Arkadaşlar bunu burada yazmak bana borçmuş gibi geldi; nedeni de benim açtıgım bu konuyu ve sonunu merak eden arkadaşlara açıklık getirmek zorunda olduğumu düşünmemden kaynaklı bir durum.
Nişanlımla bitti, ben özellikle bitirmek taraftarı oldum...
çünkü; hastalığımın şuanda çaresinin olmaması bunu bana istetti,
burada ki yorumlarında; ona haksızlık yapmamalısın diyen birçok arkadaş haklıydı....
yapamadım, ona eziyet, ayak bağı, olmak yarın gözlerinin önünde yavaş, yavaş ölmemi görmesini istemedim, istemiyorum da.
onu ne kadar seversem seveyim, sevmek bazen onun iyiliğini düşünüp istemekmiş iyileşeceğimi sanmam okadar illa ONUNLA olacak diye mücadele ettiriyormuş demekki...
Çoğu zaman sevginin, seviyoruz dediğimiz kişinin iyiliğini düşünmek oldugunu iyi anladım...
O BUNU BİLMEYECEKTİR, ONU ÇOK SEVİYORUM ONUN İYİLİĞİ İÇİNDİ, BİR YIL OLDU BİTTİ...
AMA AİLESİNİ HİÇ AFFETMEYECEĞİM, ALLAH ONLARI BİLDİĞİ GİBİ YAPSIN O TAPTIKLARI MALLARINA DOYURMASIN MEVLA ONLARI...