spastik,
İşte bende benimle aynı engele sahip olmayan birinin bahane olarak görmesini kabullenemem
O zaman bende derim ki, istediği zaman istediği yere gidebilen biri bana göre engelli değildir.
Ben yürüyemiyorsam, kalkıp benim yanıma gelebilmişse ben o kişinin bana engelinden dolayı serzenişlerini kabul edemem. Benden daha kötüleriyle teselli edilmeyi de, çünkü sevinemem aksine çok içlenirim.. benim yaşayamadığım şeylerin sebebi olarak engelimi göstermemi bahane olarak algılamasını kabul edemem..
Çünkü, eğer bir insan bir yerden başka bir yere tek başına gidemiyorsa o insan okuyacağında da, çalışacağında da bencillik yapamaz. Hatta evlilik ve çocuk konularında da.. Başarılarıda sadece engelli kişinin kendisine ait değildir.
Ama başaracak kapasitesi varken pes eden birinde, hal böyleyken birde keyfi başkasını peşinde sürüklemenin yükü vardır.
Bunun dışındaki engellerde dediğiniz gibi zaten normal bir birey için nasılsa hayat öyledir bana görede, kariyerde yapar çocukta!hakkıdır.. buna kimsede karışamaz!
Başlığa dönecek olursakta, aynı şartlarda olduğum kişilerin engellerini sevmesini kabullenemem mesela, ama sizin sevmenizi anlarım.. Engelinin yürümeyle ilgili olmadığını bildiğim kişilerin sevmesinide anlıyorum, neden sevmesinler yani.. ama yine yürüyebilenlerin sevmemesinide anlamıyorum, cidden neden sevmiyorsunuz?