Önemsediğim içerikleri burada paylaşıyorum

[SIZE=3]Atatürk'ün Son Mesajı[/SIZE]

Atatürk ün ölümünden 15 gün kadar önce dünyadaki Müslümanlara İslamla ve Hz. Muhammed sav Efendimizle ilgili mesajı...

Mesajı okumak için: Atatürk'ün Son Mesajı / ON ALTI YILDIZ

[SIZE=3]Kulbak Bilge 12. Bölümde Yeni Sırlar Açıyor[/SIZE]

Kulbak Bilge 12. Bölümde Yeni Sırlar Açıyor

Ara'f Suresi 40. Ayet'in Sırrı:

Araf Suresi

Kulbak Bilge-12 / ON ALTI YILDIZ

C*


4291 - Hz. Ebu Hüreyre radıyallahu anh anlatıyor: "Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki:

"Gıybetin ne olduğunu biliyor musunuz?"

"Allah ve Resûlü daha iyi bilir!" dediler. Bunun üzerine:

"Birinizin, kardeşini hoşlanmayacağı şeyle anmasıdır!" açıklamasını yaptı. Orada bulunan bir adam:

"Ya benim söylediğim anda varsa, (Bu da mı gıybettir?)" dedi. Aleyhissalatu vesselam:

"Eğer söylediğin onda varsa gıybetini yapmış oldun. Eğer söylediğin onda yoksa bir de bühtanda (iftirada) bulundun demektir."


C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*

Ebu Davud, Edeb 40, (4874)
Tirmizi, Birr 23, (1935)
Müslim, Birr 70, (2589)

C*

(KEVSER suresi 3. ayet) (Resmi: 108/İniş:15/Alfabetik:55)


Eûzubillâhimineşşeytânirracîym - Bismillâhirrahmânirrahîym

[SIZE=6]اِنَّ شَانِئَكَ هُوَ الْاَبْتَرُ [/SIZE]

Okunuş - İnne şanieke huvel'ebter.


Kelime kelime anlamı

1. inne : muhakkak
2. şânie-ke : sana buğzetti
3. huve : o
4. el ebteru : ebter, soyu kesik


Tefhimul Kuran - Senin düşmanın, asıl sonu kesik (ebter) olandır.

Diyanet - Doğrusu sana buğzeden, soyu kesik olanın ta kendisidir.

Elmalılı Orj. - doğrusu sana buğz edendir ebter.

Elmalılı S1 - Doğrusu sana kin besleyendir soyu kesik olan!

Elmalılı S2 - Muhakkak ki sonu kesik olan, sana buğzedendir.

F. Kuran - Doğrusu adı sanı ortadan kalkacak olan sana kin tutan kimsedir.

M. Esed - Şu gerçek ki, senden nefret eden, (her türlü iyilik ve güzellikten) kesilmektedir!


C* C* C* C* C* C* C* C* C* C* C* C* C* C* C*

C*


1722 - Nu'man İbnu Beşîr (radıyallâhu anh) anlatıyor: "Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm):

"Dua ibadetin kendisidir" buyurdular ve sonra şu âyeti okudular. (Meâlen): "Rabbiniz: ''Bana dua edin ki size icâbet edeyim. Bana ibadet etmeyi kibirlerine yediremeyenler alçalmış olarak cehenneme gireceklerdir" buyurdu." (Gâfır 60).


C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*

Tirmizî, Tefsir, Gâfir, (2973)
Ebû Dâvud, Salât 358, (1479)
Metin Tirmizî'ye aittir

C*

(BAKARA suresi 2. ayet) (Resmi: 2/İniş:92/Alfabetik:11)


Eûzubillâhimineşşeytânirracîym - Bismillâhirrahmânirrahîym

[SIZE=5]ذٰلِكَ الْكِتَابُ لَا رَيْبَ فٖيهِ هُدًى لِلْمُتَّقٖينَ [/SIZE]

Okunuş - Zalikel kitâbu la raybe fih, hudel lil muttekîn.


Kelime kelime anlamı

1. zâlike : işte bu, bu
2. el kitâbu : kitap
3. lâ : yok, değil
4. reybe : şüphe
5. fî-hi : onun hakkında, onun içinde, onda
6. huden : hidayet, hidayete erdiren
7. li el muttekîne : takva sahipleri için


Tefhimul Kuran - Bu, kendisinde şüphe olmayan, muttakiler için de kılavuz olan bir kitaptır.

Elmalılı S2 - İşte o kitap, bunda şüphe yok, müttakiler (kötülükten korunacaklar) için hidayettir.

Elmalılı Orj. - İşte o kitap, bunda şüphe yok, ayni hidayet, korunacaklar için

Diyanet - Bu, kendisinde şüphe olmayan kitaptır. Allah’a karşı gelmekten sakınanlar için yol göstericidir.

Elmalılı S1 - İşte o Kitap, bunda şüphe yok; korunacaklar için hidayetin ta kendisi.

F. Kuran - Doğru olduğu kuşkusuz olan bu kitap, takva sahipleri için hidayet kaynağıdır.

M. Esed - Üzerinde hiçbir şüpheye yer olmayan bu ilahi kelam Allah'a karşı sorumluluklarının bilincinde olanlara bir rehber (olarak indirilmiş)tir,

Y.N. Öztürk - İşte sana o Kitap! Kuşku,çelişme, tutarsızlık yok onda. Bir kılavuzdur o, korunup sakınanlar için.


C* C* C* C* C* C* C* C* C* C* C* C* C* C* C*

C*


4603 - Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor: "Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki:

"Beş vakit namaz, bir cuma namazı diğer cuma namazına, bir ramazan diğer ramazana hep kefârettirler. Büyük günah irtikab edilmedikçe aralarındaki günahları affettirirler."


C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*

Müslim, Taharet 14, (223)
Tirmizi, Salat 160, (214).

C*

(ZUHRUF suresi 44. ayet) (Resmi: 43/İniş:63/Alfabetik:113)


Eûzubillâhimineşşeytânirracîym - Bismillâhirrahmânirrahîym

[SIZE=5]وَاِنَّهُ لَذِكْرٌ لَكَ وَلِقَوْمِكَ وَسَوْفَ تُسْپَلُونَ [/SIZE]

Okunuş - Ve innehu lezikrul leke ve li kavmik, ve sevfe tus'elûn.


Kelime kelime anlamı

1. ve inne-hu : ve muhakkak ki o
2. le : elbette, mutlaka
3. zikrun : bir zikir
4. leke : senin için
5. ve li kavmi-ke : ve kavmin için
6. ve sevfe : ve olacak
7. tus'elûne : sorulacaksınız, sorumlu olacaksınız


Tefhimul Kuran - Ve hiç şüphesiz o (Kur'an), senin ve kavmin için gerçekten bir zikirdir. Siz (ondan) sorulacaksınız.

Elmalılı S2 - Doğrusu o Kur'an, senin için de, kavmin için de bir öğüttür ve siz ondan sorguya çekileceksiniz.

Elmalılı Orj. - Ve muhakkak ki o, hem senin için, hem kavmin için bir şereftir ve ileride ondan mes'ul olacaksınız

Diyanet - Şüphesiz bu Kur’an, sana ve kavmine bir öğüt ve bir şereftir, ondan hesaba çekileceksiniz.

Elmalılı S1 - Ve muhakkak ki o (Kur'an) hem senin için, hem kavmin için bir şereftir ve ileride bundan sorulacaksınız.

F. Kuran - Doğrusu bu Kur'an sana ve ümmetine bir öğüttür, ondan sorumlu tutulacaksınız.

M. Esed - ve bu (vahiy) şüphesiz senin ve halkın için bir şeref ve itibar (kaynağı) olacaktır ama zamanı gelince hepiniz (ona karşı tutumunuzdan dolayı) hesaba çekileceksiniz.

Y.N. Öztürk - Gerçek şu: Bu Kur'an sana ve toplumuna elbetteki bir hatırlatıcı/bir düşündürücü/bir şeref/bir öğüttür. Bundan sorumlu tutulacaksınız.


C* C* C* C* C* C* C* C* C* C* C* C* C* C* C*

C*


4282 - Hz. Ebu Hüreyre radıyallahu anh anlatıyor: "Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki:

"Kuvvetli kimse, (güneşte hasmını yenen) pehlivan değildir. Hakiki kuvvetli, öfkelendiği zaman nefsini yenen kimsedir."


C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*

Buhari, Edeb 76
Müslim, Birr 107, (2760)
Muvatta, Hüsnü'l-Halk 12, (2, 906)

[SIZE=3]Yesevi'den Hikmetler[/SIZE]

Ahmed Yesevi'den Hikmetler




2. Hikmet

Ey dostlar, kulak verin söylediğime,
Ne sebepten altmış üçte girdim yere?
Mirâc sırasında Hakk Mustafa ruhumu gördü,
O sebepten altmış üçte girdim yere.

Hakk Mustafa Cebrâil'den eyledi sual
"Bu nasıl ruh, bedene girmeden buldu kemal?"
Gözü yaşlı, halkın başçısı, bedeni hilal;
O sebepten altmış üçte girdim yere.

Cebrail dedi: "Ümmet işi size tam hak
Göğe çıkıp meleklerden alır ders
Feryadına feryad eder yedi kat gök... "
O sebepten altmış üçte girdim yere

Önce "Elestû birabbikum?" dedi bil Hakk
"Kalu bela" dedi ruhum, aldı ders
Hak Mustafa oğul" dedi bilin mutlak
O sebepten altmış üçte girdim yere

"Evladım" deyip Hakk Mustafa eyledi kelam
Ondan sonra bütün ruhlar eyledi selâm
Rahmet denizi dolup taş, diye yetişti haber
O sebepten altmış üçte girdim yere.

