Sizce engelli olmasaydınız nasıl bir hayatınız olurdu?

tuttum seni aliyeeekiz cisss cisss cissssimcik agzina biber surmeye kalkarlar. bak bu arada bende sagirimsalla gitsin engelimizle baristiktan sonra, engellere ragmen yaptiklarimizda az degil. kolaymiymisbitek keske deme nolursuuun.

1. Özel hayatımız daha farklı olurdu.
2. Açıkçası belki daha savurgan biri olurdum ki bu da beni yanlış şeylere sevk ederdi.
3. Tembellik varsa biraz Engelli statüsünden yararlanıp memurluk gibi bir vasfa sahip olamazdım.
4. Her şeyi yapabilecek güce ve rahatlığa sahip olabilirdim ( Ekonomik durum ne olursa olsun)

Bunlar, şahsi görüşlerim.

ben hurturlu goturuom yanlıs anlamayında

öyle br dünyada yaşıyorsun ki engel olmayıp kaderine isyan derecesi dger tarafta engelli olup mutlu oln var haytta denge var .hiç bir kimse muhteşem degildir.bende devlet memuru oldugmda sorunlar bitiyor dedim şunada psikolojinin çzöemedigi son safhaya geliyorum

yazın mükemmel helal olsun sana tebrik ederim

o sorunları evet bizler çok yaşıyoruz.Dediğin gibi yaşıtlarımızla normal insan olurduk.Normal degiliz

Merhaba arkadaşlar evet yaklaşık 3 yıldan bu yana ms hastasıyım olmasaydım evimin temizligini rahat yapardım yorummazdım.ve her gün iğne olmazdım hastanelere ayda 1 kere gitmek zorunda deyildim yani her hastalık zor allah bize sabır ve şifa versin bu biz engellilerin allah katında imtihanı diye düşünüyorum ve herseye rahmen mutlu olmayı başarmaya çalısıyorum.

Sanırım çok daha kötü bir hayatım olurdu, çünkü elimde ki bu engellilik imkanını sonuna kadar kullanıyorum. Ha bide ehliyet alabilseydim süper olacaktı da çok şükür şimdilik bir ceza yemedim.

arkadaşlar dün cenazemiz vardı.benim ayaktan engelim var,bişeyler yapmak istiyorsun,ama yapamıyorsun, hep en geriden gidiyorsun,mezara giderken gelirken,hayatın her alanında hep aynıyız,pisikolojik olarak etkileniyoruz,bu durum her alanda aynı,düğünde,piknikte,top oynarken,çocukken kovalamaca oynanırken,bir çok şeyde hep en geridesin,hep bi izleyicisn,durum böyleyken,engelliye engel koymazlarmı,engellileri sağlm sayılması gibi,rapor oranlarının düşürülmesi gibi,toplum sana engelli gözüyle bakıyor,bürokrasiye takılan bir yığın engelli var,sağlam olsan enazından rapor almak zorunda kalmazsın,işe girme konumun yüzde elli artar,kimi arkadaşlar var engelli olmasam hırsız olurdum arsız olurdum diyor,böyle bişey yok,insan olmak isteyen her zaman insandır,

herkesin bir kaderi var.herkes sıkıntısını anlatmış.şmdi ben de engelli olamsaydım şöyle böyle diyecem.ama şunu itiraf edeyim saglam insanların çogu kşilk engelli...

Engelli olmasaydım hayata daha erken atılır ve bu yaşıma kadar herşeyi yaşayıp tecrübe edinmiş olurdum.

Yaşamakta olduğum şehre daha erken gelir ve hayata daha erken atılırdım . Evet herkesin daha farklı hayatı olurdu.

engelli olmasaydım; bu kadar feci ağrılarım olmazdı herhalde. daha kötüsü de olabilirdi bilemiyorum. buna da şükür.
saim turhan evet çok iyi anlıyorum seni kardeşim.

