Sosyal fobi üzerine konuşalım mı?

Entel maganda pek anlayamadım yazını.Biraz daha açıklayabilirmisin ?

mooniac;
ayrıca yapılan deneylerle insanların onlara korku veren şeylere ne kadar maruz kalırlarsa beyinde korku hissini uyandıran salgıyı giderek daha az salgılamaya başladıkları kanıtlanmıştır,

Bir örnek vereyim.Birkaç sene önce ingilizce kuruna gitmiştim.Sorunumun şiddetli olduğu dönemlerdi.Öğretmen benim çekingen tavırlarımı farkedince benim üstüme özellikle geliyordu.Onu görmezden duymazdan gelsemde hoca özellikle benim başıma dikilip ısrarla beni yapmak istemediğim şeyler için zorluyordu.örneğin bir makale okunması gerektiği zaman ben en sona kalmayı tercih ediyordum.hiçbir konudada katılım için parmak kaldırmıyordum.Oysa hoca bana öncelik tanıyordu ve ısrarla imla kurallarına dikkat ederek tekrar tekrar okutuyordu.Ve ben mecburen onun istediğini yapmak zorunda kalıyordum.Ölüp ölüp diriliyordum tabi.Belki bunu iyi niyetle yapıyordu hoca.Benim çekingenliğimi farketmişti ama ben sadece ya 2 yada 3 sefer girebilmiştim derse.sonra kaçtım...

Demek istediğim burda kursa gidip gitmememeye karar verme yetkisi bizde.Yani zorlandığımız zaman kaçabiliyoruz ve üstelik böyle bir durumda hastalık dahada ilerlemiş olabiliyor.Çünkü bu kadar zorlandığınız bir ortamdan kaçtığınız zaman bir daha asla öyle bir ortama girmemeye karar veriyorsunuz.mooniackın dediği gibi korku veren ortama maruz kalıp korku hissi uyandıran salgıyı daha az salgılama şansını kaybediyorsunuz ve bu kısır döngü böylece sürüp gidiyor.Bu durumda hastalığı yenme konusunda ilerleme değil gerileme kaydetmiş oluyorsunuz.
İşte terapilerin önemi burda çıkıyor ortaya.Doktor kontrolunda bir tedavi uygulandığı zaman tedaviden kaçma olasılığınız olmamalı.Kişinin ısrarla zorlandığı konunun üzerine gidebilmesini sağlayacak tedaviler uygulanmalı..

merhaba seker kız bu dedigin herneyse bendede var cok deyl bileki ama var hayatta yasıyoruz boyle seyleri ezxiklik olsun kucuk dusme korkusu gibi seyşer elbette var bu hastalık mı şimdi

soykankaan diyelim ki aşık olduuuuk e sfli değilmiyiz hadi bak bakalım sevdiğin adamın gözlerine ondan hoşlandığını belli et sevdir kendini hadi bakalım
Bi arkadaş vardı sf li bir kıza aşık olmuştu.kızla çıktığı zaman onun mimiklerinden rahatsız olduğunu söylüyordu.Daha doğrusu olmayan mimiklerinden.don don duruyor hiç renk vermiyor diyordu.ve onun bu durumundan rahatsız olmuştu sonra ayrıldılar sanırım.İşte aşk güzelde sfliler bekar olmalarıyla meşhur biliyorsun.anladın sen onu..
Değişiklik her anlamda iyi oluyor evet buna katılıyorum.ama ortam değişikliği ne derece etkili bilmiyorum.Ama iyi olacaktır muhakkak.
Ölüme gelincee o bizi aşıyor işte.sıramızı bekliycez

yemre saydıkların seni rahatsız edecek derecede aşırıysa evet bu hastalık oluyor

ee yani
durum aslında tamda öyle değil.Ben sanaldada zorlanıyorum bazen.yani mesela aceba bunu yazsammı yazmasammı bunu söylesemmi söylemesemmi gibi yoğun tereddütler yaşadığım oluyor.Tabi gerçekteki kadar olmasada oluyor ..