Rahim içinde belirdim, ses geldi;
"Zikir söyle!" dedi, organlarım titreyiverdi
Ruhum girdi, kemiklerim Allah" dedi;
O sebepten altmış üçte girdim yere.

Dörtyüz yıldan sonra çıkıp ümmet olacak
Nice yıllar dolaşıp halka yol gösterecek
On dört bin alimler hizmet eyleyecek
O sebepten altmış üçte girdim yere.

Dokuz ay ve dokuz günde yere düştüm;
Dokuz saat duramadım, göğe uçtum;
Arş ve Kürsü derecesini varıp kucakladım;
O sebepten altmış üçte girdim yere.

"İnna fetehna... "yı okuyup anlam sordum;
Işık saldı, kendimden geçip cemal gördüm;
Hocam vurup "Sus'" dedi, bakıp durdum;
Yaşımı saçıp, çâresiz olup durdum ben işte.

"Ey cahil, gerçek bu!" diye söyledi, bildim;
Ondan sonra çöller gezip Hakk'ı sordum;
Nasip etti, şeytanı tutup bindim;
Kararlı olup, belini basıp ezdim ben işte.

Zikrini tamam eyleyip döndüm divaneye;
Hakk'tan başka birşey demeyip bilmeyene
Mumunu arayıp çırak girdim pervaneye;
Kor ateş olup, kavrulup yanıp söndüm ben işte.

Nam ve nişan hiç kalmadı, "Lâ... -La..." oldum;
Allah zikrini diye diye "...illâ..." oldum;
Halis olup, muhlis olup "...lillah" oldum;
"Fena fillah" makamına geçtim ben işte.


Arş üstünde namaz kılıp dizimi büktüm;
Dileğimi deyip, Hakkâ bakıp yaşımı döktüm;
Yalancı âşık, sahte sufi gördüm, kötüledim
O sebepten altmış ûçte girdim yere.

Candan geçmeden "Hû Hû" demenin hepsi yalan;
Bu arsızdan sormayın sual, yolda kalan;
Hakk'ı bulanın özü gizli, sözü gizli
O sebepten altmış üçte girdim yere.

Bir yaşımda ruhlar bana pay verdi;
İki yaşta peygamberler gelip gördü;
Üç yaşımda Kırklar gelip halimi sordu;
O sebepten altmış üçte girdim yere.

Dört yaşımda Hakk Mustafa verdi hurma.
Yol gösterdim, yola girdi, nice günahkar
Nereye varsam Hızır Baba'm bana yoldaş
O sebepten altmış üçte girdim yere.

Beş yaşımda belimi bağlayıp ibadet eyledim
Nafile oruç tutup âdet eyledim
Gece gűndüz zikrini deyip rahat eyledim
O sebepten altmış üçte girdim yere.

Altı yaşta durmadan kaçtım insanlardan
Göğe çıkıp ders öğrendim meleklerden;
İlgimi kesip bütün tanıdık bağlardan;
O sebepten altmış üçte girdim yere.

Yedi yaşta Arslan Baba'm arayıp buldu;
Her sırrı görüp perde ile sarıp kapadı
Allah'a hamd olsun, gördüm" dedi, izimi öptü;
O sebepten altmış üçte girdim yere.

Azrail gelip Arslan Baba'mın canını aldı;
Huriler gelip ipek kumaştan kefen eyledi
Yetmişbin melekler toplanıp geldi;
O sebepten altmış üçte girdim yere.

Namazını kılıp yerden kaldırdılar
Bir anda cennet içine ulaştırdılar,
Ruhunu alıp "İlliyyin" cennetine girdirdiler
O sebepten altmış üçte girdim yere.

Allah, Allah yer altında vatan eyledi
Münker-Nekir "Men rabbük?" deyip soru sordu;
Arslan Baba'm İslâm'ından beyan eyledi
O sebepten altmış üçte girdim yere.

Akıllı isen, erenlere hizmet eyle
Emr-i mâruf kılanları aziz eyle
Nehy-i münker kılanları hürmetli eyle
O sebepten altmış üçte girdim yere.

Sekizimde sekiz yandan yol açıldı;
"Hikmet söyle!" diye, başlarıma nur saçıldı;
Allah'a hamd olsun, Pir-i kamil mey içirdi;
O sebepten altmış üçte girdim yere.

Pir-i kamil Hakk Mustafa, şüphesiz bilin;
Nereye varsan, vasfını söyleyip saygı gösterin
Salât-selâm deyip Mustafa ya ümmet olun;
O sebepten altmış üçte girdim yere.

Dokuzumda dolanmadım doğru yola;
Teberrük deyip alıp yürüdü elden ele;
Sevinmedim bu sözlere kaçtım çöle;
O sebepten altmış üçte girdim yere.

On yaşında delikanlı oldun Kul Hoca Ahmed;
Hocalığa bina koyup, eylemeden ibadet;
Hocayım, deyip yolda kalsan, vay ne hasret
O sebepten altmış üçte girdim yere.


Hoca Ahmed Yesevi

Divan-ı Hikmet - Hoca Ahmet Yesevi

C*


4375 - Sa'd İbnu Ebi Vakkas radıyallahu anh anlatıyor: "Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm Tebük seferine çıkınca Hz. Ali'yi geride (Medine'de) bırakmıştı.

"Ey Allah'ın Resûlü, siz beni çocukların ve kadınların arasında mı bırakıyorsunuz?" dedi (kalmak istemedi). Bunun üzerine Aleyhissalatu vesselam:

"Sen, Hz. Harun'un, Hz. Musa yanında aldığı yeri, benim yanımda almaktan razı değil misin? Şu farkla ki, benden sonra peygamber yok!" buyurdular."


C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*

Buhari, Megazi 78, Fezailu'l-Ashab 9
Müslim, Fezailu'l-Ashab, 31, (2404)
Tirmizi, Menakıb, (3731)

C*


901 - Ebu Mûsa (radıyallahu anh) anlatıyor: "Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) buyurdular ki:

"Şu Kur'ân'ı muhafazaya itina gösterin. Muhammed'in nefsini kudret elinde tutan Zât-ı Zülcelâl ‚ kasem olsun Kur'ân-ı Kerim'in (hafızalardan) kaçması, develerin bağlarından boşanıp kaçmasından daha kolaydır."


C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*

Buharî, Fedailu'1-Kur'ân 23
Müslim, Salâtu'l-Müsâfırîn 231 (791)

İslam der ki insanlarla iyi geçinin kalp kırmayın kibirlenmeyin vs ama maalesef bu konuyu açan arkadaş çok kırıcı birisi

ben kendisine hep dostça davrandım ama o öyle davranmıyor bu durumda benim hakkım ona geçmiş oluyor

C*


Miraç Kandilimiz mübarek olsun...


C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*

C*


(TEVBE suresi 73. ayet) (Resmi: 9/İniş:113/Alfabetik:104)


Eûzubillâhimineşşeytânirracîym - Bismillâhirrahmânirrahîym

[SIZE=5]يَا اَيُّهَا النَّبِىُّ جَاهِدِ الْكُفَّارَ وَالْمُنَافِقٖينَ وَاغْلُظْ عَلَيْهِمْ وَمَاْوٰيهُمْ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمَصٖيرُ [/SIZE]

Okunuş - Ya eyyuhen nebiyyu cahidil kuffara vel munafikîne vağluz aleyhim, ve me'vahum cehennem, ve bi'sel mesîr.


Kelime kelime anlamı

1. yâ eyyuhâ en nebiyyu : ey peygamber
2. câhidi el kuffâre : kâfirlerle cihad et
3. ve el munâfikîne : ve münafıklarla
4. vagluz (ve iglız) : ve katı, sert davran (galiz ol)
5. aleyhim : onlara
6. ve me'vâ-hum : ve onların barındıkları yer, sığınacakları yer
7. cehennemu : cehennem
8. ve bi'se : ne kötü
9. el masîru : dönüş yeri, gidilen, seyredilen yer


TefhimulKuran - Ey Peygamber, kâfirlerle ve münafıklarla cihad et ve onlara karşı sert ve caydırıcı davran. Onların barınma yerleri cehennemdir, ne kötü bir yataktır o!..

Elmalılı S2 - Ey Peygamber, kâfirlerle ve münafıklarla savaş. Onlara karşı katı ol. Onların varacakları yer cehennemdir ve orası ne kötü bir yerdir.

Elmalılı Orj. - Ey o şanlı Peygamber kâfirlere, münafıklara mücahede et ve onlara karşı kalın ol, onların varacakları yer Cehennemdir ki o, ne kötü meaddır!

Diyanet - Ey peygamber! Kâfirlere ve münafıklara karşı cihad et ve onlara karşı çetin ol. Onların varacakları yer cehennemdir. Ne kötü bir varış yeridir orası!

Y.N. Öztürk - Ey Peygamber! Küfre sapanlarla, ikiyüzlülerle cihat et! Onlara sert davran! Onların varacakları yer cehennemdir. Ne kötü dönüş yeridir o!

F. Kuran - Ey peygamber, kâfirlerle ve münafıklarla savaş, onlara karşı sert ol, onların varacakları yer cehennemdir, orası ne kötü bir varılacak yerdir.

Elmalılı S1 - Ey şanlı peygamber, kafirlerle ve münafıklarla cihad et, onlara karşı kalın (sert) ol! Onların varacakları yer cehennemdir; ne kötü bir varış yeridir orası!

M. Esed - Ey Peygamber! Hakkı inkar edenlerle ve münafıklarla yılmadan savaş; ve onlara karşı kararlı ve ödünsüz davran, ki (pişman olup tevbe etmezlerse) varacakları yer cehennemdir; ne kötü bir duraktır orası!


