Ben bunu tecrübe ettim ve bu sonuca vardım. Teşekkürler.
Merhabalar
Engelli haklarına dair tüm içerikten üye olmaksızın yararlanabilirsiniz.
Soru sormak veya üyelere özel forumlarlardan ve özelliklerden yararlanabilmek içinse sitemize üye olmalısınız.
Psikolojim iyi değil. Sürekli intiharı düşünüyorum. Ne yapmalıyım?
- Konbuyu başlatan vakanüvis_faruk
- Başlangıç tarihi
perseküsyon
Benim intihar fikrimi söylediğim an yatış diyorlar bu yüzden söylemeyeceğim onun dışında her şeyi anlatacağım. Size tavsiye etmiyorum aynı şey değilse.
Benim intihar fikrimi söylediğim an yatış diyorlar bu yüzden söylemeyeceğim onun dışında her şeyi anlatacağım. Size tavsiye etmiyorum aynı şey değilse.
vakanüvis_faruk
Yanlış yapıyorsun. Doktora herşeyi anlatmazsan teşhis in yanlış konulur.
sokrates
Doktora git bu forumda yazarsan sadece ben değil herkes sana göre sallamış olur.
Yanlış yapıyorsun. Doktora herşeyi anlatmazsan teşhis in yanlış konulur.
sokrates
Doktora git bu forumda yazarsan sadece ben değil herkes sana göre sallamış olur.
VurdukDibine senden başka sallayan denk gelmedi doktora sen git.
Bir intihar fikri pek bir şey değiştireceğini sanmıyorum.
vakanüvis_faruk sanki sağlıklı insanlar intihar etmiyormuş gibi sadece bunu istemek düşünmek bile bazı çokbilmişler tarafından teşhis konmasına neden oluyor doktorların çoğuda böyle ölmek mi istiyorsun yok şu hastasısın yok bu hastasısın ölmek istemek için mutlu olmamak ve olacağına da inanmamak yeterli bence o da ben de mevcut hasta olmak şart değil ne meraklıymış insanlar yaşamaya bu kadar ben asıl ona şaşıyorum sanki çok güzel hayatları var .
Sağlıklı insan intihar etmiyor. Bunu bileydin.
Bende sorun kalmadı doktora gitmeme gerek yok ama senin acilen gitmen gerek.
Hem doktora gidiyor hem de herseyi anlatmıyorsunuz.. burda da anlatmayın o zaman。
Bende sorun kalmadı doktora gitmeme gerek yok ama senin acilen gitmen gerek.
Hem doktora gidiyor hem de herseyi anlatmıyorsunuz.. burda da anlatmayın o zaman。
Ne yapsam içimdeki sıkıntı geçmiyor
Can sıkıntısından, bir şey yapamamaktan bunalıyorum. İnsanlarla bir arada olmak istemiyorum. Çoğunlukla günde 12-13 saat uyurum, uyumazsam bilgisayar veya kitap okurum. Fakat ne yapsam içimdeki sıkıntı geçmiyor. Bu bunalım intihar fikrini bende daha çok ateşliyor.
Can sıkıntısından, bir şey yapamamaktan bunalıyorum. İnsanlarla bir arada olmak istemiyorum. Çoğunlukla günde 12-13 saat uyurum, uyumazsam bilgisayar veya kitap okurum. Fakat ne yapsam içimdeki sıkıntı geçmiyor. Bu bunalım intihar fikrini bende daha çok ateşliyor.
valla yazmayacam yazmayacam dedim ama ..senin için gerekli bir bilgi mevcut.
TEORI
kişi ergenlik döneminde huzursuz olabilir. iç dünyası ve psikolojisi dalgalanmalar yaşayabilir ve bunalımlara da girebilir. ancak 19 yaşına geldiğinde genel olarak sıkıntılar bitmiştir ve genç artık mutlu bir tablo çizmektedir.
.....
güle güle
ahmet22
TEORI
kişi ergenlik döneminde huzursuz olabilir. iç dünyası ve psikolojisi dalgalanmalar yaşayabilir ve bunalımlara da girebilir. ancak 19 yaşına geldiğinde genel olarak sıkıntılar bitmiştir ve genç artık mutlu bir tablo çizmektedir.
.....
güle güle
ahmet22
Son düzenleme:
İlerler mi?
