Güncel İçerik

Merhabalar

Engelli haklarına dair tüm içerikten üye olmaksızın yararlanabilirsiniz.

Soru sormak veya üyelere özel forumlarlardan ve özelliklerden yararlanabilmek içinse sitemize üye olmalısınız.

Teksan İnovatif Medikal: Engelliler, Engelli Çocuklar, Hasta ve Yaşlılar için emsalsiz ürünler

Sosyal fobi üzerine konuşalım mı?

O tür telkinler bazı terapistlerin kullandıkları yöntemlerdir zaten... Eğer gerçekten yapabiliceksen bu iyi birşey...
 
Şeker kız doktor değilim,psikoloğum...
 
Şeker kız doktor değilim,psikoloğum...

Ooo çok memnun oldum.Aramızda bir psikolog olması ne kadar güzel. mesajlarınızdan tahmin ettim tecrübeli olduğunuz zaten :) Siz Psikoloji uzmanlarının her zaman özel bir yeri vardır benim için.Çünkü insanları çözmenin ne kadar zor bir iş olduğunu bilirim :)
 
Son on gündür sizlerin birikim ve paylamşımlarını takip ediyorum ve hayata daha çeşitli pencerelerden bakmak çok hoş ve faydalı hepiinize teşekkür ederim
 
sosyal fobik mi ona neymiş ben ondan değilim :) tam tersi sosyal hobikim
toplumda yerim vardır değer verilen sewilen biriyim hamdolsun
heyyyyy bu hayatta ben de varım sesimi çığlığımı duyuyor musunuz :)
 
Sosyal fobiyi yenmek için sakatlığımı kullanırım bazen.Nasıl olsa kimse sakatları önemsemez.Kimse bana dikkatli bakmaz.Boşver keyfince davran diye düşünürüm ve rahatlarım :) Aslında bu yanlış bi düşüncede değil hani ! :rolleyes:
 
Geçenlerde yolda giderken feci bir yakışıklıya rastladım :p Ha gayret melike dedim. ;) Ona beğeniyle baktım baktım..Bana yaklaşaraktanda hafiften gülümsedim :D Çocuk şok geçirmiş gibi gözlerini açıp şaşkınlık ve kızlıkla karışık öyle bir baktı ki bana görmeliydiniz. :D :D Çok güldüm :D :D
Arkasından terlerimi silerken aceba neden bu kadar şaşırdı diye düşündüm kendi kendime. Aceba şöylemi düşündü "ne cüretle benim gibi afet bir yakışıklıya sıradan bir kız gülümseyebilir" Yada "Ne cüretle benim gibi afet bir yakışıklıya sakat bir kız kur yapabilir " :D

Benim için yeni bir deneyim olmuş oldu ;) :p
 
sf zaman zamn grdiğim ortmlrdan dolayı olabiliyo ama çok az hastalık dercesnde değil ben sfden değil o benden korksun :)
 
Antalyada yaşayan sf li arkadaşlar varmı ? birlikte bişeyler yapabiliriz diye düşünüyorum :)
 
sehribanu ;.
Hem ilaç desteği hem de psikoterapi alınması gereken bir rahatsızlık,özellikle psikoterapi şart...

evet bizde hep bunun yokluğundan şikayetçiyiz.Psikiyatrih rahatsızlıklar konusunda uzmanları dinlerken hep ilk önce psikoterapi sonra ilaç tedavisi derler ama doktora gidersimniz terapinin yanından bile geçmez. oysa adı üstünde sosyal fobi sosyalleşmekle birebir alakalı bir rahatsızlık. Örneğin grup terapisi yapmalı doktor.Birkaç fobik hastasını toplayıp herbirini karşılarına geçirip örneğin kendilerine bi makale okumasını istemeli.İnsan böyle durumlarda mecbur kalıp kendini zorladığı zaman bunu yapmaya alışıyor.Bunun olması için nasıl bir mücadele verilmesi gerekiyorsa vermeye hazırım ama yöntemini bilmiyorum.Bu konuda sizlerinde desteğine ihtiyacımız var Şehribanu.sadece sosyal fobide değil psikolojik rahatsızlıkların hemen hepsinde kişinin sosyal yaşama alışmasını destekleyici çalışmalar yapılmalı.İnsanlara al şu ilacı kullan sosyalleşirsin demek ne kadar doğru ?? ...
 
sf limisin utopya ? başka kim var Antalyadan ?
 
