Engelli olmasaydınız engelli ile evlenir miydiniz?

hiç problem olmaz. ister engelli olsun ister ateist hatta bir fahişe bile olabilir. Ama ben şu an da kendimi zor taşıyorum. bu yüzden benden güçlü olmak zorunda...

"...evlenirmiidinis?" sorusu biraz abartili geldi bana... tabiiki herkes sevdii bi insanla evlenmek ister (ekonomik cikar icin veya bashka rahatliklar icin evlenenleri saymasak)... eh, bikere sevdikten sonrada engelli olsa da olmasada evlenir heralde... nie evlenmesin??... gerci bazi rahatliklar icin sevse bile evlenmeenler de oluo ama hem bu ayri bi konu hem de öle birinin sevgisinden shüphe edilir

ama ocean70 "flört edermiidinis?" diye de sormush... bunun cevabi daha önemli bence...
sakat olmasam, sakat biriile flört yaparmiidim.... uhiii cok zor bi soru... tabiiki hemencecik icimden "yapardim, nie yapmiim? yeterki yakishikli, cekici, tatli dilli olsun" demek gelio ama bunu derken sakat olmanin nasi bishi olduunu bilmem de büük bi rol oynuo... sakat olmamayi bitürlü düshünemediim shöle dursun sakat olmasam sakatlar hakkinda ne düshünürdüm acaba bitürlü bilemiom... belki onlara acirdim, sürekli yardim etmek isterdim bu da saalikli bi flört yapmam icin engel olurdu tabe ...belkide nasil davranicaami bilemeip uzak durmayi tercih ederdim...

bilemiicem... walla cevapliamiicam bu soruyu...
tabi bu konu genel olarak sakatlara olan ilishkime de baali olurdu heralde... eger 'onlari' (bi tuhafima gitti birden 'onlari' demek, sanki uzaylilardan bahsediomushum gibi, bu sakat olmama ishine kaptiriom mu yoksa kendimi iice, hüehehehe...) biraz olsun taniabilme firsati bulmushsam, flörtü de evlilii de daha kolay düshünebiliom heralde... fakat eger 40 yilda bi engelli biriile karshilashiosam flört aklima gelmesdi belki de... uuufff aman neyse... belkide, heralde, acaba, shöle olsaydi böle olabilirdi... bunun sonu gelmes... (gec oldu yatmam lazim, sabah doktora gidicem )

kisacasi: neysem oyum... bashka bishi olmai düshünemiom... kendimi kandiririm ancak

MERHABA))

Ben insanların sadece beyninde sonrada kalbindeki engellere takılıyorum...

Aklı ve kalbi temiz olmayan birisi nekadar sever ve sevilir,,,aynı dilden konuşamadığınız birisi ile ne kadar yaşarsınız???
Türkiyede yada başka şehirde yaşansada insanız sonuçta ya,,,

Yeni yüzyılda aşılmalı bunlar insanların fizikleri için,paraları için sevenlerin sonunu görüyoruz,duyuyoruz,,,

aşk bence mucize bunu başaranlarsa zaten takılmazlar böyle şeylere çünkü kalp gözleri açıktır))

SEVGİLER...

malesef

ben engelli olmasaydım engelli biriyle evlenmezdim onun içinde mutlu olamadım çünkü engelsiz birini sevdim reddilecegimi düşünerek sevgimi ona söleyemedim bile kalbime gömdüm şimdi bir çoğunuz hata etmişsin diyeceksiniz belki haklısınız ama belki bende haklıyım engelli yaşamayı öğrendim ama kolay degil herkese mutlulukjlar

ne kadar kolay herşey değil mi?
ama değil.bence olsaydım olmasaydım meselesi değil yazıkki.bu dene ve gör meselesi.denedim ve gördüm.evet...engelli erkekler sağlıklı bayanlarla birlikte olabilir hatta evlenebilirde bu çoğunlukta farkındaysanız ama sağlıklı bir erkek bireyin engelli bir bayanla evlenmesini bırak, birlikte olması bile çok çok çok zorrr!!!bunu bizzat yaşadım.hemde bir kaç defa.o kabul etse, ailesi kabul etmiyor.toplumun tabularını bir türlü yıkamıyorsunuz ve sonu her zaman hüsran.
erkeklerin şansı ise bayanların fedakar ve anaç yapısından kaynaklı...
ben sağlıklı eş=mutsuz ilişki tecrübelerimden sonra şimdi engelli biriyle birlikteyim.düşünüyorumda dünyanın en çok sevilen bayanı olmakta bayağı bir geç kalmışım.sağlıklı insanlara engelimi kabul ettireceğim diye vakit kaybetmişim.onu seviyorum ve seviliyorum...

bedeni sağlıklı fakat düşünce engelli insanlarsa artık umrumda değil.bırakalım onlar muhteşem insanın peşimde ömür geçirsin...

mutlu kalın..............