Aslında uzun zaman bunu düşündüm. Ankara'da gecekondu mahallesinde büyüdüm. İlkokul arkadaşlarımdan üniversite okuyan kimse olmadı, sadece birkaç kişi meslek lisesinden 2 senelik bölümlere geçiş yaptılar o kadar. Akrabalarımda da okuyan kimse yok. Ben engel durumum nedeniyle kendimi biraz düşünce olarak geri planda tuttum açıkçası. Allah nasip ederse 3 ay sonra iyi bir üniversiteden onur öğrencisi olarak mezunum ve birkaç iş buldum bile. Şimdi düşünüyorum, engelli olmasaydım ne olurdu. Kişi kendini iyi bilmeli, ben kendimi ve ne kadar kolay vazgeçeceğimi biliyorum. Büyük ihtimalle arkadaşlarım gibi meslek lisesine giderdim ve tekniker olurdum. Beni hayatının her anında örnek alan tek erkek kardeşim de benimle aynı işi yapardı, annemin babamın yanında Ankaranın en pis mahallesinde gecekonduda sürünürdük (Çinçin mahallesi tarafı, günün 24 saati silahlı kavga, uyuşturucu satıcılığı falan). Şimdi güzel bir işim olacak, kardeşimin güzel bir işi olacak. Aileme güzel bir hayat yaşatabileceğim. Avrupayı gezebileceğim mesela, üst düzey insanlarla güzel muhabbetler kurdum,kurabileceğim, güzel kız arkadaşlarım oldu en önemlisi de empati kurmayı çok iyi öğrendim. Güzel bir unvanım olacak. ve 8 sene.. Allah izin verirse 8 sene sonra Muğla veya İzmir den bahçe alarak hedefime ulaşmış olacağım. belki sonra istifa ederim Bazen hayatın zorlukları peş peşe geliyor. İnce noktalar insanın sinirini bozuyor mesela .Ehliyet raporu gibi, özürlü kelimesi gibi, değişik bir bakış, insan dışı hareketler gibi gibi. Bunda da malesef imanım zayıf olduğu için isyan noktasına çabuk varabiliyorum ve diyorum ki "Lan sağlıklı olsaydım da asgari ücretle geçinseydim" daha sonra bencil olduğumu düşünüyorum. Benim mutsuzluğumun bana kazandırdıkları başta annemi, babamı, kardeşimi mutlu edecek. Daha sonra belki kardeşimin eşini, çocuklarını, benim eşimi, çocuklarımı... Sadece benim mutsuzluğum bu kadar kişinin rahat içinde yaşamasını ve mutlu olmasını sağlayacaksa ne mutlu deyip devam ediyorum hayatıma..

zaman zaman düşünürüz engelli olmazsak çok aksi biri olurdum, zaten çok sinirliyim sağlam olsam herkesi hırpalardım falan ama bu düşünceler bizim beynimizin bir tarafında sağlam olsak şöyle yapardık böyle yapardık diye bir alan oluşturmamızdan geçiyor bu da her engelli bireyde olağan birşey yapacak birşey yok onun için dünya da her canlı gibi bizde bir bacağı olmayan karıncanın nasıl çabaladığını düşünerek hayata sımsıkı sarılmamız lazım. Her engellinin şu sözü sağlam olan bireylere benimsetmesi lazım ki "Ya bir yol bul, Ya bir yol aç, Yada yoldan çekil.!" engellileri hor görmesinler..

ben engelimi hayatıma engel etmediğim için bir farkı olmazdı

Engelli olmasaydım dans edebilirdim, topuklu ayakkabı giyebilirdim , bisiklet sürebilirdim, kar dan asla korkmaz kartopu savaşı yapabilirdim en önemlisi de sanırım resim öğretmeni olabilirdim Ama mutluyum yani alıştım kabullendim çoktan o yüzden bir fark yok artık sadece topuklu ayakkabı dışında mutluyum huzurluyum...

topuklu ayakkabı hayali çocukluğumdan beri vardı.
artık ben de önemsemiyorum bunu.

Topuklu ayakkabı hayali ortak bi motto sanırım

Ayağım topuklu ayakkabı için müsait olsaydı eminim topuklu ayakkabılara şöyle bi bakmazdım bile.