sevgili seker kız arkadasım yazını okudum bu dedigin saglıklı insanlar arasındada olabiliyor hemde cok fazla
 
Şeker ' im , feci yakışıklının ne düşündüğünün ne önemi var :) Yoldan geçiiip gitmiş işte. Fazla empati bünyeye zarar :) Keyfine bak, sosyal hayatta seni ne mutlu ediyor ve eğlendiriyorsa test etmeye sonuna kadar devam ... :)
 
TEDAVİ
1) İlaçla Tedavi:
İlaçlar kısa süreli yüz kızarmasına iyi gelebilir, ama uzun dönemde bu etki kaybolmaktadır.
Kronik yüz kızarmasında ise ilaçların etkinliği kısıtlıdır.
2) CERRAHİ TEDAVİ:
Bu ameliyatın yan etkileri çok fazla ve sonuçları ise yüz güldürücü değildir. Bu ameliyatı geçirmiş olanlarda yemek yerken yüzde ve vücutta terleme ve kızarma vb.. yan etkiler oluşmaktadır.
3) PSİKOTERAPİ :
Oldukça etkindir ve kişinin yüz kızarmasına verdiği anlam ve yaşadığı duyguların nedenini anlaması çok işe yaramaktadır.
YÜZ KIZARMASI İLE BAŞETMENİN PÜF NOKTALARI
1. İlk adım sorunun ne olduğunu anlamaktır. Yani yüz kızarması sadece bedensel bir olay değildir. Yüz kızarması ile ilgili düşünce biçimlerimizin bilinmesi önemlidir.
2. Kendi davranışlarımıza ve başkalarının düşüncelerine yönelik odaklanmamız azalırsa yüz kızarma endişesi de azalacaktır.
3. Yüz kızarmasını gizlemek zordur. Çözüm ise sizin içinizde yatmaktadır. Yani bakış açımızın değişmesi önemlidir.
4. Her insan farklıdır. Kendimize uygun tepkiyi seçmek önemlidir.
5. Gevşeme egzersizlerini öğrenin.
6. Kızarabileceğiniz düşüncesine yönelik otomatik ve çarpıtılmış düşünceleri tanıyın.
7. Bu düşünceler ne kadar gerçekçi ve ne kadar yararlı, bunu düşünün.
8. Aşırı genellemelerden kaçının
9. "Ya hep, ya hiç"ve "kesin olmalı.." tarzı düşüncelerden kaçının
10. Olumlu içsel konuşma geliştirin.
11. Bu düşünceden uzaklaşma teknikleri uygulayın.
12. Kendinizin ve başkalarının tepkilerine karşı olumlu olun.
EN ÖNEMLİSİ İSE BİR PSİKİYATRİ UZMANINDAN PSİKOTERAPİ DESTEĞİ ALMANIZDIR.
Kaynaklar : 1)Yüz Kızarmasının Önüne Geçin, Prof. Dr. Robert J. Edelmann​
 
Evet semacım çok doğru yazmışsın.Fazla empati zararlı.Uzmanlarda aynı görüşteler.Karşınızdakinin ne düşündüğünü düşünmeyin anlık tepkinizi verin diyorlar.
Biz yakışıklıya asılalalımda yakışıklı bozulursa bozulsun dimi :p :p

Başkan teşekkürler yazın için ancak bizim sorunumuz direkt olarak yüz kızarması ile alakalı değil.Bunu oluşturan sebep farklı.Bilinçaltına yerleşmiş fobik düşünceler.Biz buna çözüm üretmeye çalışıyoruz.:)