2017 Kasım ile 2018 Mayıs arası varsanılar, takip edilme düşüncesi, kuvvetli intihar düşüncesi ve insanlara karşı güvensizliğim vardı bundan dolayı da insanlardan uzaklaşıyordum. Bunların neredeyse hepsi geçti fakat kimi gün intihar düşünceleri aklımı dolduruyor ara ara karartılar görüyorum. Artık takip edilme gibi düşüncelerim yok. İlerleyen günlerde bu şikayetlerim artacak mı? İlaç kullanmıyorum ve kullanmakta istemiyorum. İlaç kullanmadan geçti takip edilme gibi şeyler.
2017 Kasım ile 2018 Mayıs arası varsanılar, takip edilme düşüncesi, kuvvetli intihar düşüncesi ve insanlara karşı güvensizliğim vardı bundan dolayı da insanlardan uzaklaşıyordum. Bunların neredeyse hepsi geçti fakat kimi gün intihar düşünceleri aklımı dolduruyor ara ara karartılar görüyorum. Artık takip edilme gibi düşüncelerim yok. İlerleyen günlerde bu şikayetlerim artacak mı? İlaç kullanmıyorum ve kullanmakta istemiyorum. İlaç kullanmadan geçti takip edilme gibi şeyler.
Akıl verir misiniz
Ben şehir dışında üniversite okuyorum. Ailem ayrı olduğundan annemle kardeşim tek kalıyor. Aklım onlarda oluyor hep. Yurdum çok dar olduğundan gitmek bile istemiyorum. Nefret ediyorum yaşadığım yurttan. Okudum bölümün iş imkanları yüzünden gelecek kaygım çok var. Kimi zaman ölsem de kurtulsam diyorum.
Ben şehir dışında üniversite okuyorum. Ailem ayrı olduğundan annemle kardeşim tek kalıyor. Aklım onlarda oluyor hep. Yurdum çok dar olduğundan gitmek bile istemiyorum. Nefret ediyorum yaşadığım yurttan. Okudum bölümün iş imkanları yüzünden gelecek kaygım çok var. Kimi zaman ölsem de kurtulsam diyorum.
vakanüvis_faruk
Faruk kardeşim merhaba, bak ne güzel üniversite de okuduğunu söylüyorsun, bu senin bahsettiğin durumu bizler de yaşadık hatta ben kendim üniversiteyi bırakacak duruma gelmiştim tek düşüncem ailem di, okulda halen görüştüğüm bölüm hocam bir söz söyledi ve benim dönüm noktam olmuştu, ben de sana söyleyeceğim İnşaallah senin de dönüm noktan olur, ileriki hayatında rahat edeceğin bir iş bir meslek istiyorsan okulun bitinceye kadar hiç bir yere gitmeyeceksin bu sıkıntılara gögüs gereceksin diplomanı aldıktan sonra ailen ile mutlu bir hayat süreceğin günler seni bekleyecektir.
Faruk kardeşim merhaba, bak ne güzel üniversite de okuduğunu söylüyorsun, bu senin bahsettiğin durumu bizler de yaşadık hatta ben kendim üniversiteyi bırakacak duruma gelmiştim tek düşüncem ailem di, okulda halen görüştüğüm bölüm hocam bir söz söyledi ve benim dönüm noktam olmuştu, ben de sana söyleyeceğim İnşaallah senin de dönüm noktan olur, ileriki hayatında rahat edeceğin bir iş bir meslek istiyorsan okulun bitinceye kadar hiç bir yere gitmeyeceksin bu sıkıntılara gögüs gereceksin diplomanı aldıktan sonra ailen ile mutlu bir hayat süreceğin günler seni bekleyecektir.
İntiharı istemenin sebebi ruhundaki dayanma gücünün azalması. Eyleme geçirmeden bu intihar duygusunu yaşamanı gerekli görüyorum.
Tükenmişlik yaşayan herkeste böyle dalgalanmalar olur. Sanaldan veya gerçek yaşamdan dertleşeceğin birilerini bul. Sürekli evde takılma, arada çıkıp dolaş yürüyüş yap. Özelden bana da yazabilirsin. Elimden geldiği oranda destek olmaya çalışırım.
Bilgisayar kursu vs. bir meşgale edin. Kafayı dağıtacak bir şeyler yap. Gelişmeleri buradan paylaşırsın. Ahiretini yakmaya değmez. Allah'a emanet ol. Cümlemize geçmiş olsun...
