgeldim ;doktorumun da deyişiyle ,ameliyatın da ıvığin de kortizonun da kesin çözüm olmadığı bir çeşidi.oyüzden daha ameliyat için erken denmişti 1 ay önce, fakat bu dönüş bizi ameliyata yönlendirebilir bunu bilmiyorum ama kortizondan iyidir diye düşünüyorum.
evet hastalık zor özellikle de yaşıtlarınızın ardında kalıyorsanız daha da zor.Bu nedenle iyileşme umudu içinde kortizona dayandım ama bu son olanlar beni kararlarımı değiştirmeye itti.bu hastalığın geçmesi uğruna kortizonun yan etkilerinin getirdiği birçok sıkıntım oldu.tabi en kötüsü sosyal hayatım üzerindeki etkileri.dış görünüşümün değişmesi,melankolik tavırlarım, baş ağrılarım, şekerim, tansiyonum ,nefes darlığım,kilo artışım derken eve kapandım çok kez kendimi toparlamaya çalışsam da yapamadım özellikle ilacın ve hastalığın doğrudan psikolojime etkisi beni bu duruma getirdi.bu nedenle kortizonu reddedip gerekirse hergün ıvıg almanın bana daha iyi geleceğini düşünüyorum.vücudum daha fazla kortizonu kaldıramıycak orası kesin daha azı da işe yaramıyo.şu an tek hedefim semtptomlar daha fazla ilerlemeden kendimi stabile almak çünkü kortizonun bana getirdiği bunca zorlukla baş ederken hayatımın akıp gitmesini seyretmektense azıcık bir engelle savaşıp hem kendime hem de aileme daha fazla sıkıntı çektirmeden yaşayabilirim.
birçok insan daha beter şeylerle savaşıyo daha büyük engellerle yaşıyolar.bunun farkında biri olarak önemli olanın günümüzü yaşamak, mutlu olmak ve en önemlisi başkalarını mutlu etmek olduğunu düşünüyorum. bu yüzden kortizon alıp eve kapanmayı istemiyorum tabi ki öncelikle doktorumla konuşup hamlemi onun izinde yapıcam
Bu arada anlattıklarımın burda zaten endişe içerisinde olan hastaları daha da endişelendirmesini istemiyorum bu nedenle şunu belirtmek isterim herkesin fizyolojisi ve psikolojisi farklıdır,daha uzun ve daha ağır tedavileri kaldıran tanıdıklarımdan yola çıkarak bunu söylüyorum ,ancak benim fizyolojim bu kadar kaldırabildi
demem o ki evet bu sitelerdeki deneyimleri okuyarak destek bulabilir, fikir ve bilgi edinebilirsiniz ama bence öncelikle doktorunuza güvenin kararlarınızı ve düşüncelerinizi onla paylaşın onun sözünden çıkmayın bazen zaten size bırakırlar kararları o zaman da sizi en mutlu edicek şeyi seçin ve moralinizi yüksek tutun.