Samimi konuşuyorum:
Engelli olmasaydım engelli bir kızla evlenirdim.
Ama sırf engelli olduğu için değil. Engelli olsada bazı özelliklere haiz olması gerekir.
- Zeki, Kültürlü ve sosyal bir kişiliğinin olması gerekir.
- Tertemiz bir kalbi olmalı. Düşünmeli, üretmeli.
- Fikirsel bazda ondan bişeyler almalıyım. Moloz olmamalı.
- Kendi başına bazı ufak tefek ev işlerini tek başına yapmasına mani olmayacak derecede engelli olması gerekir.
- Yüzene bakılmayacak derecede çirkin olmamalı
- Son olarak yukarda ki özelliklere sahip bir kız varsa (ki biraz zor
) bu kızın beni kabul etmesi gerekir.
Bunlar işin hayal kısmı tabiki.
Çevremde gördüğüm kadarıyla engelli kadınla evlenen sağlam erkeklerin sayısı, engelli erkekle evlenen sağlam kızların sayısından daha fazla.
Bu da demek oluyor ki bayanlar evlilikte çok daha seçici davranıyorlar.
Yada şöyle söylemek daha doğru. Kadın milleti kendini kandırabilene varıyorlar.
Türküde de dendiği gibi.
15 kızı kandırdım bir şişe lavantaya.Tecrübelerimden konuşuyorum kızlar özellikle türk kızları çok acımasız bence.
Şahsen şöyle az bişe güzel genç bir türk kızının beyaz atlı prensini hayallerken o hayalindeki prensinin sakat olabilme ihtimalini düşündüğünü hiç sanmıyorum.
Biz el alem ne derlere çok takan bir milletiz. Kız veya kızın ailesinin akrabalarının söylenmelerini duyar gibi oluyorum.
" - Aaaa duydunuzmu falancanın kızı sakat biriyle evlenmiş. Bula bula onumu bulmuş!.. hahaha kikiki..."
Ama erkek için durum böyle değildir. Erkek, engelli bir kızı aldığında kimse onu yadırgayamaz, sorgulayamaz işine kimse karışamaz.
Tabi bütün bunlar erkeğin marifeti veya kızın kabahati değil. İçine kapalı, bananeci ve bencil toplum kültürümüzün yansımalarının neticesinde karşımıza çıkan bir tablo.
Üzgünüm ama bu böyle..