Merhabalar tüm arkadaşlara,yaşça muhtemelen hepinizden büyüğüm ya da belki benimle aynı yaşlarda olanlarda olabilir.burada yazdığınız tüm ilaçları ((yeni çıkan ilaçlar hariç)) ve yazmadığınız;bir ara yasaklanması bile istenen RİSPERDAL adlı ilaç ve yüksek dozunu uzun zaman kullandım.(2000-2004) yılları arasında.Bir çok arkadaşın yaşadığı sorunları alası ile zamanında yaşadım.üniversitede de okurken rahatsızlandım üniv.yi bıraktım(((keşke şimdiki aklım ve imkanım olsa bırakmazdım.))) o zaman hem ailem madden iyi değildi hem de psikolojim elvermediği için okulu bıraktım(zaten hastaydım,mecburdum bırakmaya)....birinin takip etmesinden tutunda;yazdığınız intihar etme duyusuna kadar hepsini yaşadım...Ama emin olun hepsi geçici
Ben hastalandığım yıllar içerisinde bu hastalığın yanında sol gözümün korneası delindi,psikolojik rahatsızlığımın yanına göz engelim baş göstermişti.yaşım 2003 yılında 23'tü.işim yoktu,okulu ve tüm istikbalimi karanlık gördüğüm zamanlardı,bırakın istikbali;bazı geceler hezeyanlarımdan halüsinasyonlarımdan korkmaktan uyuyamıyor,uyusam bile asla uyanmamak için arada uyansam bile tekrar uyumak için zorluyordum kendimi
çoğu zaman ailemin bile bana düşman olduğunu düşünüyor,beni öldüreceklerini bile düşündüğüm uzun uzun günlerin sonunda daha detaya girmek istemiyorum;İNANIN ZAMAN İÇİNDE KENDİ ÇABANIZ,AİLENİZİN ((SİZE KÖTÜLÜK GİBİ GELEN))DESTEĞİ VE DOĞRU DOKTOR TEŞHİŞİ İLE HER ŞEY HATIRALARINIZ DA KALACAK VE ÖMRÜN HER GÜNÜNÜN YAŞANAŞI BİR ANININ MUTLAKA OLDUĞUNU GÖRECEKSİNİZ...((((Bakırköy ruh ve sinir hastalıkları hastanesinde bir çok doktor farklı teşhişler koydu ama beni iyileştiren teşhişi ve ilaçları uygulayan kişi;belki emekli olup muayenehanesini bile kapatmıştır ama bulursanız bakırköy ruh ve sinir hastanesinde nörolog olarak görev yapan aynı zamanda hem psikoterapi uygulayan Dr.Nihal Turan CEYLAN'dır.
Ailemin maddi gücü dediğim gibi uygun değildi;babam hem emekli hem de hatalık çalışan biriydi ama o zamanlar bana,terapi aldırmak için bir haftalığını veriyordu.Ama 1 saat süren terapiler sonunda arka arkaya yani aynı ayda en fazla 2 kez terapi almışımdır;bu zaman zarfından sonra süreyi doktorum kendisi zamanla arttırdı ve en .ok 7-8 seans sonra artık ilaç sayım 1 dolu poşetten 3 adete düşmüştü ve terapilerden 4 ay sonra arkadaşlarımla dışarı çıkabiliyor ve hatta aileme bile güvenebiliyordum.anlayacağınız uzun lafın kısası
1- Hastalığı kabul etmek
2- İyileşmeyi istemek
3- Doğru doktoru bulmak
4- Doğru teşhis ve bunların yanında ilaçları doğru zamanda almak ve spor yapmak.
Son olarak şu an kamu kuruluşunda engelli memurum,evliyim ve bir Rabbim cümlemizinkini bağışlasın bir oğlum var....Kısaca mücadeleyi bırakmayın yılmayın ve dermansız bir derdinizin olduğunu asla düşünmeyin...
Ben hastalandığım yıllar içerisinde bu hastalığın yanında sol gözümün korneası delindi,psikolojik rahatsızlığımın yanına göz engelim baş göstermişti.yaşım 2003 yılında 23'tü.işim yoktu,okulu ve tüm istikbalimi karanlık gördüğüm zamanlardı,bırakın istikbali;bazı geceler hezeyanlarımdan halüsinasyonlarımdan korkmaktan uyuyamıyor,uyusam bile asla uyanmamak için arada uyansam bile tekrar uyumak için zorluyordum kendimi
çoğu zaman ailemin bile bana düşman olduğunu düşünüyor,beni öldüreceklerini bile düşündüğüm uzun uzun günlerin sonunda daha detaya girmek istemiyorum;İNANIN ZAMAN İÇİNDE KENDİ ÇABANIZ,AİLENİZİN ((SİZE KÖTÜLÜK GİBİ GELEN))DESTEĞİ VE DOĞRU DOKTOR TEŞHİŞİ İLE HER ŞEY HATIRALARINIZ DA KALACAK VE ÖMRÜN HER GÜNÜNÜN YAŞANAŞI BİR ANININ MUTLAKA OLDUĞUNU GÖRECEKSİNİZ...((((Bakırköy ruh ve sinir hastalıkları hastanesinde bir çok doktor farklı teşhişler koydu ama beni iyileştiren teşhişi ve ilaçları uygulayan kişi;belki emekli olup muayenehanesini bile kapatmıştır ama bulursanız bakırköy ruh ve sinir hastanesinde nörolog olarak görev yapan aynı zamanda hem psikoterapi uygulayan Dr.Nihal Turan CEYLAN'dır.
