Özürlü bir bebeğe hamile olduğunuzu öğrenseniz kürtaj yaptırır mıydınız?

bir insanın çekeceği sıkıntıların ne olacağına kimse karar veremez örneğin tecavüze uğrayan bir kadını düşünün kimin yaptığını bilmiyor ve hamile kalıyor o çocuk doğduğu zaman toplumda piç olarak adlandırılma aşağılanma ihtimali çok yüksek kadın evladına baktığı zaman başına gelen acı olayı hatırlayacak bu durumda kadın çocuğu kendinden bir parcayı yok etmelimi bosnada sırp tecavüzüne uğrayan kadınların çocukları şimdi kaç yaşına geldi eceba toplum onlara nasıl davranıyor iyi davranmıyorlrsa onların acılarına son vermek için öldürmelimiyiz yada bir kadın düşünün iki çocuğu var üçüncüye hamile koca ölüyor yokluk hat safada bırakın doğacak olanı mevcut olanlara dahi bakmaya gücü yetmiyor cocuk doğarsa sefaletle karşı karşıya çok zor mücadele dolu bir hayat onu bekliyor onuda aldırsınmı dünyada tek sıkıntı çeken madur olan özürlülermi sadece bizlerinkimi dert kürtajı savunan arkadaşlar bir insanı öldürmenin ahiri cezası belli madem bu denli çekilmez bir hayat yaşıyorsunuz kendinizi öldürün günahınız vebalini kendiniz çekin ama kendimi öldürürsem chennem var diyeceksiniz o zaman sorarım size kendinizin gitmeyi göze alamadığınız cehenneme neden anneler gitmek istesin insanı yaratan allah onun ne şekilde olacağına karar verendir kimsenin buna müdahale hakkı yok kürtajı savunanlar gidin önce kuluçkadaki bir tavuğun altından 15 günlük yumurtayı alıp kırın içindeki yavruyu öldürdüğünüz zaman gözleriniz dolmuyor içiniz yanmıyorsa kürtajı savunun yok vicdanınız sızlıyorsa sözlerinizi bir daha düşünün unutmayınki o sadece bir tavuğun yavrusu birde insanın kendinden olanla kıyaslayın

allah kimsenin başına vermesin derim alınması çok zor bir karar

Olaya din kuralları çizgisinde gidersek üzgünüm sizin adınıza Kalem hocam... Çünkü anne ve çocuk için riskli durumlarda bebeğin aldırılması sakıncalı değil... Anne ha doğururken ölüyor ya sakat bebeğini yaşatmaya çalışırken. Benim annem yıllarca canlı cenaze gibi gezdi... Üstelik beni doğurduktan bir sene sonra... Hayat, ne onun mücadelesini ne de benim mücadelemi tınlamadı. Acı vermeye devam etti... Benimle uğraşırken diğer üç çocuğuna adil davranamadı. Benim yüzümden kızkardeşimi emziremedi. Onun hastalıklarında yanında olamadı. Benim varlığım onu hiçbir zaman rahatsız etmedi ama ben vicdanım şekillendikçe kendimi suçlu hissettim. Şimdi benim adıma herşey yolunda. İşim var, eşim var, hayallerim ve ideallerim var. Fakat onları doğmamakla farklı bir kefeye koysam doğmamayı tercih ederdim...

Şimdi niye intihar etmiyorum? 34 yıl senin için mücadele etmiş bir insanı hayalkırıklığına uğratmak sanıldığı kadar kolay değil. Üstelik inançlarım da buna izin vermez. Benim artık sakatlıkla ilgili bir problemim yok üstelik... Hatta kendimi sakat hissetmiyorum da. Kendime bir dünya yaratmışım. Ama o dünyayı yaratana kadar anam ağladı...