Engelli olmasaydım engelli birisiyle evlenir miydim? Şu anda zaten evliyim. Eşim de engelli. Eğer engelli olmasaydım eşimle yine evlenir miydim diye bir soru geliyor aklıma. Evet, evlenirdim. Ben bir beraberlikte ruh ve akıl birlikteliğini daha önemsiyorum. Fiziksel özellikler ikinci tercihim oldu her zaman.

Çünkü insan yaşayan bir canlıdır. En büyük özelliği ise, kültürel yanıdır. Aşk insanın bir yandan içgüdüsel yanıdır. Bir itkidir. Öte yandan o içgüdülerin insanlaşması ile kültürel yanı oluşur. İçgüdülerle hareket eden insan bir süre doyuma ulaşır. Bu doyum gelip geçicidir. Oysa aşkta kültürel yanı yakalayan insan, kendini sürekli yeniler. Bir dönüşüm oluşur. Bu dönüşümü yakalayamayan birliktelikler çöker. Bana göre sağlıklı bir beraberlik iki insanın sürekli birbirlerini geliştirerek aynı yolda ilerlemeleridir.

İşte bundan dolayı eğer bir insanın ruhunda kendi ruhumu görüyorsam, bir o varsa bir de ben… İster tekerlekli sandalyede olmuş, ister kör olmuş, isterse kambur… Hiç önemli değil… Karanlıklarda umudu yakalıyorsak beraber… Özlemlerimiz çoğul olmuşsa ve biriktiriyorsak sevinçlerimizi yaşamın yamaçlarında… Yüzüne bakınca unutuyorsam yaşamın ağırlığını… Yalnızlığımı aklının kıyısına vuran güneşlerle ısıtıyorsam… İster aşk deyin… İster sevgi… Yaşam kırmızı kırmızı açan bir güldür… Ruhunu avuçlayıp avuçlayıp içiyorsam… Yaşam pencereme konan kar beyazı bir buluttur… Yüzü özgürlüktür yüzümde… Dahası var mı?

Engel

Engelli omak önce bunu bir hazmetmek gerekir elbette.

Engelli olmadanda pek çok şeyi kendinde aşamamış engel gören insanlar var sevgi ve hoşgörü ve insanı sevmek varsa, hiçbirşey engel görülmemelidir. İnsanın kendini aşmasıdır önemli olan, sonrası zaten gelir.

Engelli veya engelsiz olması önemli değil bence
önemli olan birbirimizle anlaşabilmemiz. ortak paylaşımlarımız olmalı
kısacası birbirimizi sevmemiz. böyle olduğu taktirde engelli veya engelsiz farketmez evlenirim.

SELAM ARKADAŞLAR

KONU HUSUSİYETİNDE DÜŞÜNCELERİMİ SİZ ÜZE ARKADAŞLARIMIZLA PAYLAŞMAK İSTİYORUM

BİZ TOPLUMCA BELLİ KRİTERLERE AYAK UYDURMAYAN 3 ŞAHISLAR BEN 4 SENE ENGELSİZ BAYANLA BERABEROLDUM HERŞEY COK GÜZELDİ İKİMİZDE BİRBİRİMİZ COK SEVİYORDUK AMA İŞ EVLİLİĞE GELDİMİ SEVGİ ANLAYIŞ DAYANIŞMA KALMADI SORUN AİLE LER YAKIŞTIRAMAMA DAHA İYİLERİNE LAYİK GÖRME VESAYRE ASLINDA TOPLUM OLARAK BİZ COK ŞANSLIYIZ NEDEN DİYECEK OLURSANIZ BİZİ SEVEN AİLE LERİMİZ VAR ARKADAŞLARIMIZ VAR DERDİMİZE DERMAN OLAN AR DOSTLARIMIZ VAR BENCE ENGELLİ YADA ENGELSİZ HER İKİSİDE OLABİLİR AMA EN ÖNEMLİSİ ZORU BAŞARMAK MÜCADE VERMEK YOKSA GERİSİ FASA FİSO


ÖZKAN

Menekşe bence Erkek Engelli Kadın Engelsiz olursa hiç bir sorun olmaz.
ancak Kadın Engelli Erkek Engelsiz olursa zamanlapıroblem olur.

