Güncel İçerik

Merhabalar

Engelli haklarına dair tüm içerikten üye olmaksızın yararlanabilirsiniz.

Soru sormak veya üyelere özel forumlarlardan ve özelliklerden yararlanabilmek içinse sitemize üye olmalısınız.

Teksan İnovatif Medikal: Engelliler, Engelli Çocuklar, Hasta ve Yaşlılar için emsalsiz ürünler

Psikolojim iyi değil. Sürekli intiharı düşünüyorum. Ne yapmalıyım?

BuROCKY
Aile düzelmeyecek gibi. Yanlış ve kesin kararı aldı babam.

dostalim
Yatay geçiş yaşadığım şehre yapamam maalesef. Okuduğum bölüm için iyi yerlerden biri İstanbul. Üniversite ortamındaki insanların çoğu itici geliyor. Kendilerini üstün gösterme çabası içindeler. Sporla şu ana kadar hiç alakam olmadı.

SERAFİM
Beni yaşatan şeyse zaten annemdir. Kardeşimle beraber yaşıyorlar. Babam da gitti bende okumaya gittim. Ölürsem annem ne yapar diyorum
 
Bak ne güzel demişsin , ''Ölürsem annem ne yapar bilemiyorum '' diyorsun .

O zaman ,ölme

Çünkü sen öldüğünde ona evlat acısı yaşatmış olacaksın

bu dünyada ki en büyük acılardan biridir .

Belki o da hayatın zorluklarına senin hatırına katlanıyordur .

Kadın başına kolaymı bunca zorluğa göğüs germek .

İnan bana herkesin bir hikayesi var ve herkes kendi içinde bir çok acı çekiyor

Şu dünyada en akıllı insan hayatın zorluklarına gülerek karşılık verebilen insandır
 
uygula kardeşim ben boş konuşmam tecrübelere dayanarak konuşuyorum inan buna yap ve uygula görüceksin 3 ay demicek nerden nereye geldini kendin görüceksin kardeşim ama gittinde orda dur oltayı at denize bekle sabır et yok böle öle deme öften püftende eve kacmaya calışma dur dinlendir kafanı bak görki ne olcana sen bile şaşırıcaksın kafan dolu oldu için boşaltamıyorsun kardeşim ALLAH büyüktür sana yardım edicektir.
 
2008 yilinda askere gittim tekrarlayici uyum bozuklugundan muaf oldum sonra bir tanidik vasitasiyla ise girdim 6 yil calistim sonra kafa gitti bipolar bozukluk sonrada psikotik bozuklukdan rapor verdiler yuzde 45 calisabilir kafa gidik 2.5 senedir issizim isede almiyolar calisabilecegimide sanmiyorum ailem cok baski yapiyor ekpssyede girdim 62 puan aldim 145 kilo oldum daha once elektronik fabrikasinda calistim bir daha makina felan calistirabilcegimi sanmiyorum gorevleri yerine getiremem heralde
 
O zaman en güzeli ve doğrusu kendi başına bir iş kurmak .Mesela tattoo pearcing işi gibi bi iş öğrenip ,dükkan bile açmana gerek kalmadan evden çalışırsın

Ben mesela fotoğrafçılık ve tattoo üzerine kendimi geliştirmeye çalışıyorum

Şu an da bir şirkette çalışıyorum ama ola ki ileride işsiz kalırsam kenarda köşede kendi başıma yapabileceğim bir iş olsun istiyorum .

Sonuçta 3 ay sonra 44 yaşıma gireceğim .

Bu yaştan sonra iş bulamam
 
İntihar düşünceleri hayatımda kimi zamanlar her zaman var!