Neler yapabileceğimizi tartışmak için açtık bu konuyu sokankaan.Yapacak bişey olmaz olurmu hiç Kanımızın son damlasına kadar mücadele edeceğiz insan gibi yaşamak için..Kim demiş başa gelen çekilir diye Başa gelen çekilmez Düzeltmeye çalışılır..

lise çağlarında hep dalga geçerlerdi bazı sınıf arkadaşları benimle zengin insanların çocuklarıydı bunlar çevresine şekil veren insanlardı.bu yaşananları beynim yazıyordu zamanla hastalığa çevirilecek unsurların temeli atılıyordu.1999 yılında patlar verdi ve evden çıkmamaya başladım hayatımın birçok alanında başarısızlık yaşadım çalışamıyorum işgücümü kaybetttim.başkalarının yaptığı hataların acısını ben çektim.onlar kendi yaşamlarındalar.olan bana oldu.ilaçlar kullandım hatta sana öyle bir ilaç vereceğimki çok daha aktif bir yaşamın olacak daha çok hayata entegre olabileceksin dedi doktor fakat bunun bir hayal olduğunu 10larca ilaç verdikten bende bir değişiklik olmadığında anladım.güzel bir gün görmedim güzel bir gün görmedim güzel bir gün yaşamadım.hep odama kapanırım internetin çıkmasıyla 97 yılından bu yana internetle geçirdiğim koca 13 yıl var.babamın zoruyla dışarı çıkıyorum bu artık sorun olmaya başladı bizde en az 2 günde bir yanıma gelir çık dışarı temiz hava al yine odana kapandın böyle hayat geçmez diyor bende onun zoruyla dışarı çıkıyorum arkadaş çevremin olmadığından dolayı çay bahçesine gidip gazete okuyup çay içip 1 kaç saat sonra eve geri dönüyorum.arkadaşlarımın hepsini hayatımdan bir bir eledim neredeyse hiç arkadaşım kalmamış durumda sokakta yürürken merhabalaştığım kimseler var sadece.arkadaşlarımı eledfim çünki sosyal fobimi hissedenler hep suistimal ettiler hep menfaat için yaklaştılar sessiz olduğumu görüp ezmeye çalışanlar oldu.o yüzden kimseyle görüşmüyorum.müzik dinliyorum teknoloji forumlarını okuyorum yaptıklarım bunlar kronik kireçlemeden dolayı yaşadığım acılardan dolayı da genelde uyuyorum.
yazacak çok şey var ana hatlarıyla yazdım yazacaklarımı detaylar çok.

Bu hastalığı Sakatlıkla ilişkilendirmek acaba doğrumudur?
Yoksa bu hastalığı geçirilmiş travmaların kişilik üzerindeki kalıcı etkileri olarakmı görmek lazım? Yani bir çeşit yoğun korku.. Hatta kaynağı belirlenemeyen korku.. O korkudan kurtulmak içinde sığınaktan çıkmamak.. Ancak sakatlanma bazı insanlar için travma olabilir, bunu yadsımıyorum..

Ben bu başlığa yazılanları hep takip ediyorum.. Şu korkum var ama ; Utanma, sıkılma ile karışıyor bu olay.. Hatta tembellik duygusunu başkalarına kabul ettirmek için kutsal bir hastalık adı oluyor bazen..

İletişim eksikliği, yetersizlik duygusu, hatta bazen karşı cins fobisi bile olabiliyor..
Oysa bu hastalıkla ilgili seyrettiğim bir filmde hasta olan kadın kapının önüne çıkamıyordu.. Hastanın oğlu onu ancak sarhoş ederek çıkarabildi dışarı (çaresizlikten) ve acaip bir travma hikayesi vardı altında..

Hasan abim sosyal fobininde çeşitleri var.tabiki sakatlıkla ilişkilendirilebilecek fobilerde vardır.bu kişiliğe göre fobiye göre fobik olaylara göre değişiyor.erkek fobisi kadın fobisi olanlarda var.bunlar sadece karşı cinsle birlikteyken fobik belirtiler yaşıyorlarmış.Hayatlarının diğer bölümlerinde normalmiş.Sonra dış görününüşüne çok önem veren ve kendini beğenmediği için fobik olanlarda varmış.Yani sosyal fobinin uyaranları çok farklı.Yalnız senin bahsettiğin filmdeki bayan sanki agorafobik gibi geldi bana.adını yazarsan izlemeyi çok isterim .Psikolojik konulu filmleri çok severim.
seninde dediğin gibi karşıdan utangaçlık çekingenlik gibi algılanır bu durum.ama yaşayan kişiler utangaç değildir Korkakta değildir aslında..Peki utangaç değilim öyleyse neden utanıyorum korkak değilim öyleyse neden korkuyorum diye kafayı yer durursunuz kendi kendinize.Bu hastalığı yenmek için maddenin çalışmasından tutunda hücrelere ,genlerin nasıl çalıştığına ,bilinçaltının beynin nasıl çlıştığına varıncaya kadar araştırmalar yaptım onlarca kitap okudum.Ama bilinçaltına hükmetmenin yolunu bulamadım malesef.Çok küfretmeşimdir "hay senin gibi fizik kurallarına da bilinçaltına da" diyerek...