Çünkü Erkekler biz Kadınlar kadar sadakatli ve bağlı değillerdir KadınınFiziksel yapısına önem verdikleri için zaman içerisinde değişe biliyorlar Malesefff

Burda Engelsiz Erkek Arkadaşlar olmadığına göre kimse bu Fikrimden dolayı bana kızmıyordur inşallah

Ama inanın Çevremde Engelli olup Engelsiz Erkeklerle evlilik yapıp Mutsuz olanlar var.

bende bir engelli olarak başka bir yönden bu konuyu ele almak isterim.

Engelli duruma düşmeden önce ben şahsen yalan söylemek istemem ama(Kendim görme özürlüyüm) evlenmek istemezdim. Diğer taraftan duruma sağlam olan kız gözüyle bakmamız gerekir. Acaba hangi kız bir gözü olmayan, veya başka bir organında özür olan bir engelliyle evlenmek isterki. istisnalar hariç ama çok nadir olabileceğine inanıyorum.

Mesela ben bunun sıkıntısını epey yaşadım ve halen yaşamaktayım, kendimi nedense kızlardan uzak tutmaya çalışıyorum. Belki özürlü olmamdandır ama 18 yaşında özürlü olduğumda dünya benim için bitmiş demiştim ama şuan 27 yaşındayım yavaş yavaş bunu değiştirmek arzusundayım.

Açıkçası bu konuyla alakalı sanırım sizlerden çok farklı düşünüyorum.Bu kişinin kendisi ile ilgilidir.Evlilik hala çözülememiş birşeydir.Bunun engelilikle yada vs irelede ilgili olduğunu düşünmüyorum.İki kişilik kutsal bir yaşam birliğidir.İki sağlamda birbirlerine deliler gibi aşık olabiliyor,yıllarca hani dedikleri fölörtleri yaşayabiliyor ve sonra bu bitebiliyor.Yani herşeyin bittiği gibi bununda bitmesi mümkün.Kimse evlilik bir gün bitecek diyede evlilik yapmıyor.Engellilerin belki tek şanssızlığı engellerinin bir bahane olarak sunulması yada kendilerinin biten ilişkide ilk temel olduğunu düşünüyor olmaları.Ama asıl temel neden bu değildir.Bu sadece en kolay bahane ve seçenektir.Bitense ilişkinin kendisidir mutsuzluksa bu ilişkinin içinin boşalmış olmasıdır.Beklentilerin,isteklerin değişmesidir.

Şöyle düşünelim tolumumuzda yaşça büyük bir bayana aşık olan bir erkeğin evlenmek istemesinede iyi gözle bakılmaz.Ve kişi her engele karşı onla evlenebilir ve sonunda bir gün bu evliliği bitirme noktasına geldiğinde de tek sunacağı sebep kadının yaşı olur.Çünki en kolay sunabileceği nedendir.Oda bilmez neden bu aşkın bittiğini,ne söylemesi gerektiğini elindeki en kolay sebebi sunar.İşte bu engelli bir erkekle yada engelli bir bayanla evliliklerin yapılmasında da aynıdır yada iki engellinin evliliğinde.En kolay neden önümüzdeki en basit sebebi sunabilmektir.Oysa ilişkinin gereçek bitme nedeni bu değildir.Biz her ne kadar bu dersekte inannın neden bu değildir.