C* C* C* C* C* C* C* C* C* C* C* C* C* C* C*

Hımm şimdi aklınca biz kafir oluyoruz sende bu nedenle bizlere sert ve katı davranıyorsun ,zaaaart yok öyle bir hakkın ,insana insan olduğu için değer verecek dinine ırkına milletine göre ayırmak günahtır hemde bütün dinlerde

C*


2293 - Hz. Ebü Hüreyre (radıyallâhu anh) anlatıyor: "Hz. Peygamber (aleyhissalâtu vesselâm)'in şöyle söylediğini işittim:

"Sizden birinizin kapısının önünden bir nehir aksa ve bu nehirde hergün beş kere yıkansa, acaba üzerinde hiç kir kalır mı, ne dersiniz?"

"Bu hal, dediler, onun kirlerinden hiçbir şey bırakmaz!" Aleyhissalâtu vesselâm:

"İşte bu, beş vakit namazın misalidir. Allah onlar sayesinde bütün hataları siler" buyurdu."


C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*

Buhâri, Mevâkît 6
Müslim, Mesâcid 282, (666)
Tirmizî, Emsâl 5, (2872)
Nesâî, Salât 7, (1, 231)
Muvatta, Sefer 91, (1,174)

C*

İnsanlar iki bölüktür: Bir bölüğü şeriata uyar; öbür bölüğü bidate sapar. Bu ikinci bölüğün, noksan sıfatlardan münezzeh Allah'tan ne bir delili vardır, ne bir ışığı. Noksan sıfatlardan münezzeh olan Allah, hiçbir kimseye Kur'an'a benzer başka bir şeyle öğüt vermez; çünkü Kur'ân, Allah'ın sağlam ipidir, emin sebebidir; gönüllerin bahârı ondadır; bilgilerin kaynakları onda; gönüle ondan başka bir şeyle cilâ olamaz; ondan başka bir şey gönlü parlatamaz. Böyle olmakla beraber gene de ondan öğüt alanlar, ona uyup yol almışlardır; unutanlar, unutmaya kapılanlar, yolda kalakalmışlardır

C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*

Hz. Ali ra. (Nehcül Belaga)

C*


928 - Ebü Hüreyre (radıyallahu anh) anlatıyor: "Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) buyurdular ki:

"Kim güneş batıdan doğmazdan evvel tevbe ederse Allah tevbesini kabul eder."


C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*


Müslim, Zikr 43, (2703)

C*


4862 - Hâris İbnu Amr İbni Ahî'l-Mugîre İbni Şu'be, Muâz radıyallahu anh'tan naklen anlatıyor: "Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm Muaz'ı Yemen'e gönderdiği zaman kendisine sorar: "Sana bir dâva geldiği vakit nasıl hükmedeceksin?"

"Allah'ın kitabıyla hükmedeceğim" der Muâz.

"(Meseleyi Kitabullah'ta) bulamazsan?"

"Resûlullah'ın sünnetiyle hükmedeceğim."

"Ne Kitabullah'ta ve ne de Resûlullah'ın sünnetinde bulamazsan?"

"Kendi re'yimle ictihad edeceğim, (hüküm vermekten) geri durmayacağım."

Hz. Muaz der ki: "Bu cevabım üzerine Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm (memnun kaldı), göğsüme eliyle vurup:

"Allah'ın elçisinin elçisini, Allah'ın elçisini memnun edecek usûlde muvaffak kılan Allah'a hamdolsun!" buyurdular."


C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*


Ebu Dâvud, Akdiye 11, (3592, 3593)
Tirmizi, Ahkâm 3, (1327, 1328)

C*

[SIZE=3]Hz. Muhammed sav in Kabri Şerifi[/SIZE]

[SIZE=2]C*

4. VASİYET

[/SIZE][SIZE=1][SIZE=2]Muhiddin-i Arabî buyuruyor:
[/SIZE]
[SIZE=2]Gizli, aşikâr, tenhada, kalabalıkta ALLAH’ın zikrine devam et!

ALLAH, siz beni anın ben de sizi anayım der.

“ALLAH’ ı çok zikreden erkeklerle, ALLAH’ı çok zikreden kadınlara pek büyük mükâfatlar hazırlanmıştır” buyrulur.

Zikir, dil ile olduğu gibi kalb ile de olur.
[/SIZE]
[SIZE=2]Hatta bütün azalarla olur.

...

C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*

Muhammedinur - Üzme, Üzülme, Sev, Sevil - 4. VASİYET[/SIZE][/SIZE]

iyi dinle döstempati

bak çok sevdiğin hocan ne buyuruyor kuran müslimanlığı diye sapıklıkçıktı
birazda verdiği saçma fetvalardan mustafa islamoğlunu tanıyalım

izlemeye devam edelim musatafayı

hadisi inkar eden mustafaya yanıt

mustafanın saçmalıklarına bakmaya devam edelim

bak yaşayan üstad ne demiş

çok sevmem ama cüppesiz bile gerçekleri konuşmuş cüppesiz bile belli zamanlarda gerçekleri konuşabiliyor

C*

929 - İbnu Ömer (radıyallahu anhümâ) anlatıyor: "Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) buyurdular ki:

"Son nefesini vermedikçe Allah, kulun tevbesini kabul eder. "

C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*C*

Tirmizî, Da'avât 103, (3531)
İbnu Mâce, Zühd 30, (4253)

Her dönem saptırıcılar çıkar


بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم

Allah (c.c)‘a hamd olsun! O’na şükreder, O’ndan yardım diler, O’nun bağışlamasını isteriz. Nefislerimizin şerrinden, kötü amellerimizden O’na sığınırız. Allah (c.c) kime hidayet ederse onu saptıracak, kimi de saptırırsa ona hidayet edecek yoktur. Şehadet ederim ki; Allah (c.c)‘tan başka ibadete layık ilah yoktur. O tektir, O’nun ortağı yoktur. Ve yine şehadet ederim ki; Muhammed (a.s) O’nun kulu ve rasulüdür.
Çağımız öyle bir dönem ki, bir yanda hakka apaçık karşı gelen, diğer yanda da hakkı batılla süsleyen, hak adına bir çok çirkinlikleri işlemekten haya etmeyen insanların bir zamanlar İslam diyarı olan ülkelerde kendilerine “müslüman” ismini yakıştırdıkları korkunç, korkunç olduğu kadar da hayret ve esef verici bir dönem…
Bu dönemde bir yanda beşer fikrinin ürünü olan kanunlar kendilerine müslüman adını veren toplumlarda uygulanmakta, diğer yanda hüviyetlerinde “müslüman” yazılı olan halklar bu kanunlara teslim olmakta ve bu kanunlara teslim olan “teslimiyetçilere”, onların yardakçılarına, destekçilerine, muhafızlarına, gözcülerine, direklerine bağlı kalıp onların çizgileri doğrultusunda hareket etmektedirler.
Öyleyse bu “teslimiyetçiler” kimlerdir?


1 - İslam Alimi Kılığındaki Bel’amlar: Zamanımızda beşeri sistemleri ayakta tutan ve insanları İslam’dan uzaklaştıran kimselerin en başında yer almaktadırlar. Bu kimseleri şu şekilde sınıflandırabiliriz:
a) Cami Hocaları, Müftüler, Hatibler: Bunlar; kafir devletlerin bünyesinde görev alan, yine bu kafir devletlerin isteği doğrultusunda hareket eden, Allah (c.c)’ın hükümlerini gizleyen, insanlara gerçek İslam’ı açıklamayan, insanlara İslam’ın hükümlerini tevil ederek, onların anlamayacakları ve kafir sistemlere zarar vermeyecek ve onların hoşlarına gidecek şekilde açıklayan, Allah (c.c)’ın, meleklerin, mü’minlerin ve bütün lanetçilerin kendilerine lanet ettiği parayla satın alınmış devlet memurlarıdır.
b)Cemat Veya Parti Liderleri: Bunlar; ya kafir sistemlerin kontrolü altında kasıtlı olarak ortaya çıkarılmış ya da kasıt olmaksızın kendiliklerinden ortaya çıkmış, fakat kafir sistemin bekasını sağlayacak şekilde hareket eden, bu şekilde insanları gerçek İslam’a değil de kendi anlayışları doğrultusundaki İslam’a davet eden, böylece peşlerinde çokca sayıda kitleleri toplayan kimselerdir. Bu kimseler gerçek İslam’ı açıklamamalarının sebebi; ya cahil olmaları ya da kafir sistem tarafından görevlendirilmiş olmalarıdır. İşte bu sebeble bu gibi kimseler insanları oyalayıp durmaktadırlar. Zira öyle cemaatlar ya da partiler varki sayıları milyonları geçmiş. Bu milyonlarla, değil bir beldede dünyada Allah (c.c)’ın hükümleri hakim kılınır. Allah (c.c)’ın kendisine akıl verdiği bir kimse bu konuda biraz düşünürse ve basireti de körelmemişse bunun böyle olduğunu açıkca görebilir. Fakat bu kimselerin sayıları çok olmasına rağmen akideleri bozuktur. Bu bozuk akideleri sebebiyle de hiç bir zaman bu kimselerin İslam’ı getirmeleri söz konusu değildir...
c)Tarikat Şeyhleri: Bunlar da kafir sistemlerin kontrolü altında ya kasıtlı olarak veya kendiliğinden ortaya çıkan, fakat kafir sistem için zararı olmayıp bilakis faydası olan, bu kafir sistemin bekasını sağlayan kimselerdir. Bu kimseler de insanlara gerçek İslam’ı anlatmazlar. Üstelik İslam’da yeri olmayan bir çok hurafe, bid’at, sapıklık türetirler. İnsanlar da onlardan gördükleri, duydukları herşeyi İslam’dan zannederek yerine getirirler. Şeyhlerine öyle kudsiyet verirler ki onların her söylediğine bağlanılması ve uyulması gereken bir değer olarak bakarlar. Bu sebeble yaptıkları amellerin Allah (c.c)’ın emirlerine uygun olup olmadığını hiç mi hiç düşünmezler. Zira şeyh ne söylerse, ne yaparsa onlar için doğrudur ve yapılması, bağlanılması mutlaka gereklidir. Günümüzdeki tarikatlar ve bağlıları o kadar çoktur ki, fakat küfür sistemlerini yıkmak için herhangi bir çabaları görülmemekte, bilakis bağlı oldukları şeyhlerinin telkinleri ve emirlerine itaat ederek, oylarıyla beşer sistemlerini destekleyerek onlara tam bir teslimiyetle yaşantılarını sürdürmektedirler... Her akıl sahibi bunu görerek anlar ki; bunlar insanları oyalamak ve onları gerçek İslam’dan uzaklaştırmaktan başka bir şey değildir.