Ailemin maddi gücü dediğim gibi uygun değildi;babam hem emekli hem de hatalık çalışan biriydi ama o zamanlar bana,terapi aldırmak için bir haftalığını veriyordu.Ama 1 saat süren terapiler sonunda arka arkaya yani aynı ayda en fazla 2 kez terapi almışımdır;bu zaman zarfından sonra süreyi doktorum kendisi zamanla arttırdı ve en .ok 7-8 seans sonra artık ilaç sayım 1 dolu poşetten 3 adete düşmüştü ve terapilerden 4 ay sonra arkadaşlarımla dışarı çıkabiliyor ve hatta aileme bile güvenebiliyordum.anlayacağınız uzun lafın kısası
1- Hastalığı kabul etmek
2- İyileşmeyi istemek
3- Doğru doktoru bulmak
4- Doğru teşhis ve bunların yanında ilaçları doğru zamanda almak ve spor yapmak.
Son olarak şu an kamu kuruluşunda engelli memurum,evliyim ve bir Rabbim cümlemizinkini bağışlasın bir oğlum var....Kısaca mücadeleyi bırakmayın yılmayın ve dermansız bir derdinizin olduğunu asla düşünmeyin...
perseküsyon
Hiç gidecek kurs yok ya da bilmiyorum var mı. Yurttan başka gidecek yer yok. Dertleşeceğim kadar tanımıyorum insanları.
dostalim
Teşekkür ederim tavsiyeleriniz için.
Hiç gidecek kurs yok ya da bilmiyorum var mı. Yurttan başka gidecek yer yok. Dertleşeceğim kadar tanımıyorum insanları.
dostalim
Teşekkür ederim tavsiyeleriniz için.
Kılıyorum fakat hiçbir şey yok her şey kötüye gidiyor.
Ben sizden büyüğüm hayata bakış açınızı değiştirmediğiniz sürece bu böyle devam eder. İntaharı düşünmek ne demek Allah'ın verdiği canı sen alamazsın can sana emanettir düşünmesi bile kötü biz imtihan dünyasındayız. Kiminin biraz zor olabilir işte buna dayanırsak öbür dünyada mukafatını görürüz
kardeşim sana tavsiyem en icten dileklerimde önce ruh sağlına kavuşmanı isterim o fikirlerden uzak durmanı tavsiye ederim ama şunu sana sölemek isterim ilk önce denize yakın bir yerde yaşıyorsan ve olta takımı al ve boş oldun zamanlar git uzun uzun takıl eve takılırsan ruh sağlın gittikce kendince zora sokarsın git dolaş ve dedim uygula 3 ay icinde öle bir kafa yapın kalmıcak sende şaşırıcaksın
sana tavsiyem kardeşim git balık avlamaya ruh sağlın eskisindede ii olcanı görüceksin gecmiş olsun.
sana tavsiyem kardeşim git balık avlamaya ruh sağlın eskisindede ii olcanı görüceksin gecmiş olsun.
Eğer imkanın olursa onların yanına yatay geçiş yapmak için biraz çalış ve geçişe başvur;dayanamayacak kadar onların yokluğu seni etkiliyorsa şayet okulu dondurup 1 sene sonra devam et derim ama böyle de yapabiliyorsan devam et ve de kendini iyi hissettiğin şeyler yap spor olarak koşabiliyorsan seviyorsan koşmayı koş...halı saha maçlarına katılma imkanın varsa ya da yüzme basketbol gibi
bunlar çok iyi gelir herkes için spor olmalı rahatlatır insanı...ama daha öncede bahsettiğim gibi yavaş yavaş düzelme kaydedilecek ve her iyi şey sıkıntılarınızı atmaya daha çok yarayacak...Unutmadan kendinizce iyi hissettiren şeyleri insan kendisi bilir mesela ben kedileri çok severim ve onlarala vakit geçirip yemek vermek beni mutlu eder...bir başkası ise köpekleri çok sever onlarla oynar gibi...içinizden gelmiyordur biliyorum ama ne kadar çok sosyal olup hayatla iç içe olursak sıkıntılarımız o kadar çok paylaşılır...bizi tanısın tanımasın dostumuz olsun olmasın sadece merhaba demek havadan sudan konuşmak bile bazen işe yarar.
ve bir de mutlaka doktorunuza en ince ayrıntısına kadar içinizde ne varsa sizi sıkan hepsini anlatın, bu midenizi kötü eden bir yiyecek yiyip vücudunuzun siz istemedende olsa kusarak o yiyeceği atması gibi;sizin içinizdeki sizi rahatsız eden belki sizin bile bilmediğiniz sıkıntınızı çözmeye yarayacak emin olun...
