İyi günler arkadaşlar.. Allah hepimize acil şifalar versin, bir daha hastalık yüzü göstermesin inşallah..Ben 23 yaşındayım.. Kısaca özet geçeyim avn hastası olduğumu öğrendiğimde bir çogunuz gibi bu hastalıgın adını bile bilmiyordum.. Gittiğimiz hastanelerde o kadar cok zaman kaybettim ki.. 1 ay bi hastanede yattım, 2 ay baska bir hastanede.. Mr - rontgen derken öyle acılar cekiyordum ki geceleri uyku uyumuyordum.. Sağ bacagımın üstüne basamıyordum, bütün gece agrıdan kıvranıyordum.. Hastaneler teşhisi koymaya calısırken bir yıl hastanelerde geçti.. Kimisi kök hücre dedi, kimisi kanlandırma dedi, kimisi artık çok ilerlemiş, protez ameliyatı da olamazsın yaşın genç en iyisi 10 yıl sık dişini dedi.. Bunu söyleyenler için o kadar basitti ki.. Yürüme hayallerim suya düşüyordu ve ben en son bir doktorun muayenehanesine gittim.. Tekerlekli sandalye ile gittim inanın ağlıyordum o kapıdan girerken.. Çünkü artık bir daha asla yürüyemeyeceğimi düşünüyordum.. Üstelik sağ bacağımda olan hastalık sol bacağımda da başlamıştı.. İki bacak agrısı, yerimden kıpırdayamamak, uyku uyuyamamak bütün gün aglamak artık bende eskisi gibi yürüyebilecek miyim diye düşünmek öyle zor ve kötüydü ki.. Her neyse, doktorum beni muayene etti mr sonuclarıma baktı ve cok geç kalınmış dedi, neden bu kadar oyalandınız dedi.. Sağ için yapılacak sey protez ama sol bacak yeni basladıgı için Allah'ın izniyle kurtarırız dedi.. Ve hemen 10 gün sonrasına ameliyat günü verdi.. İnanın ben yine aylarca bekleyeceğimi düşünüyordum.. Ve aklımda hep sorular vardı, yürüyebilecek miyim diye doktoruma belki 100 defa soruyordum.. Bu siteye girip kalça protezi ameliyatı olanların yazdıklarını okuyordum.. Ve ameliyat günü geldi.. Ameliyat sonrası uyandıgımda hiç agrım yoktu cünkü elimde bir alet vardı ve düğmeye bastıgım an yeniden dogmus gibi oluyordum.. 2. gün beni ayaga kaldırdılar.. 1 yıldır yürümeyen ben, bacagımdaki tüm kasların erimesi, adelelerin zayıflaması, yerinden oynatamama ragmen o ikinci gün üstüne birazcık basabilidim.. Acıyacagını düşünürken hiç agrı sızı hissetmedim.. wolker yardımıyla yürüdüm.. 3. günü hastaneden taburcu edildim.. ilk bir hafta wolker ile yürüyordum, sonra duvarlara tutuna tutuna yürümeye basladım sendeliyordum, topallıyordum ama canım yanmıyordu..sadece bir yıldır hep yatalak olan ben yürümeyi unutmustum sanki..Her gün bacagım biraz daha güçleniyordu.. Bazı hareketler vermişti doktorum onları yapıyordum ve günden güne daha iyi hissediyordum.. Bu topallama hiç gecmeyecek sanıyordum hep topallayacagım sanıyordum protezli oldugum belli olacak sanıyordum.. ama 2. haftada tek basıma yürümeye basladım.. suan ameliyatın üzerinden tam 2 bucuk ay gecti.. Allah'ıma binlerce kez şükürler olsun dışarı çıkıyorum, dolasıyorum, hatta hafif tempoda koşuyorum.. Kimse anlamıyor.. Protezin varlığını bile hissetmiyorum.. Arkadaslar ameliyat oldugunuz doktor çok önemli bunu sakın unutmayın.. Sol bacagım da çok iyi, sol bacagıma kanlandırma ameliyatı yapmıştı ekstra bir ameliyat olmadım aynı ameliyatta iki bacagımdan oldum bu ameliyatı.. suan çok şükür sol çok iyi, sağda ise seramik kalça protezi var.. Ve inanın normal bir insandan farkım yok... Hiç bir şey belli olmuyor, yürüyorsunuz koşuyorsunuz, sorunsuz agrısız bir hayat yaşıyorsunuz.. Onca zaman içinde o kadar çok agrılar acılar cektim ki caresiz oldugumu düşündüm.. Ama değil.. Allah razı olsun binlerce kez doktorumdan.. Özel muayeneanesi olmasına ragmen sigortadan faydalandırdı, çok az bir miktar para aldı.. Hemde özel hastanede oldum ameliyatımı ve cebimden ekstra hiçbir para cıkmadı doktoruma verdiğimden baska.. herseyi kendi ayarladı.. Helal hoş olsun simdi yürüyorum koşuyorum şükürler olsun.. Sakın korkmayın arkadaşlar.. Doktorunuza güveniyorsanız kesinlikle protez ameliyatı olmaktan korkmayın.. Çektiğiniz bütün acıları agrıları çok iyi biliyorum, her gün aglıyor uyku uyumuyordum bir daha yürüyemeyecegim hep öyle kalacagım sanıyordum.. Çok şükür şimdi cok iyiyim, hatırladıkça o günleri gözlerim doluyor çok zor günlerdi.. Allah güç verdi, sabır verdi, kimi zaman tükendiğimi hissetsemde dayandım.. Şimdi hep dua ediyorum, sükrediyorum.. İnternette araştırın okuyun ama sakın moralinizi bozmayın, ben çok yaptım bunu cünkü, psikolojisi bozuluyor insanın.. Okudukça kuruyoruz kafamızda başkalarının yasadıkları ile kendimizi kıyaslıyoruz, basıma gelir mi diyoruz düzelmeyecegim diyoruz.. Yapmayın bunu, üzmeyin kendinizi.. Allah büyük..Rabbim herkese şifa versin..Saglıklı günler diliyorum Allah tüm hastaların yardımcısı olsun..