Arkadaşlar söylemek istediğim önemli bir konu var.
Biz sosyal fobikler genellikle sorunumuzuda söylemekten utanırız.hep saklarız saklanırızDoktora bile sorununu söylemeye utanmamıza sebep olur bu rahatsızlık biliyorum..Bu yüzdende sorunumuza çözüm bulmakta zorlanırız.Tedavinin uzamasına durumumuzun dahada ilerlemesine sebep olabiliyor bu yaklaşım.
Bana özel mesajla sosyal fobik olduğunu ama bunu foruma yazmak istemediğini benimle özel konuşmak istediğini söyleyen sevgili arkadaşlar var.arkadaşlar Sizden ricam Lütfen ama Lütfen saklamayın saklanmayın .Buraya yazın katılın birlikte çözüm üretelim.Biliyorum bu durum sosyal fobinin bir uzantısı.Bende yaşadım.ama bikaç senedir bu saklanma düşüncesini attım zihnimden.Çünkü bazı şeyleri kendi zihnimizde aşmamız gerekiyor.Ben sosyal fobi sitelerinde hastaların yorumlarını okuyorum.Öyle acı çekiyor ki insanlar.Öğretmen olmuş bir insan "ama ben mesleğimi nasıl yapıcam bu halimle"diyor."Nasıl insanların karşısına geçip ders vereceğim"...ama halen doktora gidip sorununu anlatmaya çekiniyor bu kişiler maalesefki...
Birlikten kuvvet doğar arkadaşlar bu utanılacak bir durum değil.Sorunlar paylaşarak çözülür.Nasıl ki bedensel engelimiz var ve burada çözüm üretmeye çalışıyoruz düşünsel sorunlardada çözüm üretebiliriz ki engel sadece bedebsel olmuyor hepimizin bildiği gibi...
evet Bunları hep beraber yenebiliriz.Paylaşımlarınızı bekliyorum arkadaşlar :)
 
utopya bunun için herhangi bi çözüm yolu denedinmi neler yapıyorsun ? tedavi gibi örneğin ?
 
Şimdi şöyle benim depresyonum hep sf ye göre daha ağır olduğu için hep ona öncelik verdim... Bir çok ilaç kullandım... Zaten antideprasanların çoğu sf ye de iyi geliyor... İnsan bu hastalıkta kendini eve kapattığı zaman gerçekten herşey daha kötü oluyor...
 
Benim bu konudaki dezavantajım ilaç kullanamamam ..evet doktorlarda böyle söylüyor.Kesinlikle sosyal olmalıymışız.Ama bunun için kendileri pek bir destek olmuyor bize malesef ....Bizim durumumuzda tek başına bunu yapmak baya zor oluyor .Diyorum ki tanıdığımız başka arkadaşlar bulsak ve buluşmalar ayarlasak farklı yollar denesek.Örneğin kalabalık bi konsere gitsek yada ne bileyim zorlandığımız konuları belirleyip bunları beraber aşmaya çalışsak...:)
 
Çok teşekkürler mooniac.sözlerin hemen hepsine katılıyorum.Şu anki psikolojik sağlık sistemimiz ne yazıkki yerlerde sürünüyor.Diğer arkadaşlara kötü örnek olmakta istemiyorum.Ama maalesefki durum bundan ibaret.Gerçekleri olduğu gibi yansıtmalıyızki yanlışlar düzeltilsin.Ben 23 yaşımda tedaviye başlamıştım.Yedi sene kadar uzuuun bir süre tedavi olmama rağmen iyileşmek yerine dahada kötüye gitmiştim.raporla torba torba ilaçları alıp doktorumun"çık çık topluma çık bişi olmas bitek sen değilsin ki bu durumda olan canım "sözleriyle teselli bulup bir gün iyileşip sevdiğim insanların gözlerinin içine ışıl ışıl bakalrak gülümseyeceğim günleri hayal ederek geri dönüyordum hastaneyen eve.Ve halada hayal ediyorum...Dediğin gibi kilo üstüne kilo almıştım.Yerden koltuğa bile zor kalkıp oturuyordum artık.üstelik iyicede yorgun düşmüştü bünyem ilaçların yan etkisi çok ağır geliyordu.Oysaki hastanedeki doktorlara psikologlara sürekli konuşmak istediği söylüyor yalvarıyordum hatta.Bilinçaltınız size aslında ihtiyacınız olan şeyi söylüyor bir anlamda.

O 7 senelik tedavi sürecimde cımbızla etlerim çekilircesine ne işkenceler çektiğimi,bana bütün bu acıları çektiren herkes ve herşeyden nasıl nefret ettiğimi,nasıl hepsini hayatımdan ve zihnimden sildiğimi bir ben birde ben bilirim kısacası..Psikolojik sorunlar öyle zor k yaşayan arkadaşlar bilirler. şu an solucan gibi yerlerde sürünen ama psikolojisi sağlam bir insan olmayı kesinlikle tercih ederim ...
mooniac;
ayrıca yapılan deneylerle insanların onlara korku veren şeylere ne kadar maruz kalırlarsa beyinde korku hissini uyandıran salgıyı giderek daha az salgılamaya başladıkları kanıtlanmıştır,

