Bende serebel ataksi hastasıyım. Ankarada oturuyorum. Bende birden oluştu tam iki yıl oldu birden herşeyimi kaybettim. Hastanede tam 69 gün yattım yiyemiyordum, içemiyordum, hiç konuşamaz oldum, ellerimi kullanamıyorum, hiç yürüyemiyorum. İnanın Hastanede fizyoterapisle beraber bir iii sesini çıkarmak 15 gün uğraştık. Çok şükür tam 100 gün sonra yavaş yavaş yemeye ve içmeye başladım. Şu anda yavaşda olsa herşeyi yiyip içiyorum. Fakat hala tek başıma hiçbir ihtiyacımı karşılayamıyorum. İlk hasta olduğumda sadece gözüm kıpırdıyordu, iki yıl oldu şu anda kolumdan bir kişi tutunnca 1 km. falan yürüyebiliyorum. Tek hedefim bütün ihtiyaçlarımı yavaş yavaşda olsa karşılamaktır. Bu hastalığın tıpta ilacı yoktur. Tek yapacağanız şey bilinçli olarak düzenli egzersiz yapmaktır. Ben şuanda 50 yaşındayım, hiçbir zaman ümitsizliye ve karamsılığa düşmedim. Saygıdeğer kader arkadaşlarım, tek yapacağanız şey herşeyin yüce yaratan Allahtan geldiğine inanmak ve mücadeleyi bırakmamaktır. Alllah hepinize acil şifalar versin amin, saygılarımla hoşca kalın.