Entel zaten sorunda bu bizdekinin aşırı olması.yoksa sorun olmazdı canım..

Mükemmelciyim evet Ama benim sosyal fobimin sebebi değil. her mükemmelci sosyal fobik olacak demek değil.Zaten sosyal fobiyle direkt alakalı bir özellik değil bu.En azından benimki böyle değil.Aslında mükemmelcilik güzel bir özelliktir.Bu özelliğinden dolayı çok başarılar sağlayabilir insanlar.Bunu kendimdede farkediyorum.Ne kadar özenli olursanız o kadar taktir alır başarı kazanırsınız.Ve ben bu özelliğimi iyi yönde kullanıyorum..Önemli olan kendimizde kişiliğimizde olanları yoketmeye çalışmak değil onu iyi yönde değerlendirebilmek diye düşünüyorum.
Birde benim konuyu açmamın ve tartışmamın sebebi çözüm yollarında ilerleme kaydetmeye çalışmamaızı sağlamak sağlık sistemindeki psikolojik tedavi yöntemlerinin yanlış olduğunu gündeme getirmek.yoksa kişilerin fobisini tek tek masaya yatırmak değil.Umarım burda tedaviye yönelik yazılan çizilen pekçok olumsuz şikayeti yetkili kişiler okuyordur.Ben bu konuda ne gerekiyorsa yapıcam.Gerekli kişilere ve kurumlara şikayetlerimi bildireceğim.Herkeste bunu yapmalı. yoksa ilaçları çöpe atıp doktora gitmemekte çözüm değil.Sonuçta sorunları yenmek için onlarada ihtiyacımız var.

bendede biraz var sanırım

Hiçkimse hiçbirşeyi başkaları için yapmaz.Sende bunu unutma hiçbir zaman entel.Mükemmel olmak istiyorsada kendisi için ,başarılı olmak istiyorsada kendisi için ,mutlu olmak istiyorsada kendisi için sağlıklı olmak istiyorsada kendisi için kendine güvenmek istiyorsada kendisi içindir.Bu isteklerini ne kadar hayata geçirebilirse o kadar kendini mutlu hisseder insan...Dediğim gibi önemli olan insanın kişiliğinde var olanları yoketmeye çalışması değil Kendini olduğu gibi kabul edp olumlu yönde değerlendirebilmesi .Zaten değiştirmek istesede değiştiremez insan karakterini.Bunu yapmaya kalkarsa ancak hasta eder kendini.İşte bize bu yapılmaya çalışıldığı için biz bu durumdayız şu an...Beynimize sokuşturulmaya çalışılan sahte kişilikle gerçek kişiliğimiz arasında bocalayıp duruyoruz !

Bunlar hep insanın aklıyla aşabilecegi sorunlardır bence, asagı yukarı sizlerinde sosyal yasamda neler yasadıklarınızı biliyorum ama sorunu olan varsa bence sorun dıye bırsey yoktur cozulebilir bende sol kolumdan engelliyim ve henuz daha 17 yasıma girecegim emin olun cogu ınsandan daha sosyalim hatta bana sosyal insan derler cevremde tanımadıgım insan yok bu tur seyler hepimize moral olmalı

Sosyal olmakla sosyal fobiye sahip olmak birbirinden çok farklı şeylerdir..
Hadi biz bir çok zorluğu aştık sosyal olalım insanlardan uzak durmayalım demekle olmuyor...Kaygıları ve korkuları aşmadan çözülecek şeyler değil bunlar...Ayrıca sadece engellilerin sahip olduğu bir problem değil sosyal fobi,engelsiz insanların çokça yaşadığı sorunlardan sadece bir tanesi...

Evet engelsiz insanlarında sosyal fobisi olabilir dediğim gibi eğer insanın aklı yerindeyse onu gercekten kullanırsa bırakın sosyal fobiyi yenmeyi dünyayı değiştirebilir kaygıları korkuları sosyal olmadanda cozemezsin bu yuzden sosyal olmayı soyledim

Bizim aklımız var ertan neden çözemiyoruz o halde sorunlarımızı ? Hatta doktorum bana normalden daha zeki olduğumu bile söylemişti ! hadi bakalım buyur sen çöz aklın varsa ..