evet işte önceki mesajımdada bahsettiğim buydu. grup terapileri almak .Doktorların bizlere zorlandığımız konularda alıştırmalar yaptırması şart.Hatta bzı yabancı ülkelerde olduğu gibi psikolojik sorunlu inasanlar zoraki tedavi edilmeli.Çünkü psikolojik sorunlar ilerlediği zaman tehlikeli boyutlara ulaşabiliyor.Bunların düzeltilmesi için ne yapılması gerekiyor bilmiyorum gerçekten.Ama bişeyler yapmak biyerlerden başlamak istiyorum.Hayatımın tek amacının bu olmasını şiddetle istiyorum...
 
[FONT=Tahoma]Evet Melikecim..Haklısın.. Gerçekler Olduğu Gibi Yansıtılmalı ki,[/FONT]
[FONT=Tahoma]Yalnışlar Düzeltilebilsin ..[/FONT]
[FONT=Tahoma]Hastalara Ticari Gözle Bakılması Ne Kadar Kötü.. [/FONT]
[FONT=Tahoma][/FONT]
[FONT=Tahoma][/FONT]
 
Sosyal fobi içinde olmadım sonradan engelli olmamda bu durumu yaratmadı.Ama bunu yasayan yakın bir arkadasım vardı ..Gercekten cok kötü kendinizi ifade edememeniz büyük bir baskı yaratıyor.Aşamadığınız müddetce daha da dibe vuruyorsunuz.
İnsan denilen canlı sosyal bir varlık soyutlamak mümkün değil bu acıdan düşünüldüğünde durumun ciddiyeti göz önünde.
Arkadasım cevresinden soyutlamıştı kendini ifade edememenin verdiği sinir el ve ses titremesi yapmıştı .Konusurken böyle olması bile moralini bozuyordu..Cok büyük hastalık derecesinde değil belki ama hepimizin kimi zaman çekinceleri olabilir.
Bu rahatsızlığı tetikleyen baska durumlar olasıdırdiye düşünüyorum.Baska konulardaki yasanılan sıkıntılar tetikleyebilir..
 
mooniac arkadaşım katkıda bulunduğun için çok teşekkür ederim.ben sizlerin özel durumlarını karıştırmak istemiyorum.özel mesaja gerek yok.Sadece yaşadığımız tecrübeleri olumlu olumsuz deneyimleri neler yapabileceğimizi ve en önemliside beklentilerimizi tartışmak istiyorum.Ki bu konuda bişeylerden faydalanalım faydalanılsın.Bu konuya sırf mesaj yazmak bile bazı arkadaşlarımıza zor geliyor.bu durumları aşabilmek bile güzel olurdu burada.

Hastalara ticari gözlemi bakılıyor yoksa farklı yöntemler mi bilinmiyor yoksa biliniyorda işin kolayınamı kaçılıyor insan psikolojisi çokmu hafife alınıyor ülkemizde bilemiyorum artık ama bu durumun düzelmesi gerekli.Basında izlediğimiz psikiyatri doktorları öyle şeyler konuşuyorlar ki sosyal fobi tedavi edilebilir bir rahatsızlıktır.6 aydan 1 yıla kadar tedavilerde % 80 olumlu sonuç alıyoruz diye söylüyorlar.Bunun yanında psikoterapi mutlaka olmalı diyorlar.Ama gelin görün ki hasta kendi rica etmeyince terapinin adı bile geçmiyor.Ayrıca terapinin sadece doktor hasta yada hasta psikolog ikilisi ile işe yarayacağını düşünmüyorum kesinlikle.Daha geniş kapsamlı terapiler gerekli..

sitemizde hiç psikiyatri doktoru Bu konularda uzman kişiler varmıdır aceba? Bize katkıda bulunabilirlermi Örneğin Sistem neden böyle? bunun değişmesi için nelere yapılabilir bizim üstümüze düşen görevler varmıdır ?
 
Şeker kız ne gibi zorluklar yaşıyorsun diye sormuşsun... En başta haliyle kalabalıkları hiç sevmiyorum... Çok çabuk sıkılırım kalabalıktan... Ama yanında tanıdığın birisi olunca biraz daha kolay oluyor... Sonra tek başıma dolaşmayı de sevmem... Sanki herkesin gözü sende... Klasik sosyal fobi problemleri yani senin anlayacağın... Bu hastalığı yenmenin tek yolu daha öncede yazdığımız gibi kesinlikle sosyal ortamlara girmek... Yoksa hayat zindan olur...
 