2 - Allah (c.c)’ın Kendilerini Alçalttığı, Devlet Büyüğü İsmi Verilen Sefih İdareciler: Bunlar da beşer sistemlerinin bekası ve İslam’ın yeryüzünde hakim olmaması için canlarıyla, başlarıyla çalışan kimselerdir. Bu kimseler; kendi hür iradeleriyle hareket etmekten uzak olan, birer kuklalardır… İplerinin ise kimlerin elinde olduğunu dünyadaki hadiseleri izleyen kimseler gayet net ve açık olarak görürler… İşte bu kimseler; cumhurbaşkanı, başbakan, kral vs. gibi devlet yöneticileridir. Bu gibi kimseler Allah (c.c)’ın hükümleriyle hiç hükmetmemelerine veya Allah (c.c)’ın hükümlerinden bazılarıyla hükmedip bazılarıyla ise hükmetmemelerine ya da Allah (c.c)’ın hükümleriyle tam olarak hükmediyor gözükmelerine rağmen ulul emr olarak görülen ve bu sebeble çıkardıkları her kanuna, söyledikleri her söze hiç itirazsız bağlanılan kimselerdir. İnsanlarda şayet İslam’dan biraz eser kalmış ise Allah (c.c)’ın kendilerine vermiş olduğu akıl nimetinden istifade etsinler de kimler tarafından yönetildiklerine bir baksınlar! Ya da kendilerini yöneten sefihlerin (aklı kıt kimselerin) gerçek durumlarını araştırsınlar! Allah (c.c)’ın karşısında hesaba çekildikleri zaman: “Ya Rabbi! Biz, bilmiyorduk. Bizi onlar saptırdılar” diyenlerden olmasınlar.
3 -Fikirlerine Saygı Duyulan Akletmeyen Fikir Adamları ve Onların Fikirleri: Sahib oldukları fikir ve düşünceler Allah (c.c)’ın bildirdiği hükümlere ters olmasına rağmen, fikirlerine bağlanılan fikir adamları ve onların fikirleri de günümüzde beşer sistemlerin bekasını ve insanların İslam’dan uzaklaşmalarını sağlayan bir etkendir. Fikir adamı olarak fikirlerine değer verilenler:
a) Bir takım “izm”leri Ortaya Çıkaranlar: Budizm, Laikizm, Komunizm, Faşizm vs.
b) Bir takım etiket ve diploma sahibi kimseler: Gazeteci, yazar, profesör vs.
İnsanlar işte bu gibi kimselerin peşinde giderek, sahib oldukları fikirlerin Allah (c.c)’ın dininden olduğuna veya Allah (c.c)’ın dinine zıt olup olmadığına bakmadan hemen onların görüşlerine teslim olmakta ve bu görüşleri yaşanılması ve de bağlanılması gereken asıl görüşler olarak görmektedirler.
4 - Allah (c.c), Sayıları Çok Nice Kafirleri, İman Sahibi Az Kimselerle Helak Ettiği Halde; Çoğunluk:
Zamanımızda insanları Allah (c.c)’ın dininden alakoyan ve beşeri düzenlerin sistemlerini ayakta tutan bir diğer değer ise; çoğunluktur. Yani; insanların çoğunluğu bir şeye iyi derse o iyi, kötü derse o kötü görülür. Oysa ancak Allah (c.c)’ın iyi dediği iyi, kötü dediği kötüdür. Fakat çoğunluğa göre hareket eden kimseler, çoğunluğun iyi gördüğü bir şeyin Allah (c.c)’ın sisteminde kötü olduğuna veya çoğunluğun kötü gördüğü bir şeyin Allah (c.c)’ın sisteminde iyi olduğuna hiç mi hiç aldırış etmezler. Zira böyle kimselere heva ve hevesleri hakim olmuştur. Bu sebeble heva ve hevesleri neyi hoş görürse onu yapar, neyi de kötü görürse ondan uzak dururlar.
İşte! İnsanları haktan uzaklaştıran, Allah (c.c)’a ve rasulüne tabi olmayı engelleyen, Allah (c.c)’ın kulları için çizmiş olduğu nizamı bir kenara atarak beşer aklının ürünü olan kanunların yeryüzünde idamesini sağlayan belli başlı “teslimiyetçiler” bu sayılanlardır…
Öyleyse ey kendilerine “müslüman” ismini yakıştıranlar! Sizler, kendilerinize bir bakınız! Acaba hangi safta yer alıyorsunuz?
Selam hidayete tabi olanların üzerine olsun….

Sapık Tarikat Ehli

Günümüzde insanları saptıran, İslam’a bağlanmalarını önleyen, beşeri sistemlerin ayakta durmalarını, varlıklarını idame etmelerini sağlayan “teslimiyetçiler”den bahsetmiştik…
Şimdi bu “teslimiyetçiler”den olan “sapık tarikat ya da cemaat şeyhleri” ve buna paralel “sapık tarikat ehli” hakkında bazı şeyler söylemek istiyoruz.
Zamanımızda “sapık tarikat ehli” dünyanın dört bir yanına örümcek ağı gibi yayılmış, başlarındaki sapık hocaları, velileri (!), şeyhleri vasıtasıyla İslam’a bağlanmaktan, Allah (c.c)’a ve rasulüne teslim olmaktan uzak olarak yaşamaktadırlar. Oysa bu insanlar, yaptıklarını Allah (c.c) için yaptıklarını zannederek İslam adına yaparlar... Yaptıkları ameller vesilesiyle Allah (c.c) katında büyük mükafat alacaklarını sanırlar. Oysa İslam dini; Allah (c.c) katından Rasulullah (s.a.s) vasıtasıyla bildirilenlere kayıtsız şartsız teslimiyeti, bildirilenlerin aksine yaşantıyı, her kimden ve her ne şekilde gelirse gelsin reddi gerektirir…
İşte bu sebeble; insanları haktan uzaklaştıran, sapıklığı hak gibi onlara sunan ve kendilerine bir takım mertebeler veren sahte din adamları ya da din adamı kisvesindeki kimselerin de reddedilmesi gerekir… Bunları iyi tanıyabilmek için yaptıklarını ve söylediklerini, Rasulullah (s.a.s)’ın Allah (c.c) katından bildirdikleriyle kıyaslamak yeterlidir.
Bu gibi saptırıcılar geçmişte de vardı şimdi de var… Zira her iyi şeyi icra edenlerin mirasçıları olduğu gibi kötü şeyleri icra edenlerin de mirasçıları muhakkak vardır.
İşte geçmişteki saptırıcılardan bazıları:
Seyyid’üt Taife ismiyle ünlü olan; Cüneydi Bağdadi… Evliyanın büyüklerinden sayılır…
“En’el Hak”, diyerek kendi ölüm fermanını kendi elleriyle imzalayan, buna rağmen evliyanın büyüklerinden sayılan Hallac-ı Mansur.
Rasulullah (s.a.s) tarafından mana aleminde kendisine “Fusus’il Hikem” adlı kitabının verildiğini iddia eden, Şeyhi Ekber ismiyle meşhur Muhyiddini Arabi. İbni Arabi’nin yolunda giden ve Konya’nın büyük velilerinden biri olarak zikredilen Sadreddîn-i Konevî… (Aynı zamanda Celaleddin Rumi’nin hocalarındandır.)
Celaleddin Rumi’ye “Acaba Muhammed aleyhisselâm mı, yoksa Bâyezîd-i Bistâmî mi büyüktür?" diye soru yönelten ve büyük velilerden sayılan Şemsi Tebrizi…
Yine halk arasında “Mevlana” ismiyle meşhur; Celaleddin Rumi…
Şiirlerinde bir çok küfür ve şirk bulunan, veli diye addedilen Taptuk Emre’nin dergahında yetişmiş, ona kulluk etmiş olan Yunus Emre… (Celaleddin Rumi’den de ders almıştır.)
Büyük pirlerden sayılan Ahmed Yesevi….
Gavs’ul A’zam, Kutbi Rabbani, Sultan’ul Evliya, Kutbi Azam gibi lakablarla anılan Abdulkadir Geylani…
Büyük velilerden sayılan Aziz Mahmud Hüdayi…
Mısır Evliyası arasında zikredilen Ahmedi Bedevi…
Büyük evliyalar arasında zikredilen Ahmed Rıfai…
Tîcâniyye tarîkatının kurucusu; Ahmedi Ticani…