Olaya din kurallarıyla yaklaşmadıgımı, yaklaşmayacagımı çok iyi biliorsun mezo. İyi kıvırıyorsun işine gelince...
Kurgularla verilen cevaplara dönüp dönüp yazacak değilim. Kendi kurgularınla oynamaya devam Allah selamet versin.

arkadaşlar konu açılalı 2 seneyi geçmiş çocuk şuan yaşıyorsa 3 yaşına falan girmiştir biz hala bu konun asıl sahibinden bi haber alamazken yorum yapıyoruz konuyu açan arkadaşımız çıkıp çocuk yaşıyor durumu şu yada aldırdım kürtj oldu demeden yorum yapmak bence yanlış kusuruma bakmayın..

Peki insanların sizin düşüncelerinize göre hareket etmediğinde göstermiş olduğunuz tahakküm neden? Sizin özellikle dini çizgiler üzerinde hareket etttiğinizi düşünmedim aslında. Bir de şu açıdan baktığımızda da şöyle bir manzarayla karşılaşıyoruz demekti yazımın amacı. Kullanmadığım belirteç farklı yorumlamanıza neden oldu....

Kurgularla verilen cevaplar... Sizinkiler gerçek mi? Üstelik hiçbir şekilde konunun kıyısından köşesinden geçmemiş olduğunuz halde? Ben yaşanmışlıklardan yola çıkarak düşüncemi belirtiyorum asıl siz havanda su dövüyorsunuz.

Neyse, herkesin düşüncesi kendine. Selametle...

selam arkadaşlar allah herkese hayırlı sağlıklı evlat nasip etsin .benimde birçok sorunlarla dünyaya gelen bir kızım car anne karnında doktorumuz 6 aya kadar bişey anlamadı hiçbişey altıncı aydan sonra bebek çok küçük falan dedi test lerinde de sorun çıkmadı ben başka doktorlara gittim isterseniz devlet 27 haftaya kadar gebeliği sonlandırılmaya izin veriliyo dedi ama net bişey yoktu olsada bilsekte nasıl aldırabilirdimki sonuçta canlı öyle değilmi. bebeğimin 8 ayında tek ünplikal arterli olduğunu öğrendimm onu da kndi doktorumdan değil yani benim doktorum hiçbişeyin anlamadı.doğumdan sonra birçok sağlık sorunuylada doğdu yinede allahıma şükürler olsun .. yani bebek aldırmak çok zor bi durum düşünmesi bile oyüzden allah herkese sağlıklı evlat nasip etsinn..

doktorların özürlü dediği bebekjlerde sağlam olabiliyo bunu düşünmek lazımm dimi nasip herşey..

çok zor bir durum ben olsam neyapardım sorusuna cevap vermek büyük konuşmak olur. ama;
"Yoksa kendi çektiğimiz sıkıntıları onun çekmemesi için daha doğmadan bu sıkıntıları çekmemesini mi sağlardınız?"
işte bu karar bize ait değil, Allah'ın takdiridir. Allah onu bu şekilde dünyaya göndermişse belkide bu sana verilen bir sınavdır. ilk adımda sınıfta kalmak kolay bir seçenek olur...

İlerleyen tıp la beraber taşıdığımız canlıya ait herşeye vakıf olabiliyoruz.öncelikle annelik yada babalık duygusunu tatmak arzusunda olduğumuz için çocuk dünyaya getirmeye karar veririz.ona güzel bir gelecek verebilecekmiyiz diye düşünmeden.1.bencillik burdan başlar.
2.Bencillik: son derece ilerlemiş bir tıbba sahipken daha 2 aylık bebeğimizin herşeyini bilmeye haizken,tüm bunları görmemezlikten gelip kendi cahilliğimiz içerisinde boğulur bir vaziyette bildiğimizden şaşmamak gibi bir korkunçluğumuz söz konusudur.Doktorların tüm açık net ifadeleri karşısında hala kaderciliği savunmak kadar cahilane bir davranış olamaz.siz bu bataklık bir düşünce de boğulurken yavrunuza bu bencil dolu yaşantısını sunmaya hak sahibi değilsiniz.öncelikle kendinize sorun engelli yavrunuza ne verebileceksiniz ömür boyu onun yanında nasıl olucaksınız.nasıl okutup iş sahibi eş sahibi yacaksınız.geleceğiniz en güzel şekilde tanzim edebilecekmisiniz????? yoksa camın kenarında akşama kadar oturan zavallı bir engelli halinemi getireceksiniz??
getirmeyin dünyaya getirip onları çok daha engelli yapmayın........
Herşeyden öte bu kadar bencil olmayın...............

