ilizarov çıktıktan sonra malesef hevesim kursağımda kalmıştı. alçıya alınacağını biliyordum ama ayaktan dizi de içine alacak şekilde baldırıma kadar alçıya alacaklarını ve bacağımı boruya çevirecekleriniceycey kardeş ilizarov çıktığında ne hissettin benim şafak 50
bilmediğim için bir hayal kırıklığı yaşamıştım. asıl mutluluğu 45 günlük alçı macerasından sonra yaşadım. bacağım kuş gibi hafiflemişti. ancak ben bacağıma son derece yapancılaşmıştım. öyle garip geliyorduki serbest basmak. ama bu mutluluk fazla sürmüyor. son derece acılı hatta ameliyat acısı kadar acı veren bir fizik tedavi süreci başlayınca bu defa da bir pişmanlık hissi sarıyor insanı kalbini. hele de benim gibi kısalık olduğu halde önceki yaşantısında topallamadan ve hiçbir kısıtlılığı bulunmadan yürüyorsanız bu pişmanlık iki katına çıkıyor. ama ben her şeyde vardır bir hayır diyerek bu durumun beni üzmesine müsade etmedim. şu an Allah'a şükür topallasamda iyiyim ve işime gidip gelmedeyim. gün geçtikçe daha iyi yürüyorum. iyileşme süreci uzun yani sizin anlıyacağınız. o ilizarovu takıp çıkartmakla bitmiyor iş. yeniden sağlıklı yürümeniz en az 2 yılınızı alır. ben birinci yılı doldurdum. ilizarov çıkalı 4 alçı çıkalı 3 ay oldu ama daha çok zamana ihtiyaç var. tam iyileştim demek için..