Evliyânın büyüklerinden ve müslümanların gözbebeği olan yüksek âlimlerden sayılan ve güya Allahü teâlânın sevgisini kalplere nakşettiği için kendisine "Nakşibend" denilen; Behaeddin Buhari… (Şâh-ı Nakşibend)
Halvetiyye tarikatından Ruşeniyye kolunun kurucusu olan Dede Ömer Ruşeni…
Şâziliyye adı verilen tasavvuf yolunun kurucusu; Ebu’l Hasan’ı Şazili…
İstanbul'u, Fâtih Sultan Mehmed’in fethedeceğini önceden haber verdiği iddia edilen ve büyük veliler arasında zikredilen Hacı Bayramı Veli…
Evliyânın büyüklerinden ve Uşâkîlik tarîkatının kurucusu olarak adı geçen Hasan Hüsameddin Uşaki…
Anadolu'da yaşayan evliyânın ve âlimlerin büyüklerinden birisi olduğu ileri sürülen İbrahim Hakkı Erzurumi….
Anadolu’da yetişen büyük velilerden birisi olarak zikredilen İsmail Hakkı Bursevi…
Nakşibendiyye yolunun Hâlidiyye koluna mensup olan, son asır Anadolu velîlerinden biri olduğu iddia edilen ve Şeyh Seyda namıyla meşhur olan Muhammed Said. (Cezbe halinde iken kışın, Dicle’nin donmuş olan buzlarını kırarak suya girdiği ve saatlerce orada kaldığı söylenir.)
Ruh bilgilerinin, tasavvuf ilminin mütehassısı, son asır âlim ve velîlerinden olduğu ileri sürülen Şeyh Abdulhakimi Arvasi…
Son dönem velileri arasında zikredilen ve kendisine “effendi hazretleri” diye hitab edilen Şeyh Kenan Rıfai.
Evliyanın büyüklerinden olduğu ileri sürülen Bayezidi Bistami.
En büyük velilerden biri olduğu ileri sürülen; İmamı Rabbani….
Evet… İsimlerini işte burada zikrettiğimiz bu kimseler ve daha bunlar gibi niceleri geçmişte ve yakın tarihimizde insanları saptırmış, haktan ve hidayetten uzaklaştırmışlardır… Bu kimselerin ortaya koydukları eserler incelendiğinde İslam’a tamaniyle zıt görüşlerinin varlığı net ve açık olarak görülecektir…
Fakat bir takım insanlar; bu kimselerin apaçık sapıklıklarına rağmen hala onlara sahiblenmek ve onları temize çıkarmak isterler…

Hallacı Mansur’un “Ene’l Hak” sözünü tevil etmeleri gibi…
Celaleddin Rumi’nin “Erotik” anlatımlarını tevil etmeleri, Mesnevisi’nin Allah (c.c) katından olduğunu tevil etmeleri vs gibi….
Böyle kimseler şunu iyi bilsinler ki; Allah (c.c)’ın kitabında ve Rasulünün sünnetinde asla bir değişme olmaz… Din tamamlanmış ve kemale ermiştir… Bu yüzden, birilerinin din olarak insanlara sundukları ya da din olarak ortaya koydukları şeyler tamamlanan dine ters ise asla onlardan bu sundukları şeyler kabul edilmez ve reddedilir.
Bunu sunan ister bir beşer yöneticisi olsun, ister ismi meşhur bir tarikat şeyhi olsun… Sonuç hiç değişmez… Mutlak surette reddedilir. Çünkü bu, müslüman olmanın, İslam’ı muhafaza edebilmenin gereğidir…
Selam hidayete tabi olanların üzerine olsun.

Zamanımızda Yaşamış ve Yaşayan Tarikat Ehli

Geçmişte saptırıcılar olduğu gibi günümüzde de insanları saptırmış ve bu sapıklık üzere ölüp gitmiş; hala saptırmakta devam eden ve hayatta olan saptırıcılar mevcut… Bunlar da kendilerinden öncekilerin yoluna adım adım uymaktadırlar…
Zamanımızdaki saptırıcıların bu işi yapmadaki gayeleri; mevcut sistemleri ayakta tutmak ve bu vesileyle dünyalık elde etmek, makam ve mevkilerini korumak sevdasıdır…
İşte bu vasıflı kimseler günümüzde İslam’ın önündeki engellerden birisidir. Öyle ki bu kimselerin icra ettikleri, insanlara sundukları tarikat anlayışı insanları saptırmakta, onların hakka bağlanmalarını önlemekte, insanları Allah (c.c)’a değil, şeyh denilen bir takım sapık kimselere taptırmaktadır.
Böylece kendilerine şeyh denilen kimseler insanlar nezdinde bir makam ve mevkiye sahib oldukları için bu makam ve mevkilerini kaybetmemek pahasına insanların sapmalarına, kendilerini Allah (c.c)’a ortaklar koşmalarına adeta göz yumarlar.
İslam’dan hiç nasibi olmayan bu saptırıcılar aynı zamanda beşeri sistemleri ayakta tutan direklerden birisidirler.
İşte bu kimselere asıl verilmesi gereken sıfat onların; Allah (c.c)’ın ayetlerini gizleyen birer bel’am, Allah (c.c)’a ve rasulüne pervasızca başkaldırarak insanları kendilerine ibadete çağıran birer tağut olduklarıdır.
Bunlardan bazılarını şöylece sıralayalım:
Müridlerince kendisine “Efendi hazretleri” diye hitab edilen Süleyman Hilmi Tunahan. (1959 senesinde İstanbul'da ölmüştür.)
Kendisine tabi olan kimselerin kendisini asrın müceddidi olarak isimlendirdikleri ve kendisine Bediüzzaman lakabını verdikleri Saidi Nursi. 23 Mart 1960'da ölmüştür.
Mehmed Zahid Kotku adıyla meşhur olmuş nakşi şeyhlerinden Muhammed Zahid Burusevi. (13 Kasım 1980'de ölmüştür.) (İskenderpaşa şeyhi)
Zamanımızda yaşamış ve “Seyda Hazretleri” namıyla meşhur Mehmet Raşit Erol. (Menzil Şeyhi) (22 Ekim 1993’te ölmüştür.)
Ahmed Ziyaeddin Gümüşhanevi’nin “Ramuz el Ehadis” adını taşıyan ve birçok uydurma ve mevzu hadisleri içeren hadis kitabından (bu kitab diğer nakşi tarikatlarında da okutulmaktadır) dergahında ders yapan Mahmud Esad Çanakkalevi. (Esad Coşan.) (2001 yılında Avustralya'da geçirdiği bir trafik kazası sonucu ölmüştür.)
Müridlerinin kendisini “Büyük Veli”, “Şeyh Efendi” “Efendi Hazretleri” gibi isimlerle çağırdıkları Mahmud Ustaosmanoğlu (İsmailağa Camii şeyhi) (Hala hayattadır.)
Bunlar sadece birer simge... Daha bunlar gibi bir çokları vardır. Hatta bunlardan daha ileri giderek kendilerini açıkca peygamber ilan eden sapıklar bile türemiştir. Bu gibi sapıkların ve sapıklıkta daha ileriye varan kimselerin bu hareketleri kendilerine büyük bir rant sağladığı gibi, onlar sebebiyle bir çok insan hakkı göremez olmuş, bir çok insan bid’ate, şirke, küfüre sürüklenmiş, bir çok genç kızların namusları kirlenmiş, bir çok kurulmuş ailede neseb korunamaz olmuştur.
Herşeyden daha önemlisi; böyle kimseler sebebiyle İslam, insanlara korkunç ve çirkin gözükmüş... İşte bu, beşeri sistemlerin İslam’ı yıkmada kullandıkları bir metoddur...
Bir zamanlar İslam diyarı olan topraklardaki; gerek İslam adına ve gerekse gayri İslami yapılan her bir hareketi dikkatle gözlemleyen kimseler bunu çok açık ve net bir şekilde görecektir...
Bunu ise ancak gözleri ve kalpleri kör olmayan, basiretleri açık kimseler görebilirler. Kalp ve gözleri kör, basiretleri ise kapalı olanlar ise hiç bir şey göremezler.
Bunlar için Allah’tan hidayet dileriz. Bilmeyerek bunlara kananlar için ise bu yazımızın bir uyanış vesilesi olmasını temenni ederiz.
Bu yazımızda bu kimselerden bazılarının bizzat kendi ifadeleriyle sapık görüşlerini ortaya koyacağız.
Hakkı isteyen kimselere bir ışık tutması niyetiyle...

Zamanımızda Yaşamış ve Yaşayan Tarikat Ehlinin Sapıklıkları

SÜLEYMAN HİLMİ TUNAHAN

T.C’nin bir çok camisinde vaizlik görevi icra etmiş günümüz bel’amlarından ve küfür düzenlerinin destekçilerinden ve de Nakşi tarikatı mensublarından birisidir.
Sapık tarikat ve tarikatçılıkla alakalı birçok sapıklıkları kabullenmiş ve müridlerine de kabullendirmiştir. Her hangi bir eser telif etmemiştir. Buna gerekçe olarak şöyle demiştir:
“Selefin mum ışığında yazdığı paha biçilmez hazine misali eserlerin toprağa gömülerek çürüdüğünü, bakkallara satılarak çöplüklerde çiğnendiğini, bir kısmının da kütüphane raflarında tozlanmış ve çürümeye terkedilmiş olduğunu gördüm. Medreseleri kapanmış, yazısı değiştirilmiş, din ilimleri yok olmaya yüz tutmuş olan bir zamanda, kitab yazmaktansa, yazılan ilmi eserleri anlayarak anlatacak ve ilmi satırdan göğse intikal ettirip yaşatacak talebe yani; canlı kitab yetiştirmeyi daha lüzumlu buldum.”
1 - Hallacı Mansur hakkında şöyle demiştir:
“Hallacı Mansur’un “Ene’l Hak” demesi “ben hakkım” demek değil, “Ene ale’l Hak” (Ben hak üzereyim) manasındadır. Kur’an’ı Kerim ve hadisi şerifte tevilat yapıyoruz da evliyaullahın sözünü neden hüsnü tevil etmiyoruz?”
2 - Onun rabıta ile ilgili şu sözleri onu tanımak için yeterlidir sanırım:
“Akılsız baş nasılsa, râbıta olmayan kalpte öyledir. İnsanı hayırdan ve irşattan alıkoyan, yegane şey nefistir... İnsan bazen gadaba gelip “kırarım, yakarım” der, ebeveynine âsi olur... Hep böyle şeyler nefsin mahsülüdür. Bu hallerden kurtulmak için tek çıkar yol ancak râbıtadır.“
“Aklın inkişâfı için râbıta ve zikr-i kalbî zarûrîdir.“