Şöyle bir laf vardır ya "kazın ayağı öyle değil aslında "diye..

Normalde insanlar düşüncelerinin davranışlarının anlık olduğunu düşünürler.Canları isteyince istediği gibi düşünebileceklerine inanırlar.Oysa durum hiçte sizin düşündüğünüz gibi değil maalesef...İnsanın düşüncelerini yönetenm şey doğumundan itibaren ve yaşadığı süre içinde bilinçaltına yerleştirilmiş koşullanmalardan oluşur.Tabi Kişinin zihninde olumsuz koşullanmalar olmadığı sürece insan hayatını olumsuz gelişimeler olmadan sürdürür gider. Bu yüzden insan psikolojinin bilinçaltının insan hayatının temeli olduğunu ağzından çıkan her harften tutunda kılını kıpıtdatmasına kadar herşeyinin psikolojik süreçler olduğunu bilmeden yaşar. Üstelik birde çoğu kişinin insan psikolojisine karşı olumsuz bakış açıları vardır."Aman sende aklın çalışıyorya işte doktor neymiş psikoloji neymiş " gibi "aslında sizin gibileri bi temiz döveceksin bak nasıl iyileşirsiniz" diyenler azınlıkta değildir ülkemizde...

Şehribanu hocamızında belirttiği gibi topluma çıkmakla alakalı bir sorun değil bu.Zira daha önceki mesajımda belirttiğim gibi birebir insanlarla muhatap olan sosyal bir insanım.Zekayla da hiç alakalı değildir.Hatta çoğu yerde zekanız aleyhinize bile çalışır böyle durumlarda ! Ayrıca psikolojik sorunların hemen hepside akılla alakalı değildirler.Çok zeki insanlarda hasta olabiliyor rahatlıkla.Burdanda kişiliğin zekayla değilde olumlu olumsuz koşullanmalarla ne kadar şeklil aldığını anlayabiliriz...

Psikolojinin nekadar önemli oldugunun bende farkındayım aman sende aklın calısıyorsa doktor neyms gibi bi anlayısı asla yansıtmak ıstemem (ki boyle bır dusuncedeyım dedinizde demıyorum) bunuda belirteyim ben sadece bu tür sorunların asılabiliecek sorunlar oldugnu soyledim benim fobilerim yokmu cogu ınsanın vardır mesela bende kolumdan rahatsız oluyorumda halada bazen oluyorum ama tabikide eskisi gibi degil bunun aslında sacma bi kuruntu oldugunun farkına yavas yavas varıyorum nasıl varıyorum burada yasak (yasak olmasıda cok dogru tabikide) siyasete merak duydukca tarihe merak duydukca insanların nekadar zor durumda olduklarını bildikce onların psikolojilerinin yanında benimkinin cok cok ıyı oldugunu gordukce hatta hicbiseymiş dedikce daha ıyı oluyorum bu sadece bir ornek konuya ilgi duydum dusuncelerimi yazayım dedim psikolojık sorunlar normal yasamda cozulebilir yoksa baska bir ruhlar aleminde felan cozulmeyecek heralde demeye calıstıgım aslında herseyın bir tedavisi var ne guzel zeki biriymişsiniz bence sorunlarınızı cozmekte basarılı olabilirsiniz hayatınızda basarılar dilerim...

Mükemmeliyetçi olmak bunu secmek zor iş bence .Mükemmeli istemek her seyde mükemmeli aramak zor değilmi .Yorulmazmı insan sürekli yasamınızda her seyi kontrol edemezsiniz ki , Bunların mükemmeliyetini sağlaya bilesiniz.

'''Mükemmel olmak istiyorsada kendisi için ,başarılı olmak istiyorsada kendisi için ,mutlu olmak istiyorsada kendisi için sağlıklı olmak istiyorsada kendisi için kendine güvenmek istiyorsada kendisi içindir.Bu isteklerini ne kadar hayata geçirebilirse o kadar kendini mutlu hisseder insan..''' iŞTE OLAY ZATEN BU NE KADAR KISMI .hERKESE GÖRE DEĞİŞEN BİR DERECELENDİRMESİ OLABİLİR .BUNUN KİMİ AZLA YETİNİR KİMİ HEP FAZLASINI İSTER.mÜKEMMELİYETÇİ OLMAK TAN ZİYADE BU NE KADAR KISMININ DERECESİNİN YÜKSEKLİĞİMİ KASTEDİLEN???