Ben manyağı olurdum sanırım

Haa birde evde oturup atama beklemezdik sanırım )

Valla çok şükür halime fena ortamım vardı ama ne kaldı derseniz herşey boşmuş saglık olmayınca En çok üzüldügüm konu üniversitede olamamak. Bide agız egmeyecegimiz insanlara agız egmek zorunda kaldım o çok zoruma gidiyo. Ama birgün şifa gelecek inşallah

Nasil bi hayatim olurdu derseniz simdiki yasadigimdan cok farkli bi hayatimin olacagini sanmiyorum cunku normal insanlarin yaptigi, yapabildigi cogu seyi yapabiliyorum cok sukur. Belki bbazı konuda onlardan daha iyi oldugumu söyleyebilirim

Size Katılmıyorum Hatice hanım , engelli olmayanlar atama beklemiyor mu.?Atama beklemek engellilere özgü bir durum mu?

RüzgarGülü55' Alıntı:

Haa birde evde oturup atama beklemezdik sanırım )

Genişletmek için tıkla ...

beşkarakter

Hayat Etrafındaki kızları koşturmak veya Erkekleri süründürmek midir? Bir insanın hayalleri neden bunlar olur ki ? Çok şükür bu halimle bile peşimden koşmayan kız kalmadı... Son yengenize kadar 17 aydır beraberiz ve çıktıgım kızların hiçbiri engelli değildi güzel boylu poslu falan filan... ama benim dizlerimdeki ameliyatım olmasaydı Türkiye'nin en iyi futbolcularından birisi olurdum... Şu dizlerle bile halı sahada çok işler yaparken yıllardır top oynarken... Hocamın bir sözü vardı lisede... "cumali biraz boyun olsa ve dizlerindeki ameliyat olmasa çok iyi bir golcü olurdun" demişti... Onun dışında en buyuk 2. hayalim ise Sinema veya dizi oyuncusu olmak... aslında bu hayal için çokta çabalamadım yetenekli olduğumu düşünen kişilerin sayısı hiçte az değil... Ama ben bazı rolleri yapamamaktan korktum herzaman...Engelimden dolayı... Ya da çok korkmamalı mıydım? bilemiyorum...Hayırlısı olsun...Ama hiçbir zaman hayalim kızları peşimden koşturmak olmadı...Spikerliğe yeteneğim vardı bir türlü Televizyonculuk okuyacak puanı tutturamadık... O da hep hovardalığımızdan ) kısmet hayat bize kendi ile gerçekleri geç gösteriyor... Güzel bir çocukluğun ve okul hayatının ardından , o ortam senın bu ortam benim derken bazı şeyleri askıya aldık... Ve hayat tattırdığı o balı o kaymağın aslında bal kaymak olmadığını gösterdi geç oldu ama iyi oldu...hayatın kıymetini anladık...Sorumluluk duygusunun ne demek olduğunuda... Bakalım bu saatten sonra herşeyin hayırlısı

ferhat kurt


Yo sadece engellilere özgü bi durum demedim,ama ne yapar eder biryerlerde çalışırdım böyle boş beklemezdim.Benim gibi hareketli bi kız evde kös kös iş beklemezdi.

merhaba ben kendimde engelliyim özel bir bankada çalışıyorum hemde evde çalışıyorum hom agnet gurubu olarak 9 engelli var 2 tanesi benm referansımla işe girdi eğer İstanbul Kocaeli civarında ikamet ediyorsan bu konuda yardımcı olabilirim sana ulaşmak istersen,

Ha bir de arkadaşlar,diyosunuz ya şunu başardım bunu başardım,hepsinin önce nasiple sonra engel durumubuzla alakalı oldğunu unutmayn.adam engelli ama sadece ayağı aksıyo e bi zahmet başarsın yani hedefleri olsun benim gibi sandalyesiyle her engele takılmıyo ki.birilerini peşinden koşturma mevzusuna gelnce mesele peşinde koştrmak değil,o şu halimzle bizdede var ama mesele ciddiyete gidebilmek.iş ciddiye binince herkes elini taşın altna koymaktan çeknyo