Ve tekrar etmek istiyorum sizi ne mutlu ediyorsa ne neşelendiriyorsa,ne rahatlatıyorsa onu yapın sizi sıkan boğan ve de huzursuz eden işlerden uzak durmaya çalışın.Sabredin emin olun geçecek ve güzel günler yaşamaya başlayınca daha güçlü ve daha dirayetli olacaksınız diğer insanlardan çünkü kolay bir hastalık değil atlattıktan sonra her şey daha güzel olacak emin olun
bunlar çok iyi gelir herkes için spor olmalı rahatlatır insanı...ama daha öncede bahsettiğim gibi yavaş yavaş düzelme kaydedilecek ve her iyi şey sıkıntılarınızı atmaya daha çok yarayacak...Unutmadan kendinizce iyi hissettiren şeyleri insan kendisi bilir mesela ben kedileri çok severim ve onlarala vakit geçirip yemek vermek beni mutlu eder...bir başkası ise köpekleri çok sever onlarla oynar gibi...içinizden gelmiyordur biliyorum ama ne kadar çok sosyal olup hayatla iç içe olursak sıkıntılarımız o kadar çok paylaşılır...bizi tanısın tanımasın dostumuz olsun olmasın sadece merhaba demek havadan sudan konuşmak bile bazen işe yarar.
ve bir de mutlaka doktorunuza en ince ayrıntısına kadar içinizde ne varsa sizi sıkan hepsini anlatın, bu midenizi kötü eden bir yiyecek yiyip vücudunuzun siz istemedende olsa kusarak o yiyeceği atması gibi;sizin içinizdeki sizi rahatsız eden belki sizin bile bilmediğiniz sıkıntınızı çözmeye yarayacak emin olun...
Ve tekrar etmek istiyorum sizi ne mutlu ediyorsa ne neşelendiriyorsa,ne rahatlatıyorsa onu yapın sizi sıkan boğan ve de huzursuz eden işlerden uzak durmaya çalışın.Sabredin emin olun geçecek ve güzel günler yaşamaya başlayınca daha güçlü ve daha dirayetli olacaksınız diğer insanlardan çünkü kolay bir hastalık değil atlattıktan sonra her şey daha güzel olacak emin olun
En güzeli hayatı olduğu gibi kabul etmek .
Bir gün zaten öleceğiz . ( O yüzden intiharı düşünmek yerine ,güzel şeyler düşünmek bence daha mantıklı )
Üstelik intihar ettiğin zaman seni seven ailen ,dostların insanların yüzüne nasıl bakacaklar .
Onları ,bak işte intihar eden falancanın annesi ,babası ,ya da kardeşi diye parmakla gösterecekler
Onlara bu travmayı yaşatmaya değer mi ?
Mutsuzsan bile ,seni seven insanların başlarını öne eğdirmemek adına bu mutsuzluğunu mutluluğa çevirmenin daha mantıklı yollarını araştırmalısın .
Hayat tahmin ettiğinden çok çok daha kısa .
İnsan yaşı ilerledikçe bunu daha iyi anlıyor .
Anın tadını çıkar .
Yaşadığın her günü sana sunulmuş bir hediye gibi gör
Bir gün zaten öleceğiz . ( O yüzden intiharı düşünmek yerine ,güzel şeyler düşünmek bence daha mantıklı )
Üstelik intihar ettiğin zaman seni seven ailen ,dostların insanların yüzüne nasıl bakacaklar .
Onları ,bak işte intihar eden falancanın annesi ,babası ,ya da kardeşi diye parmakla gösterecekler
Onlara bu travmayı yaşatmaya değer mi ?
Mutsuzsan bile ,seni seven insanların başlarını öne eğdirmemek adına bu mutsuzluğunu mutluluğa çevirmenin daha mantıklı yollarını araştırmalısın .
Hayat tahmin ettiğinden çok çok daha kısa .
İnsan yaşı ilerledikçe bunu daha iyi anlıyor .
Anın tadını çıkar .
Yaşadığın her günü sana sunulmuş bir hediye gibi gör