bende de var ben güneş gözlügü takıyorum insanlara göz göze gelmemek için 98 den bu yana var

Güneş gözlüğü olayı bendede var.Hatta o derece ki evde cüzdanımı yada telefonumu unutsam geri dönüp almam ama gözlüğümü unutursam muhakkak geri dönüp alıyorum

Geçen hafta Psikoyorum programının internet sitesinin istek ve öneri bölümüne yazdığım şikayet ve öneri mesajıma gelen cevabı paylaşmak istiyorum :

Sosyal fobi tedavisinde ilaçlarla birlikte psikoterapinin gerekli olduğu doğrudur. İlaçlar olmadan terapi sürecinin yürümesi güçtür. Ancak devlet hastanelerinde psikoterapi uygulaması yapılması mümkün değildir, çünkü psikoterapi seansları 45 dk sürer ve her hafta ya da 2 haftada bir hastanın terapiye gelmesi gerekir. Terapilerin süresi en az 6 ay ideal olarak 1-1.5 sene olacaktır. Bu nedenle psikoterapi sadece bu konuda uzman olan kişilerce özel kliniklerde uygulanabilmektedir.

[FONT=Tahoma][SIZE=1]Saygılarımızla,
Uzm. Dr. Barış Önen Ünsalver
Memory Center Nöropsikiyatri Merkezi[/SIZE][/FONT]

soykankaan derhal anlatıyorsun nasıl yendiğini ? hadi çabuk

Ben konjenita myotonia hastası ve eksradanda sosyal fobisi olan bir insanım.İnsan bir hastalıkla ugrasırken,ben iki hastalıkla birlikte ugraşmak zorunda kalıyorum.

Sosyal fobi hastalıgının büyük sebebi aile ve yetiştirilme tarzıdır.Benim Ailem beni asosyal bir insan olabilmem için büyük bir çabayla yetiştirdi ve meyvelerini toplamaktalar.

Sosyal hayatımda bu konuda çok zorluklar çekiyorum,bir insanla konusurken gözlerine bakmamak için elimden gelen çabayı sergiliyorum,elimden geldiği kadar kısa kelimeler kullanıp,karşımdaki insanla olan sohbetimi bir an önçe son bulmasını saglıyorum.

Aklımı devamlı meşkul eden utanmamak ve rezil olmamak düşünçeleri dolaşırken, karşımdaki insanla muhabbet esnasında konuştugumuz konuyu bile unutup saçmaladıgım zamanlar bile oluyordu,bu ise beni yerin dibine batırıyor.

Aslında bu hastalıgın saçma oldugunun farkındayım ama bunu bir türlü dışa vuramıyordum.Bu hastalıgı düşündükçe ve rezil olmamalıyım düşünçeleri kafamda dolaştıkça hastalıgı yenme olasılıgıda çok düşük oluyor zaten.

Sosyal fobiyle ilgili bir kitap okumuştum ve bir konuda aydınlanmıştım.Sosyal fobisi oılan insanlar bu hastalıgı fazla önemsemeyip kafasında devamlı ben utanmamalıyım düşünçeleri kafasını meşkul etmemelidirlerdir diye yazıyordu bir satırında.Kafama yatmıştı aslında bu düşünçe,çünkü ben bu hastalıgı düşündükçe karşımdaki insanla olan sosyal konumum zedelenmelere ugruyordu.Ama bu hastalıga beynimde fazla yer vermedigim zaman sosyalleşmemde eskisi kadar zedelenmeler olmuyordu.Kısacası bu hastalıgı unutmamız lazım,unutmamız içinde çapa göstermememiz lazım.Eger çapa gösterirsek zaten bu hastalıgı herzaman aklımızda bulundururuz demektir.

Ben eskiye nazaran şuan daha iyim ama tam anlamıyla yok olmuş degil bu hastalıgım.Fazla önemsemiyorum eskisi gibi,herhangi bir sosyal ortamda dilim sürştügü zaman veya saçmaladıgım zaman,gülüp geçiyorumBöyle daha iyi oluyor bence..Bu arada karşımdaki konuştugum insan yüksek otoriteye sahip olsa bile onu fazla önemsemeyip,sıradan bir insanmış gibi düşündügüm zaman, onunla sosyal konumum daha iyi oluyor..

Şimdi söliyeçegim şey biraz sadistçe kaçabilir ama biraz kibirli olmamız lazım,karşımızdaki insanı fazla önemsemeyip,kendimizi o insandan yüksek görmemiz lazım.Bu da karşımızdaki insanla sosyalleşmemizde yardımçı olur.