Mutsuzluk iki engellinin,engelli yada bir sağlamın,yada iki sağlamın evlenmesiyle alakalı birşey değildir.Bu kişinin elindekini büyütememesi,ona gereken önemi verememesi,yaratıcı olamaması ve hep arayışlarada olmasıyla bağlantılıdır.Bu yüzden de bir gün ilişki bitiyorsa bu her iki tarafında hatalarından bitiyordur.Şimdi bana diyeceksiniz ki hiç evlendiniz mi?Hayır ama çeveremdeki yaşanan tüm evliliklerde ve ilişkilerde yaptığım gözlemler bana bu kanıyı oluşturdu.25 yıllık evliliğini bitiren arkadaşıma neden diye sorduğumda aslında gerçek neden gösteremiyordu.Oysa büyük bir aşkla evlenmiş iki sağlam insanlardı kendi anlattıklarında ve 25 yıl.Yani bundaki engel nerde diye soruyorum.

Ve şunu söylüyorum bu tür sınıflara ayırarak kendimizi mutsuz etmeyelim evlilik şekilsellikten ibaret değildir.İki yaşamın birbiriyle uyumudur.Uyumun bittiği yerde birliktelikte biter birgün.Sunulan en basit bahane gerçek sebep değildir.

Biz altı kişilik bir aileyiz ve dört engelliden oluşuyoruz babamla beraber.Ve benim dışımda iki engelli kardeşim daha var ve her ikiside sağlamlarla evli.Kız kardeşim evlenirken çeversel bir sorun yaşamadı.Ama erkek kardeşim çok büyük sıkıntılar yaşadı.Direk yüzümüze sevdiği kızı isterken sakata kız vermeğiz mantığını sundular.Ama şimdi o istediğimiz kızla evli ve gayet mutlular.Yani eşi sağlam iki kardeşiminde ve dört yııllık evlilikleri var Allah daha uzun yılları göstersin her ikisi içinde.Yani bunun içinde sağlam yada sakat nedeni aramanın iki kişilik olan birşeyde bana mantıksız geliyor.

Ben engelli biriyle evlenirmiyim sorusunuda şöyle cevaplamak istiyorum.Evlilik benim yaşamımın en önemli seçeneğidir.Şişman,kel yada kariyeri olan yada olmayan biriyle evlenirmiyim sorusuna benziyor bu benim için.Böyle bir sınıflama hayatımın hiç bir yerinde yer almadı.Doğru insansa ve yaşamımı birleştirebileceğim kişi olduğuna inanıyor isem bunun bir sınıfı yoktur benim için zaten olmamasıda gerekli.Aşkın,sevginin rengi, sınıfı var mıdır?O zaman bu şeye benzer;Müslümanla bir hiristiyanın,zenciyle beyazının yada şimdilerde doğulu ile batılının,alevi ile suninin evlenmemesi gerektiğine inananların saçma mantığına.Buna sizde alet oluyor iseniz evliliğiniz yada birlikteliğiniz zaten baştan sağlam değildir,İlişkinizde iki kişilik değildir.Bu mantıkla hiç bir zaman o kutsal kuruma bakmadım ,bakamam mutluluğun temel anahtarı uyumdur.Bu uyumun içinede her şey girer.İyi iletişim,iyi aşk,iyi karekter,iyi,iyi,iyi.......herşey.Sınıfları yaratan toplum mantığıyla kurulan beraberlikte dediğim gibi iki kişilik değildir.Sağlamda olsam ve şuanki ben isem aynı mantıkla bakardım ve bir engelliyi,bir zenciyi yada..... seviyor isem, onun hayatımın insanı olduğuna inanıyor isem iki kişilik bir beraberliğe sadece kendi parçalarımızı yerleştirirdim.Gerisinin önemi asla olmazdı ve zaten yok.Sadece uyum sağlayacağım kişi olduğuna inanmam yeterli.Dediğim gibi aşkın,sevginin,uyumun rengi sınıfı yoktur.Bunu yaratanlarda zaten hep mutsuz olmaya mahkumdur.Bu düşünce içinde olanlar zaten bu düşüncenin hapsindedirler ve onların cezalarıda mutsuzluktur ta en başından.

bu sayfalarda okuduğum en mantıklı ve en güzel cevabı Oya Hanım vermiş...

özrüne göre değişir.

özrüne göre seçici olurdum.asla tekerlekli sandalyede biriyle evlenmezdim. okadar zor bir hayatı paylaşmazdım.
yaşam zor ,paraplejik biri için 10kat daha zor,evlemezdim,böyle biriyle.
belki kısa protez kullanan biriyle evlenebilirdim ,oda çok,çok ,çok sewersem yani...

sevgi oldukdan sonra niye olmasın

yalnız bu soruyu bize değilde engelsiz
olanlara sormak lazım
ben bir engelsizle evlendim ve
benim engelli olduğumuda biliyordu
ama bir süre geçtikden sonra bunu kabullenemedi
ve ayrılmak istedi bende kabul ettim
ve boşanma davası açtık

Ben engelli değilim..Ama sevdiğim erkek engelli..Bi evet dese dünyaları verirdim uğruna..