Sırdaş sana katılıyorum canım..

İnsanın sağlığı sıhhati kendi elinde olan bir durum değil tamam..Ama daha kendini yetiştirememiş, yol yordam bilmeyen, maddi manevi hiçbir şeyiolmayan çiftlerin sadece içgüdülerinin dürtüsüyle kazandıkları sahip oldukları o çocuklara yazık bence! Doğurmakla anne, kazanmakla baba olunmuyor.. Böyle bilinçsiz insanların"Sakat" çocuk sahibi olması engellenmeli..

Benim böyle düşüncelerim yoktu bir olaya tanık olana kadar..Engelli çocuğuna sahip çıkamayacak kadar pasif bir anne ve baba görene kadar yoktu.. O anne babanın kendine hayrı yok ki sakat çocuğuna iyi bir eğitim sağlasın.. özel eğitimle çocuklarına fayda geleceğini bilsin.. Onlara göresakat, yatalak, geri zekalı , deli, evde yatsın dışarısı neyine vs. Bu çocuğun bir hayatı olabileceğini, imkanlar sağlanırsa insan gibi yaşabileceğinibilmeyen ve asla akıl edemeyecek insanlar olmamalı anne- baba! Çocuğun tüm bunların farkında olması ve agresifleşmesi bile anlaşılmıyor anne baba tarafından.. Ne bedenini nede ruh halini sahiplenemiyor o anne baba.. Karnını doyur altını temizle yattsın aşağa uyusun habire tamam.. Bitti görevin öyle mi..?

Sakat çocuğun sorumluluğunu taşımaya gözü kesmeyen doğurmasın kardeşim.. Olan o çocuklara oluyor.. Anadan hayır yok, babadan hayıryok, sağlığın yol vermez gidemezsin hiçbir yere..Bir insan hayatı pisi pisine ziyan oluyor... Sen keyfine kazan çocuğu, ama sana ihtiyaç duymasın, muhtaç olmasın seni gururlandırsın, utandırmasın vs.vs..

Kaliteli bir çocukluk, gençlik geçirmek için ailenin kalitesi çok önemli.. Yani kaliteli yaşayan sakat var, kalitesiz yaşayan sakat var.. Buda tamamiyle aile ile bağlantılı.. Kalitenin para pul ve eğitimlede alakası yok bence.. Eğitimsiz olupta evladına can parçalayanıda gördüm, eğitimli olupta evladından utanıp elit arkadaş grubu içinde "çocuğum yok" diyenide..

Sadece bilinçli, öğrenmeye açık ve insan evladı olmak yetiyor benim kaliteli yaşamak anlayışıma göre..

Sakat çocuğunu insan gibi yaşatamayacak olan doğurmasın... Gözü kesen doğursun..Maceraya atılıp bi insan hayatını ziyan etmeye lüzüm yok..

Bu ortamda sakat çocuk sahibi olupta "Bıktım usandım altını bezlemekten, gençliğim ziyan oldu, evlenip hayatımı yaşamak istiyorum, sakat çocuk bakmak için mi geldim dünyaya" diyen annelerde var.. Onlara tanık oldukça düşüncelerim bu anlattığım şekilde değişti benim.. Yoksa karşıydım hep kürtaja..