Son 1,25 senedir intihar düşüncelerim kuvvetli şekilde ortaya çıkıyor. Bu dönemde intihar planları kurup kimi zaman kendime zarar vermeye kadar gidiyor. Bu düşünce bazen 2-3 ay oluyor geçiyor 3-4 ay bir şey olmuyor eski halime dönüyorum sonra tekrar kafam intihar düşünceleri ile doluyor. İç sıkıntıdan göğsüme ağrılar bile girmeye başlıyor. İlaç kullanmıyorum. Sadece terapi alıyorum fakat terapinin bir işe yaradığını düşünmüyor. Sadece yaşadıklarımı anlatarak içimi rahatlatıyorum. Bu dönemler bir değil iki değil 3-4 kez oluyor Kasım 2017'den beri. Bunun yanında varsanılar oluyor karartı şeklinde bir anlık. Sonradan kendi kendime geçiyor bu durum fakat gelecekte tekrar yaşayacak mıyım düşüncesi hayat kalitemi düşürüyor. Bundan dolayı eskisi kadar her saat, her dakika olmasa da günde illa birkaç kez aklıma geliyor bu düşünce. Şu an ölmek için de yaşamak içinde sebeplerim olduğunu düşünüyorum. Ne yapmalıyım?
 
vakanüvis_faruk

Benim de sürekli intihar düşünceleri aklıma geliyor. Aynı sizin yaşadığınız durumları yaşıyorum. Bu yüzden hastanede de yattım. Fakat hiçbir yararını görmedim. Ama bir yandan da ölümünde garantisi yok. Pencereden atlasam sakat kalabilirim. Ölmekten daha kötü duruma düşebilirm. Kendimi araba önüne atsam vucudumun her yeri parçalanır, ölmekten beter duruma düşebilirim. İlaç zehir içip intihar etsem hastaneye kaldırırlar, midemi yıkarlar, karaciğerim bozulur. Nefesimi tutup ölmeyi denesem bayılınca nefesim yerine gelir. Ölmenin %100 garantisi olsa hemen intihar ederim Çünkü beni hayata bağlayan birşey yok.
 
vakanüvis_faruk

Sizi hayata bağlayan bişey olmayabilir.
Fakat burda ki çoğu insanın inancı var, umudu var, hayalleri var kimimiz görmek istiyor. kimimiz yürümek- koşmak istiyor.
kimimiz duymak istiyor, kimimiz sevdiklerimize sarılmak istiyor...
mücadele edenlere hayata tutunmaya çalışanlara haksızlık ediyorsunuz. belki bizden küçüksünüz, belki de büyük.
Böyle bir konu açarak insanların psikolojisini bozmaya hakkınız yok!
 
Ben kimseyi bu başlığı okuma zorunluluğunda bırakmıyorum. Okumazsınız olur biter.

Hastaneye yatış yapmam, yapamam. Ailemin bu duruma üzülmesini ve eğitim hayatımı yarıda bırakamam.
 
vakanüvis_faruk kendi tecrübelerime dayanarak bilgi paylaşımı yapmak istiyorum . Depresan türü ilaçlarında yan etki olarak intihar düşünceleri oluşturması vardır . İntihara meyilli düşünce ve davranışlar sergileme şikayetleri nedeniyle önce kullandığın ilaçların içinden çıkan yazıları okuman gerekir . Yan etki olarak yazıyorsa doktorunla görüşmende fayda var .

Epilepsi ve ani bayılmalar için noröloji bölümü ilaçlar vermişti . Aşırı intihar isteği yaşadım , doktorla konuşarak bunun epilepsi ilacından kaynaklı olduğunu öğrendim . Psikiyatri doktorum nöroloji doktorundan muayene olmam için randevu rica etti . Epilepsi ilacını kaldırınca intihar istekleri sona erdi .

Tecrübeme dayanarak kullandığın ilacın yan etkisini yaşıyor olabilirsin :)
 
-DORLİON-

Bende antidepresan kullaniyorum. Ama ilaclari bazen almiyorum. İlac almayinca daha cok intihar hissi olusuyor bende.Birkac gundur ilac almadim. Dahada kotu oldum.
 