Engelli olmasaydım engelli biriyle evlenirmiydim bilmiyorum. Ama çok büyük bir ihtimalle evlenmezdim.

Şu anki durumda ne engelli biriyle ne de engelsiz biriyle evlenmeyi düşünmüyorum. Çünkü ben CMT'liyim. Sağlıklı biriyle evlendiğimde çocuğumun bu hastalığı taşımama ihtimali % 50. Evlenirsem ve çocuğum CMT'li olursa kendimi ömür boyu suçlu hissederim.

Eğer sadece ortopedik engelim olsaydı evlenirdim. Evleneceğim kişi de büyük bir ihtimalle engelli olurdu. Menekşe'nin bu konuda söylediklerine katılıyorum. Davul bile dengi dengine...

bence evlilik kararı eşin engelli olup olmamasına değil , onu ne kadar sevdiğime bağlı bir karar

Aşk her engeli aşar derim ancak cahillik engelini aşamaz.

merhabalar...
okuduklarım oldukça ilginç.
öncelikle belirtiyim ki İKİNCİ BAHAR arkadaşımın sözleri beni şaşırttı açıkçası.arkadaşım hiç kızma ama seninkine büyük konuşmak derler...
küçükken ben -şimdi o sözünden kaynaklı olarak hiç sevmediğim- teyzemle yolda giderken "teyze ben büyüyünce kim ile evleneceğim" demiştim (bilirsiniz küçüklük sorularından biridir) o da bana "sen kendin gibi biriyle evleneceksin (engelimi ima ederek) demişti...o günden beri sağlıklı insanlarla bereberlikler yaşadım.hemen hepsi evlenmek istedi benimle.engelim belli olmuyor çok şükür.ama iş evlenmeye gelince bu bir dezavantaj gibi görünüyor.çünkü bunu açıkladıktan sonra "işte o " dediğin adam birden sana yabancı oluyor.yine ilk öğrendiğinde " ben seni herşeyinle seviyorum sorun değil" diyor ama sonraları engelimden kaynaklı yapamadığım şeyler yavaş yavaş belli olmaya başlayınca bir bahaneyle çıkıveriyor hayatından.sırf teyzeme inat yine sağlıklı beraberlikler tercih ettim.asla evlenmem dedim bir engelliyle....kas hastasıyım bazı şeylere gücüm yetmiyor.mesela ağır kaldıramam ve merdivenleri güç çıkarım.bunun için sağlıklı biri olmalıydı...

ama bir gün karşıma biri çıktı.gözümü kırpmadan hayatımı değiştirdim onun için.inanamayacağınız şeyler yaptım-bu arada RUHUMSUZUM arkadaşım aynen senin gibi düşünüyorum.- hiç olmayacak bir birliktelikti belki.çoğu kişi için, annem için ve hatta belki benim için...ama sevdim.çok seviyorum onu.ve biliyor musunuz
güç eksikliğimden kaynaklı küçük bir basamağı bile çıkması için yardımcı olamadım... =( belki hiç olamayacağım.o tekerlekli sandalyede.gücüm ona yetmedi...ama onun için bunun dışında herşeyi yapmaya hazırım.canım pahasına olsa da...asla diyen beni sevdalanmak uğruna şimdi bu adamla hayatımı birleştirmek üzereyim.KARŞIMIZA ÇIKACAK ENGELLERİ BİLMEMİZE RAHMEN.BELKİ DE ZAMAN ZAMAN ÇARESİZ KALACAK OLAMAMIZA RAHMEN...

dengi dengine çalması gerektiği için değil.onu gerçekten sevdiğim ve onun tarafından çok sevildiğimi bildiğim için...
asla büyük konuşmamalı...çok yanlış olduğunu düşünüyorum.

menekşe katılıyorum hayatım.bunların hepsinin öncesinde SAYGI olamalı.saygının olmadığı yerde sevgiyi de bulamazsın...