Buradan Dünya ya özürlü cocuk getirmek istemeyen kürtaj ile aldıran insanlara sesleniyorum Sizler, Çok büyük konusuyorsunuz ve en büyük günah işleyenlerdensiniz
Hiç okumadınızmı Kitap Peygamber efendimizin Hadis-i şerifine göz atmadınız mı Peygamber efendimiz Buyurmuş Cocuklara karşı gelmekten sakınınız onlara adil olunuz diye
Cocuklar arasında AYRIM YAPMAK ALLAH'A KARŞI GELMEK OLARAK BELİRLENMİŞ BU söz 'ün üstüne dahi bir kelime yazarsanız sizler 'in vicdansız olduğu apacık ortadadır .
Unutmayalim ki Bu dünya Temiz değildir ben böyle geldim dünya ya hiç pişman olmadım bu halimden Annem babam bile son derece mutlu Allah şükür..
Test sonuçlarında Cocuğun özürlü olduğunu bilip aldırmayan Anne Eli Öpülecek Annedir.. Çevremde Böyle Anneleri yürekten tebrik ederim hiç sıkıntı olmadan onu büyütüyorlar.. Cocuk Bile halinden pişman değil Sevaptır ya Bu kadar Mantıksız düşünürmü insan ... Allah sana böyle vermiş sen Allah tan geleni beğenmiyorsun Bu Demek Kİ Allah a Karşı gelmek .. UYANIN... [/FONT]

Gerçi soru kadınlara yönelik sorulmuş ama, çocuğun dünyaya gelmesine iki kişi aracı olduğuna göre Şirineye kesinlikle katılıyorum.

Yok ALLAH'ın takdiri-bilmem ne diye, din-diyanet, şu bu, ne olursa olsun insan hiçbir şeyin kendini bakar körleştirmesine izin vermemeli, Ben şahsım adına doğduğum için pişman değilim, engelimle ilgili ya da engelimden dolayı sıkıntı çekmiyorum, ama çok ağır engeli olan bir bebeğin durumu duygusallığa kurban edilmeyecek kadar önemli bir konu.

Ben ne yapardım sevdiğim kadın ağır arazla doğacak bir bebeğe sahip olsa, onu aldırmaya teşvik edermiydim ya da aksi yönde mi düşünürdüm bilemiyorum, bu sallapati cevap verilebilecek birşey değil, ama bu konu ne duygusallığa, ne de cehalete kurban gitmemesi gereken birşey.

Yaşam hakkı denmiş, insanların yaşam hakkı kadar kendi yaşamına son verme hakkı da vardır, nereden biliyorsunuz büyüdüğünde o çocuğun bunu istemeyeceğini? o zaman işte ya ebeveyn olarak bu hakkı onun yerine siz kullanacaksınız ya da büyüyüp kendi karar verecek ki, ikisi de kolay değil.

muneza;


bende diyorum ki asıl doğurup sonra utanıp bir yerlere kapatmak günah o çocuğa gerektiği gibi bakamazsan allah verdi diye doğurma günah olacağını hç sanmıyorum

eğer Çocuğumuzz özürlü doğacak olsaydı ona bu kahrı yaşatmamak için aldırtırdım veya kürtaj yoluna başvurmasını sağlardım...

engelli kızımın çektiklerini gözümün önüne getiriyorum ve kesinlikle tartışmasız aldırırdım diyorum!!!!..o 14yaşında ve 14 yıldır neler çektiğini birben bilirim.14 yıl boyunca bebeğinizin ağlaması ne demek biliyormusunuz???? ben kendi hayatımdan vazgeçtim..sadece onun için yaşıyorum ve yinede onun için hiç bişe yapamıyorum
kürtaja hayır diyenler; çaresizlik nedir bilirmisiniz??? evladınız gözünüzün önünde acı çekerken elinizden hiçbişe gelmemesi....neden ağladığını bile bilemiorsunuz...
ben kızımın bu acıları çekeceğini bilseydim,onu asla dünyaya getirmezdim..kim ne derse desin umurumda değil...canimi dersiniz?? kalpsizmi dersiniz??
asıl canilik;bile bile bir çocuğa bunları yaşatmak...kızımı çoook seviyorum..35 yaşındayım ve ölümü düşünüyorum ve ölümden korkuyorum.çünki biliyorum ki hiç kimse kızıma bnm gibi bakamaz

arkadaşlar yakın zamanda böyle bir olayın kuzenimin başına geldi. doktorlar %95 özürlü dogacak çocuk alınması uygundur yönünde rapor verdiler. ancak aile biz özürlü olsa da dinen bakmaya mecburuz diye inat etti ve çocugun dogumu gerçekleşti. bir süre herşey normalmiş gibi hareket ettiler; ancak özellikle anne psikolojik anlamda çok yıpranmaya başladı. çocugunu kucagına almaktan kaçınmaya başladı. neyse ki çocuk 6-7 ay sonra vefat etti.
bence bile bile lades dedirtmeye gerek yok eger ki kesin olarak özürlü dogacagı belliyse çocugu zaman geçirmeden aldırtmakta fayda var.