Sosyal fobiyle ilgili o kadar yazı yazmama rağmen(başka bir platfromdada yazmıştım) halen daha bende var, ama eskiye göre hiç yok gibi sayılır,eskiden çok aşırıydı ama şuan iyi..Bütün herkeze bu hastalıklarından dolayı geçmiş olsun.Umarım bir gün atlatırsınız,gerçekten çok ciddi bir hastalık.....

Bu konu ile yakından ilgilenen arkadaşların dikkatine!..
Bu gün saat 16:00 da HABERTÜRK TV de Sosyal Fobinin tedavisi ile ilgili bir program var.. Umarım yararlı bilgiler verilir..

Çok teşekkürler abicim
Bu arada ben burdan özel bir hastaneden Randevu aldım. Grup terapileride uyguladıklarını söylediler.Gelişmeleri paylaşacağım sizlerle

Özel hastaneye gittim.Doktorla görüştüm.Kısaca ilaçsız tedavi uygulayamayacağını söyledi.Ayrıca aradığım terapili tedavi sistemini antalyada bulamayacağımı da söyledi.

Pazartesi başka bir özel hastaneye terapiye gideceğim .

Gelişmeleri aktaracağım

Bir insan mesleğini yapıyorsa bunun karşılığında hakettiği ücreti talep etmek en doğal hakkı.Paraya önem vermeyen hiç kimse yoktur hayatta.Burda önemli olan sizin ihtiyacınız olan tedavi yöntemini iyi belirleyebilmesi.Tabi doktorun dediği giibi büyük şehirler dışında ilaçsız tedavi yöntemleri bulmakta baya zor.Benim yaptığım gibi İlaçlı tedaviden fayda göremeyenler için Paraya kıyıp daha geniş kapsamlı tedavi yöntemleri bulmak çözüm olabilir.

Ülkemizdeki pek çok sistem doğru düzgen yerine oturmuş değil henüz.Buna sağlık sistemi de dahil.Tamamen kaçmakda çözüm değil. Haklarımızı talep etmek istek şikayet ve önerilerimizi beklentilerimizi sunmak en doğrusu.Bu konuyu açmamın sebeplerinden biri de buna dikkat çekmekti...Tedaviye tamamen kapılarımızı kapatamayız.onlarla birlikte çözüm ürtmeliyiz diye düşünüyorum.

bence sosyal fobia hastalığı,toplumun birey üzerinde yarattığı güvensizlikten kaynaklanıyor,birey topluma güvendiği zaman,kendisiyle alay edilmeyeceğine inandığı zaman toplum ile çok kolay kaynaşır,benim düşüncem bireyden önce toplum tedavi edilmeli

Eveet bugün terapime başladım.İyi geçti memnun kaldım doktorumdan.Beni bir güzel dinledi. Diğer doktorlar gibi hastalığımı direkt olarak sakatlığıma bağlamadı. Sakatlığımla ilgili bir problemim olmadığına emin olduktan sonra bilişsel davranışcı terapi uygulamasına başladık..Bana bikaç ödev verdi Bunları uygulamamı ve bunları yaparken neler hissettiğimi not almamı söyledi.Yani düşüncelerimde neyin üzerine yoğunlaştığımı,nelerin beni olumsuz etkilediğini ,hangisinin normal hangisinin anormal olduğunu çözümlemeye çalışacağız.

İlaç kullanma konusunda beni zorlamadı.Aciliyet gerektiren bir durum olmadığı sürece ilaç kullanmak zorunda olmadığımı söyledi..

Birinin sizinle ciddi olarak ilgilendiği bilmek bile bir terapi ve moral kaynağı oluyor.Önemle Profesyonel yardımdan asla ayrılmayın ve muhakkat çözüm yollarını arayın diyorum..

Merak ediyorum aceba sorunlarımızı sosyal paylaşım sitelerinde dile getirmek doğru bir yaklaşım mıdır ? Ben kendimizi biraz daha aşabilmek ve birbirimizin fikirlerinden faydalanabilmek ve sağlık sistemini sorgulayabilmek adına böyle bir konu açtım ve rahatsızlığımı dile getirdim.Bazen düşünüyorum bunun bize faydalarımı daha çok yoksa zaralarımı diye ...
Bu konuda bilgi sahibi arkadaşlarımızdan ve uzmanlarımızdan görüş almak isterim ...