mutlu kalın

bunun engelli olup olmamakla alakası yok bence, burda önemli olan sevgi. ben olsam evlenirdim engelli biriyle, söylemesi kolay diyorsunuz belki ama engelsiz biri olarak söylüyorum bunu

Cok sevdigim arkadasim,eside esimle kardesten ote,arkadasim engelli esinde hicbir engel yok 18 yillik evlilik ve iki dunyalar tatlisi evlat,biri 16 digeri 12 yasinda ve harika yuruyen bir evlilik buna ne dersiniz?evlilikte bende once saygidan yanayim sonra sevgi kendiliginden gelir ve ayrica eslerden birinin engelli olmasi dezavantaj degildir hic bir zaman.

Bir insanın engelli olması evlilikte sorun olmaz benim için ben engelli bir insanla evlenirim eger bana uygun ise ve anlaşabiliyorsak.

Neden olmasın seviyorsam evlenirdim tabiki sevgi kutsaldır ve aşamyacağı hiçbir engel yoktur...

SEVGİ engel tanımaz...

Bu başlığa hep göz atar ve ne yazacağıma karar veremezdim.

Şuna karar verdim. Bırakın engelli olmasam bi engelliyle evlenmek fikrini engelli bir bayan olduğum halde bu yaşıma kadar hep evlilikten ve özellikle engelli biriyle evlilikten kaçtım. Engelli biriyle asla evlenmem dedim. Bu beğenmemek, büyük konuşmak değildi. Bu sadece olacağına , yürüyeceğine inanmamaktı.

.........

evliliğin nasip işi olduğuna inanmışımdır....
ınsan nası karar verir ki ömrünün kalanını yönlendirecek bu konuya!
şu ya da bu olmaz diye bişey yoktur bence....en olmaz dedıklerimiz karşımıza çıkar bi bakmışız... en iyisi zamanın bize çizeceği rolü izlemek bence!

öncelikle siteye henüz yeni üye olan ve saglık problemi şimdilik olmayan bir bayanım. Siteyi uzun zamandır takip etmekdeyim.ben bir buçuk yıldır engelli bir insanla birlikteyim kendisi ile engeli hakkında da tek bir konuşma yapmış değilim gerek görmedimde ben onun kalbini seviyorum
şu an ayrıyız ve ayrılık nedenimizi inanın bende bilmiyorum bir ayrıntıya değineyim o insana evlilik teklifini de ben götürdüm
kişi karşılıklı yada değil sevince isteyin ce inanınca bu teklifi kimin kime götürdüğü önemli değil bence....
Kısaca şunu söylemek istiyorum engelsiz bir bayan da engelli bir erkeği sever ve evlenmek gibi kutsal bir adıma beraber engelsiz adım atabilir yeterki iki gönül bir olsun elele herkeze hayırlı günler dilerim.. Seviyle kalın

Sevgi bu lafım sana,dikkatimi çekti,adın gibisin,yazılarını okurken bunu hissediyorum.
Hep böyle sevgi dolu kal.Çünkü böyle çok güzelsin.