arkadaşlar bu konuda konuşmak fikir beyan etmek çok zor. ama durumu olan ve onu bağrına basmaya, her zaman yanında olmaya, sevgisini eksik etmemeye, ihtiyaçlarını bıkıp usanmadan karşılamaya, onu sağlıklı bir evlat gibi sahiplenmeye gönlü olan tereddüt etmesin. Tabiki çok ağır bir durumu varsa ve anneyede zarar verecek bir durum varsa dinimizcede aldırabilme hakkı var annenin. ama bu durumda bile bebeği aldırmış bir annenin inanki her zaman aklında ve gönlünde kalır o çocuk. her zaman "acaba..." der. Allah kimseye göstermesin, böyle bir karar vermek zorunda bırakmasın.

Allah kimsenin başına vermesin..
Öncelikle normalde bir hasta gördüğümde,dayanamıyorum bazen bayılıyorum bile..O kadar sıkıntı çektim 5 kez ameliyat oldum ve vs.lerim var hastalığın ne demek olduğunu biliyorum hasta gördüğümde de içim eziliyor nasıl neden misali...

Bebeğimde öyle bir durum olursa Allah başına bir şey vermesin,ne yapmam gerektiğini bilemezdim ne karar verirdim bilmiyorum aldırabilir miydim bilmiyorum ama şirine'ye katılıyorum..

Kürtaj denen şey zamansız ilişkilerin yanlış sonuçlarını,doğumlarını engellemek için çıkarılmadı heralde.. ! Nasıl göz göre kıyabilir dayanabiliriz ki?
Ve en önemlisi arkadaşlar demişsiniz ki o da bi can nasıl son vereceksiniz? O kürtaj aşamasında henüz bir cenin. Bir bebek olmuş olsa zaten kürtaj yapılamaz! Sanırım kürtajın süresi 4hafta tam olarak bilmiyorum ama belirli bir ayı geçtikten sonra zaten kürtaj yapılamaz yani bebeği öldürmüş olmuyoruz.. Henüz oluşmamış bir şey..

Öyle bir zamanda ne yada nasıl karar verebilirim bilemem çok kötü bir durum Allah kimsenin başına vermesin..
Çoookkk geniş çaplı düşünmek gerekir..

konu açılalı 3 sene oldu arkadaşlarr bebek şayet doğdu ise baysa damat bayan ise gelin olmuştur bile

bende hamileyken öğrendim çocuğumun özürlü doğacağını ama ben 7.5 aylıktı öğrendiğimde.asla aldırmayı düşünmedim sonuçta oda bir canlıydı ve allahın bize verdiği bi emanetti o belkide öbür tarafta kurtarıcım olcaktı.EŞİM Olcak o kişi insan bile sayılmaz illaki aldırcaksın o çocuğu doğarsa ben bakmam dedi ve de dediğini yaptı.çocuk doğduğunda belinde kese vardı.babası olcak o adam hiç kabullenmedi çocuğu bırakın ölsün dedi ameliyatında bile bulunmadı.Tabiki anne olmak çok farklı benim içim ne kadar acısada ne kadar kanasada genede çocuğumun ölmesini asla istemedim.çocuğum 1 yaşındaydı eşimden ayrıldım çnkü çocukla hiç ilgilenmedi onu kaderine terk etti ama ben etmedim
hep kendi imkanlarımla bugüne getirdim onu asla ondan utanmıyorum o benim herşeyim o benim yaşama sevincim o benim hayattaki tek destekcim.İyiki doğurmuşum şuan 11 yaşında normal çocuklar gibi olmasada beni hayata bağlayan tek umudum o........