“Ana, meme verdikçe çocuk büyüdüğü gibi, nefis de, arzularına uyuldukça büyür. Hatta velî olsam, peygamber olsam der. Nefs-i emmâre ancak râbıta ile terbiye olunur.“
“Her şey râbıta ile kaimdir. Dünya, ay ve diğer peykler (gezegenler), güneşe rabıta yapıyor. Güneş, Arş-ı âlâya, Arş-ı âla sıfat-ı ilahinin nuruna rabıta halindedir.“
“Râbıta ehli, üstazların himayesiyle nazardan korunur ve kalpleri füyuzatla alâkadar olduğundan nazarları başkalarına isabet etmez, ziyan vermez.”
“Râbıtada geçen zaman ömre sayılmaz. Ömür dünya ile ölçülüdür. Râbıta ise uhrevîdir.”
Râbıtaya ehil olmayanlara ilim öğretmek hırsızın eline kılıç vermek gibidir. İlahi feyizlerden mahrum olduklarından öğrendikleri ilmi dünya menfaatine âlet ederler.
Tarîk-i Nakşî; rabıta yolu, enbiya ve mürselîn yolu, ârifler, kâmiller, sıddîklar yoludur. Tarîk-i müşahede ve tarîk-i şühuddur.” (Süleyman Hilmi Tunahan hakkında çeşitli kitabevlerince yazılmış, onun sohbetlerinden bir takım alıntılar... Ayrıca Ali Erol tarafından kaleme alınmış “Hatıratım” adlı kitabtan alıntılar...)

SAİDİ NURSİ

Saidi Nursi ile alakalı daha önce bir takım yazılar yazılmış, onun ve onun yolunda gidenlerin yanlışlığı ortaya konmuştu. Şimdi bazı şeyleri tekrarlamakta ve bazı şeyleri de ilave etmekte fayda vardır. Bunları şöylece sıralayalım:
1 - Saidi Nursi Milli mücadele döneminde İngilizlerin işgal planına uygun olarak Doğu'da ve güneydoğuda İngiliz hükümeti destekli bir Kürdistan kurulması amacıyla "Kürt Teali Cemiyeti" kurucuları arasında yerini almıştır. (Marmara brifingi, 1971)
2 - Anadolu'daki kuvâyı milliye hareketini "isyan" olarak vasıflandıran zamanın Osmanlı Şeyhülislâmının fetvasına karşı, mukabil bir fetva vererek millî kurtuluş hareketinin meşrûiyetini îlân etmiştir. Bu hizmetleri Anadolu'da kurulan Millet Meclisi'nin takdirini kazanmış ve Saidi Nursi bizzat Mustafa Kemal tarafından ısrarla Ankara'ya dâvet edilmiştir.
Bu konuyla ilgili olarak Saidi Nursi şöyle diyor:
“Mustafa Kemal beni şifre ile iki defa Ankara’ya taltif için istedi. Hatta demişti: “Bu kahraman hoca bize lazımdır.” (Emirdağ Lahikası- II-79)
3 - 1950 sonrası küfür sisteminde iktidar olan Adnan Menderes ile (DP hükümetiyle) işbirliği içinde olmuştur.
Bu konuyla ilgili olarak Saidi Nursi’nin şu sözlerine bir bakalım:
“Ben çok hasta olduğum ve siyasete alakasız bulunduğum halde Adnan Menderes gibi bir İslam kahramanı ile bir sohbet etmek isterdim. Hal ve vaziyetim görüşmeğe müsaade etmediği için, o suri konuşmak yerine bu mektub benim bedelime konuşsun diye yazdım.
Gayet kısa bir kaç esası, İslamiyetin bir kahramanı olan Adnan Menderes gibi dindarlara beyan ediyorum.” (Emirdağ Lahikası -II- 231)
Oysa beşer düzenlerinde iktidar olmak ya da iktidara adaylık göstermek tevhid inancına tamamıyla zıddır. Buna göre her kim gerek oylarıyla, gerek malıyla, gerek bedeniyle ve gerekse herhangi bir şekilde bu iktidar sahiblerini desteklerse veya onlarla işbirliği içinde olursa o kimsenin hükmü de onlar gibi olmaktan başkası değildir... Desteklenen kimsenin vasfı ise hiç önemli değildir.
Bu kısa bilgiden sonra şunları da aktarmakta fayda vardır:
Said-i Nursi, yaşamı boyunca bir takım risaleler yazmıştır. Bu risalelerin tümüne “Risale-i Nur Külliyatı” denir. Fakat yazdığı risaleler arasında bile zıtlıklar vardır.
Örneğin; Bir kitabında; “Cifir (cebir hesabı)... gaybı Allah’tan başkası bilmez ayetine karşı edep dışı bir davranıştır” (Lem’alar s: 39 yazıldığı tarih: 1957) Dediği halde daha sonraki kitablarında sık sık cebir hesabını kullanır ve kendi yazdıklarının ne kadar yüce olduğunu ortaya koymak ister. Hatta kıyametin vaktini bile tayin eder...
Buna örnek vermek gerekirse:
“Onlardan kimi şaki (isyankar)dır, kimi de said (mutlu)dir.” (Hud: 105) anlamındaki ayetin cebir hesabı yönünden sayı değeri 1303 eder. Hud Suresi 112. ayette; “Emrolunduğun gibi dosdoğru ol”, anlamında bir ayet olduğu gibi Şura suresinin 15. ayetinde de aynı manada ayet vardır. “Vav”la başlayan Şura suresindeki ayetin cebir hesabı yönünden sayı değeri de 1309 eder. Bu tarihte bütün muhataplar içinde özellikle birine Kur'an adına iltifat ediliyor, doğru olmak yolunda buyruk veriliyor. Birinci tarih(1303) de ise, Risale-i Nurlar müellifi(Said-i Nursi)nin ilim tahsiline başladığı tarihtir. İkinci ayetin tarihi ise O müellif(Said-i Nursi)nin harika bir şekilde pek az bir zamanda ilimce en son noktaya ulaştığı(!), tahsili bitirdikten sonra ders vermeye başladığı ve 3 ayda, bir kış içinde, 15 senede ancak okunabilen 100'den çok kitap okuduğu ve o zamanın o muhitte en ünlü alimlerinin yanında o 3 ayın mahsulu fakat 15 yılın mahsulü kadar olan ilimleri kazandığı, ne kadar büyük bir alim olduğunu; hangi ilimden olursa olsun sorulan her soruya en doğru cevabı vermekle ispat ettiği tarihe rastlar."(Tasdik-i Gaybi, s. 61-62, yıl 1958)
Said-i Nursi bir yerde de kendisini şöyle tanıtır:
“İngiltere'nin en yüksek bilim kurulu, Şeyhülislamlık'a 6 soru sorup cevabını istediği zaman; o 6 soruya 6 kelimeyle cevap veren;
Yabancıların en çok önem verdikleri ve bilginlerinin en esaslı düstur saydıkları ilkelerine, gerçek ilim ve marifetle karşılık verip üstün çıkan;
.... Gerek Avrupa filozoflarına, gerek ülemasına ve gerek okullarda yetişmiş olanlara meydan okuyan, kendisi hiç soru sormadan sorulan soruları eksiksiz cevaplandıran..."(Lem'alar Risalesi)
İşte Said-i Nursi böyle üstün bir kişi olduğunu kendisi anlatıyor...
Kendisini öven bu zatın taraftlarları da onu; “misilsiz, muellif, hakikat kahramanı, bütün İslam aleminin muhtaç olduğu bir filozof” olarak tanımlamışlar ve ilmi değer bakımından Aristo’yu, İbni Sina’yı, İbnirruştu, Farabi’yi” geride bıraktığını söylemişler, hatta manevi sahada Türkiye’nin Gandisi olduğunu belirtmişlerdir. Onun eseri Risale-i Nur’u ise; Kur’an’ı Kerim’in 20. yüzyıldaki tefsiri saymışlardır.
Saidi Nursi, şehidlerin ölümleri sonrası insanlara yardım edebileceklerini isbat için şöyle der:
“Şehitler hayatlarını Allah yolunda feda ettikleri için Allah da onlara berzah aleminde, dünya hayatına benzer, fakat kedersiz, zahmetsiz bir hayat ihsan eder. Onlar kendilerini ölmüş bilmez, daha iyi bir yere gitmiş bilirler. Çok mutlu olurlar. İşte şehitlerin efendisi olan Hz. Hamza da böyle bir hayat yaşamaktadır. Kendine sığınan insanları koruması, dünya ile ilgili işlerini görmesi ve gördürmesi mümkün olabilir. (Said Nursî, Mektubat, 1. Mektup, Risale-i Nur Külliyatı, İstanbul 1994, c.I, s. 347.)
Bu anlayışa gore veli denen zatlar öldüklerinde daha çok yardım yapma imkanı elde ederler ve bir çok tasarruflarda bulunurlar.
Bu konuyla ilgili olarak sapık tarikat ehlinin öncülerinden olan Abdülkadir Geylânî’nin bir şiirinde geçen şu beyitleri meşhurdur:
“Müridim ister doğuda olsun ister batıda
Hangi yerde olsa da yetişirim imdada”
(Bu şiir, Said-i Nursî'nin "Sikke-i Tasdîk-i Gaybî adlı kitabında geçmektedir. Bkz. Risale-i Nur Külliyatı, İstanbul 1995, c.II, s. 2083.)
Tımarhaneye yollandı
Said Nursi'nin hayali, bir "Büyük Doğu Üniversitesi" kurulmasıydı. Saray bu fikri 'delilik' diye karşıladı.
Said Nursi, İkinci Abdülhamid'e "Doğu'da okullar açılmalı, dini bilgilerin yanı sıra fen bilimleri de öğretilmeli" diye başvurdu.
Saray bu talebi hoş karşılamadı. "Kim bu adam, deli mi, divane mi?" deyip Toptaşı Tımarhanesi'ne sevk etti.