Bunu ben de çok düşünmüşümdür özellikle de birinden hoşlanıyorsam ve karşılığının olmadığı barizse. Daha doğrusu yıllar önce “tedavin olursa beni ararsın” sözünü duyduktan sonra. Neymiş, ben çok iyiymişim, hoşmuşum, herşey çok güzel ama keşke sakat olmasaymışım...
Önce bir delirdim, ama ne delirme o kim oluyormuş da böyle konuşuyormuş, baştan beri bilmiyor muymuş (başı filan yoktu ki , adı olmayan bişeydi işte). Ne ödlekliği kaldı ne salaklığı ne de ana kuzuluğu anlayacağınız. Bir süre soran sormayan herkese böyle kustum da kustum içimi. Aslında müthiş üzgündüm ama kızgınlığımın derecesinden pek anlayan olmadı bunu.
İlk kızgınlık geçince acılar çıktı su yüzüne.. salya sümük ağladım itiraf ediyorum. Gündüz ruh gibi dolaşıp gece ağlardım kimse bulaşmasın diye. Çünkü insanların teselli etmeye çalışırkenki halinden nefret etmiştim. Yarım yamalak, acınarak söylendiği ve kendilerinin bile inanmadıkları belli olan laflar işte bilirsiniz... “boşver onun salaklığı, o seni kaybetti” filan. Sonra suç annesine atıldı, o diretmiş filan dendi. İyi de kadının benden haberi bile olduğunu sanmıyorum, neyse
Ağlaya zırlaya insan birçok şeyi düşünmeye başlıyor bir süre sonra... Kendimi onun yerine koydum, önünde 19- 20sinden sonra daha başladığı bile söylenemeyecek bir hayat ve kariyer imkanı. Gerçi benim de öyleydi. Ve düşündüm, ben değil de o sakat olsaydı nasıl olurdu? Sakat derken öyle azcık aksamayı ya da duymamayı kastetmiyorum. Quadriplegic’sin ve montunu giymek için, merdivenle bir alt kata inmek için, ne bileyim yolun karşısına geçmek için, sokakta eğri büğrü de olsa yürümek için hatta normal bir bardakla su içmek için, için için için...... hep birine bağımlısın. Bu ne kadar güzel olursan ol, ne kadar zekice laflar edersen et, karşıdakinin kolayca kabul edeceği bir şey değil elbette.
Bunu farkettiğimde acayip bir durum oldu.... daha sonra kime azcık ilgi duysam önce bir güzel ellerini kollarını çarpıtıp, bacakları yamultup, elinde de benim bastonu düşünür oldum; benim gibi bardak tuttarken, kafasını benim gibi kaşırken neye benzeyeceğini hayal etmeye başladım Tamam itiraf ediyorum, fazlaca şekilsel bakıyorum olaya ama lütfen kimse de bana “içi güzel olsun yeter” diye bol keseden atmasın. Elbette o da gerekli ama yeterli değil. Bunu söyleyenler daha çok ya bir şekilde engelliler ya engelli yakınları –ki duygusal bir tepki bu aslında- ya da düşünmeden, toplumun genel söylemlerini yaratan ve tekrarlayan kişiler. (Şimdi kızanlar olur, %90 ı diyelim )
Ama bir açıdan bu düşsel yapılandırma epey işime de yaradı. Birine gerçekten mi değer veriyorum yoksa hoşlandığım biriyse daha çok görüntüsü mü beni cezbediyor ortaya çıkmaya başladı
Bir de sanıyorum, önceden beri sakat olanlar biraz daha dezavantajlı durumdalar. Çünkü eğer oturmuş bir ilişki devam ederken sakatlanan birini, diğer kişi daha kolay kabul ediyor. Diğer türlüyse çoğu insan seni tanımaya bile gerek duymayabiliyor. Otururken uzaktan çok güzel bulduğu yüzün sahibi ayağa kalkınca afallayıp gazetesine yumulabiliyor :wink:

Bilmiyorum, hiç şimdiye kadar sakat birine aşık olmadım. Belki de henüz rastlamadım. Bana kalırsa yaşamadan kesin birşey söylemek yanlış ama “yaa tabii ki evlenirdim” diyemiyorum.

merhaba arkadaşlar,
ben de engelsiz biri olarak engelli omurilik felçli bir erkeğe aşık olmuş durumdayım ve daha öne hayatımda engelli olmayan erkek arkadaşlarımla olduğumdan daha çok onunla mutluyum. onun bana verdiği yaşama heyecanı herşeye değer halde. Şİmdi bu durumda sadece ve sadece bu engel ve bu engelin zorlukları yüzünden insan vazgeçermi elbette vazgeçmez. Bizde de tam tersi bir durum var ben talep eden ve daha çok özleyen arayan, o ise kendini geri çeken taraf. Ve bu durum beni inanılmaz üzsede bana verdiği kadarı ile yetinmeye çalışıyorum. Evlilik meselesine gelince ben hemde hiç tereddütsüz onunla evlenirim. Ama henüz o bunu isteyecek mi istermi ondan emin değilim. Çünkü dediğim gibi ben talep eden ve ısrarcı olan insanım.
Ama sevgi varsa eğer önemli değil inanın nasıl göründüğü ne olduğu hangi güçlükleri olduğu.
İnsan hangi şartlarda nerede ve nasıl ve kiminle mutlu olacak bilinmiyor. engelsizlerin de ömür boyu sağlıklı olacaklarının da garantisi yok. O nedenle bence sadece seviyorsanız oluyor yoksa herşey hikaye diye düşünüyorum.