benimde çocuğum özürlü doğdu ama ben hiç istemedim biliyomusunuz onun ölmesini yada onu aldırmayı.az çok anlıyorum sizi neler çektiğnizi ama genede metanetli olun sabırlı olun.ateş sadece düştüğü yeri yakıyo bunu ancak anne olanlar anlar.bende 11 yıldır çekiyom sokağa çıkamıyom mutlu insanlara bakamıyom benimde dengem bozuldu ama napalım ALLAHIN TAKDİRİ bu artık kabullenmekten başşka çare yok burda sabredelim mükavatını inş öbür tarafta görcez ben ona inanıyom .benimde yaşım 34 ama 11 yıldır bende inanın gülmeyi unuttum sizi çok iyi anlıyorum lütfen sabırlı olun hoşgörülü olun ben öle yapıyom.....

çocuk Allah ın bize verdiği bir hediyedir ve böyle bir şey yapmak Allah korusun şirk koşmaktır çünkü o nu Allah bize uygun görmüştür
böyle saçma bir konuyu tartışdığınıza inanamıyorum
lütfen bu konuyu kapatın

Sirine;

sağlıklı bebeğe yapılan kürtaj katillikte sağlıksız bebeğe yapılan kürtaj katillik değil mi.Allah ben veriimde nasılsa sağlıksız kürtajla aldırsınlar mı diyor sence ya da Allahın bir anneye sakat bir çocuk vermesinin nedeni yokmudur sence.Çocuğun anneye soracağı hesabı düşünüyorsunuz da Allahın anneye soracağı hesabı düşünemiyormusunuz.Allah sakatta olsa bir can yaratıyor onun ölüm hükmünü kimsenin vermeye hakkı yoktur vebali de büyüktür bu dünya da çekilen ızdıraplar öbür dünyada büyük mükafatlarla ödüllendirilecektir. Allah ne verirse bir bildiği vardır.Ayağıza batan bir dikeni bile ondan bilmemiz gerekmez mi. Sakat doğacak bebeklerin öldürülmesini düşünen kişiler çocuğunuz sonradan sakat kaldığında öldürülmesi gerektiğini düşünebilirmisniz ben öldükten sonra ne olacak diye düşünerek ona yardım mı edersiniz yoksa öldürürmüsünüz hem nereden biliyorsnuz sakat olarak doğan çocuğunuzun ilerde belkide sağlığının düzelmeyeceğini bu Allahtan ümidi kesmek değilmidir Allahın verdiği yarattığı canı kendi ellerinizle almak Allahın hikmetinden şüphe ettiğinz anlamına gelmez mi ya da farzedelim ki Allah vermesin bizim başımıza daha ağır bir hastalık geldi sonuna kadar savaşırmıyız yoksa intihar mı ederiz. ben sakatım benim derdim var ben hastayım diip canımıza kıydığımzda ebediyete ek cehennemde kalacak kadar korkunç bir günah işliyorsak sakat diye bir bebeğin canını almanın bundan ne farkı var acaba.ne olursa olsun kürtajın dinimizde yeri yoktur ve bu bizim iman gücümüzle alakalıdır Allahtan ümidi kesen insan gider kürtaj olur ama onu veren Allah doğacak sağlıklı bebeğin başına bir felaket getiremezmi.Allah kimsenin başına vermesin bir ewladın bir tek göz yaşı bile insana hançer gibi saplanır ama Allahın hikmetine sual olunmaz bu ona karşı gelmektir ve ister sakat olduğu için isterse istenmediği için Allahın bir anney bahşettiği canın katledilmesinin dinimzde yeri yoktur. Allah büyüktür ne gelirse ondan gelir bizim sakat oluşumuzun bir sebebi var tıpkı o anne karnındaki sakat bebekler gibi...