Peki sosyal olabiliyormusun utopya olmak için neler yapıyorsun mesela :)

ben mesleğim gereği günde onlarca insanla birebir muhatap olan bir kişiyim. tamamen sosyalim yani.Ama hala sosyal fobiğim..bu illet öyle birşey ki İstersen yüz kişinin arasında ol Zihninde seninle birlikte gidiyor heryere.vazgeçme çık git konuş ortama gir sosyal ol derken 18 li yaşlarda başlayan fobiyle 36 yaşını bulmuşum.Kendimi kandırılmış oyalanmış gibi hissediyorum bazen.bizim durumumuzda kesinlikle profesyonel yardım şart.Tek başıma sosyal olabilseydim sosyal fobik olmazdım zaten değilmi ! Bi sitede şunu okumuştum bir danışana doktoru ödevler veriyormuş.Şu gün şunu yap şu gün bunu yap.Ayrıca beraber terapiler yapıyorlarmış.Doktor kontrolunda olduğu için danışan ödevini severek yapıyormuş ve kaçma şansı tanımıyormuş kendine.Tabi hastasının rahatsızlık derecesine göre kolaydan zora doğru profesyonelce verilen ödevler bunlar.
 
evet, okuduğun o bilgiyi bir süre önce bir arkadaşım anlatmıştı. öyle bişii var . doktor hastasını kontrol altında tutuyor, ödevler veriyor, grup terapi ve psiko - drama yapıyorlarmış . psiko - dramayla hastalar yaşantılarını kendiliğinden dramatik bir biçimde oynuyor, bir anlamda rahatlıyor ..
bu teknik, kişinin belirli bir konuda, doğaçlama olarak yaşantılarının bir epizodunu bir oyun halinde sahnelemesi esasına dayanıyor ..
tabii bunlar okuduğumuz, duyduğumuz, eş, dosttan edinilen bilgiler . bir psikiyatrist kadar profesyonel bakamıyoruz, bilemiyoruz pek çok şeyi . umarım dediğin gibi, sitede sorunları olan arkadaşlarımızın, rahatlıkla sorularını yönlendirebileceği, konunun uzmanı biri çıkar ..)
 
seker kiz;

Kesinlikle haklısın... Bende hep otellerde çalıştığım için haliyle bir sürü insanla diyalog içinde oluyorum çalışırken... Yani istersen stadyumda ol farketmiyor... Terapi sosyal fobi için çok faydalı olabiliyor... Ama malesef seans ücretleri çok yüksek... Ülkemizin ekonomik durumu da ortada... Haliyle bir çok sosyal fobik destek göremeden yaşantısına devam etmek zorunda kalıyor...
 
soykankaancım ruh hastalığı diye birşey yok.O terim eskiden kullanılıyordu.Bizim sorunumuz Psikolojik hastalık !!! .Yani düşünsel ve duygusal hastalık.! Sanki sen halinden memnunmuşsun gibi bir izlenim uyandı şimdi bende.Tabi sen halinden şikayetçi değilsen ve bunu kişiliğinin bir parçası olarak algılayıp halinden memnun yaşıyorsan bu senin hayatını olumsuz etkilemiyorsa sana hasta diyemiyoruz.Ama biz kesinlikle halimizden şikayetçiyiz ve bunun bizim huyumuz değil sonradan edinilmiş olumsuz koşullanmalar olduğunu düşündüğümüz içinde çözüm yolları arıyoruz.:)

Ben antalyada akdeniz üniversitesinde grup terapileri yapıldığını öğrenmiştim geçen sene ve bunu uygulayan prrofesor doktora muayene oldum.Tabi ücret karşılığı.Ama iyileşmek için ücretin ne olduğu önemli değildi benim için ve bunu kabul etmiştim.Ama sağolsun doktorum hemen ilaca bağladı beni ve ilaçsız terapi yapmayacağını söyledi.Ben bunuda kabul ettim ve üç gün sonra kendimi acil serviste buldum..Oysa kendisine ısrarla ilaç kullanamadığımı söylemiştim...
 
umutcum neyin değişmesini bekliyordun iyileşmiş olmamızımı yoksa ? :) bu arada burası sosyal fobi başlığı.sigara konusunu başka başlıkta dile getirebilirsin :)
 
Üst Alt