-Kabirden yardım istemek = said nursiye mahsus
-Gaybdan haber vermek = said nursiye mahsus
-Ebced ve cifir gibi yahudi kabala işleri yaparak gaybi tarihler peydahlamak =said nursiye mahsus
-İradesi dışında Yazdırılan kitaba sahip olmak = said nursiye mahsus
-Uydurma - zayıf - hadisler nakletmek =said nursiye mahsus
-Uydurma zayıf hadisi bir kitabında sahih deyip diğer kitabında uydurma demek =said nursiye mahsus
-Hz. Ali'nin kucağına cibril tarafından kitap indirtmek =said nursiye mahsus
-Hz.Ali'nin kucağına indirilen kitabı manevi alemde kendisinden almak = said nursiye mahsus
-Yazdığı kitaba Kuranın sıfatlarını vermek =said nursiye mahsus
-Deprem -zelzele- yangını kitabına saldırıdan bilmek =said nursiye mahsus
-Şirk ürün Vahdet-i vücudu ve icatçısı ibn Arabiyi kitaplarında savunmak=said nursiye mahsus
-Şianın etkisinde kalarak akaidi oluştuğundan cevşeni piyasaya sürmek =said nursiye mahsus

Bitmez .....

Mehmet Zahid Kotku:

T.C’nin emri altında değişik camilerde görev yapan zamanımızın büyük belamlarından ve sapık tarikat ehli birisi...
Müridin inancı şöyle olmalıdır: "Ben ancak bağlı bulunduğum şeyhim ile hedefime ulaşabilirim. (KOTKU, Tasavvufî Ahlak, c. II, s. 247, son paragraf.)
Haklı dahi görünse mürîdin üstadına itirazı haramdır. (KOTKU, Tasavvufî Ahlak, c. II, s.5, 2. paragraf.)
Hz. Musa ile Hızır aleyhisselam kıssasında olduğu gibi şeyhe itiraz çok çirkindir. İtirazcının özrü kabul edilemez. İtirazdan doğan ayrılığın ilacı yoktur. Bu itirazın zararı, mürit üzerine akan feyzin kapanmasıdır. ( KOTKU, Tasavvufî Ahlak, c. II, s. 246, paragraf 3.)
Müride lazım olan şartlardan biri de şeyhin emrettiği şeyleri tevil etmeyerek ve geciktirmeyerek yapmasıdır. Zira tevil ve geciktirme büyük kesintiye sebeptir. (KOTKU, Tasavvufî Ahlak, c. II, s. 246, paragraf 5.)
Adabdan biri de şeyhinin sevmediği hoşlanmadığı şeylerden kaçınıp, şeyhinin güzel ahlakına ve yumuşaklığına aldanıp da sevmediği şeyleri yapmamasıdır. (KOTKU, Tasavvufî Ahlak, c. II, s. 248.)
Şeyh müride bir şey telkin ettiğinde devamlı onunla meşgul olmalı ve kalbine hayır ve şer bir şey getirmemelidir. ( KOTKU, Tasavvufî Ahlak, c. II, s. 248.)
Sadık müridin sermayesi sevgi ve bağlılıktır. İnatlık asasını ve muhalefet sevdasını bırakıp şeyhin emri altında sükunettir. Tarikata sevgisi ve şeyhine bağlılığı artan mürit tarikatta kalmaktan emin olur. ( KOTKU, Tasavvufî Ahlak, c. II, s. 250.)
Mürit şeyhinin terbiyesinde ölü yıkayanın elindeki ölü gibi olmalıdır ki, şeyh, müride istediği gibi hareket edebilsin. (KOTKU, Tasavvufî Ahlak, c. II, s.245, 3. paragraph)
Aynı isimli kitabın c: II s: 184-185’TE Allah (c.c)’ın isimlerinin ve sıfatlarının şeyhte gözüktüğü ifade edilmektedir.

ESAD COŞAN

Mehmed Zahid Kotku’nun sapıklığını ölünceye kadar yayan ve bu uğurda çaba sarfeden bir kimse...
Bu kimseyle ilgili bir tek örnek yeterlidir. Zira diğer bütün inançları Mehmed Zahid Kotku ile aynıdır...
Esat COŞAN, Ehl-i Sünnet Akaidi adlı kitabın başına, Mehmed Zahid KOTKU ile ilgili olarak şunları yazmış:
"...İnsanın kalbinden geçirdiğini bilir, gelenin sormadan cevabını verir, istemeden ihtiyaç sahibinin muhtaç olduğu şeyi bağışlardı..." (Esat COŞAN (Halil NECATİOĞLU takma adı ile), Evliyanın Kerameti Haktır, Başyazı, İslam Dergisi, Ağustos l992, Sayı 108.)

Mahmut Ustaosmanoğlu:

Günümüzün sapık tarikat öncülerinden; veli diye kendisine hürmet edilen saptırıcılarından birisidir. Onun sapık düşüncelerinin belli başlıları şöyledir:
1 - “İşlerinizde ne yapacağınızı şaşırdığınızda kabir ehlinden yardım isteyiniz.” (Mahmut USTAOSMANOĞLU başkanlığında bir heyet, Ruhu'l-Furkan Tefsiri, İstanbul 1992, c. II, 82.)
Bu anlayış sahibleri, yukarda zikrettikleri uydurma bir hadise dayanarak kabirlere, türbelere giderek veli dedikleri kimselerin hastalıklara şifa vesilesi olacaklarını sanırlar veya herhangibir olumsuz hallerinin düzeleceğine inanırlar.
Bu inanç sahibleri ve bunlar gibileri, inançlarını doğrulamak için de şöyle bir olayı hikaye ederler:
“Bir değerli büyüğümüz bayram sohbetinde şöyle demiş:
"Benim bir hemşirem (kızkardeşim) vardı, yürüyemezdi. Adana'da o zaman bulunan bütün doktorlara gittik, dışarıda hepsine gösterdik çare bulamadılar. Nihayet bize dediler ki, Toroslarda bir zatın türbesi var, hastayı götürün orada bir gece durdurun. Allah'ın izniyle o zatın dua ve ruhaniyeti şifa vesilesi olur. Biz artık her türlü tıbbî ümidimiz kesildikten sonra oraya annemle birlikte hemşiremi sırtımızda götürdük. Geceleyin hemşirem birden bir feryad etti. Annem, acaba aklına, şuuruna bir şey mi oluyor, korkuyor mu? diye hemen yanına fırladı. Hemşirem halâ bağırıyordu. "İyi oldum, iyi oldum, yürüyorum, aman Allah'ım" diye haykırıyordu. Biz de hayretle yanına vardık. Sabahı beklemeden oradan döndük. Sırtımızda götürdüğümüz hemşirem yürüyerek eve geldi.” (Bir Bayram Sohbeti, Altınoluk Mecmuası, Şubat l997, s. 13.)
2 - “Bir veli ölünce ruhu, kınından çıkmış kılınç gibi olur.” (Ruhu'l-Furkan, c. II, s. 67)
Bu anlayışa göre veli sanılan bir kimse öldüğünde ruhu, kınından çıkmış kılınç gibi olur. Yani; her zaman için kendisinden yardım istenilebilecek durumdadır.



