Sayın yakamoz,sizin şu anda içinde bulunduğunuz durumu inanın çok iyi anlıyorum.
4,5 yaşında bir çocuk olmasının getirdiği bazı noktaları anlayamamanız nedeniyle kararsız kalmanız veya sağlıklı karar vermeniz zorlaşmaktadır.
İmplant konusunda shukufe arkadaşımız kendi tecrübelerini aktardı.Benim bildiklerimde ondan duyduklarım kadar.
Ben 4-5 yaşındayken 3. kattan düşmenin şoku ile 5-6 yaşındayken annem tesadüfen ağır işittiğimi fark ediyor.O zaman babamında asker olması nedeniyle gitmedik KBB uzmanı kalmadı.O zamanki teknoloji ile bütün KBB uzmanları benim için fiziksel olarak kulaklarımda sorun olmadığını duyması gerektiğini ileride kulaklarının açılacağını söylediler.Dedim ya babamlar her hastaneye her KBB uzmanı değiştikçe beni götürdüler bu arada yaş geldi 6,5'a ilkokula gitme zamanı
Uzmanlar o zaman için benim okula gönderilmemem konusunda hemfikirdiler,nedeni çocuğun duyamama,anlayamama psikolojisi içerisinde iyicene içine kapanma veya hayattan kopma noktasına gelebilir dediler.O zaman ilkokul mezunu annem babamı ikna ederek gönderelim yakından takip edelim duruma göre tamam veya devam ederiz dedi.
Bu arada annemin hep bir lafı vardır.Şöyle ki -Oğlum doktorlar senin için okula göndermeyin dediler sende maşallah inat 15 sene aralıksız okudun
Akademik kariyerim şöyle,o zamanlar işitme kaybı sağ-sol olarak 50-60 db idi.İşitme engelliler gibi herhangi bir kuruluş,dernek filanda gitmedim.Normal çocuklar gibi okula gittim.İşitme cihazıda takmadım.Normal ortaokuldan sonra babam üniversiteye kazanamama ihtimaline karşı beni Meslek Lisesi sınavlarına soktu.Tesviye bölümü kazandım.Sınıf birincisi olarak Teknik Lise Makina bölümüne geçtim.Oradan da KTÜ Makina Mühendisliğini kazandım.Ve ben hala işitme cihazı takmadım.Üniversitede 3.yılımda işitme cihazını aldım ama takmadım.4. son senemde yine takmadım ama yıl sonuna doğru profesörlerin karşısına geçip savunmak zorunda kalacağım Bitirme Tezinde taktım ve ondan sonra rahat duymanın etkisiyle daha da çıkarmadım.16 senedirde Makina mühendisi olarak özel bir şirkette halen çalışmaktayım.
Bütün bunları kendimi övmek için değil akademik eğitim için örnek veriyorum.Kör olup avukat olanlarda var.Bunları zaten biliyorsunuzdur.Ben canlı-kanlı kendimden örnek vereyim dedim.Tabi ki çocuğunuz için en iyisini istemek ve yapmak zorundasınızda..
Çocuklarımız canımız,ciğerimizdir.
Ben olsam ne yapardım.Bence hemen implant için karar vermezdim,dijital işitme cihazını alırdım.Çocuğum kendi derdini anlatacak-kıyas yapabilecek duruma geldiğinde o zaman implant konusunu karara bağlardım diye düşünüyorum.Tabiki siz ne karar verirseniz verin çocuğunuz için en iyi kararı vereceksinizdir.İleride çocuğum bana hesap sorarsa diye düşünmeyin.Rahat olunuz.Ama iyi araştırın bunuda şiddetle öneriyorum.