Sarhoşluk geçtikten sonra çok kötü hissediyorum

3-4 senedir birçok sıkıntıyla mücadele ediyorum. Son zamanlar kendimi eskiye kıyasla biraz daha iyi hissetsem de sarhoşluk geçtikten öyle çok sıkıntı basıyor ki nefes bile alamıyorum. Kendimi intihar etmemek için zor zapt ediyorum. İçki ile bunun bir bağlantısı mı var?
 
bence var. ben içki kullandım ve etkisi geçince agresif olup ne yaptığımı bilemez haldeydim.
saldırganlık yapmıştı. yakınlarımı çok üzmüştüm ve onların gönlünü alamıyorum artık.
bu yüzden içkiyi bıraktım hem cebe hem sağlığa düşman bu meret.
türk kahvesi çok içiyorum bana az da olsa iyi geliyor, boşluğa düşmemek için hobiler edindim.
 
Sanırım doğru o zaman. Ya tamamen bırakacağız ya hep içeceğiz. :) Pahalı olmasından dolayı öyle bir lüksümüzünde olmadığını düşünürsem bırakmak zorundayım sanırım. Teşekkürler.
 
lıkır lıkır içki içip sonra da çözüm mü arıyorsunuz :D Hey Allah'ım
 
Ben içki içerek çözüm aradığımı yazmadım ve o amaçla içmiyorum da. Bir ortama girince içiyorum iyi hissetsem bile berbat olduğumu da metne yazdım.

Maalesef bu işin vicdan ile bağlantısı olduğunu bulamadım. Yaşadıklarım, yaşayamadıklarım aklıma fırtına gibi geliyor sonrasında bu da çok sert oluyor benim için.
 
Tekrardan intihar düşünceleri ile dolu aklım

Evde iki aydır durmak beni çok bunalttı. Bunun üstüne yalnız biri olduğumun acı şekilde farkına daha beter bir şekilde farkına vardım. Önceden de intihar düşüncelerim vardı hastaneye yatmıştım bir süreliğine iyiydim ama bu düşünceler belli aralıklarla zihnime hücum ediyor. O kadar bunalıyorum ki nefes almakta zorluk çekiyor, göğsüme ağrılar saplanıyor. Üzerine ödevlerin gelmesiyle üzerimdeki baskılar daha da arttı. Düzenim olsa da bu ödevlerin gelmesi düzenimi alt üst ederek hayatımı daha da mahvetti. Ne yapacağımı bilemez hale geldim. Oruç açmak için bile yemek yiyesim gelmiyor. Yaşadıkça kahrolduğumu düşünüyorum.
 
Bende intihari düşünüyorum ama etmiyorum. Her düşünen intihar etseydi, memlekette her gün biri ölüyor olurdu.
 
fluo o zaten sürekli düşünüyor düşün düşün pohtur işin hesabı .:cool:
 
Sadece psikolog terapi vardı fakat okulların kapanmasıyla eve gelmem ile bıçak gibi kesildi terapim. Memleketimde nasıldırlar bilmediğim için ve uzak olmasından dolayı gitmek istemedim
 
hımm anladım...çok afedersiniz...ilaclariniz iyi gelir umarım...geçmiş olsun bu arada ...
 
bende bir ara çok düşüncelerdeydim bir an bile yaşamak istemiyordum hastanede yattım ama çare olmayacağı kesin ben annemle yaşıyorum şuan tesellim bu annem var ben ölürsem annem yalnız kalacak o nedenle şu an erteledim allah korusun anneme bişey olursa zaten yaşayamam umarım sende seni hayata bağlayacak bişey bulabilirsin
 
İlaç kullanmıyorum, teşekkür ederim.

Ailemde tek düşündüğüm annemdir fakat hayat öyle bir raddeye geliyor ki artık kimseyi gözün görmüyor. Kendimi kitaplara versem de hepsi tamamen boş. Öldükten sonra bir anlamı kalmayacak. Kendimi hayata bağlayacak sebep bulamıyorum ve bulacağımı da sanmıyorum.
 