3 - Mahmut Ustaosmanoğlu bir konuşmasında şöyle demiştir:
“Biz Allah ile kullar arasında evliyâullahın ve meşâyih-i izâm (büyük şeyhler, veli kullar) hazerâtının ruhlarının (bu kimselerin kim oldukları Ruhu'l-Furkan, C.II, s.86'da daha açık bir şekilde geçmektedir.) vasıta olduğuna inanırız. Onların ruhaniyetinden istimdâd (yardımına çağırmak) eder, istiânede (yardımına istemek) bulunuruz.
4 - Mahmut Ustaosmanoğluna göre veli olmanın şartı şöyledir:
“Veli olmanın başlangıcı kul ile Mevla arasına giren düşüncelerin, ve kulun, Allah'a olan yabancılığının ortadan kaldırılmasıdır.
Mevlanın ikramıyla Allahü Teâlâ‘nın dışında kalan herşey sâlikin (tarikata girmiş kimse) gözünden silinir, Allah’tan başkasını görmez hale gelirse, fenafillah yani Allahü Teâlâ’da eriyip gitme adı verilen devlet hasıl olur ve tarikat hali sona erer. Böylece seyr-i ilallah yani Mevla’ya doğru olan manevi yürüyüş tamamlanmış olur.
Bundan sonra seyr-i fillah (Allah'da yürüyüş) denilen ispat makamına girilir ve kalbe sadece Allah (Celle celâluh) yerleşir. İşte bunları kazanan kişiye “veli”, yani hakiki Allah dostu demek doğru olur.
Nefsi emmare (sürekli kötülük emreden nefis) mutmainneye dönüşür; küfründen ve inkarından vazgeçer. O Mevlasından, Mevlası da ondan razı olur. Nefsin tabiatında bulunan ibadetlere karşı olan isteksizlik hali ortadan kalkar. ( Ruhu'l-Furkan, c. II, s. 63)
5 - “Manevi yolu iyi bilen ve salikleri o yola ulaştırabilen bir şeyh aramak şeriatın emirlerindendir.( Ruhu'l-Furkan, c. II, s. 63.)
6 - “Büyük Şeyh Mustafa İsmet Garibullah kuddise sirruhu hazretleri Risale-i kudsiyyesinde şöyle buyurdu: Hz. Ebu Bekr'e varıncaya kadar bütün silsilenden yardım istemeyi adet et. Resulullah sallallahu aleyhi ve selleme vararak ondan da yardım iste. Şeyhini şefaatçı, aracı kıl ki, seni sevinçle doldursun.(Ruhu'l-Furkan, c. II, s.86. )
7 - “Rabıta bir müridin, mürşid-i kâmilinin ruhâniyetiyle beraber, suretini kalp gözünün önüne getirerek hayal etmesi ve kalbiyle ondan yardım istemesinden ibarettir. (Ruhu'l-furkan, c,II, s.64.)
8 - “Muhammed Halid Hazretleri, Risale-i Halidiye’sinde şöyle buyuruyor:
Rabıtanın en üstün derecesi, iki gözün arasında olan hayal hazinesi ile mürşidin ruhaniyetinin yüzüne hatta iki gözünün arasına bakmaktır. Zira orası feyiz kaynağıdır. Ondan sonra mürşide karşı kendini alçaltarak, son derece tevazu ile yalvarmak ve onu Mevlâ ile kendi arana vesile kılmak üzere, mürşidin ruhaniyetinin hayal hazinesine girip oradan kalbine ve derinliklerine yavaş yavaş indiğini düşünüp, senin de peşinden yavaş yavaş oraya aktığını ve indiğini hayal ederek, şeyhini, kendi nefsinden geçinceye kadar hayal gözünden kaybetmemektir.”( Ruhu'l-Furkân c. II, s. 79)
9 - “(Yusuf 12/24) ayetinin tefsirinde ekseri müfessirler, Allah dostlarının tasarruf ve imdadını (gücünü ve yardımını) açıklamışlardır. Müfessirlerden Keşşaf, doğruluktan ayrıldığı ve Mutezile Mezhebinin (Mutezile, bir kelâm mezhebidir. Vasıl b. Ata ve taraftarları kurmuştur. İnsanın kendi fiillerinin yaratıcısı olduğunu, Allah'ın bu konuda kimseye karışmadığını savunurlar. Bir çok konuda farklı görüşleri vardır.) görüşüyle vasıflandığı halde Yakup aleyhisselamın ruhaniyyetinin, şaşkınlığından parmaklarını ısırmış olduğu halde Yusuf aleyhisselama gözükerek “O kadından sakın.” dediğini açıklamıştır.” (Ruhu'l-Furkan, c. II, s. 65,66.)
10 - Ubeydullah el-Ahrâr es-Semerkandî hazretleri "Sadıklarla beraber olun." (Tevbe 9/119) âyetinin tefsirinde şöyle buyurmuştur: "Şüphesiz sadıklarla beraber olmak, surette ve manada onlarla beraber olmaktır." Sonra da manevi beraberliği rabıta ve huzurla tefsir etmiştir ki, bu ehlince malum olan meşru bir iştir. (Ruhu'l-Furkan, c. II, s.66.)
11 - “Şeyhin iki gözünün arası feyiz kaynağıdır. Rabıta yaparken iki gözün arasında olan hayal hazinesi ile mürşidin ruhaniyetinin yüzüne hatta iki gözünün arasına bakılır... Sonra şeyhine karşı kendini son derece alçaltarak ona yalvarıyor, onu Allah ile kendi arasında vesile kılıyor.(Ruhu'l-Furkan, c. II, s. 79.)

Mehmet Raşit Erol

Menzil şeyhi olan ve Seyda hazretleri adıyla meşhur olan bu zat; kendisine gelen her kimseyi tevbeye çağırır, tevbe etmeleri için ve mürid olabilmeleri için gerekli olan müridlik şartlarını ellerine tutuştur, kendince müridlerine; kalb, letaif ve nefs-i isbat dersleri verirdi. Bununla birlikte yukarıda söz konusu olan sapık tarikatlarla ilgili her hal, bu sapık tarikatta da mevcuttur.
Bu açıklamalardan sonra sapık tarikat ehlinin şeyhleriyle ilgili inançlarıyla alakalı olarak şunları da ilave etmekte fayda vardır:
Sapık tarikat ehline gore; velîlerin üstün vasıflı olanlarına “evtâd” (direkler) denir. Onların üstünde “revâsî” (dağlar) vardır. Bir felaket zamanında kullar evtâd'a yönelir, evtâd da revâsîye yönelir. Revâsî’yi kutup idare eder.
Kutuptan sonra gelen iki kişiye “imâmân” denir. Bunlardan birine “imam-ı yemîn”, diğerine “imam-ı yesâr” adı verilir. İmam-ı yemîn kutbun hükümlerine, imam-ı yesâr da hakikatine mazhardır. Kutup ölünce onun yerini imam-ı yesâr alır. Kutup ile iki imam, üçleri oluşturur.
Kutup en büyük velîdir. Bütün erenlerin başı, Allah’ın izniyle kâinatta tasarruf sahibidir.
Gavs: Darda kalındığında sığınılan ve istimdâd edilen yani yardım istenilen kutuptur. Darda kalan sûfiler, “Yetiş ya Gavs!” diye gavsa sığınırlar. Gavs, istimdad edene yardım elini uzatır. Abdülkadir Geylânî, “Gavs-ı a’zam” lakabıyla ünlüdür.
Ancak bütün bu sığınma ve istimdâdlar, zahirde gavsa ise de hakikatte Allah’adır. Çünkü alemde yegane mutasarrıf Allah Teâlâ’dır. Ondan başka fail-i mutlak yoktur. “Gavs” olarak bilinenler, esmâ ve sıfât-ı ilahî mazharıdırlar.
Bunlardan başka, sayıları bir rivayette sekiz, diğer bir rivayette kırk olan “nücebâ” ile, sayıları on, ya da üçyüz olan “nukabâ” denilen ve insanların iç dünyalarından haberdar olan şahsiyetler vardır.
Genel olarak ricâlü’l-gayb ve gayb erenleri olarak anılan bu Hakk dostlarının makamı boş kalmaz. Ölenin yerine sırayla kendisinden sonraki yükseltilir. (Hasan Kamil YILMAZ, Altınoluk Mecmuası, Aralık l995 sayısı.)
Onlara göre Allah dünyanın cismânî düzenini sağlamak için bazı insanların bir takım görevler üstlenmesini murâd ettiği gibi, alemdeki manevî ve ruhanî düzenin korunması, hayırların temini, kötülüklerin giderilmesi için de sevdiği bazı kullarını görevlendirmiştir. Bunlar büyük peygamberlerin yerine, onlardan bedel kişilerdir. “Allah’ın yeryüzünü kendilerine musahhar kıldığı” kimseler olarak değerlendirilmiştir. Onlar alemin intizam sebebidir. İnsanların işlerini tanzim ettiklerine inanılır. (Hasan Kamil YILMAZ, Altınoluk Mecmuası, Aralık 1995 sayısı.)
Bu meselede anlatabileceklerimiz kısa ve öz olarak bu kadardır.
Zira aklı selim olan ve İslam’dan nasiblenmiş her kimse için bu anlatılanlar kafidir. Hakkı göremeyen ve gördüğü halde nefsine, heva ve hevesine uyan ya da hakkı görmek istemeyen kimselere ne kadar deliller sunulursa sunulsun yine de akletmez, gerçeği görmezler... Zira onların gözleri var; kördür, kulakları var; sağırdır, kalpleri var; kilitlidir, beyinleri var; düşünmekten, akletmekten uzaktır.
Selam hidayete tabi olanların üzerine olsun.

kaynak: Her dönem saptırıcılar çıkar | islami Forum, Dini Forum, islami site, islami sohbet, radyo, islami bilgiler

C*

16. Surenin 16. ayeti

(NAHL suresi 16. ayet) (Resmi: 16/İniş:70/Alfabetik:75)


Eûzubillâhimineşşeytânirracîym - Bismillâhirrahmânirrahîym

[SIZE=5]وَعَلَامَاتٍ وَبِالنَّجْمِ هُمْ يَهْتَدُونَ [/SIZE]

Okunuş = Ve alamat, ve bin necmi hum yehtedûn.


Kelime kelime anlamı

1. ve alâmatin : ve alâmetler, işaretler
2. ve bi en necmi : ve yıldız ile
3. hum : onlar
4. yehtedûne : yol bulurlar, hidayete ererler


Tefhimul Kuran = Ve (başka) işaretler de (yarattı) ; onlar yıldız(lar) la da doğru yolu bulabilirler.

Elmalılı S2 = Daha birçok âlametler yarattı. İnsanlar geceleyin de Allah'ın yarattığı yıldızlarla yönlerini bulurlar.

Elmalılı Orj. = Ve alâmetler, yıldızla da onlar yol doğrulturlar

Diyanet = (15-16) Sizi sarsmaması için yeryüzünde sağlam dağlar; yolunuzu bulmanız için de nehirler, yollar ve nice işaretler meydana getirdi. İnsanlar yıldızlarla da yollarını bulurlar.

Y.N. Öztürk Ve nice işaretler! Yıldızla da onlar, yol ve yön doğrulturlar.

F. Kuran = Çeşitli yol işaretleri de varetti. İnsanlar yıldızlar aracılığı ile de yönlerini belirler.

Elmalılı S1 = Ve işaretler koydu. Yıldızla da yollarını bulurlar onlar.

M. Esed = ve daha (nice) işaretler: (söz gelimi) yıldızlar (ki, onlar)la da insanlar yollarını bulmaktadırlar.


C* C* C* C* C* C* C* C* C* C* C* C* C* C* C*

hani hocan diyor ya şia bide pis pis gülüyor bak şialar ne diyorlar https://www.facebook.com/photo.php?v=911627118864262&set=vb.375314979162148&type=2&theater

sahte imam hani islamoğlu varya övdüğü şialarının eski lideri humeyninin verdiği fetvalara bak sonra onu öv

şu sorulara cevap verecek müsliman alim varmı? https://www.facebook.com/photo.php?v=679194985492341&set=vb.334801153265061&type=2&theater