ben cok uzulerek okudum ben su pencereden bakıyorum bebe dogdu saglıklı sıhatlı 3 yasına geldı havale gecırdı bıranda zıhınsel yuruyemeyen konusamayan bırı oluverdı bu bebegı kurtas olurum aldırtırdım dıyenlere soruyorum bole bır bebenız oldugunda oldururmuydunuz pekı
hayat ımtıhan dunyasıdır kadınlar ıstedıklerı ıcın hamıle kalmazlar allah dılemedıkce ıstedıklerını yapsınlar hamıle kalamazlar allah ol der oluverır bu soylemler cok cırkın ve cınayetdır ben bayabların boyle canı ruhlu olmasına cok uzuldum egıtım sevıyesı kısılıgı oturmamıs kadınlar anne olmasınlar korunmanın yollarına baksınlar her cocgun saglam yada engellı olması ıcın garantı yok dınımıze gore cocuk saglık ıse annenın olumune sebep olan bır sıkıntı varsa annenın yasaması ıcın bebegın alınması caız oluyor bende engellıyım sonradan olma aılem cok guzel yetıstırdı buyutdu bırgun begım engellı olursa bır degıl 5 tanede olsa hıc gucenmeden zevkle bakarım kolayı herkes sever dımı calısmadan zengın olmayı vs kurtaj kısaca cınayetdır

herkesin farklı bir düşüncesi vardır.. bunu bir kaç konuylada özetleyebiliriz.. ALLAH başa vermesin... ilk kendimizden başlayalım.. anne babamız bize bunu yapmış olsaydı ne düşünürdük, gerçekçi olmak lazım.. ama fazla uzatmayayım çünkü bir tek gerçek vardırki oda kürtajla çocuk almak bir insanı öldürmekle eşdeğerdir.. resmen kendi çocuğunuzun katili oluyor ve ömür boyu ALLA'ın laneti üzerinize oluyor. sakat ta olsa ALLAH'IN BİR HİKMETİYSE VARDIR BUNDA BİR HAYIR DEYİP ŞEYTANA UYMADAN DÜNYAYA GETİRİN ÇOCUĞUNUZU... HERKEZ KENDİ RISKIYLA DOĞAR... VARDIR BİR HİKMET.. BELKİDE ALLAH SİZİ BÖYLE SINIYOR...

bende doğuştan engelliyim.. her ne olursa olsun allahın verdiği canı ne zorluklarla olursa olsun almayın.. allah onun kolayını da vercekir size böyle şeyler düşünmeyin bile bence..

çok net ... Bebeğin sağlıksız olduğunu öğrendi ise anne onu dünyaya getirmemeli ...

Öncelikle zor bir karar tabi ama çocuğun ve ailenin yaşamında karşılasacağı sıkıntılar da var alınıp alınmaması en doğru kararı anne baba verecektir ama alınması daha mantıklıdır diye düşünüyorum

Allah nasip ederse bizim ugurböcegimiz bi yasina gircek bu ay,Ve bi yil nasil gecti anlamadim. O kadar sey/olay var ki detayina kadar hatirladim sanki dünmüs gibi. Ama inandim Tek sey vardi, allah gücünü veriyor. Kolay olmadigi kesin kendiminde engelli oldugu icin ayri zor ama kararim dogruydu allah evlat acisi vermesin. Amin.

Ben doğuştan engelliyim. Abilerimin biriyle aynı kaderi yaşıyor-duk (bahsi geçen abim Rahmetli oldu).

Annem bana hamileyken doktorlar beni aldırmasını istemiş. Çünkü annemin beynindeki urun büyüyeceğini ve hayatını kaybedeceğini söylemişler. Bana hamile kalmadan öncede hamile kalmaması gerektiğini, doğacak çocuğun özürlü olacağı konusunda uyarmış. Yiyecek ekmeğimiz var engel tanımamışız
Annem hem ölümü hemde özürlü doğma ihtimallerimi yok sayarak beni dünyaya getirdi. Vardır bununda bi hikmeti.
Aynı şey benimde başıma gelse saniye bile düşünmem. Allah'ın verdiği canı ancak O alır. Kürtaja gitmezdim.

Hikayenin sonunu merak eden varsa annemin beynindeki Ur büyümedi ve ona hala Mucize gözüyle bakıyorlar. Ben özürlüyüm ama mutluyuz işte

Allahın verdiği canı ancak Allah alır. ötesi cinayettir.