oncelikle hepinize acil şifalar dilemekten ziyade bu hayatta bir yonunuzle seçilmiş kişiler olduğunuz için kucak dolusu pozitif enerjiler sunmak isterim. çevremizde hastaneye adım atmadım bu yasıma kadar, diyen bir çok insan vardır, rahat insanlardır çoğu. ne yapalım, böyle de bir hastalık varmış ki benim özellikle farmakoloji derslerinde "amma da ilaç varm yahu bu bilim adamlarını kaynar kazanlara atacam sonunda ! ezberle babam ezberle" nidalarım olsa bile, gunumuzde bu hastalığın ki artık şu konuda anlaşalım bu bir hastalık değil, yaşam şekli
tedavisini mumkun kılan çok iyi ilaçlar var. efendim uzatmıyım, biraz kendimi tanıtayım,
nickimden anlaşılacağı uzre babamı ölürcesine seven biriyim. herkesin babası özeldir, fakat benim babam başkadır
( tamam hepinizinki öyle iyi peki
) ben tıp fakültesi öğrencisiyim. babamın son iki aydır suren bacak ağrıları vardı, bu bulanık görmeyle seyretti. güçsüzlük vesaire... bir çok bölümü ziyaret ettik. deilen sey psikolojik, kan testleri normal. derken aklıma mg geldi. gerçi babam nörolojiye gitmişti. fakat orada emg çekilmemişti. ptozisi de yok. dolayısıyyla önemsemedim. yok dedim. fakat fakülteden hocama götüreyim dedim. biz psikolojiktir safsatasa inanmışken a aaaa bir de ne görelim emg de sinaptik postsinaptik anomaliler filan. çok uzattım sanırım. özetle suanki tablomuz mg ye uyumlu gibi. fakat kesin sonuçlar için bekliyoruz. antikor testini vs...
her ne kadar tıp öğrencisi olsam, bu işleri bilsem, nedir ne değildirinden haberdar olsam da en iyi bilen sizsiniz. size ihtiyacım var... bana ve ben dolayısıyla babama arkadaş olur musunuz?
gencinize yaşlınıza hepinize tekrar teşekkür ederim mesajımı okudunuz. sizden istediğim bana ve babama ki özelikle babama bu hastalıkla yasamanın çok zor olmadığını, ölümcül olmadığını söylemeniz. çünkü kendisi bana inanmıyor... sizden de duysun istiyorum.
sağlıcakla kalın özel güzellikler...