Rusya’nın en zengin iş adamlarından 52 yaşındaki Bosov intihar etti.
 
Yürüyüş yapmak isterim fakat ödevlerim var ve sokağa çıkma yasağına tabiyim. Bir uyku ve yemek düzenim var denilebilir. Hayattan zevk almak gibi şeylerin olacağını düşünmüyorum. Ben sadece kendim için değil her acı çeken varlığı da düşünmeye çalışıyorum. İnsanlardan uzak durmaya çalışıyorum. Artık hayatta mutlu olmak için çaba harcamak yerine daha kötü olmaması için çabalıyorum. Kişisel gelişim kitapları yerine Schopenhaur ve benzerleri okuyorum ve hayat felsefem oldu düşünceleri.

Ben kendimde hata göremiyorum sorunlarımın insanlardan ve benim onlara verdiğim değerden olduğunu anlayınca pek yaklaşmıyorum insanlara. Bir hedefim var bunun için çalışıyorum şu an için.
 
intihar ı düşünmenin sadece bir genel sebebi vardır. İnsanın istediklerinin olmaması.

Seninde istediklerin olmamış galiba.

İnsanların bir çoğunun istedikleri olmuyor zaten. Ölümün doğal bir şekilde gelişmesini beklemek yerine yaşamına bir anda son vermek düşüncesi kafandaki seni rahatsız eden düşünceler, yalnızlık, sorunlarını paylaşıp başkalarının derdini dinleyecek samimi insanların çevrende olmaması olabilir.

Ailen'e de her konuda açılamayabilirsin.

Peki böyle birşey olmasında inşAllah. Ölüm sonrası geride kalan ailen üzülecek. Ölüm sonrası neler olacağını bilmiyorsun. Şuanki bunalım mutsuzluk halin orda yok mu olacak veya daha kötüsü ile devammı edecek yargılanacak cezalandırılacak mısın ? Yoksa merhamet edilecek güzel mutlu bir hayata mı kavuşacaksın ? Bilmiyorsun. Kimse bilemez. Sadece inançların gereği birşeylere inanırsın.

Bu dünyada insanların başına her türlü sıkıntı geliyor gelebiliyor. İntiharı düşünmek zaman zaman herkeste olmuştur eminim. Fakat biraz sakin kalıp düşündüğümüzde intaharın sağlıklı bir karar olmadığı doğru bir karar olmadığını anlıyoruz. Mücadele etmek tüm olumsuzluklara rağmen pes etmemek . En güzel ve en doğru olan da bu. Diyecek başka şeyler bu işin detayı olur. Detay verecek yeterli psikolojik bilgim yok. Tamamen halk adamı düşüncem bunlar :D Kısacas dürüst ol , ahlaklı ol, onurlu ol, iyi kalpli ol, yardım sever ol,ı üzme kendini ailenide üzme işine gücüne hayatına bak.
 
Lise dörtten beri intihar etmeyi düşünüyorum. Bakın arada bir olsa hastalıklı bir düşünce veya yanında paronya, varsanı gibi etkiler olsa hastayım diyebilirdim fakat hayır yaşadığım hayat, düşüncelerim, okumalarım bu karara itti beni. Ailem için yapabileceğim bir şey yok ne yazık ki. Hayat herkes için acı verici. Öldükten sonrası umrumda değil. Önünüze berbat yemek konup sonra yemediğiniz için dayak atılması adeletli olur mu? Bu konuda Tanrı varsa adaletli olacağını düşünüyorum yoksa da zaten bunları düşünmeye değecek bir varlığım da olmayacak.

Ben memleketime döndüğüm için terapi göremiyorum. Orada konuşup bir nebze rahatlayabiliyordum ama memlekete dönünce hiçbir kimseyle konuşamıyorum. İnsanlarla artık muhatap bile olmak istemiyorum.
 
Üst Alt